Ariwara no Narihira
Στον τόπο αυτόν,
Οι κερασιές εστέρεψαν,
Μαζί και οι κορασίδες.
Σε ξένη θάλασσα,
Να αράξω το καϊκι μου,
Κόλπο πού νά 'βρω...
*O οιρμός της απαγγελίας του διακόπτεται μόλις συνειδητοποιεί ότι δύο καλεσμένοι του έχουν απευθύνει το λόγο*
Κύριε Ariwara/Kamui με όλο το σεβασμό, μήπως γνωρίζετε τι εννοούσε ο Overmasterlord™? Μοιάζετε να κατέχετε καλύτερα τα τερτίπια της γλώσσης από εμένα!
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
Μα, κύριε δυτικέ, δεν έχετε παρά να σταματήσετε να με διακόπτετε, και να ακούσετε τα ταπεινά μου λόγια.
Σε μια ζωή που ρέει σαν ποίημα, και χάνεται απ' τη μια στιγμή στην άλλη, η αλήθεια δε βρίσκεται παρά ανάμεσα στους στίχους.
Από την άλλη... Τουλάχιστον εκείνος μας εξήγησε γιατί επέμενε να έρθει ως εδώ, εσείς Ariwara no Narihira (Kamui) γιατί επιμείνατε τόσο πολύ να εισέλθετε σε αυτό το άθλιο μέρος ενώ δεν είχατε πρόσκληση;"
Υποπίπτετε κι εσείς στην πλάνη του αποθανώντος.
Δεν είμαι φιλόσοφος, για να γνωρίζω τι στύλοι βαστούν τον ξένο τούτο κόσμο.
Είμαι απλώς ένας ταξιδιώτης των στιγμών, και των αισθήσεων.
Σαν μέλισσα γυρνώ
Από λουλούδι σε λουλούδι
Να πλαγιάσω.
Μα εδώ που μ' έφερε
Το ζωηρό καράβι
Μόνο ζηζάνια βρήκα.
Γι αυτό,
Δεν είν' στα λόγια τα πολλά
Το νόημα που ψάχνεις.
Μα σαν ανοίξεις
Τα παράθυρα του νου
Η πλάση μοιάζει έτερη
Μωβ (Scarlet D.) το ηλιοβασίλεμα,
Γαλάζιες οι καρδιές μας.
Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Kamui: 01 Ιούλιος 2017 - 15:53