65 replies to this topic

[Kai]

18ος αιώνας. Ο πόλεμος μεταξύ του Άδη και της Αθηνάς που λαμβάνει χώρα κάθε 243 χρόνια ξεσπά για άλλη μια φορά. Ο Temna και ο Alone, παιδικοί φίλοι, αποχωρίζονται και βρίσκουν τους εαυτούς τους ν' ακολουθούν διαφορετικούς δρόμους καθώς ο πρώτος ορκίζεται Saint της Αθηνάς και ο δεύτερος είναι η μετεμψύχωση του ίδιου του Άδη.

 

Καθώς ο Tenma κάνει σκληρή προπόνηση στο Ιερό της Αθήνας, ο Alone χάνεται όλο και περισσότερο μέσα στην προκαθορισμένη μοίρα του. Έχοντας πλέον τις δυνάμεις του Άδη, προκαλεί θάνατο στους γύρω του και θέλοντας να ξεφύγει από την πραγματικότητα θεωρεί πλέον τον θάνατο λύτρωση. Κάπως έτσι αρχίζει τη δημιουργία του Lost Canvas, ένος πίνακα που θα περιλαμβάνει κάθε ανθρώπινη ζωή στον πλανήτη. Με την ολοκλήρωση του πίνακα, θα έρθει και το τέλος της ανθρωπότητας.

 

Με σκοπό να σταματήσουν τα σχέδια του Άδη, για άλλη μια φορά οι Saints της Αθηνάς έρχονται αντιμέτωποι με τις στρατιές του Άρχοντα του κάτω κόσμου, διατεθειμένοι να νικήσουν με κάθε κόστος.

Πολύ δραματική μου βγήκε η περιγραφή

Η σειρά αφηγείται τα γεγονότα που έγιναν 200 χρόνια πριν την ιστορία του original Saint Seiya για τα οποία γίνονται αναφορές στο Saint Seiya - Next Dimension. Μέχρι τώρα αποτελείται από δύο σαιζόν 13ων OVA και είναι εξαιρετικά πιστά στο manga. Η παραγωγή είχε προφανώς αρκετό budget όπως φαίνεται, έτσι οι πανοπλίες μεταφέρονται με ακρίβεια και οι σκηνές των μαχών είναι πολύ ικανοποιητικές. Τις φωνές τους επίσης χαρίζουν γνωστοί seiyuu.

For more info...

Genres: Action, Fantasy, Martial Arts, Shounen, Supernatural

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Kai: 15 Ιανουάριος 2014 - 15:09

[Botsun]

Είδα το πρώτο επεισόδιο και περιμένω να κατέβουν τα υπόλοιπα.
Πολύ καλό αν κι είμαι σίγουρος,πως τα επόμενα θα'ναι καλύτερα.

[Kamen Tantei Zura]

Shounen με τα όλα του. Απλά.
Έχει καιρό που είδα την πρώτη season του anime αλλά θυμάμαι ότι το είχα καταδιασκεδάσει.
Ωραία ιστορία, ωραίοι χαρακτήρες ο καθένας με τα ελαττώματά του και τα προτερήματά του και ιδιαίτερα ωραίο animation.

Και μην έρθεις κανείς να μου πει βλακείες για bishounen. Έβλεπα μια συζήτηση αλλού για Saint Seiya και μου έγραφαν ότι είναι γεμάτο bishounens και ότι δεν έχει τίποτα άλλο.(Ναι έχει τον Αλφόφικο και τον Ασμίτα, ή τον Ντέγκελ, συγκλονίστηκα) Λες και είναι αυτό το θέμα του anime. RAGE.

Spoiler: 1η season

Ό,τι θυμάμαι από την πρώτη season.
Ας τα πάρουμε με την σειρά.

Τα πρώτα επεισόδια είναι αρκετά εισαγωγικά, με την Αθηνά να φεύγει στο Ιερό, τον Tenma να προπονείτε από τον Dohko και την Πανδώρα να πλησιάζει τον Alone. Ναι, σου δείχνει τους τρεις κύριους χαρακτήρες και το πως βρέθηκαν να συμμετέχουν και εκείνοι στον Ιερό Πόλεμο.

