1317 replies to this topic

[Tea-chan]

Ao no Exorcist.

There isn't enough popcorn for this. Love it!

[Battlemage]

Hunter X Hunter(127/-): Δεν κρατήθηκα τελικά και διάβασα παραπέρα απο εκεί που έχει φτάσει το anime. Έχω μείνει άφωνος. Ειδικά μια συγκεκριμένη μάχη ήταν απλά υπέροχη.

Kami nomi zo Shiru Sekai(96/-): Σκέτη απόλαυση. Ελπίζω να βγει και επόμενη season για το anime.

[miko-chin]

Τελείωσα το Gokuraku Seishun Hockey Club και ενώ στην αρχή ένιωσα σαν να διαβάζω το Ouran High School Host Club μετά ξέφυγε τελείως το μάνγκα και το απόλαυσα τόσο πολύ που το τελείωσα σε δύο μέρες.Τρελό γέλιο και υπέροχοι χαρακτήρες. Μ'άρεσε που δεν είχε καθόλου πλοκή εκτός από δύο σημεία.
Διαβάζω και το Dengeki Daisy (έφτασα στο πιο πρόσφατο chapter χθες) και είναι από τα πιο ενδιαφέροντα shoujo manga με ωραία ιστορία και ενδιαφέρουσα πλοκή.Καλά δεν έχω λόγια για τον Kurosaki και για την Teru,η οποία είναι από τις πιο αγαπητές πρωταγωνίστριες σε shoujo.Έχει πολύ ψωμί ακόμη αυτό το μάνγκα!

[Tea-chan]

Code: Breaker.

Πώς γίνεται να μισήσεις έναν χαρακτήρα μέσα σε ΔΥΟ μόνο κεφάλαια; Εάν είναι ο Ogami, γίνεται. Θέλω όσο τίποτε να του κόψει κάποιος το χέρι και να του το ταΐσει. Από τη μύτη. Είμαι έτοιμη να το αφήσω εξαιτίας του. ΟΥΣΤ, σκουπίδι!

[Keito]

Διάβασα το one shot "The Nightmare of Fabrication" που είναι βασισμένο στο Lain.

Πολύ όμορφο, με χρώμα και πανέμορφο σχέδιο καθώς είχε και την ατμόσφαιρα της σειράς.. Αξίζει να το διαβάσουν όλοι οι fan του Lain.

[GhostPrince]

Ξανάπιασα το Noblesse που χα αφίσει στα πρώτα τσάπτερ, παρα πολύ ωραίο μάνγκα!
και ξεκίνησα και το yotsuba ^^ τρέλα κιαυτο! προτείνεται σε όσους φανς των nichijou/azumanga και λέω να ξαναπιάσω και το beelzebub που το χω αφίσει εδώ και κατι καρούς τώρα XD

[Tea-chan]

Παράτησα το Code: Breaker και ξαναέπιασα το Breaker (manhwa) και το sequel, New Waves. Αγάπες και τα δύο.

Και το μεγάλο: μετά το Say I Love You, τί; Το χάος; ΠΟΣΟ θέλω κι άλλο τέτοιο shoujo...

[kagemaru igano]

nowhere boy παρα πολυ καλο εχω αγωνια για το τελος....

[Itachi Akatsuki]

Ψιλοδιαβασα Shaman King γαμματο ειναι.Παω να παρω 2 volume το Σαββατο.

[Tea-chan]

Άρχισα το Magi - Labyrinth of Magic. Ο Alladin είναι να τον φας. Γούτσου. >ω< Ως τώρα είμαι ευχαριστημένη, συνεχίζω στο 3ο τόμο.

