251 replies to this topic

[Omoikane]

Конфликт Conflict Soviet Animation



[media]http://www.youtube.com/watch?v=wImBk5PO9GQ[/media]


Καθε φορα εκλαιγα οταν το εβλεπα μικρος.Ειδικα στην τελευταια σκηνη με μουσικη υποκρουση Adagio in C minor του Alessandro Marcellο.

[Vaizard]

^Ειλικρινά που το θύθηκες αυτό.Όντως ήταν απίστευτο

[Petran79]

Φαν των κομικς Marvel δεν ειμαι, ουτε των σειρων ή των ταινιων.

Ομως τα 6 εικοσαλεπτα επεισοδια του Black Panther ειναι ισως οτι καλυτερο εχει βγει τελευταια, οχι μονο σε animation αλλα και σε κανονικες ταινιες. Βεβαια στα 2 τελευταια επεισοδια χαλασε λιγο το πραγμα αλλα ειλικρινα ειναι αρκετα καλη.

Η προσεγγιση επισης διαφερει μιας και περιεχει βιαιες σκηνες που μερικες φορες ουτε στα κομικς δεν τις βρισκεις και πετυχημενη δοση χιουμορ.

επισης οι αφρο-αμερικανοι ηθοποιοι που δινουν τις φωνες τους ειναι αρκετα καλοι.

Και στο κατω κατω, ο Μαυρος Πανθηρας ειναι απο τους πιο παραγκονισμενους ηρωελες της Marvel. μου φαινεται μονο αυτος μου αρεσε τελικα, μαζι με τον Daredevil

Ασε που εχει ενδιαφερον να βλεπεις επιτελους εναν μαυρο ηρωα σε μια αφρικανικη χωρα που μαλιστα ειναι προηγμενης τεχνολογιας.

Kαι επισης οι ΗΠΑ και ο Captain America δεν παρουσιαζονται με τον καλυτερο τροπο. Ασε που ειναι απο τις λιγες φορες σε αμερικανικη ταινια με υπερηρωες που μια χωρα αρνειται τη βοηθεια των ΗΠΑ.

Ενας λογος που δεν προβληθηκε στα αμερικανικα δικτυα παρα βγηκε σε DVD

[media]http://www.youtube.com/watch?v=WVq5mRBfnmk[/media]

[Itachi Akatsuki]

Το Kiriku το ειχα δει και γω....δεν θυμαμε κατι μου ειχε κανει τρομερη εντυπωση!

[filmmusic]

petran βλέπω προτείνεις αρκετά ψαγμένο υλικό! Έχεις εντρυφήσει στο animation.

Σε αυτά που έχουν ήδη αναφερθεί να προσθέσω:

ρώσικες ταινίες κινουμένων σχεδίων (τα ανακάλυψα τα 2 τελευταία χρόνια και πραγματικά είναι αριστουργήματα, τουλάχιστον από άποψη αισθητικής. Βέβαια δε μπορούν να αρέσουν σε όλους)
-Snow Maiden (1952)
-The Scarlet Flower (1952)
-The SnowQueen (1957)
-Tale of the Dead Princess and Seven Knights (1951)
και πάρα πολλές άλλες
(στο κανάλι αυτό μπορείτε να δείτε διάφορες υποτιτλισμένες. παραθέτω το Snow maiden:
http://www.dailymotion.com/video/xph50i_snegurochka-part-1-1952-ivan-ivanov-vano-the-snow-maiden-russian-animation_shortfilms
και Scarlet ή Crimson Flower (δεν είναι παρά το παραμύθι της Πεντάμορφης και του Τέρατος)
http://www.dailymotion.com/video/xmqy84_the-crimson-flower-1952-lev-atamanov_shortfilms?search_algo=1

Επίσης να προσθέσω το Gulliver's Travels (1939) που είμαι σίγουρος πολλοί έχετε δει.
Opera Vοx και Opera Imaginaire (για τους φίλους της όπερας - τη συνδυάζει με κινούμενα σχέδια)
Επίσης υπάρχει και το Allegro non troppo (στο στυλ της Φαντασίας - δηλαδή κινούμενα σχέδια με κλασική μουσική, αλλά δεν το έχω δει ακόμα)

Το εξαιρετικό Watership Down (ίσως έχει αναφερθεί πάλι)
(στο ίδιο στυλ είναι και το Plague Dogs αλλά δεν το έχω δει oύτε αυτό ακόμα)

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=EeYyl2CL47U[/youtube]

Edited by filmmusic, 11 June 2012 - 18:15.