Η πρώτη φοβερή μάχη ήταν εκείνη του Αλφόφικου. Και κυρίως λόγω του Μίνωα. Το να αντιμετωπίσει έναν από τους τρεις κρίτες, ήταν απίστευτο. Φανταστείτε πως θα είναι οι άλλοι δύο αργότερα. Βέβαια μέχρι να φτάσει στον Μίνωα, νίκησε και άλλο Φάσμα. Όχι ότι κράτησε πολύ αλλά ήταν και εκείνο ωραίο. Η μάχη του με τον Μίνωα ήταν ανατριχιαστική. Το να βλέπεις να σπάνε όλα τα κόκαλα του σώματός του στην μάχη δεν σε έκανε να νιώθεις και ωραία. Η τεχνική του Κριτή άλλωστε ήταν αρκετά δυνατή και ιδιαίτερα δύσκολη να την αποφύγεις.
Χειρότερα βέβαια γι' αυτόν ήταν ότι είχε και όλο το δηλητήριο μέσα στο σώμα του.
Και φυσικά έσωσε και τον Shion να μην χάσει, άσχετα που εκείνος απλά προσπάθησε να σταματήσει τον Μίνωα για να μην καταστρέψει την πόλη αν θυμάμαι καλά.
Το ότι πολεμούσε μέχρι το τέλος, με έβγαλε έναν σεβασμό προς τον χαρακτήρα του. Χωρίς να μπορεί να κουνηθεί, το σώμα του όλο κατακερματισμένο αλλά εκείνος κατάφερε και νίκησε τον Μίνωα. Ο θάνατός του αναμενόμενος μετά από όλο αυτό, αλλά άξιζε τον κόπο για να σώσει το χωριό και τον Shion. Πολύ ωραία μάχη.

Ο Asmita δεν μου είχε κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση, αλλά ήταν γενικά ενδιαφέρον χαρακτήρες. Η θυσία του βέβαια ήταν σημαντική για την εξάλειψη των Φασμάτων που είχαν αρχίσει να αναγεννιούνται. Ενδιαφέρον ήταν ότι είχε τις αμφιβολίες του για την Αθήνα.

Και έρχεται ο επικός στη συνέχεια. Aldebaran.
Ο πιο manly χαρακτήρας της σειράς. Ο Gold Saint που αγάπησα στην μάχη που έδωσε.
Γλύτωσε βέβαια ο Dohko, γιατί δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε να καταφέρει να νικήσει τον Kagaho. Ένα από τα πιο γρήγορα φάσματα. Κατέληξε όμως να πολεμήσει με τον Aldebaran δίνοντας μας μια επική μάχη. Από τα αγαπημένα μου επεισόδια τα συγκεκριμένα με τον Ταύρο.
Το αποκορύφωμα και η επικότητα της μάχης ήταν στο τέλος. Εκεί που χρησιμοποιούν τις δυνατότερες τεχνικές τους. Τόσο τραγικό που πέθανε όρθιος στην συνέχεια όταν πήγε να σώσει τον Tenma. Καταραμένες πληγές. Aldebaran

Ο Τοξότης βέβαια πάλι εκείνος τα περνάει, καταλήγει να είναι αναίσθητος μέχρι την άλλη season

Hakurei και Sage. Παππούδες με τα όλα τους.

Για τον Άδη δεν έχω να πω τίποτα. Δείχνει την συνεχή κατάκτηση του σώματος του Alone και την δημιουργία του Lost Canvas.
Αλλά οι δύο Θεοί, ο Ύπνος και ο Θάνατος ήταν πιο ενδιαφέροντες, άλλωστε πήραν περισσότερο μέρος.

