94110 replies to this topic

[Keito]

Θυμάμαι που όταν ήμουν 7-8 είχα δει ένα όνειρο πως θα με πήγαιναν φυλακή ισόβια, και είχα στεναχωρηθεί πολύ.

[ice_hime]

Τουλάχιστον δεν είμαι σαν τη μάνα μου, η οποία συνομιλεί τακτικά με τους πεθαμένους προγόνους της στα όνειρα της. Αναρωτιέμαι αν τα λένε πίνοντας καφέ καμιά φορά...

Αυτό το creepy πράγμα το κάνει και η δικιά αλλά παραμιλάει κιόλας και τρομάζει τον πατέρα μου.Και πάντα μα πάντα τα θυμάται την επόμενη και μας τα λέει την ώρα που τρώμε.

[Gilmaru]

Κι εγώ έχω δει παππού/πατέρα πολλές φορές (μακαρίτες δυστυχώς). Είναι και ευχάριστα κιόλας συνήθως αυτά τα όνειρα παραδόξως.

 

Στο στάδιο του να παραμιλάω ακόμη δεν έχω φτάσει.

Spoiler:

Αυτό το κάνω στο ξυπνητό μόνο. 

Spoiler:

αστειύομαι 

Spoiler:

αν και κάποιες φορές όταν αποροφούμαι στις σκέψεις μου καμιά φορά ανοιγοκλείνω το στόμα μου σα να ψιθυρίζω κάποιες από αυτές 

Spoiler:

σπανια.. 

Spoiler:

ή ίσως και όχι τόσο, αρκεί να είμαι μόνος μου   

 

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Gilmaru: 27 Νοέμβριος 2014 - 16:31

[TheGunsmasha]

Επειδή τώρα το είδα το post με το lucid dreaming, εμένα μου συμβαίνει σχεδόν πάντοτε με τα περίεργα, δηλαδή σχεδόν όλα.
Δεν ξέρω γιατί αλλά έχω την τάση να αμφισβητώ τα τεκταινόμενα, οπότε όταν κάτι μου φαίνεται αδύνατον στο όνειρο το συνειδητοποιώ και αναλαμβάνω τα ηνία.

Βέβαια, κάπου εκεί σταματά η αμφισβήτηση και ο ρεαλισμός καθώς με βλέπεις να αλλάζω την κατεύθυνση του κύματος που έρχεται απειλητικά, να γυρνάω τον χρόνο πίσω (έχω δει όνειρο που δεν θυμάμαι άσκηση στα μαθηματικά, καταλαβαίνω σε μια στιγμή ότι πρόκειται για εκτός ύλης θέμα, άρα όνειρο, και πηγαίνω πίσω για να το διαβάσω,ΛοΛ!!!!), ακροβατικά και Σούπερμαν.

Που λές, δεν ξέρω, απλώς όποτε έχω κάτσει μπας και ξαναδώ το ωραίο όνειρο ή ούτε καν κοιμάμαι ή αλλάζει σε πραγματικό εφιάλτη!

[Gilmaru]

Ενδιαφέρον.

Εγώ ακόμη και στον ύπνο μου, τόσο καλή μνήμη ώστε να κάνω rewind το όνειρο δεν έχω ομολογώ.

 

Πάντως σε σχέση με τους εφιάλτες το lucid dreaming λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο και σαν άμυνα. Θυμάμαι και όταν ήμουν μικρός ότι συνήθως η συνειδητοποίηση ότι ήμουν σε όνειρο γινόταν όταν βρισκόμουν σε πολύ δύσκολη θέση και αισθανόμουν εγκλωβισμένος/ανήμπορος. Επομένως την στιγμή που λες "είναι όνειρο" αμέσως παύει να μοιάζει απειλητικό όλο αυτό. Νομίζω ότι έχει μελετηθεί κιόλας και χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά σε επιστημονικό επίπεδο. Δες http://en.wikipedia.org/wiki/Lucid_dream#Treatment_for_nightmares.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Gilmaru: 27 Νοέμβριος 2014 - 20:31

[TheGunsmasha]

Την πρώτη φορά που θυμάμαι τον εαυτό μου σε lucid dreaming ήταν όντως εφιάλτης. Καλή σημείωση περί άμυνας του νου.

Πάντως επειδή ασχολούμαι με τον μηχανισμό των ονείρων, και λόγω ιατρικής και λόγω ενδιαφέροντος, θυμάμαι να είχα φάει τρομερή ξενέρα όταν είχα μάθει πως οι θεωρίες του Inception είναι ass-pulling όσο δεν πάει. Και μου είχε φανεί τόσο αληθοφανές...

