94075 replies to this topic

[GhostPrince]

Σε μια 10ετια μπορει να μας κυβερνούν τα ρομποτ και να μη χρειαζεται κανένα επάγγελμα χαχαχ

[pc_magas]

Ναι αλλά σε 10 χρόνια ο προγραμματιστής θα είναι πιο πολύ σαν τεχνικός και θα πέσουν οι μισθοί του κλάδου.

Άρα μαζεύετε τώρα που πληρώνει καλά γιατί μετά μόνο startup σε σώζει.

[phm]

Ψηνεται κανεις για κανα καφεδακι κεντρο τελευταιο σκ του Ιουνη ή τα δυο πρωτα του Ιουλη;

Εγώ είμαι αυτήν την βδομάδα Ελλάδα, αλλά είμαι ολίγον τι μακριά για καφέ.

Τώρα για το θέμα που συζητάτε, δεν μπορώ να πω πως το έχω ψάξει αλλά υποψιάζομαι ότι το να είσαι προγραμματιστής από μόνο του δεν λέει κάτι. Με τόσους προγραμματιστές ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και επίσης παίζει ρόλο και σε τι εξειδικεύεσαι υποθέτω.

[GhostPrince]

Εγς ψηνομαι για καφε μεεταπ αν λετε για αρχες ιουλιου θα μαι κατω λογικα.

[pc_magas]

Αλλά αντί για Θησείο λέω να πάμε Πετράλωνα. Η περιοχή δεν έχει και τον κάθε ένα να ζητιανεύει.

Πχ. το Ozzy Bar είναι καλή επιλογή δίπλα στον Ηλεκτρικό Πετράλωνα, δε για πειναλαίους (καλή ώρα) τσουπ το ψητοπωλείο δίπλα και τσιμπάς και μια φεγγαρόπιτα στον Πεζόδρομο.

https://foursquare.com/v/ozzy/53ac52c3498e154a34f4898f

 

Βέβαια, αυτή η περιοχή δεν βολεύει όσους κάνουν sixpack κοιλιακούς , ειδικά το sixpack του Hazuki είναι σε κίνδυνο.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από pc_magas: 17 Ιούνιος 2019 - 11:38

[mono]

Αλλά αντί για Θησείο λέω να πάμε Πετράλωνα. Η περιοχή δεν έχει και τον κάθε ένα να ζητιανεύει.

 

Στα Πετράλωνα οι ζητιάνοι περνάνε από οντισιόν?

[pc_magas]

Στα Πετράλωνα οι ζητιάνοι περνάνε από οντισιόν?

Απλά δεν είναι τόσο Κεντρικό όσο Θησείο και Μοναστηράκι και όταν είχα φάει δεν υπήρχε το φαινόμενο αυτό καθημερινή ~4:00μμ

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από pc_magas: 17 Ιούνιος 2019 - 12:54

[Kamui]

Μα κι εμείς δε θα γίνουμε Ευρώπη ποτέ, αν δεν αντιμετωπίσουμε αυτά τα...φαινόμενα. Πηγαίνετε ένα Λονδίνο και δείτε πώς η πολιτισμένη Δύση τα διαχειρίζεται με περίσσεια δημιουργικότητα και φαντασία. Αυτά είναι μερικά παραδείγματα που εφαρμόζονται σε πολλούς υπέροχους τουριστικούς προορισμούς που είναι ότι πρέπει για βόλτα για τους επώνυμους, όχι για τον κάθε έναν. Τώρα μετά τα πατίνια lime προκύπτει και η ιδέα για δημόσιες καραμπίνες ευθανασίας αστέγων, για να μη μας ενοχλούν και μας δημιουργούν ενοχές καθώς απολαμβάνουμε τις προνομιούχες βόλτες μας. Σκεφτείτε το.

[pc_magas]

Μα κι εμείς δε θα γίνουμε Ευρώπη ποτέ, αν δεν αντιμετωπίσουμε αυτά τα...φαινόμενα. Πηγαίνετε ένα Λονδίνο και δείτε πώς η πολιτισμένη Δύση τα διαχειρίζεται με περίσσεια δημιουργικότητα και φαντασία. Αυτά είναι μερικά παραδείγματα που εφαρμόζονται σε πολλούς υπέροχους τουριστικούς προορισμούς που είναι ότι πρέπει για βόλτα για τους επώνυμους, όχι για τον κάθε έναν. Τώρα μετά τα πατίνια lime προκύπτει και η ιδέα για δημόσιες καραμπίνες ευθανασίας αστέγων, για να μη μας ενοχλούν και μας δημιουργούν ενοχές καθώς απολαμβάνουμε τις προνομιούχες βόλτες μας. Σκεφτείτε το.

