6154 replies to this topic

[Sadman]

@Darkness: Μια χαρά είναι

Εγώ αυτές τις μέρες βλέπω το rave master....για κάποιο λόγο μου αρέσει περισσότερο από τo fairy tail και μου άρεσε το πόσα πράγματα έχουν μεταφερθεί από τον mangaka στο ft.

[Erebos]

EDIT: το shagukan no shana ειναι καλο????

Over 9000 φορές καλύτερο από το fate/stay night...


Ξεκίνησε το Strike Witches 2...

καλά, μη βαράτε...

[Labrokratis]

Ολοκλήρωσα το Karin (που οι Αμερικάνοι λένε chibi vampire ή κάτι τέτοιο).
Ανάλαφρη κωμωδία, με μία πολύ έξυπνη σεναριακή ιδέα που ενώ δεν μπορείς να πεις ότι προσφέρει εκπλήξεις και ανατροπές (όλα εξελίσσονται προβλεπόμενα) δεν κουράζει σχεδόν ποτέ και κάθεσαι να την δεις άνετα και χαλαρά. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων είναι πολύ καλός (η σειρά αυτή διαθέτει μία από τις καλύτερες Gothic Lolita πρωτοέφηβες παρουσίες) ενώ το animation διατηρείτε σε καλά επίπεδα.

Η ιστορία έχει ως εξής: Στην Ιαπωνία μετακόμισε μια οικογένεια βρυκολάκων, όπου ζει ήσυχα κάνοντας "διακριτικά" την δουλειά της. Ωστόσο, η μεγάλη κόρη προέκυψε μεταλλαγμένη, ένα είδος αντι-βρυκόλακα, που αντί να ρουφάει αίμα παράγει η ίδια αίμα, το οποίο βέβαια χρειάζεται να το διοχετεύει στα θύματά της σαν μετάγγιση ένα πράγμα. Παράλληλα, η συγκεκριμένη δεν έχει τις παρενέργειες των βρυκολάκων: Μπορεί να κυκλοφορεί μέρα, να μπαίνει στο νερό, να πηγαίνει κανονικά σχολείο, να τρώει φαγητό, να μην φοβάται σταυρούς / σκόρδα, κλπ κλπ κλπ.
Η σειρά έχει απίστευτες ατάκες και σεναριακές μικροδιαστροφές επάνω στα στερεότυπα του Hollywood περί Δράκουλες, βαμπίρια, κλπ. Συνολικά είναι μια ευχάριστη νεανική κομεντί με πλακατζίδικο gore στοιχείο που περνάς ευχάριστα τα μεσημέρια στο καλοκαίρι σου.

[Warchief]

Συγγνώμη αλλά πρέπει να το πω.
ΟΧΙ, το Shakugan no Shana δεν είναι καλό. Είναι από τις πιο ηλίθιες σειρές που έχω δει ποτέ.
Οι κακοί δεν έχουν κίνητρα. Η πλοκή δεν έχει νόημα. Ο πρωταγωνιστής δεν έχει προσωπικότητα (surprise, surprise). H σειρά την Shana πουλάει, για την ακρίβεια όχι την Shana, αλλά αυτό που είναι η Shana· tsundere, και αυτό μόνο.
Μίσος, μίσος, μίσος.

Για να μην είμαι off-topic θα πω ότι βλέπω Digimon Tamers! Μου αρέσει που προσπαθούν να το κάνουν πιο ρεαλιστικό απο τα προηγούμενα.

Άσχετο, Labrokratis, έχεις πάντα καλά insights σε σειρές, γιατί δεν γράφεις όσα έχεις να πεις στα threads τους; Εδώ χάνονται.

[unagi]

Άρχισα χθες το NGE, και τώρα είμαι στο 5ο επεισόδιο, μου φαίνεται ότι άργησα να το δω..... . Τα δυο πρώτα επεισόδια δεν μου άρεσαν, μου φάνηκαν βαρετά, στο πέμπτο επεισόδιο που μπήκε και η Rei στο παιχνίδι πήρε τα πάνω του το anime.

[Sadman]

@unagi: Μετά το anime μην ξεχάσεις να πιάσεις τις ταινίες.

Άρχισα και το Kino no tabi πριν λίγο(1ο επ ακόμα)

[Omoikane]

Le Portrait de Petit Cossette (1/3 OVAs atm)
Μολις ειδα το πρωτο OVA κ επαθα πλακα!Εξαιρετικο animation,φοβερη ατμοσφαιρα,δραματικη ιστορια αγαπης κ μαγευτικο OST.Απο τις πλεον ποιοτικες δουλειες που εχω δει σε ανιμε.Απλα υποκλινομαι.

