Κανόνες:
Κανόνας των αυτοκτονιών:
Εάν ένας παίκτης δεν έχει ποστάρει για δύο, όχι απαραίτητα διαδοχικούς γύρους, τότε ο GM θα τον αυτοκτονεί προκειμένου να διατηρηθεί η ομαλή ροή του παιχνιδιού.
Οι ρόλοι θα ανακοινωθούν με το "ποστ της πρώτης νύχτας".
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
O καλός Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Δεύτερος, αφού κατάφερε να κάνει ειρήνη με όλον τον κόσμο, αποφάσισε να κάνει ειρήνη και με τον κόσμο της φαντασίας. Για αυτόν τον λόγο, με την βοήθεια αρχαίων ξορκιών από το αρχείο του Βατικανού, άνοιξε πύλες προς τους δισδιάστατους κόσμους. Όμως, κατάλαβε αργά ότι και κάποιος άλλος είχε χρησιμοποιήσει τα ξόρκια πριν από αυτόν προκειμένου να φέρει στον τρισδιάστατο κόσμο μιας ομάδα δολοφόνων που μόνη της αποστολή ήταν να τον δολοφονήσουν. Έτσι, ο Ιωάννης Παύλος ζήτησε την βοήθεια δύο δισδιάστατων που ήξερε ότι στον κόσμο τους ήταν πιστοί στον Πάπα, του Enrico Maxwell και του Alexander Anderson.
Οι Maxwell και Anderson, κάτω από τις εντολές του Πάπα, κατέστρωσαν ένα σχέδιο προκειμένου να ξετρυπώσουν τους εχθρούς τους. Με την πρόφαση ότι ο Πάπας θέλει να συνάψει διπλωματικές σχέσεις με τους δίσδιάστατους κόσμους, διοργάνωσαν ένα μεγάλο συνέδριο στο Βατικανό με καλεσμένους αποκλειστικά δισδιάστατους, ξέροντας ότι οι δολοφόνοι δεν θα μπορούσαν να αντισταθούν στην ευκαιρία να βρεθούν τόσο κοντά στον Πάπα. Το συνέδριο είχε απήχηση και δισδιάστατοι άρχισαν να συρρέουν στον τρισδιάστατο κόσμο μέσα από τις πύλες που είχε ανοίξει ο Πάπας. Μέσα στο πλήθος που ήρθε στο Βατικανό ήταν κρυμένοι και δύο ερευνητές, ο Kuroko Tetsuya και ο Orihara Izaya, που είχαν προσληφθεί από τον Maxwell ώστε να ερευνήσουν στα κρυφά τους καλεσμένους.
Όμως, μολονότι η κατάσταση φαινόταν σταθερή και ελεγχόμενη, all hell broke loose...
Παρ'όλα τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, οι δολοφόνοι κατάφεραν να σκοτώσουν τον Πάπα Ιωάννη Παύλο μέσα στον Άγιο Πέτρο. Έχοντας αποδείξεις ότι ο Ιωάννης Παύλος δολοφονήθηκε από δισδιάστατους για λογιαριασμό ενός μυστήριου τύπου που υπέγραφε απλώς με ένα "B", ο Anderson απόκοψε την πτέρυγα στην οποία έμεναν οι δισδιάστατοι από τον υπόλοιπο κόσμο.
Έπειτα, ένα σκληρό παιχνίδι εντυπώσεων άρχισε, με τους καλεσμένους να κατηγορούν ο ένας τον άλλο προκειμένου να σωθούν και με τους Anderson και Maxwell να επεμβαίνουν ώστε να διατηρηθεί η τάξη, κάτι που είχε λιγάκι... ακραία αποτελέσματα.
Ο "Β" όμως, του οποίου η ιδιότητα σαν καρδινάλιος του τρισδιάστατου κόσμου είχε αποκαλυφθεί, αποφάσισε να επενέβει, φοβούμενος ότι οι δολοφόνοι του θα τον προδώσουν ώστε να σωθούν. Για αυτόν τον λόγο, έστειλε τον πιο στενό του συνεργάτη, τον Justin Law,
ο οποίος μαζί με μια ομάδα δισδιάστατων ninja, κατάφερε να σπάσει την περίμετρο του Anderson και να πάρει προσωρινά τον έλεγχο της κατάστασης.