[Petran79]

το Watership Down το ειχα δει μικρος στην τηλεοραση και μου ειχε κανει εντυπωση. ειχα συνηθισει σε χαρουμενα καρτουν τοτε και τετοια καταθλιψη με επηρρεασε. αν και δεν εχω διαβασε το βιβλιο και δεν ξερω αν ειναι καλη διασκευη, παρολα αυτα μου αρεσε αισθητικα και εμενα. τα κουνελια τα λυπομουν.....την Crimson Flower δεν την εχω δει. θα την κοιταξω. ευχαριστω.

[Petran79]

Υπεροχο, πραγματικα υπεροχο! μονο σε Ευρωπη και Ασια βγαινουν τετοιες ταινιες. ελπιζω να ερθει και εδω, εστω σε DVD

Youtube Video

[plotolp]

Paperman

http://www.movieweb.com/movie/paperman/full-movie

Η animated ταινία μικρού μήκους από την Disney που κέρδισε το φετινό oscar.

[Warchief]

Δεν έχω δει πιο αισχρή ταινία από το paperman στη ζωή μου

[Kenny]

Δεν έχω δει πιο αισχρή ταινία από το paperman στη ζωή μου

Care to elaborate?

[Warchief]

Από ό,τι θυμάμαι, επειδή δεν θέλω να το ξαναδώ για κανένα λόγο:
Παρουσίαζε το αφεντικό του τύπου σαν τον κακό της υπόθεσης επειδή απαιτούσε να δουλέψει και να μην φτιάχνει αεροπλανάκια (παράλογη απαίτηση μάλλον από κάποιον που πληρώνεις για να δουλεύει), τα χαρτάκια μετά όχι μόνο έπαιζαν τον ειδεχθή ρόλο της μοίρας για τη συνάντηση αυτών των δύο ανθρώπων (λες και το είχε καημό το σύμπαν), αλλά το έκαναν αφού ο τύπος ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ. Δηλαδή ο ρόλος τους υπονομεύει την ελεύθερη επιλογή και τη θυσιάζει στο βωμό μίας επιφανειακής σωματικής έλξης (επειδή δεν ήταν κάτι άλλο, όσο κι αν θέλουν να μας πείσουν).

Edited by Warchief, 05 March 2013 - 14:45.

[Kenny]

Πριν απαντήσω στα επιμέρους σημεία της κριτικής σου, θέλω να δώσω έμφαση στο εξής: Αν υπάρχει ένα πράγμα που δεν αντέχω στα posts σου το οποίο δυστυχώς το κάνεις αρκετά συχνά (και με ωθεί να σου γράψω αυτή την τεράστια απάντηση), είναι το στοιχείο της υπερβολής. Δεν έχεις δει πιο αισχρή ταινία από το Paperman στη ζωή σου, αλήθεια; Μπορώ να κάθομαι εδώ όλη μέρα να σου απαριθμώ πιο αισχρά πράγματα από το Paperman που έχεις δει. Δεν ξέρω πως έχεις σχηματίσει αυτή την εντύπωση ότι αν βουτήξεις το post σου στην υπερβολή θα ακουστεί πιο έγκυρο, αλλά δεν δουλεύει. Για την ακρίβεια, δουλεύει προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Υπονομεύει την πειθώ του λόγου σου και την ισχύ των όποιων επιχειρημάτων σου (όταν γράψεις και κανένα).

Το αφεντικό δεν είναι ο κακός της υπόθεσης — γενικά, η ιστορία δεν έχει "κακό της υπόθεσης", μην τον ψάχνεις εκεί που δεν υπάρχει. Κακός της υπόθεσης θα ήταν κάποιος που θα προσπαθούσε συνειδητά να κρατήσει μακρυά τον πρωταγωνιστή από την κοπέλα. Το χειρότερο που μπορείς να πεις για το αφεντικό είναι ότι έχει αποδωθεί στερεοτυπικά ως η "κάτσε κάτω και κάνε τη δουλειά σου" φιγούρα. Ναι, OK, τα στερεότυπα είναι κακά, αλλά πρόκειται για short, δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε και με το αφεντικό (επίσης, πολλά αφεντικά στον πραγματικό κόσμο είναι όντως τόσο μονόχνωτοι άνθρωποι, so yeah).

