Κι εκεί που έλεγα πως για κανέναν λόγο δεν πρόκειται να ψάξω για ίντερνετ στα κατσάβραχα που έχω καταλαγιάσει για διακοπές, σκάει είδηση μπόμπα. Άντε να μείνεις σε ηρεμία τώρα.
Εναλλακτικοί τίτλοι:
Τίτλοι τέλους γενικά για την Νέα Ακτίνα; Θα συνεχίσει να υφίσταται ως εκδοτική και παρατάει τον συγκεκριμένο τίτλο; Ή μήπως αφήνει στην άκρη ό,τι έχει σχέση με Disney; Σε αυτήν την περίπτωση θα υπάρξει κάποιος άλλος εκδοτικός οίκος που θα συνεχίσει τις ήδη υπάρχουσες Disney εκδόσεις; Τι θα γίνουν οι υπάλληλοι που δούλευαν στα περιοδικά; Τι θα γίνει και με τις σειρές που έχουν μείνει στη μέση; Πολλά τα ερωτήματα, δυστυχώς χωρίς καμία ουσιαστική απάντηση μέχρι στιγμής. Προς το παρόν είμαστε στην αναμονή
Αν οι παραπάνω γραμμές σας πέταξαν μία κεραμίδα στο δόξα πατρί, συνεχίστε το διάβασμα. Μιλάμε για κάτι που δεν έχει γίνει εδώ και 47 χρόνια, από την έναρξη της εκδοτικής εταιρίας με το Μίκυ Μάους το 1966. Να υπενθυμίσω πως έχουμε ήδη 2 threads για το συγκεκριμένο περιοδικό
ΚΟΜΙΞ – Official Thread
ΚΟΜΙΞ, κατάντια, facebook και λογοκρισία
Όσοι έχετε διαβάσει ένα εκ των δύο προαναφερθέντων threads, θα παρατηρήσατε πως η ποιότητα των εντύπων της Νέας Ακτίνας είχαν πάρει την κάτω βόλτα. Όσον αφορά συγκεκριμένα το ΚΟΜΙΞ, είχαμε να δούμε κορυφαίο τεύχος κοντά ~9 χρόνια.
Παρ’ όλ’ αυτά, τα τελευταία ~2,5 χρόνια είχαμε πολύ αξιόλογες εξελίξεις στη ναυαρχίδα των κόμικς εν Ελλάδι, το Μίκυ Μάους. Το περιοδικό με target group παιδιά 8-12 ετών, έκανε το ΚΟΜΙΞ να ντρέπεται. Με ιστορίες κλασικών και νέων πολλά υποσχόμενων Ιταλών όπως Giorgio Cavazzano, Casty, Paolo Mottura, κ.α., με τον νέο χρωματισμό ιστοριών που καθιερώθηκε στις σύγχρονες ιταλικές ιστορίες, με μεγάλες εβδομαδιαίες σειρές όπως Double Duck, Wizards of Mickey, κ.α, με ανακοίνωση μηνιαίου προγραμματισμού σε κάθε έντυπο της εκδοτικής, με εξώφυλλα που επιτέλους ταιριάζουν με τις κεντρικές ιστορίες, το Μίκυ Μάους με έκανε σχεδόν να μην χάνω τεύχος, πράγμα που δεν μου έχει τύχει ποτέ ξανά στην ιστορία του.
Την κατάσταση ήρθε να βοηθήσει το νέο αίμα στην εκδοτική. Πριν από 1,5 χρόνο, ο Χρήστος Τερζόπουλος παρέδωσε στον υιό, Ντέιβιντ Τερζόπουλο. Είδαμε να κάνουν πράξη όσα φωνάζαμε εδώ και χρόνια, μεταξύ άλλων την έκδοση των νέων περιπετειών του Φάντομ Ντακ, δημιουργία ιστοσελίδας για ηλεκτρονικές παραγγελίες, έκδοση των απάντων του Floyd Gottfredson, απαντήσεις στα e-mails που στέλνονταν στα κεντρικά από τον ίδιο τον Ντέηβιντ με ουσιαστικές απαντήσεις και ανακοινώσεις μελλοντικών σχεδίων, και γενικά είδαμε προοπτικές για νέες εξελίξεις.
Πίσω στο ΚΟΜΙΞ, ο κόσμος περίμενε το #300 για να δει αν θα υπάρξει κι εκεί άνοδος της ποιότητας. Δεν ήταν τέλειο, όμως ομολογουμένως ήταν ένα αρκετά καλό επετειακό τεύχος. Το #301 ήταν μία πολύ ευχάριστη έκπληξη. Ήταν αντάξιο των παλιών μεγαλείων, όταν το περιοδικό μεσουρανούσε και έπαιζε χωρίς αντίπαλο. Ίσως το καλύτερο τεύχος της δεκαετίας. Παρ’ όλ’ αυτά το #302 ήταν ένα συνονθύλευμα της αποτυχημένης συνταγής του περιοδικού με μία δόση επικείμενης προοπτικής. Μπορεί το τεύχος αυτό καθεαυτό να μην άξιζε και πολλά, όμως ανακοίνωσε πολλές νέες ενδιαφέρουσες ιστορίες με το μέλλον να διαγράφεται «συναρπαστικό» όπως έγραφε και το άρθρο.
Ύστερα από όοοολα αυτά, έρχεται και η ώρα του #303 που κυκλοφόρησε προχθές, το οποίο μας πέταξε και την επίμαχη κεραμίδα. Σαν να μην έφτανε που οι ιστορίες ακολουθούν την ίδια συνταγή των τελευταίων χρόνων, η διαφήμιση του επόμενου τεύχους ήταν άφαντη, ενώ στις πρώτες σελίδες μπορούμε να διακρίνουμε ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα των Τερζόπουλων με τίτλο «ΕΠΙΛΟΓΟΣ».
