Άλλη μια ωραία προσθήκη στην σειρά των επιτυχημένων τελευταίων chaps της σειράς.
Για το προηγούμενο να πω καταρχάς ότι παρότι μου άρεσε πως τελείωσε το flashback, δεν το βρήκα τόσο δυνατό όσο τα προηγούμενα κεφάλαια. Παρόλα αυτά παραμένει και πάλι από τα καλύτερα flashbacks της σειράς συνολικά, ειδικά δεδομένου ότι ξέραμε τι θα γίνει και και πάλι συγκίνησε και εξέπληξε πάντες. Ο Minato και η Kushina μπήκαν πια στους faves πολλών φαντάζομαι.
Από το τωρινό πάλι λάτρεψα κι εγώ την αστεία φάση Gai-Kisame (γενικά το humor του Kishi το λατρεύω τελευταία) και μακάρι να εξελιχθεί στην μάχη που όλοι περιμένουμε. Όπως και να το κάνουμε οι εχθροί είναι too much και για τον Kisame, όπως είπε και ο ίδιος, όποτε στο τέλος τον βλέπω στα θυμαράκια πια. Αυτά γίνονται όταν δίνεις υπερβολικά πολύ χρόνο στους jinchuurikis. Βέβαια μπορεί πάντοτε να εμφανιστεί ο Madara να τον σώσει ή και να τον αναστήσουν μετά πάλι.

Η νέα μορφή του Naruto δεν μου άρεσε όσο η αγαπημένη μου του 4tails, αλλά ΟΚ υποτίθεται πως έφερνε σε yellow flash, μεσσία και γενικά κάτι καλό, οπότε κάπως έτσι έπρεπε να είναι.
Και ναι, φαίνεται πως σιγά σιγά το manga μπαίνει με μια (θετική) τελική ευθεία. Και ναι, θα το παραδεχτώ αλλά από τα shonen που παρακολουθώ είναι αυτό που με ενδιαφέρει πιο πολύ
αυτή την περίοδο, δεν το πιστεύω ότι το Naruto που, από το τέλος του Pain arc μέχρι και το τέλος της επανένωσης της Team 7, θεωρούσα ξοφλημένο πια ξαναέγινε τόσο καλό, πάντα έτσι!