Το πρόβλημα είναι ότι το να δώσω φαγητό/λεφτά δεν λύνει το πρόβλημα, το πρόβλημα της αστεγίας λύνετε απλά: τους δίνουμε σπίτι μέχρι να ορθοποδήσουν. Το βασικότερο αγαθό κατα την πυραμίδα του Mashlow.

 

Το θέμα είναι ότι με τη ζητιανιά:

• Πολλές φορές το background ποικίλει, πχ. ο ένας αναφέρει ότι έχει έναν συγγενικό πρόσωπο ασθενή, ο άλλος είναι άστεγος και δεν γνωρίζεις/ζω εάν όντως αυτό που ισχυρίζετε είναι αληθές.
• Πολλές φορές βλέπεις ρομά να πουλούν διάφορα. Μερικές φορές και μικρά παιδάκια που αντί να παίζουν πουλάνε, και να αγοράσω για τη βοήθεια αυτού ουσιαστικά στηρίζω την παιδική εργασία.
• Είναι πάρα πολλοί όταν θα βοηθήσω θα βοηθήσω 1 max 2.

Ακόμα στην περίπτωση που φάγαμε στον Θανάση κάθε 3 και λίγο τσουπ ένας με αρκοντεόν, άλλος με λαχεία άλλος με λουλούδια που αυτοί και παρόλλο που δεν είναι ζητιάνοι, ήταν ενοχλητικοί και δεν δημιουργούσαν ευχάριστη ατμόσφαιρα. Ο άστεγος όντως δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει και ζητιανέυει, στην θέση του μπορεί να έκανα το ίδιο. Αλλά ο λαχειοπώλης που κάθε τρις και λίγο τσουπ ΑΜΑΝ κουβέντα δεν μπορούσες να σταυρώσεις!

 

Δηλαδή ποιο ουσιαστική βοήθεια είναι ένα κρουασάν/πατάκια στον άστεγο όταν κοιμάται στον δρόμο και να την κάνεις με ελαφρά πηδηματάκια, και πάλι δεν είναι λύση αυτό αλλά ούτε καν ημίμετρο. Θέλει κάτι ποιο ουσιαστικό, πχ. Κοινωνικούς λειτουργούς να κάνουν streetwork καθώς και τα κατάλληλα εργαλεία και υποδομές. Άρα η αστεγία πρακτικά λύνετε με το να αντιμετωπίσεις τα αίτια που κάποιος γίνετε άστεγος και όχι να μην κοιμάτε εδώ και εκεί.

 

Και η αλήθεια είναι ότι εγώ σκεφτικά μια λύση όσο και buggy να είναι να δημιουργηθεί ένα δίκτυο από Vending Machines που θα προσφέρει αυτοματοποιημένα φιλανθρωπία, και δημιουργία δικτύου συνεργασίας των οργανώσεων που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο αυτό. Μάλιστα αποπειράθηκα να το υλοποιήσω και στο #smartcity hackathon με ένα άλλοι άτομο σε μια on the fly ομάδα από εμένα και ένα άλλο άτομο. Και .... αποτύχαμε να πάρουμε μια θέση.

 

 

Από την άλλη πάλι έβαλα ένα μικρό χαλάκι στο πλυντήριο και βούλωσε, θέλει όλο λύσιμο και να δω που βούλωσε να το ξεβουλώσω.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από pc_magas: 17 Ιούνιος 2019 - 19:57

[GhostPrince]

Υπαρχουν τυποι και τυποι ζητιάνων, επισης δεν ειναι ολοι χομλεςς.. οταν η ανεργια ειναι σε τετοια επιπεδα γινονται κιολοι αυτοι μερος και προβλημα της κοινωνιας αναγκαστικά.
Αγγλια μονο θεατρο δεν σου παιζανε θυμαμαι σε επιπεδα σταντ απ για να παρουν τη μια,δυο λυρες.
Εδω ολοι ιδιοι απλα βγαζουν μακερι ντοσει κινητο.
Ή πουλανε διθεν καταλογους για σχολικη 5ημερη εκδρομουλα στην ηλικια των 35 xD
Οι ναρκομανείς αλλο πακετο ή τα γυφτακια ειδικα που καταλειγουν να χουν περισσοτερα λεφτα απο σενα τα περισσοτερα.
Με τους μυσθους που παιρνουμε αρχισε να δινεις λεφτα στο καθενα απαυτους και θα καταλιξεις σε συντομο χρονικο κιεσυ στη παρεα τους σε κανα στενο XD

Στα φιλανθρωπικα πλαισια ειχε γινει παλιοτερα που βαζανε αστεγους να πουλανε εκεινο το περιοδικο στο δρομο αλλα δεν νομιζω οτι φτουρισε κιειδιετερα σαν ιδεα.

