Η σειρά Tetsuwan Atom του 1963 ειναι μια πραγματικα μοναδικη εμπειρία. Το ιαπωνικο με τα 190 επεισόδια, όχι το αγγλικό που το έκοψε στα 100. Σα να βλέπεις πειραματικό ανιματιον σε ολόκληρη σειρα. Σχεδόν όλες οι σκηνές διαλόγου και δράσεις πάνε καρέ καρέ, και υπάρχει χιούμορ παντού. Τα αμερικάνικα της Hanna Barbera τότε ήταν κλάσεις ανώτερα στον τεχνικό τομέα αλλά εδώ το αποτέλεσμα μου αρέσει πολύ περισσότερο. Οι μεταγενέστερες σειρές ανιμε του Τεζούκα δεν μου άρεσαν γιατί βαζαν πολλές λεπτομέρειες. Εδώ όμως είναι σα να διαβάζεις το μανγκα του. Λογω αυτού βεβαια σχεδόν κανείς δεν βλεπει τη σειρά που θεμελίωσε τα ανιμε με ολα τα καλα και τα κακα της παραγωγης.
Βλεπω και τη Λαλαμπελ που συστήνεται να τη δεις στα Ιαπωνικά (χαλια η γαλλικη μεταγλώττιση αυτή τη φορά) και την Persia , με καλή μεταγλώττιση.