Παρ'όλες τις προσπάθειες του "Β" όμως, ο Maxwell, με την βοήθεια μιας κακής διασκευής ενός έργου του Σαίξπηρ, της Ελβετικής Φρουράς και των εναπομείναντων καλεσμένων, κατάφερε να συλλάβει τον Law και να ξετρυπώσει επιτέλους την Sarutobi Ayame, τον τελευταίο ζωντανό δολοφόνο και αρχηγό των επτά.
Ο Maxwell και ο Anderson, θεωρώντας ότι ο "B" είχε πλέον ηττηθεί και πιστεύοντας ότι το να ερευνήσουν για κάποιον με τόσο μεγάλη δύναμη μέσα στις τάξεις τις Καθολικής Εκκλησίας θα ήταν χαμένος χρόνος, αποφάσισαν να αφήσουν την Ελβετική Φρουρά να αναλάβει την έρευνα και ετοιμάστηκαν να αναχωρήσουν.
Όμως, λίγο πριν περάσει την πύλη που θα τον οδηγούσε πίσω στον κόσμο του και ακούγοντας την αναγγελία της στέψης του νέου Πάπα, ο Maxwell κατάλαβε πλέον όλη την αλήθεια.
Ο "Β" δεν ήταν άλλος από τον πρώην καρδινάλιο Joseph Aloisius Ratzinger, ο οποίος από εδώ και πέρα θα γινόταν γνωστός με την ιδιότητα του Πάπα ως Βενέδικτος ο Δέκατος Έκτος.
Από την νίκη του "Β", όμως, οκτώ χρόνια πέρασαν και σύντομα τα πράγματα θα περιπλέκονταν για ακόμα μια φορά...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
.ANIME//GR
PROUDLY PRESENTS AN
OSAMA BIN LADEN STUDIOS PRODUCTION
IN ASSOCIATION WITH
VAGELIO VISUAL STUDIOS
AND
FANDOM INC.
Η νύχτα πέφτει στην .aNiMe//GR Town:
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πρόλογος
Ήταν ένα ζεστό απόγευμα του Φεβρουάρη στο Καράκας, την πρωτεύουσα της Βενεζουέλας. Βέβαια, εδώ που τα λέμε, εάν και η δικιά σας χώρα ήταν πάνω στον Ισημερινό πάντα ζέστη θα είχε. Και υγρασία. Πολύ υγρασία. Όχι, δεν καταλαβαίνετε για πόση υγρασία μιλάω. Νομίζετε εσείς εκεί πάνω στην Θεσαλλονίκη ότι έχετε δει υγρασία; ΧΑ, δεν φαντάζεστε σε πόση πολλή υγρασία αναφέρομαι. Εχ, ναι δεν έχει σημασία η υγρασία, γιατί τον πρόεδρο Ούγκο Τσάβες δεν τον ένοχλούσε. Δεκατέσσερα χρόνια πρόεδρος την είχε συνηθίσει. Ούτε τον ένοιαζε που ένας πράκτορας της CIA όρμησε εκείνη την στιγμή μέσα στο γραφείο του, στο προεδρικό μέγαρο, και προσπάθησε να τον πυροβολήσει στο κεφάλι γιατί ο Τσάβες έκανε το κεφάλι του λίγο στα αριστερά, η σφαίρα καρφώθηκε στον τοίχο πίσω του και ο πράκτορας χάθηκε τρέχοντας στους διαδρόμους, νομίζοντας ότι κάποιος θα τον κυνηγήσει. Αλλά ο πρόεδρος δεν έδωσε σημασία. Εξ'άλλου, αυτή ήταν η δέκατη τέταρτη απόπειρα δολοφονίας για σήμερα από τους Αμερικανούς, άρα εάν οι προηγούμενες μέρες ήταν έστω και λιγάκι ενδεικτικές του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, αυτή ήταν, λογικά, η τελευταία απόπειρα για σήμερα. Ο Τσάβες όμως απλώς καθόταν σοβαρός, κοιτώντας το τηλέφωνο πάνω στο γραφείο του, σαν να περίμενε τηλεφώνημα που δεν θα του άρεσε καθόλου. Και όντως, πέντε λεπτά έπειτα από την απόπειρα, το τηλέφωνο χτύπησε και ο ήχος του ακούστηκε απογοητευτικά μουντός στα αυτιά του προέδρου. Σήκωσε αργά το ακουστικό και μίλησε.