Υ.Γ Το opening ειναι μαγευτικο,μελαγχολικο,πανεμορφο.Δεν χορταινεις να το ακους.

[media]http://www.youtube.com/watch?v=NQJi8EraOuw[/media]

[Anakin Skywalker]

Le Portrait de Petit Cossette (1/3 OVAs atm)
Μολις ειδα το πρωτο OVA κ επαθα πλακα!Εξαιρετικο animation,φοβερη ατμοσφαιρα,δραματικη ιστορια αγαπης κ μαγευτικο OST.Απο τις πλεον ποιοτικες δουλειες που εχω δει σε ανιμε.Απλα υποκλινομαι.

Υ.Γ Το opening ειναι μαγευτικο,μελαγχολικο,πανεμορφο.Δεν χορταινεις να το ακους.

[media]http://www.youtube.com/watch?v=NQJi8EraOuw[/media]

Είναι ένα από τα καλύτερα anime που έχω δει! Δυστυχώς δεν είναι για όλα τα γούστα....
Για να μην είμαι off topic έχω ξεκινήσει την 1η σειρά του Lupin ΙΙΙ, είδα την ταινία Baldios (μακάρι να βρω και την σειρά γιατί φαίνεται καλή space opera/giant mecha show), το Mozaicka που είναι μόλις 4 επεισόδια και τις ταινίες Sanctuary και Goshogun: The Time Etranger που είναι αυτά που ξεχώρισα τον τελευταίο καιρό.

[robostav]

οποιος νυχτα περπατει...ηθελα να κατεβασω το ayakashi classic horror...τελικα επειδη μαλλον ειμαι στα ορια να παρω συνταξη εκατσα και κατεβασα το ayakashi ayashi...και χρειαστηκαν 12eps για να μυριστω οτι εκανα βλακεια.

Παντως η αληθεια ειναι οτι το ayakashi ayashi δεν ειναι κακο,κατι λιγο το animation κατι οι χαρακτηρες το βλεπεις ευχαριστα.Αν το εκαναν λιγο πιο gore και εχτιζε καλυτερα την x-files ατμοσφαιρα του θα επαιρνε καλη βαθμολογια.

Υ.γ. +1 για petitte cossette... φανταστικο (αν και ο τυπας πολυ μαζοχας...)

[Labrokratis]

Έβαλα και είδα το Ef - A Tale of Memories, μία σειρά που όταν είχα πρωτοκάτσει να δω, ανακοινώθηκε το sequel της (A tale of Melodies) και την άφησα μέχρι να κυκλοφορήσει και να ολοκληρωθεί και αυτό, ώστε να τα δω μαζί.

Το Ef -A Tale of Memories είναι από εκείνες τις "υπεράνω" σειρές που δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθείς να τις κρίνεις, λόγο της ιδιαιτερότητάς τους. Απλά "είναι".
Βασικά πρόκειται για δύο σειρές σε μία, ενώ υπάρχουν και 2 ή 3 subplots που σε προετοιμάζουν για μία συνέχεια.
Η μία ιστορία της, είναι ένα τυπικό ερωτικό τρίγωνο και η άλλη μια ιδιαίτερη σχέση δύο ανθρώπων, που πρέπει να υπερβούν και οι δύο πολλά για να λειτουργήσει.

Το σενάριο έχει τεράστιες τρύπες ως προς την μία ιστορία (την ιστορία υπέρβασης) ενώ στην άλλη ακολουθεί κλισέ και προδιαγεγραμμένες καταστάσεις που έχουμε δει ουκ ολίγες φορές. Ωστόσο, υπάρχει μια λεπτομέρεια που κάνει την διαφορά: Αυτό το anime σε βάζει στο μυαλό των πρωταγωνιστών του, των σκέψεων τους και της καθημερινότητας του μικρόκοσμου τους. Προσπαθεί να σου δημιουργήσει μια αίσθηση κατά την οποία δεν παρακολουθείς ως ένας θεατής τις ιστορίες, αλλά παγιδεύεσαι στο μυαλό και στο σώμα ενός από τους πρωταγωνιστές της και θέλεις δε θέλεις βιώνεις την ιστορία μέσα από την -περιορισμένη ομολογουμένως - οπτική τους.
Αυτό φυσικά άλλοτε είναι πετυχημένο στην υλοποίηση και άλλο όχι. Αν καταφέρνει πάντως κάτι απόλυτα, είναι ότι αν επιτρέψεις τον εαυτό σου να παρακολουθήσεις την σειρά από την οπτική που θέλει να σε τοποθετήσει (δεν είναι εύκολο για όλους), τότε θα καταφέρει να σε αγγίξει συναισθηματικά. Και όταν κάτι σε αγγίζει συναισθηματικά, η λογική πάει περίπατο. Κάτι που έως ένα σημείο, συμβαίνει και με το Ef - A Tale of Memories.