Το επιχείρημα "τον πληρώνει για να δουλεύει" καλύτερα να κάνω ότι δεν το είδα. Υποθέτω επιλέγεις να βλέπεις την εργασία σαν μια απλή συναλλαγή ("σου δίνω λεφτά, μου δίνεις εργατοώρες"), και θεωρείς τρελό όποιον δεν έχει όρεξη να δουλέψει έστω και για μία μέρα επειδή κάτι τον απασχολεί. Φαντάσου ξέρω 'γώ αυτούς που προσπαθούν έστω και λίγο να αποδράσουν από τη δουλειά τους μέρα επειδή είναι αναγκασμένοι να κάνουν δουλειές που μισούν και ρουφάνε τη ζωή από μέσα τους. Δεν ξέρω γιατί δεν δούλεψε σε σένα, αλλά θα έβαζα με αρκετή σιγουριά το χέρι μου στη φωτιά ότι οι περισσότεροι που είδαν το short μπόρεσαν να κατανοήσουν τον πρωταγωνιστή, διότι σκέφτηκαν σαν εργαζόμενοι κι όχι σαν εργοδότες.

Στο ότι σε εκνεύρισε το γεγονός ότι μερικά άψυχα αντικείμενα έγιναν έμψυχα με σκοπό να "σπρώξουν" την υπόθεση (κυριολεκτικά και μεταφορικά), θα απαντήσω ρωτόντας "συνειδητοποιείς ότι βλέπεις ένα work of fiction, έτσι;". Διάολε, θα πρέπει να μισείς κάθε deus ex machina device που χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε όλη την ιστορία του storytelling. Αν δεν μπορείς να δεχτείς αυτήν την απόκλιση από τους νόμους του σύμπαντος η οποία χρησιμοποιείται για να προσφέρει ένα καλλιτεχνικά όμορφο αποτέλεσμα, απορώ που δεν σε ενοχλεί εξίσου το ότι... αυτό που βλέπεις είναι animated αντί για live-action. No, really. Αν το καλοσκεφτείς, όλοι οι χαρακτήρες του short από εξίσου άψυχο υλικό με τα αεροπλανάκια είναι φτιαγμένοι. Κι αν ετοιμάζεσαι να απαντήσεις "Ναι, αλλά in-universe...", save it. Εσύ είσαι αυτός που επέλεξε να δει το Paperman με τον πιο πεζό δυνατό τρόπο. Γι' αυτό γίνομαι κι εγώ πεζός αυτή τη στιγμή, για να σου δείξω το πρόβλημα του τρόπου σκέψης σου. Ή συνειδητοποιείς ότι βλέπεις ένα work of fiction και ενεργοποιείς το suspension of disbelief σου για όλα τα πράγματα που συμβαίνουν "ποιητική αδεία" in it, ή ανοίγεις μια εφημερίδα και ασχολείσαι μόνο με πραγματικά περιστατικά, κι έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. In-universe, ορισμένες φορές τα αεροπλανάκια αποκτούν συνείδηση και σε πηγαίνουν σηκωτό στη γυναίκα που έχεις ερωτευτεί. It just happens. Δέξου το.

Όχι, σοβαρά, ποια είναι η ένστασή σου; Ότι άνθρωποι θα δουν αυτό το short και θα αρχίσουν να πετάνε αεροπλανάκια στον πραγματικό κόσμο ελπίζοντας ότι έτσι θα βρουν τον έρωτα της ζωής τους; Ότι δεν ήταν αιθεροβάμονες/μοιρολάτρες/δεισιδαίμονες μέχρι τώρα, αλλά αυτό το short θα τους κάνει; Λες και οι δημιουργοί έχουν σχέδιο να αποβλακώσουν το κοινό τους.

Το επιχείρημα περί υπονόμευσης της ελεύθερης επιλογής, συγγνώμη, αλλά το θεωρώ αστείο. Διάολε, στον απέναντι ουρανοξύστη δούλευε η κοπέλα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να θεωρήσουμε ότι θα σταματούσε να προσπαθεί altogether αφού του τελείωσαν οι σελίδες, κι ότι μόνο τα έμψυχα αεροπλανάκια θα μπορούσαν να σώσουν την κατάσταση. Η ιστορία διάλεξε αυτό το route γιατί είναι πιο όμορφο, όχι γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος.