Spoiler: 2η season

Και πάμε στην δεύτερη season.
Τα καημένα τρέχουν στο δάσος και χαίρονται. Βλέπουμε βέβαια και το αρκ της Yuzuriha που κανονικά θα έπρεπε να το δούμε αργότερα, αλλά καλύτερα. Ωραία η ιστορία της και συγκινητική θα έλεγα. Και να'τος πάλι ο ξενέρωτος ο Shion

Αλλά ας παρατήσουμε αυτό και ας πάμε στον Manigoldo.
Τόσο κουλ. Χαίρεσαι βλέποντας μόνο αυτό το σαρκαστικό χαμόγελο όταν ξεκινάει την μάχη.
Το χιούμορ του τόσο επικό στην μάχη με τον Βερόνικα. Ο κατακαημένος ο άλλος -που φυσικά είχε και την αγαπημένη φωνή του Koyasu- κατέληξε νεκρός μαζί με τα ζουζούνια του. Πέθαινα στο γέλιο όταν έλεγε ο Manigoldo ότι του την πέφτει και ότι είναι ο τύπος του στην μάχη
Και ερχόμαστε στην επική σκηνή που υπάρχει σε μία από τις εικόνες του thread.
Ο Manigoldo είπε να διακόψει την διασκέδαση των δύο θεών, του Ύπνου και του Θανάτου. Όχι άλλο σκάκι παιδιά, ελάτε να παλέψουμε. Η πρότασή του βέβαια δεν φάνηκε τόσο δελεαστική στον Ύπνο, όσο στον Θάνατο.
Και έρχεται η επική μάχη. Manigoldo vs Θάνατος. Την καταευχαριστήθηκα.
Όπως και την εμφάνιση του Sage. Epic old man. Η μάχη δασκάλου και μαθητή απέναντι σε έναν Θεό ίσως ήταν μία από τις πιο ωραίες σε όλο το anime, αλλά κράτησε τόσο λίγο.
Αλλά σημασία δόθηκε περισσότερο στην ζωή του Manigoldo και στο τι τον δίδαξε για την ζωή ο Ιερέας. Σαν πατέρας και γιος. Συγκινητικό. Αυτό που έλεγε ο Sage για τον Manigoldo, ότι τόσο τον στενοχωρούσε το γεγονός ότι στην μάχη πάντα ο Manigoldo χαμογελούσε, το κατάλαβα σε αυτήν την μάχη. Το ότι στεκόταν χωρίς ένα πόδι, μάλιστα κομμένο με είχε κάνει να ανατριχιάσω. Και δάκρυσα όταν στο τέλος πέθανε, προσπαθώντας να σώσει και τον δάσκαλο του. Sage, γιατί και εσύ όμως; Δύο θάνατοι μαζί. Αλλά κατάφεραν τον σκοπό τους.

Και πάμε στον αγαπημένο μου Gold Saint. El Cid.
Τόσο κρύος, τόσο αφοσιωμένος στις τεχνικές τους, αλλά τόσο ωραίος χαρακτήρας.
Η επιβλητικότητα του αλλά και η αποφασιστικότητά του με έκαναν να τον λατρέψω σαν χαρακτήρα. Τόση αντοχή πια; Και μόνο για να καταφέρει να σώσει τον κατακαημένο Σίσυφο. Τον Τοξότη που τόσες ενοχές είχε πια που πήρε την Αθηνά από τους φίλους της.
Η σκηνή που σκοτώσει τα "minions" Φάσματα πραγματικά ήταν πορωτική. Θα μπορούσα να την βλέπω ξανά και ξανά.
Και να'σου και οι τέσσερις Θεοί, αποσταλμένοι του Ύπνου. Πιο ενδιαφέρον από τους τέσσερις ήταν σίγουρα ο Ίκελος. Πολύ ενδιαφέρουσα τεχνική αυτή με τον χωροχρόνο. Από την αρχή να χάσει το χέρι του, το δυνατό του σημείο κιόλας και να ζήσει μέχρι να πεθάνουν και οι τέσσερις. Πραγματικά τον παραδέχτηκα. Εντάξει, η μάχη του με τον Φάντασο δεν ήταν τόσο φοβερή αλλά μου άρεσε ιδιαίτερα το γεγονός ότι χρησιμοποίησε το κάλεσμα της πανοπλίας του, λόγω του χεριού που ήθελε να πάρει ως λάφυρο ο Φάντασος. Το γεγονός ότι το μόνο που επιζητούσε ήταν να κάνει την λεπίδα του το απόλυτο όπλο του στοίχισε του Θεού. Και συγγνώμη, κιόλας ο Φάντασος τι πρόβλημα είχε με την εμφάνισή του; Μια χαρά ήταν. Γιατί να μοιάζει με χαζοχαρούμενη κοπελίτσα;