Κατά την γνώμη μου, αυτή η σειρά πρόκειται για μια σκηνοθετική απόπειρα που πρέπει να στηρίχθηκε επάνω σε μία σπουδή / μελέτη των συντελεστών της: πως να μεταφέρουν την συναισθηματική πολυπλοκότητα της γυναικείας αντίληψης του κόσμου, στην σαφώς ποιο λειτουργική αντίληψη των αντρών. Σε κάποια σημεία το καταφέρνει, σε κάποια όχι. Σίγουρα πάντως αυτός που επιχείρησε να το κάνει, πρέπει να έχει μελετήσει πολύ το γυναικείο μυαλό. Και για την κουλτούρα της Ιαπωνίας, που οι γυναίκες θεωρούνται δεύτερες, είναι μεγάλος υπερβατισμός.

Το Ef - A tale of Memories είναι επίσης φοβερά πειραματική σειρά σε πάρα πολλά επίπεδα: Διαθέτει μέτριο animation, αλλά το συνδιάζει με απίστευτα και πολύχρωμα background, που θυμίζουν ιμπρεσιονιστικούς πίνακες. Δοκιμάζονται πολλές τεχνικές, ώστε να σου μεταφερθεί η διαφορετικότητα της αντίληψης και της σκέψης μεταξύ δύο ανθρώπων: Σε αναγκάζει πχ να παρακολουθήσεις την ιστορία με έναν τρόπο που θα σε ενοχλεί: Άλλες φορές τελείως αντιρεαλιστικό, άλλες φορές ονειρικό και άλλες φορές με διακοπές στην εικόνα ή τον ήχο. Είσαι εσύ που βλέπεις την σειρά, αλλά δε σου επιτρέπετε να την δεις όπως θες! Θα την δεις όπως θέλει ο σκηνοθέτης, υπό την οπτική των πρωταγωνιστών του. Τις περισσότερες φορές δε το καταφέρνει. Όταν όμως το καταφέρνει, απλά βιώνεις τι βλέπεις και δεν ασχολήσε άλλο με την λογική.

Αν σε κάτι δίνει ρέστα όμως, είναι όταν το animation συναντά την Ιαπωνική εικαστική τέχνη της απεικόνισης. Οι Ιάπωνες είναι ιδιαίτερα μινιμαλιστικοί στην ζωγραφική και την εικαστικότητα τους και είναι εκπληκτικό το πως μπορούν να σου μεταφέρουν με απλά ασπρόμαυρα σκίτσα σκέψεις, συναισθήματα και εντυπώσεις. Σε αυτήν την σειρά ο μιμιμαλισμός χρησιμοποιείτε με εκπληκτικό αντίκτυπο, που το ενισχύει ένα άψογο voice acting, που σε βάζει ακριβώς στην κατάσταση που παρακολουθείς. Σου δημιουργεί συναισθηματική φόρτιση και σου δίνει να καταλάβεις τι νιώθει ο πρωταγωνιστής εκείνη την ώρα.

Από εκεί και πέρα, η ιστορία είναι αργή και έχει ένα σωρό ατέλειες. Αν και έχει προθέσεις υψηλές, στην υλοποίηση των ιδεών της κατά πλειοψηφία αποτυχαίνει ή είναι ατελής σε αυτό που θέλει να κάνει. Σε νοιάζει όμως; Όχι! Καταφέρνει να σε κάνει να τα παραβλέπεις όλα.

Γενικά το Ef - A tale of memories είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Οι συντελεστές της πιθανολογώ ότι έμαθαν πολλά από την υλοποίησή της και αν αυτή η ομάδα συνεχίσει να συνεργάζεται, στο μέλλον θα δούμε anime αριστουργήματα ή την αποτύπωση της απόλυτης συναισθηματικής παράνοιας και απελπισίας.