Μπαη δε γουεη οσες φορες πηγα να προσφερω φαϊ 9 στους 10 δεν το θελανε, αλλα επιμεναν στα λεφτα για προφανείς λογους

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από GhostPrince: 17 Ιούνιος 2019 - 20:15

[pc_magas]

Υπαρχουν τυποι και τυποι ζητιάνων, επισης δεν ειναι ολοι χομλεςς.. οταν η ανεργια ειναι σε τετοια επιπεδα γινονται κιολοι αυτοι μερος και προβλημα της κοινωνιας αναγκαστικά.
Αγγλια μονο θεατρο δεν σου παιζανε θυμαμαι σε επιπεδα σταντ απ για να παρουν τη μια,δυο λυρες.
Εδω ολοι ιδιοι απλα βγαζουν μακερι ντοσει κινητο.
Ή πουλανε διθεν καταλογους για σχολικη 5ημερη εκδρομουλα στην ηλικια των 35 xD
Οι ναρκομανείς αλλο πακετο ή τα γυφτακια ειδικα που καταλειγουν να χουν περισσοτερα λεφτα απο σενα τα περισσοτερα.
Με τους μυσθους που παιρνουμε αρχισε να δινεις λεφτα στο καθενα απαυτους και θα καταλιξεις σε συντομο χρονικο κιεσυ στη παρεα τους σε κανα στενο XD

Στα φιλανθρωπικα πλαισια ειχε γινει παλιοτερα που βαζανε αστεγους να πουλανε εκεινο το περιοδικο στο δρομο αλλα δεν νομιζω οτι φτουρισε κιειδιετερα σαν ιδεα.

Μπαη δε γουεη οσες φορες πηγα να προσφερω φαϊ 9 στους 10 δεν το θελανε, αλλα επιμεναν στα λεφτα για προφανείς λογους

Εάν εννοείς το περιοδικό "σχεδία", ακόμη το πουλάνε.

Εγώ πάλι όταν δίνω φαΐ δίνω σε αυτόν που όντως κοιμάτε στον δρόμο, τον βλέπεις στο παγγάκι ή στο πεζοδρόμιο ξαπλωμένο σε μια κούτα. Όταν είπα να δώσω φαΐ σε ζητιάνο (πχ. να αγοράσω ή ήδη αγόρασα κάτι από τον φούρνο ή να του το δώσω από το ταπεράκι εργασία) είχα ανάμεικτα αποτελέσματα:

• Μία ήταν επιλεκτική πχ. δεν τις έκανε το κουλούρι και ήταν κολιστίδα.
• Άλλος επέμενε στα χρήματα.
• Ενώ άλλοι με ευχαρίστησαν μάλιστα πήρα και μια εικονίτσα σαν αντάλλαγμα που του έδωσα ένα μήλο να φάει.
• Ακόμη υποψιάζομαι μια πέταξε μια τυρόπιτα στον δρόμο όταν έφυγα, αλλά ήταν και σαρακοστή, έτσι δε λέω εάν όντως έγινε ή όχι.

Δηλαδή δεν είναι μαύρο-άσπρο το ζήτημα αυτό.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από pc_magas: 17 Ιούνιος 2019 - 20:35

[mono]

Θέλω να σχολιάσω και δεν έχω το κουράγιο να πιάσω το γαϊτανάκι της απανθρωποίησης που πλέξατε εδώ μέσα. Ναι αυτό, βασικά δεν την παλεύω.

 

Μόνο για την σχεδία θα πω, ότι υπάρχει ακόμα, έχει μερικά πολύ καλά άρθρα και βασικά αγοράστε την όπου πετύχετε ανθρώπους να την πουλάνε. Και πιάστε τους και λίγο κουβέντα, ρωτήστε τί κάνουν και δώστε και κανά χαμόγελο, είναι τζάμπα.

[Kamui]

Υπαρχουν τυποι και τυποι ζητιάνων, επισης δεν ειναι ολοι χομλεςς.. οταν η ανεργια ειναι σε τετοια επιπεδα γινονται κιολοι αυτοι μερος και προβλημα της κοινωνιας αναγκαστικά.
Αγγλια μονο θεατρο δεν σου παιζανε θυμαμαι σε επιπεδα σταντ απ για να παρουν τη μια,δυο λυρες.
Εδω ολοι ιδιοι απλα βγαζουν μακερι ντοσει κινητο.
Ή πουλανε διθεν καταλογους για σχολικη 5ημερη εκδρομουλα στην ηλικια των 35 xD
Οι ναρκομανείς αλλο πακετο ή τα γυφτακια ειδικα που καταλειγουν να χουν περισσοτερα λεφτα απο σενα τα περισσοτερα.
Με τους μυσθους που παιρνουμε αρχισε να δινεις λεφτα στο καθενα απαυτους και θα καταλιξεις σε συντομο χρονικο κιεσυ στη παρεα τους σε κανα στενο XD

Στα φιλανθρωπικα πλαισια ειχε γινει παλιοτερα που βαζανε αστεγους να πουλανε εκεινο το περιοδικο στο δρομο αλλα δεν νομιζω οτι φτουρισε κιειδιετερα σαν ιδεα.