Αλλά σίγουρα η μάχη με τον Ίκελο, αν και μικρή ήταν σίγουρα πιο ωραία. Λάτρεψα την Seiyuu του Ίκελου, του πήγαινε αφάνταστα αυτή η φωνή και του έδινε χαρακτήρα ακόμη και αν εμφανίστηκε για 2-3 επεισόδια. Τραγικό το θέμα ότι σκορπούσε το αίμα που έτρεχε από το κομμένο γύρο του για να βρει τον Ίκελο και να νικήσει την τεχνική του και εκείνον.

Εντάξει, τον Μορφέα τον νίκησε ο Tenma. Τι να κάνει και αυτός ο καημένος. Αλλά η σκηνή με τον Πήγασο ήταν πολύ ωραία. Βέβαια, παράξενο ότι ο ίδιος ο Άδης ήταν αυτός που τον ξύπνησε.

Και πάμε στον Όνειρο. Ωραία η μάχη, αλλά αδιάφορος ο Θεός. Έβλεπα τον Όνειρο και ήθελα να του δώσω μια μπάτσα να τελειώνουμε. -_- Δεν μπορούσε μόνος του βέβαια, ήθελε και την βοήθεια των τριών αδερφών του. Πραγματικά τον παραδέχτηκα τον El Cid. Γιατί μπορεί να ήταν πια αποδυναμωμένος, αλλά κατάφερε και να σπάσει στα τέσσερα τους τέσσερις Θεούς αλλά και στο τέλος με την βοήθεια του σωσμένου πια Σίσυφου και της Αθηνάς να νικήσει τον Όνειρο. Κατάφερε να κάνει τόσο κοφτερή την Λεπίδα του, να δημιουργήσει το Excalibur.

Και πάμε στον Hakurei. Τον αδερφό του Sage. Υπάρχει πιο επικός γέρος;
Κατάφερε να νικήσει μόνος του τον Ύπνο. Γιατί το ήθελε τόσο πολύ από τα παλαιά χρόνια. 200 χρονών άνθρωπος και ήταν σε τόση φόρμα να νικήσει όλα τα χαζά στρατιωτάκια του Άδη αλλά και τον ίδιο τον Θεό.

Από τους δύο Θεούς, τον Ύπνο και τον Θάνατο συμπάθησα εννοείται περισσότερο τον Ύπνο. Μου άρεσε το γεγονός ότι έμενε έκπληκτος με την επιμονή των θνητών και της Αθηνάς.

Άντε να δούμε τι θα γίνει με τους υπόλοιπους Saints.
Γιατί ο Κάρδιος μου φάνηκε ιδιαίτερα αιμοχαρής. Ο Ντέγκελ βέβαια για Υδροχόος αποδείχτηκε αρκετά σοβαρός και σοφός. Άντε να δούμε και τους Διδύμους στην συνέχεια

Αγαπημένοι χαρακτήρες για εμένα, El Cid, Aldebaran, Sage και Yuzuriha.
Χαρακτήρες που μου έκαναν εντύπωση είναι ο Αλφόφικος, ο Manigoldo και ο Hakurei.
Από τα Φάσματα ο Μίνως και ο Kagaho. Και ο θεός Ύπνος.

Για τον Tenma έχω να πω ότι μου αρέσει πάρα πολύ σαν πρωταγωνιστής. Γιατί δεν είναι ψωνάρα και ξέρει τις δυνατότητές του. Δεν έχει αυτήν την βλακεία που έχει ο Seiya "Αχ Saori, Αθηνά" αλλά πιστεύει ότι απλά είναι ο μόνος που μπορεί να σταματήσει τον Alone. Τον πάω στο ότι παραδέχεται τα λάθη του, νιώθει άσχημα, δεν είναι γεμάτος αυτοπεποίθηση. Γενικά μου αρέσει σαν πρωταγωνιστής.

