Community Status Updates

Έλα ρε μαν, κούλαρε. Είμαι πράσινος, είσαι κόκκινος, δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ 100% αλλά δεν θα σφαχτούμε γι' αυτό, από τη στιγμή που δεν λέμε και κανά τερατούργημα εκτός πραγματικότητας. Για το Γιαννάκη το παράκανα. Γενικά είναι μέτρια κατάσταση, γιατί ξέρει να εφαρμόζει έναν τρόπο μπάσκετ, τη σφιχτή άμυνα στο μισό και αν γήπεδο. Επιθετικά τα χαλάει. Και οπωσδήποτε δεν χρησιμοποιεί τη φαντασία των παικτών του όσο θα 'πρεπε. Ξέρει να φτιάχνει όμως γερά αξιόμαχα σύνολα με αρκετή αμυντική σταθερότητα. Είμαι και Μαρουσιώτης και τον είχα δει και θαυμάσει με το Μαρούσι που κατάφερνε να ζορίζει τον Παναθηναϊκό (του Σπόρτινγκ) κατά το 04 με 05. Ήμουν και πιο μικρός βέβαια. Με την Εθνική είχε στη διαθεσή του μια φοβερή φουρνιά από all around παίκτες. Διαμαντίδη, Σπανούλη, Παπαλουκά, Χ'βρεττα στα γκαρντ, Κακιούζη, Φώτση, Βασιλόπουλο στα φόργωρντ, Τσαρτσαρή, Σχορτσιανίτη, Ντικούδη, Μπουρούση, Λάζο (στα καλά του) στους ψηλούς. Μια πραγματική dream team, που μπορούσε να παίξει κάθε είδος μπάσκετ, από γρήγορο freestyle μέχρι και βρώμικο, σκληρό και αργό delay basketball από τις πιο σκληροπυρηνικές ονειρώξεις του Μπόζα. Και τα πήγε πολύ καλά ο Γιαννάκης με το στίλ του. Και με τις ΗΠΑ διάβασε σωστά το ματς, καλή άμυνα και γρήγορη επίθεση για να μείνουμε κοντά στο σκόρ. Με τον Ολυμπιακό του 10 όμως δεν ταίριαζε. Ποιος να παίξει την άμυνά του; Ο Μίλος δεν θέλει. Ο Τσίλντες δεν ξέρει. Ο Σόφο δεν μπορεί, πολλά αχρείαστα φάουλ. Ο Κλέιζα... καλά, αυτός καράτε έπαιζε, κυριολεκτικά. Πιο σκληρός από τον Μπόζα με αστέρες του MMA... Στην επίθεση, δεν είχε τους παίκτες που ταίριαζαν με το στάνταρ και σχετικά αργό τρόπο παιχνιδιού του, έδεσε το γλυκό. Κι έκανε το τεράστιο λάθος να επικεντρωθεί στη διαιτησία και στους "εχθρούς του Ολυμπιακού". Εκνευρίζονταν και αυτός και οι παίκτες εύκολα κι έχαναν τη μπάλα. Και δεν λέω πως δεν παίρναμε σφυρίγματα λόγω κακής διαιτησίας και μεγάλης ομάδας, αλλά αν ούτε ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για τους τίτλους μας, ούτε βοηθάει να επικεντρώνεσαι εκεί. Και είχε βελτιώσει την ομάδα του Γκέρσον, σίγουρα, γιατί ο Πίνι δεν λέει χωρίς τον Μπλάτ, που μαζί είχαν σαρώσει. Το στιλ του Πίνι είναι θεαματικό και ασταθές, του Γιαννάκη πολύ πιο σταθερό, αλλά με την επίθεση του Πίνι και τις έξυπνες ζώνες του Μπλάτ μαζί λίγα κοουτσαρίσματα συγκρίνονται. Είναι φοβερό πως κάνει ο Μπλάτ τις επιθετικογενείς ομάδες του να παίζουν τόσο καλή άμυνα χωρίς ξύλο. Στον τελικό στη Βαρκελώνη στο 1ο ημίχρονο δεν μπορούσαμε να βαρέσουμε τρίποντο γιατί έφερνε πάντα τα γκάρντ μας σε μις ματς με φόργωρντ. Και με τη Ρωσία κάνει κάτι ωραία συστήματα. Και ο Γιαννάκης ίσως πάσχει από το σύνδρομο Ιωαννίδη (και ΛεΜπρόν), που επί μήνες κονιορτοποιούσε όποιον έβρισκε μπροστά του και στο τέλος διαχειριζόταν τα πάντα λάθος. Η διαιτησία στη Ελλάδα κάνει ό,τι χειρότερο μπορεί να κάνει. Δεν διαμορφώνει αποτελέσματα. Διαμορφώνει συνειδήσεις. Σκοτώνει το κάθε άθλημα ΚΑΙ σκοτώνει και τον φίλο της κάθε ομάδας. Το no call στο έδωσα για παράδειγμα. Είναι ό,τι χειρότερο θυμάται (και σωστά) ο μπασκετικός Ολυμπιακός. Και δεν φταίμε, δεν φταίτε, φταίνε κάποιοι κρετίνοι που δεν άφησαν καμιά ομάδα να απολαύσει μια δίκαιη νίκη ή να δεχτεί μαι δίκαιη ήττα. Η Αυτοκρατορία, με όλο το σεβασμό στη γνώμη σου, θα μπορούσε να έχει σπάσει, αλλά δεν έσπασε γιατί άντεξε. Ακόμα και στην τέλεια διαιτησία ή και σε δυσχερή, πιστεύω πως θα είχε αντέξει χωρίς πρόβλημα. Η κρίση στους Αγγελόπουλους έπεσε άσχημα, αλλά είχαν και πολύ διαφορετική αντίδραση από τους κοντούς φέτος που κράτησαν την ομάδα αντγωνιστική ενώ εσείς αποφασίσατε να ζήσετε και να πεθάνετε μόνο με το Σπανούλη. Μην φοβάσαι ρε, το απολαμβάνω, δεν προσβάλλομαι, δεν προσβάλλει κι εσύ, απλά κουβέντα να γίνεται. Προσωπικά την απολαμβάνω τέτοια κουβέντα.