"Καλησπέρα, πως μπορώ να σας βοηθήσω;"
"Ο Ούγκο Τσάβες;", ρώτησε μια βραχνή φωνή από την άλλη άκρη της γραμμής.
"Ο ίδιος."
"Ο κύριος Bergoglio στέλνει τους χαιρετισμούς του.", είπε η φωνή και ο Τσάβες κατάλαβε αμέσως περί τινός επρόκειτο.
"Πως μπορώ να βοηθήσω;", ρώτησε ο Τσάβες ξέροντας ήδη την απάντηση.
"Ο κύριος Bergoglio σας θέλει άμεσα στο Βατικανό. Πρόκειται για ένα θέμα υψίστης σημασίας."
"Αμέσα; Τι εννοείται άμεσα;"
"Εννοώ το συντομότερο δυνατό, σαν να λέμε μέχρι αύριο το βράδυ."
"Μα δεν μπορώ να αφήσω την χώρα μου τόσο απότομα. Έχω υποχρεώσεις σαν πρόεδ--"
"Ξέρετε ότι στον κύριο Bergoglio δεν αρέσει να περιμένει. Επειδή είχε πρόβλέψει ότι δεν θα δεχόσασταν χωρίς προβλήματα, μου είπε να σας θυμίσω τι του χρωστάτε.", τον διέκοψε η φωνή.
"Ξέρω πολύ καλά τι χρωστάω στον κύριο Bergoglio.", απάντησε κοφτά ο Τσάβες. "Πείτε του ότι μέχρι αύριο θα βρίσκομαι στο Βατικανό."
"Πολύ καλά.", απάντησε η φωνή και έκλεισε το τηλέφωνο.
Ο Τσάβες άνοιξε την πόρτα του γραφείου και βγήκε στον διάδρομο. Εκείνη την στιγμή, ένας αμερικανός πράκτορας που κρεμόταν από ένα σκοινί, προσπάθησε να τον δολοφονήσει από το ανοιχτό παράθυρο μπροστά του. Ο Τσάβες έκανε λίγο στο πλαί και απόφυγε της σφαίρες. Ύστερα σηκώθηκε και άρχισε να ξεσκονίζει το κουστούμι του.
"Μπα, κοίτα να δεις...", είπε έκπληκτος ο Τσάβες. "Αυτή είναι η δέκατη πέμπτη απόπειρα σήμερα. Πφφ, ακόμα και οι Αμερικανοί έχουν αρχίσει να χαλάνε τα έθιμα. Ω, πραγματικά που πάει αυτός ο κόσμος..."
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κεφάλαιο Πρώτο:
"Συνέντευξη με ένα βρικόλακα"
Κανένας δεν ήθελε να βρεθεί σε αυτό το δωμάτιο. Ούτε ο "οικοδεσπότης", ούτε οι καλεσμένοι. Όμως η ανάγκη, η καταραμένη ανάγκη, τους είχε αναγκάσει όλους να αφήσουν στην άκρη τις διαφορές έστω και για μια ώρα και να ακούσουν τι είχε να πει η αυτού αγιοσύνη του, ο μεγάλος Πάπας Βενέδικτος ο Δέκατος Έκτος.
"Και τώρα τι;", ρώτησε ο Maxwell τον Πάπα, παίζοντας ταυτόχρονα τα δάχτυλά του από την ανυπομονησία και τα νεύρα.
"Χε,χε,χε", είπε μόνο ο Βενέδικτος και χαμογέλασε διαβολικά. "Κοίτα να δεις που μετά από τόσο καιρό συναντιόμαστε και πάλι..."
"Ο Maxwell σε ρώτησε κάτι.", είπε ο Anderson κοφτά, ο οποίος αντίθετα με τον Maxwell στεκόταν όρθιος με τα χέρια σταυρωμένα.
