Οσον αφορά το χαρακτηρα του τζειμι, αλλα και το θεμα του βιασμου, ειναι προφανες οτι ο καθενας εστιαζει λιγο παραπανω σε αυτα που θελει να δει.
Εγώ παντως, θελω να προσθεσω δυο πραγματακια που νομιζω οτι δεν αναφερθηκαν μεχρι στιγμης ξεκαθαρα.
Οσον αφορα τον χαρακτηρα του τζειμι, χωρις να παραγνωριζω αυτα που λεει ο καλαμαρης π.χ. υπαρχουν αλλοι δυο παραγοντες. Ο ενας ειναι οτι ο τζειμι δεν διστασε ποτε να κανει οτιδηποτε. Ειτε πεταγε παιδια απο τον εκτο, ειτε ελεγε ψεμματα ειτε μαχαιρωνε κτ. ηταν παντα κρυο αιμα. Αλλοτε χαμογελαστος, αλλοτε με ψευτικα δακρυα, εκανε παντα οτι χρειαστει χωρις αμφταλαντευσεις, οπως π.χ. ο Τζον Σνοου. Συν του οτι ηταν ο πρωτοτοκος, ο ξιφομαχος, ο ομορφος, η ελπίδα κ.ο.κ. οπότε συμπλήρωνε αψογα το προφιλ του τυπου που εχει μαθει ΠΑΝΤΑ να παιρνει αυτο που θελει. Οποτε του το αρνουνταν, εκανε παντα οτι χρειαστει. Ανετα.
Το δευτερο ειναι οτι εχει παιξει πολλες φορες στη σειρα το πατερν οτι καποιος δειχνει εναν αλλο εαυτο σε καθεστως ομηριας. Ειτε αλλη συμπεριφορα, ειτε φτανει μεχρι και να συμπαθησει τον προστατη του, the lesser of two evils, ακομα και αν ξερει οτι τον προστατευει απο υποχρεωση/ συμφερον, και πιθανως και να τον εκμεταλλευεται. Μεχρι στιγμης οταν τους δινοταν ξανα καποιας μορφης επιλογες, η εξουσια, κατεληγαν να δειχνουν τον πραγματικο τους εαυτο, καλο, κακό ή γκρι. Αρυα, θηον, σανσα, τζον, καλισι, τζεημι, you name it. Σχεδον παντα μας δινει χιντς για το τι θα γινει μετα. Και για μενα αλλαγη ειναι μονο αν καποιος φυγει απο καθεστως πιεσης και δεν ξανακανει οτι εκανε πριν. Ειτε ο τζεημι ειτε οποιοσδηποτε.
Σε γενικες γραμμες ο τυπακος εχει και ηθικη και μυαλο, και γενικως δε φοβαται να ρισκαρει τη ζωή του. Το χει αποδειξει. Αλλα δεν τον εχω δει ποτε να παραιτειται απο αυτο που θελει καθε φορά, ή απλά δεν το θυμαμαι. Δεν ειχε βιασει απο οσο ξερουμε, αλλα δεν του ειχε αρνηθει και ποτε κοκο η σις του (ή οποιαδηποτε άλλη), από όσο ξερουμε. Για αυτο και υποστηριζω οτι δεν καταστραφηκε το πιο δομικο στοιχειο του χαρακτήρα του, κατ' εμέ.
Οσο για το βιασμο για μενα ξεκαθαρα ειδα ενα βιασμο, με χιντς που μπηκαν επιτηδες για να αφησουν αμφιβολιες για το αν το ηθελε ή όχι. Δε με ενδιαφερει αν ο σκηνοθετης λεει οτι θελαν να δειξουν συναινεση, και δεν τον πιστευω, οπως δε με ενδιεφερε οταν μου λεγανε π.χ. οτι η κονατα ηταν 17 χρονων στo Lucky Star. Ξερω τι βλεπω, και καταλαβαινω γιατι μπαινει οτι μπαινει, εκει που μπαινει.
Αν ηθελε να δειξει κατι αλλο απο βιασμο, δε θα τελειωνε η σκηνη ετσι οπως τελειωσε, ασχετως τι ειχε προηγηθει. Θα εδειχνε τη σερσει να ανταποκρινεται θετικα, οχι "να μην ανταποκρινεται αρκετα αρνητικά". Αυτο μπορει ανετα να δικαιολογηθει οτι σε εκεινη τη φαση εχει χασει τα παντα και δεν εχει τη δυναμη να παλεψει για τιποτα. Αν παλι, ηθελαν να μας πεισουν οτι που και που γουσταραν να παιζουν " το παιχνιδι του βιαστη" θα βαζανε κανα χιντ οτι π.χ. το χαν κανει και παλιοτερα, ή κατι άλλο τελοσπαντων, αλλα οχι ετσι: "Α, μωρη με αρνεισαι μετα απο ολα οσα εχω κανει, τωρα θα σου δειξω εγώ!"
Η λογικη οτι όλες οι διαστροφες συνδεονται ειναι τελειως λαθος. Το οτι παιζει αιμομιξια δε σημαινει οτι πρεπει να παιζει και απο σαδομαζο μεχρι νεκροφιλια.
Σε γενικές γραμμες, I can't shake this feeling οτι ολο αυτό ειχε εμπορικο σκοπο.
Edited by Lord Leon, 24 April 2014 - 19:13.