Μετάφραση: Για το γαμώτο και για να νιώσουμε καλύτερα για τους εαυτούς μας.true. Δεν μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα. Σίγουρα μ'αυτά τα μέσα δεν καταφέρνουμε κάποια άμεση αλλαγή, αλλά αξίζει η προσπάθεια. Όχι για την κυβέρνηση άλλα για τον κόσμο. Όσο περισσότερες κινητοποιήσεις γίνονται, τόσο περισσότερο αφυπνίζεται ο κόσμος και αρχίζει να αναρωτιέται μήπως κάτι δεν πάει καλά, αρχίζει να βγαίνει απ' τον δικό του μικρόκοσμο.. Εγώ πιστεύω οτι επειδή όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι τα πράγματα πάνε απ το κακό στο χειρότερο σχεδον σε όλους τους τομείς, κάποτε θα γίνει το μεγάλο "μπαμ" και θα αλλάξουν πολλά.Με ποιον τρόπο και ποτε δεν ξέρω.. αλλά αξίζει να αγωνιζόμαστε για να έρθουν αυτές οι αλλαγές κάποτε.
Εδώ και πολλά χρόνια έχουν γίνει υπεραρκετές απεργίες, καταλήψεις και αποχές για να αφυπνιστούν όσοι ήταν να αφυπνιστούν. Το θέμα είναι ότι αυτοί που έχουν αφυπνιστεί δεν έχουν στα χέρια τους άλλο μέσο αντίδρασης εκτός από την ίδια την διαμαρτυρία (θεωρητικά υπάρχει και το ενδεχόμενο του λαϊκού πραξικοπήματος, το μεγάλο μπαμ που λες κι εσύ, αλλά κρίνοντας από τους έλληνες που βλέπω παντού γύρω μου... it's SO not happening).
Αρκετά awareness events είδαμε μέχρι τώρα. Καιρός είναι πια να δούμε τι μπορούμε να κάν... oh wai...
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να επιλέγουμε μία φορά κάθε 4 χρόνια, μέσα από μία λίστα λίγο ή πολύ ισάξια ανόητων και ανήθικων ανθρώπων, αυτούς τους λίγους που θα παίρνουν όλες τις αποφάσεις για εμάς τους υπόλοιπους.
Εκτός κι αν εμφανιστεί από το πουθενά ένα κόμμα αποτελούμενο από έξυπνους και ηθικούς ανθρώπους, και κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού, δεν βλέπω ελπίδα. Και ΣΙΓΟΥΡΑ δεν βλέπω ελπίδα με απεργίες, καταλήψεις και αποχές.
Άλλοι αυτό το λένε κονφορμισμό. Εγώ το λέω ρεαλισμό.