Η Sasha βέβαια δεν με ενθουσιάζει σαν Αθήνα. Είναι αρκετά κλαψιάρα, αλλά τουλάχιστον σε μερικές καταστάσεις την παραδέχομαι.


Αδιάφοροι χαρακτήρες είναι ο Shion και ο Dohko. O Dohko όχι τόσο βέβαια. Στην συνέχεια βέβαια ίσως κερδίσουν το ενδιαφέρον μου.

Ανυπομονώ για την επόμενη season.

Μπράβο Botsun, να δεις και τα επόμενα επεισόδια :3

Πόνεσε το χέρι μου Τ^Τ

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Zura: 03 Ιανουάριος 2012 - 22:16

[metalmusicmaniac]

Epic battles και ελληνική μυθολογία. Φαίνεται ενδιαφέρον και μόνο από την παρουσίαση αλλά ελπίζω μόνο να μην καταλήξει σε επική μούφα

[Botsun]

Έφτασα μέχρι το 10ο επεισόδιο.

Πόσο μα πόσο,τέλεια παίζει να'ναι η σειρά !

Spoiler:

Κάθε,ατάκα ξεχειλίζει από κλισέ κι όλη η σειρά βγάζει μια υπερβολή που σου θυμίζει τα 80's,χωρίς όμως να το παρακάνουν,με τις κάπως κιτσ χρυσές στολές των Saint.
Επίσης,το animation κι η μουσική μ'εχουν αφήσει ικανοποιημένο,χωρίς όμως να'ναι κάτι το τρομερό.

Τέλος,κάθε επεισόδιο μέχρι τώρα,το'χω καταδιασκεδάσει,ειδικά αυτά με τον Albafica και τον Imba Ασμίτα.Ο οποίος,μπορεί να μην σκοτώθηκε σε μάχη,αλλά με την θυσία του,θεωρώ πως άλλαξε την έκβαση του πολέμου...

[Kai]

Spoiler:

Ο Asmita είχε πολύ λίγο χρόνο, εκεί ήταν στο κακό. Και στο manga, 2-3 ατάκες παραπάνω είχε δηλαδή, σε αντίθεση με τον Shaka στο original που όχι μόνο είχε πολύ χρόνο από ένα σημείο και μετά αλλά όταν έβγαλε όλη την δύναμή του... έγινε χαμός.

Ο Δίδυμος, ο Τοξότης, ο Παρθένος και ο Ζυγός θεωρούνται οι μεγαλύτεροι σε δύναμη ανάμεσα στους Saints οπότε είναι κρίμα που ο Asmita δεν πρόλαβε να δείξει πολλά. Το κομβολόγιο που δημιούργησε θυσιάζοντας τον εαυτό του δεν χρησιμοποιήθηκε επηρεάζοντας την έκβαση του πολέμου μόνο σε αυτό το πόλεμο, έχει άμεση σύνδεση και με το original. Υποτίθεται πως πέρασε και στα χέρια του διαδόχου του (Shaka) επηρεάζοντας μέχρι και τον επόμενο.

Άντε, δες και το υπόλοιπο Botsun και θα επιστρέψω κι εγώ με περισσότερα σχόλια

[Botsun]

Ο Shaka πότε εμφανίζεται ;

[Kai]

O Shaka δεν εμφανίζεται σ' αυτό, συγνώμη που σε μπέρδεψα. Είναι ο Ιππότης της Παρθένο στο original Saint Seiya

Spoiler:

Απλά το κομβολόγιο που δημιουργήθηκε από τον Asmita πέρασε στις επόμενες γενιές και έπαιζε μεγάλο ρόλο στην έκβαση του πολέμου.

[Botsun]

Δεν πειράζει Kai κι οι άκυρες πληροφορίες είναι καλοδεχούμένες...

