Πχ παραγωγές όπως Fantastic Planet, Emperor's Nightingale, Tale of Tales, Le Roi et L'Oisseau άφησαν το δικό τους στίγμα στο χώρο του σινεμά.Και αλλες πολλές που απευθύνονται σε λίγους και μένουν στην αφάνεια.
Και άλλες ταινίες αν και όχι τόσο κλασσικες, ωστόσο βλεπόντουσαν, πχ Watership Down.
ή ποιος δε θυμάται την Αυστραλιανή παραγωγή "Η Ντοτ και το καγκουρώ", ίσως την αγαπημένη μου ταινία κινουμένων σχεδίων
Βρήκα και δυο άλλες ταινίες που νομίζω θα σας αρέσουν αρκετά.
Η μία είναι η βρετανική "When the Wind blows". παραγωγής 1986, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του R.Briggs.
http://imdb.com/title/tt0090315/
αν είδατε ταινίες όπως το Grave of the Fireflies ή Barefoot Gen, τότε αξίζει και αυτή την προσοχή σας. η περίληψη:
Based on Raymond Briggs' book. A old British couple, Jim and Hilda, who live in the countryside, believe in the fact that the Government will always know what it is doing. However the world is fast heading for the Third World War between the US and the Soviets. Jim prepares for it by building a shelter using Goverment pamphlets however both of them still believe that the war will be fought like the Second World War and they can't fully understand that the war will be fought with nuclear weapons. All too soon, war breaks out and Jim and Hilda survives a nuclear blast. They stand back and wait, they believe, for help from the Government and for things to get back to normal in a couple of days, little knowing that help isn't on its way, and that, unknown to them, Jim and Hilda are slowly dying from the "fallout" radiation poisoning and they will probably not survive...
ειλικρινά αυτό που κάνει την ταινία αξιομνημόνευτη είναι οι απίστευτα καλοί και πειστικοί χαρακτήρες. Το αφελές ζευγάρι των ηλικιωμένων συζητά για τον πόλεμο αλλά και για διάφορες άλλες λεπτομέρειες της ζωής του, χωρίς να πέρνουν χαμπάρι τα αποτελέσματα της ραδιενέργειας, με έναν τρόπο που σε κάνει και συμπάσχεις μαζί τους. Μερικές σκηνές που δείχνουν τις αναμνήσεις τους είναι πολύ καλλιτεχνικές. Μην ξεχνάμε και τη βρετανική προφορά, αν βαρεθήκατε τα Ιαπωνικά και τα Αμερικάνικα αγγλικα. Αλλους απο ότι διάβασα συγκίνησε η ταινία αρκετά. Εμένα όχι και τόσο, αλλά τη βρήκα αρκετά έξυπνη και πρωτότυπη και απευθύνεται επιτέλους σε ενήλικες.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα πρόταση είναι το γαλλικό Kirikou et la Sorcerie,1998
http://www.imdb.com/title/tt0181627/
In a little village somewhere in Africa, a boy named Kirikou is born. But he's not a normal boy, because he knows what he wants very well. Also he already can speak and walk. His mother tells him how an evil sorceress has dried up their spring and devoured all males of the village except of one. Hence little Kirikou decides, he will accompany the last warrior to the sorceress. Due to his intrepidity he may be the last hope of the village.
βασισμένη σε αφρικανικά παραμύθια, συμπαραγωγή Γαλλίας/Βελγίου/Λουξεμβούργου, μια άλλη πρωτότυπη ταινία που μας μεταφέρει στην Αφρική και στη προσπάθεια του μικροσκοπικού Kirikou να βρει ένα τρόπο να σώσει το χωριό του.
Σημειωτέον πως η ταινία έγινε δεκτή με μια δόση σεμνοτυφίας στις ΗΠΑ για τον απλό λόγο ότι ο δημιουργός M. Ocelot απεικόνισε τις γυναίκες του χωριού γυμνόστηθες (στην Αφρική πολλές γυναίκες έτσι κυκλοφορούν) και έτσι η ταινία προβλήθηκε αργά.
Φυσικά οι ηθοποιοί όλοι είναι μαύροι. Οπως και η μουσική είναι αφρικάνικη.
Γενικά είναι από τις καλές ταινίες και θα την πρότεινα αν μπουχτήσατε από ανιμε.
και screenshots
από το Kirikou
when the wind blows:
όποιος θυμάται και άλλες ταινίες κινουμένων σχεδίων ας τις αναφέρει.
