Μετα το τελος της ανθρωποτητας, σε εναν κοσμο νεκρο απο ζωη, δυο κοριτσια, απροσδιοριστης ηλικιας και σχεσης μεταξυ τους, διασχιζουν με το ασυνηθιστο οχημα τους τα ερειπια μιας τεραστιας ερημης πολης, προσπαθωντας καθε μερα να βρουν το επομενο γευμα και καυσιμα για να συνεχισουν το ταξιδι τους.
Τελευταια πεφτω πανω σε anime και manga που ενω περιμενω να ειναι ελαφρια καταληγουν θεοβαρα, οπότε ηταν ευχαριστη εκπληξη οταν με αυτο το manga συνεβη το αντιθετο. Θα περιμενε καποιος με τετοια υποθεση να ειναι βαρυ και νταουνιαρικο, κι ομως, αν και ωρες ωρες γινεται πολυ μελαγχολικο, κατα κυριο λογο ειναι απλα χαλαρωτικο, και συχνα ευχάριστο. Μου αρεσει πολυ το iyashikei genre, manga και anime που σκοπο εχουν να θεραπευσουν λιγο την ψυχη, και αυτο το manga νομιζω τα καταφερνει απροσδοκητα καλα.
Τα δυο κοριτσια μπορει να ειναι απο τους τελευταιους ανθρωπους σε εναν ερημο κοσμο που δειχνει να αφηνει την τελευταια του πνοη, αλλα η αθωοτητα και η περιεργεια με την οποια ανακαλυπτουν πολλα πραγματα που εμεις θεωρουμε δεδομενα, αρκετες φορες με εκαναν να χαμογελασω. Σε κανει λιγο να σκεφτεσαι, να εκτιμας και να βλεπεις ισως λιγο διαφορετικα καποιες πτυχες της ζωης και της καθημερινοτητας.
Υπαρχει και anime, το οποιο ειναι επισης πολυ καλο, αλλα δυστυχως φτανει μονο μεχρι το 4ο απο τα 6 volumes, χωρις να φτανει στο τελος του manga, το οποιο τελος αν και οχι ευχαριστο, κατα τη γνωμη μου ειναι απελευθερωτικο.