Προτείνω να την δουν όσοι ενδιαφέρονται για νέες τεχνικές animation, εμπειρική και πρακτική σπουδή επάνω στην αφήγηση, τους λάτρεις των εικαστικών πειραματισμών και σε όσους θέλουν να ξεφορτώσουν το συναίσθημα από μέσα τους. Φυσικά, να την αποφύγουν οι λάτρεις της δράσης και όσοι δε θέλουν να βλέπουν κλισέ και ιστορίες να επαναλαμβάνονται. Εδώ σίγουρα όλα έχουν - κάπως - ξαναειπωθεί σε κάποιο άλλο anime. Δεν αλλάζει η ιστορία, η οπτική της αφήγησης και η εικαστικότητα αλλάζει.
Πιθανολογώ επίσης, ότι θα αρέσει και σε όσους αρέσουν οι ιστορίες του Leiji Matsumoto. Βρίσκω πολλές επιρροές στην ψυχολογία των τριτευόντων χαρακτήρων της σειράς, που φτάνει στα όρια της αντιγραφής τους και της μεταφοράς τους σε αυτό το anime σύμπαν. Αυτό όμως είναι μια προσωπική μου παρατήρηση, που αμφιβάλλω αν ενδιαφέρει κάποιον που διαβάζει αυτήν την ανάρτηση.

Τώρα σειρά έχει το Α Tale of Memories, αλλά μάλλον δε θα το δω απευθείας. Τοο much για να τα δεις στο καπάκι! Μάλλον θα συνεχίσω ένα από τα άλλα anime της τελευταίας δεκαετίας που έχω βάλει να δω.

[Tenshi]

Ξεκινησα το High School Of The Dead απο AnimeClipse που κανανε τα παιδια παρα πολυ καλη δουλεια...
ειμαι στο 3ο episode.

Εντυπωσεις θα ποσταρω πιο μετα στο συγκεκριμενο thread!!

Και επισης ειδα και το 1ο episode απο Cat Shit One που πραγματικα ειναι κορυφαιο με Κ κεφαλαιο!!!
Αξιζει να το δειτε. ΑΥΤΑ

[croco~boy]

1: Ξεκινησα το High School Of The Dead, μια σειρα που δεν λεει πολλα απο σεναριο απο γραφικα ομως σχιζει, παρολο που δεν εκαναν πιστη αντιγραφη απο το μανγκα.....

Απο θεμα πλοκης το High School Of The Dead ειναι λειψο αλλα σε ανταμειβει με το ολο ανιματιον κ με τ zombie land .

2:Occult academy, σειρα που στο wikipedia χαρακτηριζεται ως ταινια μυστηριου κ υπερφυσικων πραγματων αλλα σε εμενα βασικα βγαζει black humour κ λιγο τρομο, λογω κυριως με το ολο σκηνικο που παιζεται/διαδραματιζεται σε αυτη την ακαδημια.

Στα περι ανιματιον τωρα οφειλω να ομολογησω οτι εκανα πολυ προσεγμενη δουλεια κ οχι μονο προς σε αυτο το κομματι πχ τα οστ το οπενινγ κ αλλα πολλα.

3: Digimon new season: Δν χρεαιζεται να πω τπτ...μαλλον παω να την droppαρω

4: DeathNote Ναι καλα ακουσατε ξανα αρχισα αυτο το αριστουργημα γτ δεν μπορω να βρω κατι ισαξιο του.

Αυτα απο μενα!

[melkior]

Βλέπω Kino no Tabi μέχρι στιγμής είμαι στο 4 επ και η σειρά είναι απίστευτη απορώ πως μου είχε ξεφύγει μέχρι τώρα.
Η σειρά έχει μια παραμυθένια υφή κυρίως στο animation(η οποία μου θυμίζει κάπως το Kemono no Souja Erin σε αυτόν τον τομέα)άλλα τα θέματα που πραγματεύεται μόνο παιδικά δεν είναι και αποτελούν τροφή για σκέψη.

[sotirissotiris]

τορα βλεπο shakugan na shana απεχτο οομοσ πολι δραματικο
μετα απο καθε επισοδειο ιθα τρελαθεισ ι θα ανεβεισ στο μπαλκονι και θα φουνταπεισ

[Blackcut]

Εγω μολις τελειοσα το Samurai Champloo και δεν ξερω τι αλλο να δω.
Εχει να μου προτινει καποιος κατι αλλο.

Επισυναπτόμενο Αρχείο

•  Black Rock Shooter Visual Works 4.jpg   169,61Κ   6 Αριθμός downloads
•  20smallmy9.png   309,93Κ   4 Αριθμός downloads