"Μίλα με περισσότερο σεβασμό, ιερέα! Ξεχνάς ποιος είμαι;", απάντησε ο Βενέδικτος και χτύπησε το χέρι του με δύναμη πάνω στο βαρύ ξύλινο γραφείο. "Τώρα, κάτσε κάτω, σκάσε και άκου!"
Ο Anderson δεν απάντησε αλλά παρέμεινε όρθιος.
"Πιστέψτε με, εάν δεν σας είχα ανάγκη, δεν θα έμπαινα καν στον κόπο να σας καλέσω, εσάς που σχεδόν είχατε καταστρέψει το σχέδιο μου. Αλλά πλέον, όπως αναγκάστηκε να κάνει και ο Ιωάννης Παύλος πριν οκτώ χρόνια, χρειάζομαι την βοήθεια κάποιων που να είναι τυφλά πιστοί στον Πάπα, κάποιους που να είναι εκτός των δολοπλοκιών του τρισδιάστατου Βατικανού."
"Και ποιος σου είπε ότι θα σε βοηθήσουμε;", ρώτησε ο Maxwell.
"Θα με βοηθήσετε γιατί είμαι ο Πάπας ηλίθια ζωντόβολα, και εσείς έχετε ορκιστεί πίστη στον Πάπα, σε αυτόν τον κόσμο όπως και σε κάθε κόσμο, όσο και αν δεν τον συμπαθείτε!", απάντησε νευριασμένος ο Βενέδικτος και ανασηκώθηκε από την καρέκλα του. Ύστερα ηρέμησε, ξανακάθισε στην καρέκλα και χαμογέλασε πλατιά. "Εξάλλου, είμαι σίγουρος ότι θα σας ενδιαφέρει πολύ αυτό που έχω να πω."
O Anderson κοίταξε τον Maxwell, ο οποίος έγνεψε καταφατικά.
"Ακούμε", απάντησε ο Maxwell.
"Πολύ καλά.", είπε ο Βενέδικτος. "Λοιπόν, κύριοι, είστε οι πρώτοι στους οποίους το ανακοινώνω. Κανείς άλλος δεν το ξέρει και δεν πρόκειται να το μάθει μέχρι να το πω εγώ;"
"Να μάθει τι; Συντόμευε."
"Μην είσαι τόσο αγενής. Πίστευα ότι τουλάχιστον εσείς θα δείχνατε περισσότερο ενδιαφέρον για την παραίτησή μου.", είπε ο Βενέδικτος και το χαμόγελό του πλάτυνε.
--------------------------------------------------------------------
Κεφάλαιο Δεύτερο:
"Δουλεύοντας για ένα βρικόλακα"
Αναστάτωση επικρατούσε στους ατελείωτους διαδρόμους και τις αίθουσες του Βατικανού. Ο Maxwell, o Anderson, η Ελβετική Φρουρά, οι υπηρέτες και ο περισσότερος κόσμος στο Βατικανό ετοιμάζονταν να υποδεχτούν για άλλη μια φορά δισδιάστατους επισκέπτες. Όπως και ο Ιωάννης Παύλος οκτώ χρόνια πριν, έτσι και ο Βενέδικτος τώρα έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα: Με την δικαιολογία της ενδυνάμωσης των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των κόσμων, είχε στείλει προσκλήσεις και επρόκειτο να ανοίξει πύλες, ώστε να έρθουν από διάφορους κόσμους δισδιάστατοι επισκέπτες, με σκοπό να ανακαλύψει ποιος είχε ανοίξει πύλες πρόσφατα και κυρίως, ποιον είχε φέρει και γιατί.
"Τι εννοείται ότι θα παραιτηθείτε;"
"Εννοώ, κύριε Maxwell, ότι η κατάσταση έχει γίνει πλέον πολύ επικίνδυνη. Μετά την ανακάλυψη της ύπαρξης των ξορκιών που σας έφεραν εδώ την πρώτη φορά, οι καρδινάλιοι κάνουν σαν τρελοί. Πλέον, ξέρουν όλοι τους που θα βρουν την δύναμη για να γίνουν Πάπας στην θέση του Πάπα, και όπως και εγώ τότε, δεν θα διστάσουν να την χρησιμοποιήσουν."