[Hana Suzuki]

Διαβάζω και το Dengeki Daisy (έφτασα στο πιο πρόσφατο chapter χθες) και είναι από τα πιο ενδιαφέροντα shoujo manga με ωραία ιστορία και ενδιαφέρουσα πλοκή.Καλά δεν έχω λόγια για τον Kurosaki και για την Teru,η οποία είναι από τις πιο αγαπητές πρωταγωνίστριες σε shoujo.Έχει πολύ ψωμί ακόμη αυτό το μάνγκα!

Αχ είσαι άτυχη. Αγοράστηκαν κάτι δικαιώματα από αυτό το μάνγκα. Το διάβαζα και εγώ, αλλά βγήκε ανακοινωση πως δε θα ποστάρουν άλλα κεφάλαια ονλάιν, οπότε πρέπει να διαβάσεις το ορίτζιναλ.


Το πιο πρόσφατο που ξεκίνησα...χμ.... νομίζω ήταν το Ao No Excorcist και θα είχα καεί άνετα μαζί του αν δεν είχε προκύψει η μετακόμιση στη Θεσσαλονίκη και συνεπώς η απόχή από το Ίντερνετ :Ρ Α! Διάβασα και το Hellgirl, τα 5-6 volumes που χουν βγει και το αγαπώ.... <3 Ειδικά ο Ren είναι πολύ bishie και μου αρέσει που μαθαίνουμε background story...! Θα δω και το άνιμε κάποια στιγμή.

[Tea-chan]

Μια σημείωση: Το Dengeki Daisy μια χαρά συνεχίζει και βγαίνει στα scanlations. Ευχαριστώ.



Και τώρα, αυτό που ανακάλυψα πρόσφατα και μου έχει πάρει τον εγκέφαλο και τον έχει κάνει κιμά είναι το...

Assassination Classroom.

Έπεται thread. ΔΕΝ υπάρχει αυτό το manga.

[adamsbankai]

Ξεκίνησα το Akumetsu και μέχρι τώρα έφτασα στο 35 chapter. Πολύ ενδιαφέρον manga με πολύ αίμα, ακριβώς ότι έψαχνα!

[Tea-chan]

Kyou no Kira-kun.

Ι...

*πετάει πιάτα από το μπαλκόνι ουρλιάζοντας*

ΓΙΑΤΙ ΡΕ; ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ;

Δε μπορώ, η καρδιά μου. Πόσο υπέροχο, αλλά και ΠΟΣΟ θλιβερό manga... θα πάθω!

[iristella]

To Μishounen Produce το είχα βάλει στο μάτι από καιρό και ήθελα πάρα πολύ να το διαβάσω γιατί η αρχική ιδέα μου είχε φανεί πολύ ενδιαφέρουσα και πιστευα ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα πολύ ωραίο romance σχετικά με το πώς πρέπει να δεχόμαστε τους άλλους όπως είναι και να τους αγαπάμε όπως είναι και να μην προσπαθούμε να τους χωρέσουμε σε καλούπια που έχουμε φτιάξει. Δεν περίμενα τo uber ψυχολογικό έργο αλλά τουλαχιστον κάτι χαριτωμένο το οποίο θα ήταν γλυκούλι και heartwarming.

Αυτό το έκτρωμα το οποίο διάβασα μία φορά δεν το περίμενα. 19 chapters ακατάσχετης μαλακίας. Το μόνο θετικό τα bishounen στο τέλος έγινε εκνευριστικό.

Αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά.

Spoiler: spoilers on the series.

Kατά βάση έχουμε μία κοπελίτσα από την επαρχία με το κλασσικό σύνδρομο της πριγκήπισσας το οποίο το προβάλλει πάνω στον καλύτερό της φίλο και μοναδικό άλλο συνομήλικο κάτοικο του κατσικοχωριού στο οποίο μένουν. Επειδή αγαπάει τον φίλο της δεν ανέχεται που τον κοροιδεύουν ως επαρχιώτη οπότε ποιά ειναι η καλύτερη λύση γι αυτό; Να τον αλλάξει. Το γεγονός ότ ο οποιοσδήποτε νορμάλ άνθρωπος μπορεί να μην ενδιαφερθεί για το τι θα πει η κακιασμένη bimbo αλλά θα τον πληγώσει που η καλύτερή του και μοναδική του φίλη δεν τον αποδέχεται γι αυτό που είναι και του επιβάλλει ένα προσωπείο απλά μας διαφεύγει.