[Pirate Luffy]

Ήσουν μόνη μόλις λίγα μέτρα απέναντί μου. Θυμάμαι με κοίταζες έντονα με εκείνα τα ζεστά μάτια που έβαζαν φωτιά στη σκέψη μου: με θέλεις άραγε όσο εγώ; Κινήθηκα επιπόλαια προς το μέρος σου -μακρόσυρτες, μάλλον αδέξιες δρασκελιές. Το χαμόγελό σου ενεργοποιούσε στο μέγιστο τους κινητικούς μου μύες, ενόσω το βήμα μου γινόταν όλο και πιο γοργό. Ελάχιστα εκατοστόμετρα κι εγώ να αισθάνομαι το χνώτο σου, πλησιάζω. Ξάφνου χάθηκες από μπρος μου. Μα, πώς να με πειράξει; Το ίδιο ζω κάθε μέρα, έχω πια συνηθίσει και διαπιστώσει ότι εσύ είσαι ένα όνειρο, το όνειρό μου...

Υ.Γ.Ο πατέρας μου επίσης παραμιλά στον ύπνο του. Kinda creepy indeed.

[Kamui]

Πάντως επειδή ασχολούμαι με τον μηχανισμό των ονείρων, και λόγω ιατρικής και λόγω ενδιαφέροντος, θυμάμαι να είχα φάει τρομερή ξενέρα όταν είχα μάθει πως οι θεωρίες του Inception είναι ass-pulling όσο δεν πάει. Και μου είχε φανεί τόσο αληθοφανές...

Ναι, κι εγώ κάθε φορά που ονειρεύομαι, στρατιωτικές βάσεις και τέτοια σκέφτομαι.

[Lord Leon]

Αυτο με το lucid dreaming τα σπαει τρελα. Το ποσες ταινιαρες εχω σκηνοθετησει και ποσα κιλα virtual sex δεν περιγραφεται. Αν σκεφτει κανεις οτι τρια λεπτα σε πραγματικο χρονο ειναι 6 ωρες σε ονειρο (στην τυχη τα νουμερα) εχω ζησει οχτω ζωες μεταξυ τον οποιων μερικες ηταν αξιοζηλευτες.

 

Το αλλο γαματο ειναι οτι μονο το REM ξεκουραζει πραγματικα σε ολα τα επιπεδα γιατι εκτος απο το σωματικο κανει και ζιπαρισμα στα αχρηστα δεδομενα του "σκληρου" οποτε με ενα 5-6ωρακι ημουνα φουλ φορτισμενος, απο το νηπιαγωγειο ακομα. Αφου δε με πεταξαν απο κανα μπαλκονι οι γονεις μου παλι καλα να λεω.

 

Και ομοιως με τους προλαλησαντες τα αγχη απο εφηβεια και μετα σου στερουν τον καλο υπνο, αλλα μετα απο μια εξαετια ιδιαιτερα στεγνη νομιζω οτι εχω αρχισει να ανακαμπτω τελευταια. Εχει βελτιωθει πολυ ο υπνος μου. Μαλλον θα ξεκινησω απο τις τσοντες και μετα θα παω στα scifi.

[Petran79]

Εχει συμβει σε καποιον να ξυπνησει απο ονειρο το οποιο του αρεσε, να ξαναπεσει γι υπνο με την ελπιδα να το συνεχισει και τελικα να το καταφερε?

 

άσε, εγω ειχα ονειρευτει πως ονειρευομαι....

[Kamui]

Κι εγώ έχω δει παππού/πατέρα πολλές φορές (μακαρίτες δυστυχώς). Είναι και ευχάριστα κιόλας συνήθως αυτά τα όνειρα παραδόξως.

 

Στο στάδιο του να παραμιλάω ακόμη δεν έχω φτάσει.

Spoiler:

Αυτό το κάνω στο ξυπνητό μόνο. 

Spoiler:

αστειύομαι 

Spoiler:

αν και κάποιες φορές όταν αποροφούμαι στις σκέψεις μου καμιά φορά ανοιγοκλείνω το στόμα μου σα να ψιθυρίζω κάποιες από αυτές 

Spoiler:

σπανια.. 

Spoiler:

ή ίσως και όχι τόσο, αρκεί να είμαι μόνος μου   

 

You are not alone.