"Μα εάν παραιτηθείτε, δεν θα πάψει να κινδυνεύει η ζωής σας;"
"Τίποτα δεν είναι σίγουρο, κύριε Anderson. Μπορεί να θελήσουν να με σωπάσουν, γιατί ξέρω για την ύπαρξη αυτής της δύναμης. Το θέμα δεν είναι όμως ότι παραιτούμαι γιατί φοβάμαι για την ζωή μου. Παραιτούμαι γιατί η υγεία μου το απαιτεί. Ο λόγος που σας κάλεσα εδώ δεν είναι η έρευνα για πιθανούς εχθρούς. Ξέρω ότι έχω εχθρούς. Ξέρω ποιοι είναι. Σας κάλεσα εδώ γιατί θέλω, εάν πέσω, να πέσουν και όλοι αυτοί οι μπάσταρδοι μαζί μου! Θέλω με την παραίτησή μου να καταλάβουν όλοι ότι ο Πάπας Βενέδικτος ο Δέκατος Έκτος δεν αστειεύεται!"
Ο Maxwell καταλάβαινε καλά τι σήμαινει εκδίκηση. Αλλά όλη αυτή η ιστορία για δέυτερη φορά του φαινόταν τραβηγμένη. Πάλι καλεσμένοι; Πάλι η ίδια διαδικασία; Πάλι τα ίδια; Δεν μπορούσε απλως ο Βενέδικτος να στείλει μια προειδοποίηση ή να σκοτώσει κανά-δυο για προειδοποίηση; Γιατί έπρεπε να δράσει με τέτοιον τρόπο.
"Είσαι καλά;", ρώτησε ο Anderson.
"Ναι, μια χαρά είμαι. Απλώς, όλη αυτή η ιστορία φαίνεται πολύ, δεν ξέρω, τραβηγμένη. Σαν να μπαίνουμε σε πάρα πολύ κόπο για το τίποτα."
"Όχι, ακριβώς...", απάντησε ο Anderson και έδειξε στον Maxwell μια λίστα. "Αυτοί είναι οι επισκέπτες που έχουν έρθει incognito στο Βατικανό."
Ο Maxwell κοίταξε έκπληκτος την λίστα. "Μα, αυτοί..."
"Ακριβώς!", του απάντησε ο Anderson. "Sordano, Etchegaray, Bergoglio, Battista Re, Arinze, Bertone, Saraiva Martins, Pierre Sfeir, Delly, Naguib, al-Rahi... όλοι οι καρδινάλιοι του Τάγματος των Επισκόπων, όλοι αυτοί που θα μπορούσαν να γίνουν Πάπας στην θέση του Βενέδικτου, έχουν μαζευτεί κρυφά στο Βατικανό. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Ούγκο Τσάβες, πρόεδρος της Βενεζουέλας, έχε έρθει και αυτός κρυφά ώστε να υποστηρίξει τον Bergoglio!"
"Αυτό ακόμα δεν εξηγεί τον όλο χαμό που προσπαθεί να προξενήσει ο Βενέδικτος", είπε ο Maxwell. "Συνήθως τέτοιες... διαμάχες "λύνονται" στα μουλωχτά. Ο Πάπας όμως προσπαθεί να προκαλέσει υπερβολικά πολύ φασαρία..."
"Ξέρεις, όταν υπάρχει πολλή φασαρία, οι λιγότερο δυνατοί ήχοι συνήθως διαφεύγουν της προσοχής.", είπε ο Anderson και χαμογέλασε. "Είμαστε ένας αντιπερισπασμός, αγαπητέ μου φίλε. Ένας πολύ ακριβός και περίπλοκος αντιπερισπασμός, αλλά δεν είμαστε τίποτα παραπάνω. Ακόμα και αν υπάρχουν πράκτορες των καρδιναλίων μεταξύ αυτών που θα έρθουν, δεν θα έχει και πολύ σημασία."
