για παράδειγμα, σκοπός του V μοιάζει να είναι μόνο ο θάνατος του "προέδρου" (του υπερκακού τελοσπάντων), λες κι ένα τέτοιο σύστημα είναι προσωποκεντρικό και όλα θα βαδίσουν στο σωστό δρόμο μόλις ο σατανάς πεθάνει. ή ο υποψιασμένος ντεντέκτιβ που κάτι σάπιο οσφρίζεται στη Δανιμαρκία και αρχίζει τις έρευνες στα κρυφά και κόντρα σους εργοδότες του, από μηχανής θεός στη δημιουργία συναισθήματος και σύγκρουσης ιδεολογιών, μηχανισμών και δικαιοσύνης. btw σπάνια κάθομαι να αναλύσω τόσο πολύ (τέτοιου είδους) ταινίες, αλλά εδώ α) κάνει καραμπάμ η παιδική ηθικοπλασία και β) απορώ αρκετά έως πολύ με την αποδοχή που έχει αυτή η αφελής πατάτα (imo πάντα) σε τόσο κόσμο.
για την Portman, σπάνια έχω δει τόσο με-το-ζόρι χαρακτήρα, σχεδόν αναγκάζεται να γίνει αντίπαλος του συστήματος. πολύ κρα και καθόλου φυσική ή έστω λογικοφανής εξέλιξη.
Χμ, δε θα συμφωνήσω μαζί σου. Η ταινία υποτίθεται ότι παρουσιάζει τη σύγκρουση μεταξύ 2 ιδεών, αναρχίας και φασισμού. Λογικό δεν είναι αφού ο βασικός ήρωας είναι ο V, ο κακός δικτάτορας να είναι η αντίθετη πλευρά του, οπότε και με την εξόντωση του να δέχεται μια ήττα και ο ίδιος ο φασισμός? Μπορείς να το πάρεις συμβολικά δηλαδή. Απο την άλλη, ύπάρχουν και άλλοι που πεθαίνουν, π.χ. ο ιερέας και η γιατρός, οπότε δε μπορεί κανείς να πεί ότι επικεντρώθηκε μόνο σε ένα άτομο.
Νομίζω την άποψη αυτή τη δικαιώνει και η καταστροφή του Big Ben. καταστρέφει ένα σύμβολο της (μεγαλοπρεπής, παραδοσιακής) Αγγλίας, με τον λαό να παρακουλουθεί αυτή του τη πράξη και να την επικροτεί. Και μόνο σαν εικόνα να το πάρεις είναι πολύ δυνατή.
Συμφωνώ με κάποια κενά στα οποία αναφέρεσαι, π.χ. οι αντιδράσεις του ντεντέκτιβ ήταν αναληθοφανής, αλλά δεν νομίζω ότι ενοχλούν τόσο, ή τουλάχιστον δεν ενόχλησαν εμένα.
Για το ρόλο της portman, διαφωνώ κάθετα. Ναι, χρειάστηκε ο V να της φερθεί απαίσια για να δεί κάποια πράγματα, αλλά με βάση και το παρελθόν της αλλά και το χαρακτήρα της μέσα απο τη ταινία, πιστεύω αυτή την αλλαγή την περιμέναμε.
Αν δε το έχετε καταλάβει πάντως, τη ταινία τη λάτρεψα και μου άρεσε που έθιγε τόσο το φασισμό όσο και το ρατσισμό που έρχετε μαζί με αυτόν. Και στο συναισθηματικό κομμάτι πιστεύω ότι τα πήγε πολύ καλά. Ειδικά