Μπαη δε γουεη οσες φορες πηγα να προσφερω φαϊ 9 στους 10 δεν το θελανε, αλλα επιμεναν στα λεφτα για προφανείς λογους

Στην Οξφόρδη είχα πετύχει μία που έγραφε ποίηση στο πεζοδρόμιο. Παρατήρησε ότι στάθηκα να διαβάσω και έτσι άρχισε να μου απαγγέλει και να μου εξηγεί αυτά που έγραφε. Της είπα ότι γράφω κι εγώ και μιλήσαμε λίγο, σε όλη αυτή τη διάρκεια δε μου ζήτησε τίποτα και η αλήθεια είναι ότι δεν κατάλαβα καν πως ήταν άστεγη. Δεν είχα να της δώσω και κάτι εύκαιρο και δεν φάνηκε να έχει καμία πικρία απέναντι σε αυτό, μου φάνηκε σαν μια ειλικρινής στιγμή αμοιβαίας υποστήριξης και κουράγιου.

 

Γενικά στην Οξφόρδη για κάποιο λόγο φαίνεται πως ο μισός πληθυσμός της πόλης είναι άστεγοι. Εννοείται ότι χρησιμοποιούν και εκεί τις υπέροχες μεθόδους των κομμένων παγκακίων και των αχρείαστων χερουλιών στις δημόσιες καρέκλες στις στάσεις, καρφιά κάτω από γέφυρες και τα συναφή. Τη μέρα δε βλέπεις κανέναν γιατί μάλλον έχουν υποδομές που τους κρατάνε μέσα για να μην τους βλέπει ο κόσμος και αποτελέσουν "πρόβλημα της κοινωνίας", ενώ μόλις νυχτώσει που λογικά σχολάνε οι υπάλληλοι τους ξαμολάνε στους δρόμους και ανακαλύπτεις ότι είναι μάλλον περισσότεροι από τους ντόπιους που κυκλοφορούν έξω το βράδυ.

 

Τα υπόλοιπα δε τα σχολιάζω, από τη μια δεν έχω ιδιαίτερη εμπειρία γιατί δεν έχω βοηθήσει ποτέ κάποιον οργανωμένα πέρα από να δόσω κέρματα και όντως με προβληματίζει ενίοτε το τι ακριβώς έχουν ανάγκη ορισμένοι, αλλά το να χρησιμοποιώ αυτό το ενδεχόμενο για να μη νοιώθω ενοχές ή το αφήγημα της κρίσης για να αισθανθώ ίσος ή και χειρότερα από αυτούς μου προκαλεί εμετό.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Kamui: 17 Ιούνιος 2019 - 21:19

[pc_magas]

Το θέμα είναι πως το λύνεις το πρόβλημα της αστεγίας ή όντως που κάποιος έχει πρόβλημα και ΔΕΝ μπορεί να περιθάλψει ένα συγγενικό πρόσωπο; Μια λύση είναι το "κράτος"/δημόσιο ΑΛΛΑ πλέον όταν ο μηχανισμός περίθαλψης εχμ έχει τεχνικές δυσκολίες ή δεν γνωρίζεις που να πας για βοήθεια τότε κάπως και κάποιος πρέπει να το λύσει. Και να λες όχι εγώ τότε ποιος;

[Kamui]

Ε πες μας πώς το λύνεις τότε να μάθουμε κι εμείς. Το κράτος κατ' εμέ δεν είναι λύση, είναι μια επιχείρηση, ένας μηχανισμός που τροφοδοτεί τον εαυτό του και τα ανθρώπινα μέλη που το συντηρούν. Το κράτος ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους που μπορούν να το διατηρήσουν σε ισχύ. Μάλλον όλοι ξέρουμε ποια θα ήταν ενδεχομένως ή λύση αλλά μόλις το ζήτημα έρχεται στο ενδεχόμενο να θυσιάσουμε κάτι από τα δικά μας προνόμια και τη δική μας ευδαιμονία, αυτομάτως στρέφουμε την ευθύνη στο κράτος και παρουσιάζουμε τους εαυτούς μας ως θύματα της κρίσης που ζουν μες τη φτώχεια και την ανέχεια. Μας φταίει το κράτος που δεν βοηθάει τους ασθενέστερους, μας φταίει και όταν φορολογεί τη "μεσσαία τάξη". Τι κράτος θέλουμε τελικά και για ποιους;