Anw,ξέρετε,πως γίνεται κάποιος Ασημένιος και Χρυσός Ιππότης ;
Δηλαδή,αφού περάσεις τις εξετάσεις και γίνεις Χάλκινος μετά μπορείς να μεταπηδήσεις σε κάποια από τις άλλες δύο κατηγορίες ;
Διότι στην σειρά μέχρι τώρα (επεισόδιο 14),δεν μας αφήνεις υπόνοιες για power ups ή για κάποια εξέλιξη στις δυνατότητες του Τενμα και του Yato.

[Kai]

Spoiler:

Χωρίς να είμαι σίγουρη λογικά αρχικά αποδίδονται με βάση τα επίπεδα δύναμης/Cosmo του κάθε Saint. Παρόλα αυτά, το σίγουρο είναι ότι αν το επίπεδο Cosmo ενός Saint αυξηθεί, τότε και η πανοπλία μπορεί να ανεβεί επίπεδο (χωρίς να μένει όμως σταθερά έτσι) και να φτάσει μέχρι και σε επίπεδα Gold Clothes και God Clothes (πιο δυνατά και από Gold Clothes δηλαδή). Είναι κάτι που συμβαίνει αρκετές φορές στο original αλλά μόνο μια φορά στο Lost Canvas, μάλιστα θα το δεις στη δεύτερη season.

Οι πιο δυνατές πανοπλίες ονομάζονται Kamui και μπορούν να φορεθούν μόνο από τους Ολύμπιους.

Συνολικά οι πανοπλίες των Saint της Αθηνάς είναι 88 και συμβολίζουν τους 88 αστερισμούς. 12 Gold Clothes, 24 Sliver Clothes & 48 Bronze Clothes. Υπάρχουν όμως κι άλλες που ανήκουν σε αντίπαλα στρατόπεδα.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Kai: 04 Ιανουάριος 2012 - 17:18

[John Crabs]

Ειναι αναγκη να χω δει το Saint Seiya πριν δω το Seint Seiya:The Lost Canvas?

[Kamen Tantei Zura]

Όχι, το Lost Canvas είναι μάλιστα prequel του original Saint Seiya.

[John Crabs]

Ενδιαφερον, οποτε μολις τελειωσω κατι ανιμε που βλεπω, θα το αρχισω. Ελπιζω να μου αρεσει!!!

[Casshern]

Oi Gold Saints στο lost canvas, πανεύκολα ειναι καλύτεροι σε διαμόρφωση ιστορίας και χαρακτήρα και επίσης και πιο άπαιχτοι

[Botsun]

Τελείωσα και τις δύο seasons με την δεύτερη να μου αφήνει καλύτερες εντυπώσεις απο την πρώτη.
Καθώς λειτουργεί περισσότερο εισαγωγικά για να μας συστήσει το σύμπαν στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία,ενώ στην δεύτερη διαδραματίζεται το κυρίως μέρος της πλοκής,όπου επίσης,λαμβάνουν χώρα οι περισσότερες κι ίσως τις πιο δραματικές μάχες με αποκορύφωμα αυτές των

Spoiler: Epic Battles

Sage & Manigoldo vs Θάνατος και Hakurei vs Ύπνου.

Το animation χωρίς να'ναι κάτι το τρομερό σ'αφηνει με καλές εντυπώσεις και γενικότερα κυλά ομαλά χωρίς παρατράγουδα.Στον αντίποδα,ο ήχος κι η μουσική επένδυση,ίσως να αποτελούν,ένα από τα συν της σειράς,μιας και επιτελούν σωστά τον ρόλο τους,χρωματίζοντας τις σκηνές με τα απαραίτητα συναισθήματα την εκάστοτε σκηνή.
Ένα από τα πράγματα που ξεχώρισα στην σειρα,ήταν το "The Realm of Athena" από EUROX,που το θεωρώ από τα καλύτερα openings που'χω ακούσει.

Αγαπημένοι χαρακτήρες με σειρά αρεσκείας:
Asmita,Hakurei,Sage,Manigoldo,El Cid κι ο loser Yato.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από junpei: 09 Ιανουάριος 2012 - 23:43