Και κάπως έτσι ξεκινάει το χρονικό μίας αλληλοβασανιστικής και καταπιεστικής σχέσης αλληλεξάρτησης όπου η τύπισσα ουσιαστικά τον βγάζει στο κλαρί αλλά παράλληλα θέλει να τον έχει μονοπώλιο κατά δεύτερο λόγο ο τυπάς είναι τόσο ασφυκτικός που ζηλεύει και τον αέρα που αναπνέει. Και όχι άδικα καθώς όλοι φαίνεται να την γουστάρουν όταν βγάζει τα γυαλιά της και ως άλλος Κλαρκ Κεντ μεταμορφώνεται στον Zντούπερμαν. Αρχικά νόμιζα ότι η χαμηλή αυτοπεποίθηση της Kaako oφείλεται στο κλασσικό shoujo κλισέ του τα γυαλιά ασχημαίνουν τραγικά τους πάντες και χωρίς αυτά είναι όλοι κούκλοι. Μέχρι την στιγμή που συνειδητοποίησα ότι καθόλη την διάρκεια της σειράς ο τυπάς απλά την μειώνει προκειμένου να της γκρεμίσει την αυτοπεποίθηση και να "
την κρατήσει για τον εαυτό του". Σε φάση θα σε αγαπάω θα σε ταιζω θα σε προσέχω και όταν θα λείπω θα σε κλειδώσω στο υπόγειο. Οπότε ουσιαστικά έχουμε μία χαρακτήρα που εμψυχώνει τον φίλο της σε όλη τη σειρά και ο άλλος απλά την χαντακώνει. Ακόμη και όταν έρχεται η ώρα να κάνει κάποια βήματα και αυτή στο προσκήνιο δεν έχει καμία απολύτως στήριξη.

Το δε τραγικό είναι μία σκηνή όπου υποτίθεται ότι πρέπει να αναφέρει τα θετικά της στοιχεί ακαι δεν βρίσκει κανένα. Όχι μόνο γιατί το κολλητάρι της και αγαπητικός της δεν έχει μπει στον κόπο να της πει μια καλή κουβέντα αλλά επειδή πραγματικά δεν έχει κανένα. Στο τέλος το μοναδικό προσόν που μπορεί να σκεφτεί είναι ότι αγαπάει τον φίλο της όσο κανείς άλλος (ουαου) οπότε της αξίζει ορόλος της πριγκήπισσας. Αλλά ξέρω τι φταίει για όλα αυτά (πέρα από τα κακά γονίδια). Ότι βρήκε το παρακμιακό shoujo. Αν είχε βρει το manga του Utena θα έλεγε " να πάνε να πνιγούν οι πριγκήπισσες. Είμαι ο πρίγκηπας του εαυτού μου και δεν χρειάζομαι σωτηρία από κανέναν". Και θα έκανε την καρίερα που τόσο ήθελε και δεν θα περιοριζόταν σε ένα ρόλο υποστηρικτικό του ατόμου που την παράτησε και εξαφανίστηκε για δύο χρόνια επειδή δεν άντεχε που για λίγο ήταν σε equal standing οπότε έπρεπε να πάει πίσω στην κουζίνα της.

Χωρίς πλάκα αν ήξερα ότι θα διαβάσω το "Utena - The Ohtori Akio point of view without Akio" δεν θα την έπιανα καθόλου την αηδία.

Και έπιασα το Bakune Young τώρα να έρθω στα ίσια μου με το μακελειό και το manly κλίμα γιατί δεν αντέχω αλλά bishounen any time soon.