Community Status Updates

... Να διαφωνήσω; Σίγουρα, τόσο σε επίπεδο animation και artwork δεν έχει αντέξει τόσο καλά όσο άλλες σειρές της εποχής της (ή και παλιότερες! Τι λέτε εσείς, Tachikoma;), η μουσική της είναι άνιση (προσωπικά, όποτε ακούω [URL="http://www.youtube.com/watch?v=_vRxjIPyKe4"]αυτό[/URL] με πιάνουν τα γέλια) και οι διάλογοι είναι γεμάτοι από ατάκες του στυλ "Θα πάω να κάνω εκείνο, τώρα εσύ πάνε και κάνε το άλλο", για να μην μιλήσω για το πόσες φορές ακούγεται το ονοματικό σχήμα "Φιλοσοφική Λίθος" στα τελευταία επεισόδια! (Μια μέρα, θέλω να το παίξω σε drinking game! Κατεβάστε ένα σφινάκι κάθε φορά που ακούτε "Φιλοσοφική Λίθος"! Απολαύστε τον καρκίνο του παγκρέατος αργότερα!) Αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς πως οι ιδέες του, τα πράγματα που θέλει να πει για την οικογένεια και την αξία της ανθρώπινης ζωής, είναι τουλάχιστον εντυπωσιακά και (επειδή δεν έχω πρόχειρη μετάφραση στο μυαλό μου) challenging. Ναι, προβλήματα υπάρχουν και στους χαρακτήρες και στο ρυθμό (ειδικά στην δεύτερη σεζόν), αλλά μέχρι τότε, έχεις το απίστευτο σερί επεισοδίων του 5th Laboratory Arc, που η ένταση είναι σχεδόν αφόρητη, και χαρακτήρες σαν το Edward, έναν πρωταγωνιστή shounen που, ενώ όλοι οι τυπικοί πρωταγωνιστές του είδους είναι παιδιά που πασχίζουν να ενηλικιωθούν, αυτός είναι ένας πρόωρος ενήλικας σε έναν κόσμο που όλοι τον αντιμετωπίζουν σαν παιδί. Επιπλέον, το πώς ισορροπεί ανάμεσα σε είδη όπως ο καθαρόαιμος τρόμος, η φαντασία και η κωμωδία (και κάτι ξεκαρδιστικές ανάσες) είναι τουλάχιστον παράδοξος. Επαναλαμβάνω, δεν είναι πως δεν έχει προβλήματα, αλλά τουλάχιστον μια ματιά την αξίζει. (Άσχετο αυτό, αλλά είπα στην μικρή μου αδερφή να το δει, και μετά βίας το τελείωσε. Έκτοτε, ακόμα με βρίζει: "Αυτό το χάλι λάτρευαν όλοι το '04; Φοβερό γούστο! Τι βλακεία, Χριστέ μου! Και για όλα φταις εσύ, το κατάλαβες;!". Έκτοτε, την ψήνω να δούμε το Brotherhood μαζί, αλλά δεν πείθεται!)