Ο Maxwell έμεινε για λίγο σκεπτικός. Ύστερα, κατευθύνθηκε γρήγορα προς την νοτιοανατολική πτέρυγα. Οι καλεσμένοι θα έφταναν από στιγμή σε στιγμή και αυτός είχε τόσα πολλά ακόμα να επιθεωρήσει...
--------------------------------------------------------------------
Κεφάλαιο Τρίτο:
"Ένας βρικόλακας"
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μπόνους κεφάλαιο για να μην λέει ο demonicMC ότι του χρωστάμε screen time
(nah πλάκα κάνω, πάντα ήθελα να παρωδήσω αυτήν την σκηνή και ας μην καταλάβει σχεδόν κανένας ποια/από που είναι)
Lok'Tar Ogar!
O πολέμαρχος Thrall είχε πλέον κουραστεί. Κυνηγούσε το αναθεματισμένο το κοράκι εδώ και δυο μέρες. Εάν δεν ήταν σίγουρος ότι το έβλεπε κάθε βράδυ στον ύπνο του, τότε θα το είχε ψήσει με την δύναμη της φύσης εδώ και αρκετό καιρό. Όμως ήταν σίγουρος ότι αυτό το κοράκι σήμαινε κάτι, κάτι πολύ σημαντικό για αυτόν και τον λαό του. Τον ανησηχούσε λίγο το γεγονός ότι τον οδηγούσε προς τα εδάφη των ανθρώπων αλλά ήξερε ότι το plot armor του ήταν πάρα πολύ ισχυρό για να πεθάνει στην εισαγωγή μιας ιστορίας.
"Αυτό που είδες δεν ήταν εφιάλτης, νεαρέ πολέμαρχε, αλλά όραμα. Ακολούθα με και τα πάντα θα απαντηθούν.", του είχε πει με ανθρώπινη φωνή δυο μέρες πριν.
Αλλά τώρα πλησίαζαν στην θάλασσα και το κοράκι δεν είχε πουθενά να πάει.
"Έλα, να σου πω, έμαθα τώρα πως να πατάω το δεξί κλικ για να λέω στα orcs μου που να πάνε ή που να επιτίθενται. Επίσης αυτό το πράγμα με το πράσινο υγρό είναι healing potion. Δεν μπαίνουμε τώρα στο ψητό για να τελειώνουμε;"
"Όχι ακόμα. Άφησες ένα κτιριάκι με 5 hit points στην προηγούμενη πόλη. Δεν θα σου μιλήσω αν δεν πας να το καταστρέψεις."
"Είσαι με τα καλά σου άνθρωπέ, μου; Άντε μίλα για να τελειώσουμε το tutorial μπας και παίξουμε τίποτα πιο δύσκολο."
"Άνθρωπος; Χα!", είπε το κοράκι και μεταμορφώθηκε σε ένα άνθρωπο με άσπρα γένια ντυμένο στα καφέ. "Άφησα την ανθρωπιά πολύ καιρό πριν..."
"Τότε γιατί μετατράπηκες σε άνθρωπο;"
"Γιατί έτσι λέει το σενάριο."
"Όχι, απαιτώ εξηγήσεις. Δεν μπορείς να λες μια χαζομάρα και μετά να μην δικαιολογείς τίποτα."
"Σκάσε και άκου... Πρέπει να--"
"Όχι, απαιτώ εξηγήσεις. Αν έχασες την ανθρωπιά σου γιατί έγινες άνθρωπος."
"Φίλε, σου συγχώρεσα το γεγονός ότι δεν κατέστρεψες το κτιριάκι με τα 5 hit points, ενώ στο συμβόλαιό μου λέει ξεκάθαρα ότι θα πρέπει να το καταστρέψεις πριν σου μιλήσω. Για αυτό σκάσε και άκου."
"Όχι, θέλω πρώτα εξηγήσεις."
"Πωωω, είσαι πολύ επίμονος. Άκου, θα σου δώσω εξηγήσεις στο campaign των orc. Έτσι λέει το σενάριο. Σου κάνει αυτή η εξήγηση;"
"Ε ναι φυσικά. Τι, σε videogame είμαστε;"
"Άκου προσεκτικά λοιπόν... Έρχομαι να σε προειδοποιήσω για την φλεγόμενη σκιά που έρχεται για να σας καταβροχθήσει όλους...", είπε ο Προφήτης και κοίταξε πέρα μακριά τον ορίζοντα.