 

Με τη διαφορά ότι δε μου συμβαίνει σπάνια, ούτε όταν είμαι απαραίτητα μόνος μου. Βασικά, είναι σπάνιες οι φορές που δε συμβαίνει.

[demonicMC]

Εγώ βασικά θέλω να ρωτήσω κάτι άσχετο. Θυμάμαι που είχα δει κάτι χρόνια πριν μια ταινία της οποίας το όνομα δε θυμάμαι και θυμάμαι μόνο μια σκηνή. Είναι ξέρω γω ότι ο πρωταγωνιστής τυπάς και έχει πειστεί ότι τον καταδιώκουν και εκεί που νομίζει ότι είδε τον τυπά που τον κυνηγούσε να μπαίνει σε ένα αμάξι και να φεύγει, μπαίνει και αυτός και τον ακολουθεί. Παράλληλα παίρνει τηλέφωνο στην αστυνομία και τους δίνει τις πινακίδες του αυτοκινήτου και του λένε ότι αυτές οι πινακίδες ήταν δικές του, αλλά μόνο αυτό θυμάμαι

[ice_hime]

Εγώ βασικά θέλω να ρωτήσω κάτι άσχετο. Θυμάμαι που είχα δει κάτι χρόνια πριν μια ταινία της οποίας το όνομα δε θυμάμαι και θυμάμαι μόνο μια σκηνή. Είναι ξέρω γω ότι ο πρωταγωνιστής τυπάς και έχει πειστεί ότι τον καταδιώκουν και εκεί που νομίζει ότι είδε τον τυπά που τον κυνηγούσε να μπαίνει σε ένα αμάξι και να φεύγει, μπαίνει και αυτός και τον ακολουθεί. Παράλληλα παίρνει τηλέφωνο στην αστυνομία και τους δίνει τις πινακίδες του αυτοκινήτου και του λένε ότι αυτές οι πινακίδες ήταν δικές του, αλλά μόνο αυτό θυμάμαι

Δεν έχω δει την ταινία αλλά η πλοκή μου θυμίζει αυτήν εδώ .

[Gilmaru]

 

You are not alone.

 

Με τη διαφορά ότι δε μου συμβαίνει σπάνια, ούτε όταν είμαι απαραίτητα μόνος μου. Βασικά, είναι σπάνιες οι φορές που δε συμβαίνει.

 

Α τέλεια! Όταν γίνουμε γέροι θα κάνουμε παρέα, θα έχει πολύ πλάκα!

 

Αν σκεφτει κανεις οτι τρια λεπτα σε πραγματικο χρονο ειναι 6 ωρες σε ονειρο (στην τυχη τα νουμερα) εχω ζησει οχτω ζωες μεταξυ τον οποιων μερικες ηταν αξιοζηλευτες.

 

Αυτό δυστυχώς σχεδόν σίγουρα δεν ισχύει. Παλιότερα υπήρχε αυτή η αντίληψη, αλλά τουλάχιστον με βάση αυτά που είχα διαβάσει στην σχολή τα όνειρα κρατάνε αρκετά και η εκτίμησή μας για τον χρόνο δεν είναι τόσο εκτός πραγματικότητας. Φαντάσου ότι το όνειρό σου ήταν ταινία και κάνε μια εκτίμηση για το τι διάρκεια θα είχε αυτή, οι πιθανότητες είναι ότι δεν θα πέσεις πολύ έξω.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Gilmaru: 28 Νοέμβριος 2014 - 09:23

[Zane]

Εχω ξεκινήσει γαλλικά εδώ κ κάνα δίμηνο και μα τον τουτάτις πόσο απάλευτα μου φαίνοντα!!!Ποτέ δεν ήμουν καλός στην εκμάθηση ξένων γλωσσών αλλά αυτό το πράγμα δεν μου χει ξανασυμβεί.'Εχω φτάσει επίπεδο Α2 σε γρμμ/λεξιλόγιο και όταν κάνω listening ακόμα και Α1 level με το ζόρι πιάνω κάποιες σκόρπιες λέξεις.Και το χειρότερο είναι πως μέχρι τώρα νόμιζα ότι τουλάχιστον η γραμμ θα είναι εύκολη μέχρι που προχωρήσαμε και μαθαίνουμε κάποιους κανόνες με τόσες πολλές εξαιρέσεις που σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί λέγονται κανόνες in the first place.

Είχα καλομάθει τόσα χρόνια με τα γερμανικούλια μου και γκρίνιαζα κιόλας ότι είναι ζόρικη γλώσσα,πάρε τώρα τα γαλλικά και μην μιλάς καθόλου.