Community Status Updates

Με αυτή τη λογική, γιατί σε κοινωνίες ακόμα πιο αρχαίες και οδυνηρές για τις γυναίκες γράφονταν εξαιρετικοί γυναικείοι χαρακτήρες; (Μπορώ να αναφέρω παραδείγματα από τις τραγικές ηρωίδες της αρχαιοελληνικής και ρωμαϊκής γραμματείας μέχρι την Τζέιν Όστεν, αλλά πάει πολύ μακριά η βαλίτσα). Δεν κατάλαβα, πάντως: πρέπει να χαιρόμαστε που, εν έτη 1970 και ενώ η ισότητα των δύο φύλων είχε καθιερωθεί στην Ιαπωνία ήδη από το 1946, ο Matsumoto έκανε την ... υποχώρηση να έχει γυναικείο χαρακτήρα στο πλήρωμα του Yamato; Η πρώτη δουλειά ενός δημιουργού δεν είναι να κάνει κήρυγμα των gender politics, είναι να πει μια ιστορία. (Αν βάλει μέσα και σχόλια για την κοινωνία στην οποία βρίσκεται, ακόμα καλύτερα.) Και είναι κατανοητό πως ένα έργο πρέπει να το βλέπουμε μέσα στην εποχή που ανήκει, αλλά όταν η ιστορία είναι τόσο έντονα χρωματισμένη ιδεολογικά (ο πρωταγωνιστής που είναι λες και βγήκε από φυλλάδιο προπαγάνδας, για παράδειγμα) δεν μπορείς να την απολαύσεις.