Τέλος, περί σωματικής έλξης. Δύο πράγματα. Πρώτον, το ξαναλέω, πρόκειται περί short, δεν έχουμε το χρόνο να εντρυφήσουμε ενδελεχώς στις προσωπικότητές των δύο πρωταγωνιστών. Θα ήταν valid criticism αν μιλούσαμε για full length movie/TV series. Αν θες να ξαναγίνουμε τελείως πεζοί και να τη "σκίσουμε" τελείως την ιστορία του Paperman, ναι, αυτοί οι δύο μπορεί να χώρισαν μια βδομάδα αργότερα γιατί δεν ταιριάζουν οι χαρακτήρες τους. Δεν ήταν αυτό το θέμα του short, όμως. Το θέμα του short ήταν "πως μια «just another day in the office» πήρε μια απρόσμενη ρομαντική τροπή". Δεύτερον και πιο σημαντικό, δεν καταλαβαίνω τι είναι τόσο μεμπτό στη σωματική έλξη. Δεν ξέρω σε τι ιδεαλιστική σφαίρα είσαι κλεισμένος, αλλά μάλλον πρέπει να σε ενημερώσω ότι τα περισσότερα ζευγάρια κάπως έτσι ξεκινάνε. Ναι, το αν θα ταιριάξουν και το πόσο καλή σχέση θα κάνουν εν τέλει εξαρτάται από το πόσο ταιριάζουν οι χαρακτήρες τους, αλλά το αρχικό ερωτικό ενδιαφέρον πολύ συχνά γεννιέται με μια απλή ματιά. Παραείναι ζωώδες και anti-intellectual για τα γούστα σου; Βάλ' τα με το ανθρώπινο είδος.

[Kai]

Εμένα πάντως στο "Paperman" περισσότερο σαν "κακό" μου φάνηκε ότι παρουσίαζε τον πρωταγωνιστή. Βρισκόταν σε μια εργασία που καθαρά δεν τον ενδιέφερε, με συναδέλφους που έμοιαζαν σαν να είχαν βγει με καρμπόν. Στο τέλος η κοπέλα ήταν μια αφορμή για να την αφήσει. Αν το αφεντικό ήταν πραγματικά κακό, θα τον είχε απολύσει. Το σημείο με τα χάρτινα αεροπλανάκια ήταν υπερβολικό βέβαια, αλλά είχε την υπογραφή της Disney επάνω του, και μόνο από αυτό μου κάνει εντύπωση που προκάλεσε τόση έκπληξη.

Από τις υποψηφιότητες πάντως, δεν ήταν η καλύτερη από άποψη ιστορίας και υπήρχαν κι άλλες που μπορεί να υστερούσαν σε κάποιους άλλους τομείς αλλά είχαν άποψη και κάποια μάλιστα αρκετά καλή μουσική. Το "paperman" κέρδιζε σε ρυθμό ωστόσο. (Αυτό το λέω χωρίς να έχω δει τα "The Fall of the House of Usher"/"Combustible"). Το "Dripped" πχ. δεν είχε καν ιστορία αλλά ήταν έξυπνο σαν σύνολο και το "Adam and Dog" είχε υπέροχα τοπία (να το δουν όσοι αγαπάνε τους σκύλους). Το χειρότερο ήταν καθαρά το "Tram" των Sacrebleu, δεν περίμενα ότι θα έβλεπα κάτι... τέτοιο... ανάμεσα στις υπόλοιπες υποψηφιότητες, εκεί να δεις πώς συνδύασε το θέμα δουλειά/σχέση.

[iristella]

Νταξει αν και εγω δεν φτανω στο σημείο που λεει ο Warchief εν τουτοις εχει ενα δικιο σε αυτα που λεει. Η δικαιολογια ειναι short πραγματικα δεν έχει βαση γιατι εχουμε δει αρκετα short που μπορουν στον ιδιο περιπου χρονο να δωσουν τοσο πρωτοτυπες και ολοκληρωμενες ιστορίες που μενουμε εκπληκτοι. Στο κατω κατω το χρονικο πλαισιο καθορίζεται καθαρά και μονο απο την Disney η οποια σε καμία περιπτωση δεν ειναι η διχως πορους ερασιτεχνικη προσπαθεια που θα μπορουσε να έχει την δικαιολογια "Δεν μπορουμε για κατι παραπανω". Προφανως θεωρησαν ότι ειναι αρκετός ο χρονος και αυτο έκαναν.

Kατα δεύτερο λογο, το κακο/στριμμενο etc αφεντικο ηταν τόσο κλισε οσο δεν παει. Ακομη και αν δεχτουμε οτι υπαρχουν στρυφνοι άνθρωποι η ιδια η ιστορια μπορει να τους παρουσιασει απο πολλες πλευρες. Η ιστορια επιλεγει να τον παρουσιασει υπο αρνητικο φως χωρις ομως να ζηταει κατι παραλογο. Όπως επιλεγει η ιστορια να σου δειξει οτι η προσπαθεια απο μονη της δεν αρκεί αλλά πρεπει να επεμβει καποιος απο μηχανης θεος για να καταφέρεις αυτο που θελεις. Δεν ειναι το θεμα αν τα χαρτακια ζωντανευουν η οχι και αν υπαρχει suspension of disbelief. Eιναι το νοημα που προσπαθει να σου περασει περα απο αυτο.