Ο Thrall κατάλαβε τα πάντα. "Οι δαίμονες... επιστρέφουν..." είπε και στάθηκε δίπλα στον Προφήτη κοιτώντας και αυτός μακριά τον ορίζοντα.
Μια σιωπή ενός λεπτού ακολούθησε.
"Ε ψιτ, γιατί κοιτάμε τον ορίζοντα;"
"Σκάσε. Έτσι λέει το σενάριο να κάνουμε μέχρι να σου πω τι να κάνεις."
"Α..."
"Κάλά ασε, χάλασες την επικότητα της σκηνής. Λοιπόν κοίτα, θα πρέπει να πλεύσεις δυτικά προς το Kalimdor, αν θέλεις να νικήσεις τους δαίμονες."
"Αχα, μάλιστα. Λογικότατο. Εννοώ, το είπε ο μεγάλος πουλάνθρωπος, άρα θα πρέπει να είναι σωστό, ε;"
"Ω, έλα τώρα. Σε αυτό το σημείο το σενάριο λέει ότι με πιστεύεις και ότι αρχίζεις να μαζεύεις τα orcs ώστε να πλεύσετε δυτικά. Κράτα λίγο τους τύπους..."
"Μα θα πάω δυτικά. Αλλά γιατί να πάω με πλοία ενώ μπορώ να πάω με αυτή την πανέμορφη πύλη που άνοιξε μόλις τώρα;", ρώτησε ο Thrall και έδειξε ένα οβάλ portal που είχε ανοίξει πίσω τους.
"Λοιπόν, κύριε πουλάνθρωπε τα λέμε στο campaign των orc λοιπόν. Μέχρι τότε, hasta la vista, όπως θα έλεγαν και στο Ahn'Qiraj."
"Όοοοοοοοοοοοοχι, περίμενε, αυτό είναι απλώς μία άσχετη πύλη. Εξάλλου, ξέχασες του πολεμιστέεεεεες σ--", ήταν τα τελευταία λόγια που άκουσε ο Thrall από τον πουλάνθρωπ, ε από τον Προφήτη πριν βρεθεί στο Βατικανό.
---------------------
Στο μεταξύ, εκτός από τον αργοπορημένο Thrall, οι άλλοι είχαν ήδη φτάσει στην αίθουσα δεξιώσεων της νοτιοανατολικής πτέρυγας. Εδώ βρισκόταν μέχρι και σήμερα ο κάποτε ένδοξος πίνακας του Αγίου Γεωργίου, τον οποίο ένα κοριτσάκι είχε αποφασίσει πριν 8 χρόνια να τον μετατρέψει σε παιδική ζωγραφιά με τους μαρκαδόρους της. Αλλά δεν βαριέσε...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Βατικανό, Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013
Enrico Maxwell (your host and GM)
Καλώς ήρθατε στην πόλη του Βατικανού. Το όνομά μου είναι Enrico Maxwell και θα είμαι ο οικοδεσπότης σας εκ μέρους του πανάγιου Πάπα Βενέδικτου του Δέκατου Έκτου, ο οποίος θα βρίσκεται σύντομα κοντά σας. Μέχρι τότε, σας ευχόμαστε καλή διαμονή. Παρακαλούμε, σερβιριστείτε από τον μπουφέ και οτιδήποτε και αν χρειαστείτε μην διστάσετε να το ζητήσετε είτε από εμένα, είτε από τον Alexander Anderson που θα είναι ο υπεύθυνος ασφαλείας καθ'όλη την διάρκεια του συνεδρίου.
Ξεκινάει η μέρα του RP.
Η νύχτα πέφτει την Τρίτη στις 10 το πρωί.
Οι ρόλοι θα μοιραστούν μέχρι και την Τρίτη το πρωί.
Θυμίζω ότι οι εγγραφές παραμένουν ανοικτές μέχρι το βράδυ τις Δευτέρας στις 23:59
Edited by Osama Bin Laden, 26 December 2013 - 13:12.