Η εκδοτική τον τελευταίο καιρό έδειχνε σημεία πως δεν πήγαινε καλά, με αυξήσεις τιμής στα Φάντομ, Κλασικά και Μίκυ Μυστήριο, όμως ο συγκεκριμένος αποχαιρετισμός παραείναι απότομος. Προφανώς οι εξελίξεις έτρεξαν πιο γρήγορα από την Νέα Ακτίνα, ενώ πρέπει να έπαιξαν πολλές πισώπλατες συμφωνίες που εμείς αγνοούμε (π.χ. από τον Διοικητικό Όμιλο Λαμπράκη [ΔΟΛ] που ανήκει πλέον η εκδοτική, ή η εμπλοκή της Panini στην Disney Ιταλίας απ' όπου τροφοδοτείται ο Τερζό). Εικάζω πως στο προγραμματισμένο και σχεδόν έτοιμο τεύχος #303, απλά κότσαραν μία σελίδα επίλογο της τελευταίας στιγμής λίγο πριν την έκδοσή του για να μην μας αφήσουν εντελώς στα κρύα του λουτρού.
Με τηλέφωνα που έπεσαν στα κεντρικά, μάθαμε πως το ΚΟΜΙΞ σταματάει την έκδοσή του χωρίς κάποιο νέο για το μέλλον. Έχουν σταλθεί και τα απαραίτητα e-mails, από τα οποία θα έχουμε νεότερα από Δευτέρα ΑΝ εν τέλει απαντηθούν. Τα Μίκυ Μάους και Φάντομ που κυκλοφόρησαν την ίδια ημέρα, έχουν κανονικά διαφημίσεις για αρχές Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου αντίστοιχα. Το Μεγάλο Μίκυ όμως που κυκλοφόρησε περίπου 2 εβδομάδες πιο πριν, επίσης δεν είχε κάποια διαφήμιση για επόμενο τεύχος. Σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσω μία φράση του Χρήστου Τερζόπουλου που έλεγε πως αν κάποτε χρειαζόταν να κλείσει κάποια περιοδικά, το Μίκυ Μάους θα ήταν η τελευταία επιλογή.
Ό,τι και να πούμε τώρα είναι εικασίες. Όπως βλέπουμε μπορεί να μην πλήγεται μόνο ο συγκεκριμένος τίτλος και να είναι γενικό φαινόμενο της εκδοτικής. Μπορεί από πίσω να έχουν παίξει τα χίλια μύρια που να μην έχουμε ιδέα και να έγινε για χίλιους δυο λόγους, όμως θα σταθώ πολύ στο παρακάτω, που προφανώς έπαιξε μεγάλο ρόλο.
Αν σε ένα περιοδικό βγάζεις σχεδόν αποκλειστικά σαβούρες, θα το φας το κεφάλι σου. Τη στιγμή που ~8 χρόνια βγάζεις σκουπίδια, θα έρθει και η στιγμή που θα κλείσεις. Ε, ήρθε αυτή η στιγμή. Ξαναλέω πως από πίσω μπορεί να έχουν παιχτεί πολλά σενάρια για τα οποία να μην έχουμε ιδέα, όμως όσο να 'ναι, όταν ένα περιοδικό είναι αξιόλογο, βοηθάει στο να μην βαρέσει κανόνι.
Το ηρωικό πλήρωμα του ΚΟΜΙΞ δεν ξεφορτώθηκε την σαβούρα που επανειλημμένως του γινόταν συστάσεις, και τώρα μαζεύτηκε τέτοιο φορτίο που το πλοίο βούλιαξε. Κρίμας, όμως τι να κάνουμε, το έφαγαν μόνοι τους το κεφάλι τους. Ίσως να γίνει όπως στο εξωτερικό, που το Disney συμβόλαιο αλλάζει εκδότες ανά μερικά χρόνια ανάλογα με τις εξελίξεις τις εκάστοτε χώρας. Η Ελλάδα παίζει να έσπασε και ρεκόρ μόνιμου Disney εκδότη.
Περιοδικό όπως το ΚΟΜΙΞ έχει πάμπολες ακόμα προοπτικές. Βλέπω διάφορους να λένε πως αφού τελείωσαν Barks & Rosa το περιοδικό δεν έχει νόημα ύπαρξης. Υπάρχουν ακόμα εκατοντάδες αξιόλογες ιστορίες, αρκεί κάποιος να τις βρει ανάμεσα στον ωκεανό σκουπιδιών και να τις παρουσιάσει στο περιοδικό. Και εδώ είναι το σημείο που κοπανάω το κεφάλι μου στον τοίχο 
, επειδή όχι μόνο εγώ αλλά και διάφοροι άλλοι αναγνώστες ανά το ίντερνετ (forums, e-mails, facebook κλπ) είχαμε διατυπώσει εναλλακτικές που θα θέλαμε να δούμε, όμως όοοοοοχι, το ΚΟΜΙΞ έπρεπε να ακολουθήσει την αποτυχημένη πεπατημένη που με μαθηματική ακρίβεια θα τους οδηγούσε στο κλείσιμο του περιοδικού. Ε, φάτο το κεφάλι σου λοιπόν να τελειώνουμε.
Ελπίζω αν στο μέλλον υπάρξει άλλος εκδότης, να παίρνει στα σοβαρά τις απόψεις των αναγνωστών του, και γιατί όχι, να ψάξει για νέα άτομα με όρεξη για το αντικείμενο. Όχι πως ο Ντέιβιντ έκανε άσχημη δουλειά τον τελευταίο χρόνο, ενώ φαινόταν πως υπήρχαν προοπτικές, όμως δυστυχώς μας άφησε ξεκρέμαστους.