Από εκεί και περα οκ παραμένει γλυκουλι in my books οσο αφελες κλισε και misplaced να ειναι. Kαι σιγουρα εκτιμω την οπτικη ποιότητα και την καινοτομια της τεχνικης. Αλλα αν το συγκρινεις πχ με το La maison en petit cubes ειναι η μερα με την νυχτα. Αδυνατο να πιστεψω ο΄τι δεν υπηρχε κατι καλυτερο στην κατηγορία για να του δωσουν Oscar.

PS: Το Combustible το ψαχνω εδω και μισο χρονο. Μπορουμε να το δουμε απο καπου? Αν ναι pls pm me.

[Warchief]

Δεν ξέρω πως έχεις σχηματίσει αυτή την εντύπωση ότι αν βουτήξεις το post σου στην υπερβολή θα ακουστεί πιο έγκυρο, αλλά δεν δουλεύει.

Καμία τέτοια εντύπωση δεν έχω σχηματίσει, και ειλικρινά δεν ξέρω πως εσύ σχημάτισες την εντύπωση ότι έχω σχηματίσει μία τέτοια εντύπωση.
Τέτοιου είδους υπερβολές έχουν κι άλλες χρήσεις, όπως πχ οργισμένες αντιδράσεις από συνομιλητές.

Το αφεντικό είναι εμπόδιο στη σχέση των πρωταγωνιστών και μόνο ως τέτοιο αντιμετωπίζεται. Εκτός απο τη γλώσσα που μιλάμε, υπάρχει και η κινηματογραφική γλώσσα. Δες το πρόσωπο και τις εκφράσεις του. Δεν θέλω εγώ να γίνει κακός, η ταινία θέλει να τον κάνει. Δεν θα προσπαθήσω να σε πείσω εκτενέστερα γι'αυτό. Αν δεν το βλέπεις, δεν το βλέπεις.
Προφανώς η πραγματική ζωή και οι εργασιακές σχέσεις είναι απείρως πιο περίπλοκες. Δεν κατηγορώ τον πρωταγωνιστή επειδή σκεφτόταν την κοπέλα. Κατηγορώ την ταινία επειδή έκανε το αφεντικό να μοιάζει με κακό, χωρίς κανέναν καλό λόγο.

Για το suspension of disbelief κλπ, γράφεις σωστά πράγματα, μόνο που δεν απαντάς σε μένα. Κάθε απόφαση σε μια αφήγηση, είτε είναι ρεαλιστική, είτε περιλαμβάνει μαγικά αεροπλανάκια, κουβαλάει ένα θεματικό βάρος. Μόνο αυτό σχολίασα.

Η ένσταση μου είναι ότι βρίσκω τη φιλοσοφία της ταινίας αηδιαστική και ψεύτικη.

Το θέμα είναι ότι ο πρωταγωνιστής είχε ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ να την ψαχνεί, έκανε δηλαδή μια συνειδητή επιλογή. Οπότε τα αεροπλανάκια δεν ήταν κομμάτι του ψυχισμού του, αλλά οι μυστικές δυνάμεις του σύμπαντος που αποφάσισαν ότι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να συναντηθούν. Πράγμα που εμένα μου κακοφαίνεται.

Μα... πότε μίλησα για κάτι μεμπτό; Με όλα αυτά που λες συμφωνώ, αλλά πιστεύεις ότι η ταινία τα αναγνωρίζει; Εμένα μου φαίνεται σαν ένα συνονθύλευμα γλυκανάλατων φθηνών ψευτορομαντισμών.

Το ότι είναι short δεν είναι δικαιολογία για τίποτα παρεμπιπτόντως. Υπάρχουν καλά shorts και θα ήταν προσβλητικό γι'αυτά να συγχωρούμε οποιαδήποτε λάθη των μέτριων ή κακών.

Πάντως είναι η δεύτερη φορά (μετά το Hellsing thread) που παρερμηνεύεις εντελώς αυτά που γράφω. Όχι ότι ήμουν ιδιαίτερα εκτενής στην απάντηση μου, αλλά τουλάχιστον αυτά για το suspension of disbelief δεν ξέρω από που συμπέρανες ότι μπορεί να τα πιστεύω.