6 replies to this topic

[Kai]

Crimsons
by Kanno Takanori

Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από μια ομάδα σολομών, ναι σολομών, που ζούνε σε μια ήσυχη λίμνη της Ιαπωνίας. Παρόλα αυτά η ζωή τους δεν είναι και τόσο εύκολη αφού τα δυνατά ψάρια της λίμνης μονοπωλούν το καλό πλαγκτόν. Κουρασμένοι από τις συνθήκες που επικρατούν στον τόπο που γεννήθηκαν, ο Shintaro και οι φίλοι του αποφασίζουν να φύγουν από εκεί και να βγουν στον έξω κόσμο αναζητώντας την ελευθερία τους και καλύτερη τροφή. Δεν μπορούν να προβλέψουν όμως τις δυσκολίες που θα συναντήσουν στην πορεία αφού οι φυσικοί τους εχθροί είναι πολύ περισσότεροι απ' ό,τι περιμένουν και η παρέα τους θα έρθει αντιμέτωπη με δυσκολίες, τρόμο και άλλα ψάρια που θέλουν να τους ξεγελάσουν.

Αν θέλετε να κάνετε ένα διάλειμμα από συνηθισμένα κλισέ και προτιμάτε να διαβάσετε κάτι που τουλάχιστον θα σας το πλασάρει με έναν πρωτότυπο τρόπο, τότε το crimsons θα είναι μια ιδιαίτερη αλλά διασκεδαστική επιλογή. Τα ψάρια αποκτούν τις δικιές τους προσωπικότητες και με τον θερμόαιμο πρωταγωνιστή να τους δείχνει τον δρόμο μπλέκονται σε μεγάλες περιπέτειες μέσα στον βυθό της θάλασσας. Το σχέδιο δεν είναι διόλου βαρετό αφού όχι μόνο αποδίδει τέλεια τον βυθό όπως δεν το έχουμε ξαναδεί αλλά και επειδή ο δημιουργός δεν διστάζει να αλλάξει από καρτουνιστικό σε ρεαλιστικό στυλ προσφέροντας ελαφρές στιγμές γέλιου.

 

Τα κεφάλαια κινούνται σε συγκεκριμένα patterns. Αρχίζουν με φιλοσοφίες γύρω από τη ζωή στον βυθό και τους νόμους τις φύσης που επικρατούν εκεί τις οποίες τις διηγούνται άμοιρα αλλά κατά τα άλλα συμπαθέστατοι ψύλλοι του νερού, τους οποίους περιμένει ένα άδοξο τέλος. Στη συνέχεια ακολουθούμε το ταξίδι των σολομών ενώ παράλληλα βλέπουμε τον έρωτα μιας Καναδέζας μαθήτριας για τον Ιάπωνα καθηγητή της οι οποίοι ακολουθούν το δικό τους ταξίδι μαζί με τα ψάρια που αγωνίζονται για την επιβίωσή τους. Το κάθε κεφάλαιο κλείνει με πληροφορίες για τους σολομούς οι οποίες βοηθάνε στην καλύτερη κατανόηση ( ; ) του κάθε κεφαλαίου.



 

Το manga αυτή τη στιγμή στην Ιαπωνία έχει 2 volumes. Τα εφτά πρώτα κεφάλαιά του έχουν μεταφραστεί από τους Project Bite Me! Scanlations.



 

Ψαρεύετε τα κεφάλαια από:
Project Bite Me!||Batoto

Genres: Comedy, Shounen

[Kamen Tantei Zura]

Εντάξει, είναι καμένο αλλά και υπέροχο μαζί. Σου δίνει τα προβλήματα των σολομών με έναν ιδιαίτερο τρόπο -ναι, ακούγεται πολύ χαζό αυτό-.
Μέχρι και οι σκηνές με το δράμα είναι ωραίες. Νιώθεις το ψάρι, τις έγνοιές του. Σοβαρά, έχει γέλιο.
Λάτρεψα τις σκηνές που ξαφνικά το σχέδιο γίνεται ρεαλιστικό.

Οι πληροφορίες για τους σολομούς είναι μια ωραία πινελιά μέσα στην υπόλοιπη ακυρίλα του manga. Για να κατανοήσεις τον τρόπο σκέψης των σολομών και τις ενέργειές τους.

Επικό.

[Kai]

Spoiler: 8 - Bump

Συγκλονιστικές οι εξελίξεις και σε αυτό το κεφάλαιο. Βγήκε ήρωας ο Heiji από εκεί που μετά βίας έπαιρνε μέρος και τελικά τη γλιτώσανε με λίγες απώλειες. Εντυπωσιακό το βγάλσιμο του ματιού. Αναρωτιέμαι αν μπορεί να γίνει και κανονικά κάτι τέτοιο. Εξηγήθηκαν και οι άλλοι για το σκηνικό χωρίς να το έχουν μετανιώσει και πολύ (λογικό εν μέρει), να δούμε τώρα τι θα κάνει η παρέα.

Συνεχίζει κανονικά και το ρομάντζο του καθηγητή και της μαθήτριάς του. Λάθος κίνηση αν και δεν πρόκειται να τον αφήσει.

[Battlemage]

Ωραίο και πρωτότυπο.

Spoiler:

Τα παραδέχτηκα τα ψάρια που κατάφεραν να νικήσουν τον καρχαρία. Ο Shintaru μετά απο αυτό νομίζω έγινε καλύτερος αρχηγός. Ωραίος και ο Heiji. Αν δεν είχε μάθει καλά το πλοίο, καμία στρατηγική δεν θα τους έσωζε. Τέλος να πω οτι μου αρέσουν πολύ οι φιλοσοφικές σκέψεις του μικροοργανισμού στην αρχή(ειδικά εκεί που το περνάει ο καρχαρίας και αναρωτιέται αν πρέπει να χαρεί ή να απογοητευτεί έλιωσα).

[Kai]

Σχολίασε κάποιος

Οι φιλοσοφικές σκέψεις στην αρχή κάθε κεφαλαίου και η κλασσική κατάληξη τους είναι ό,τι καλύτερο. Ακόμα κι αν αργότερα αποκτήσει μερικά μέτρια κεφάλαια, το λέω γιατί ως τώρα δεν μου φάνηκε κανένα έτσι, και μόνο επειδή θα υπάρχουν αυτά, θα αξίζουν την ανάγνωσή τους.

Η πλάκα είναι ότι ο Heiji στην ουσία δεν διαφέρει καθόλου από τον συνηθισμένο shounen πρωταγωνιστή, αλλά ο τρόπος που τον παρουσιάζει είναι αρκετά πετυχημένος και δεν σε κουράζει. Ωραίο ήταν και το τελευταίο κεφάλαιο, ακόμα καλύτερο συνδυασμένο με τον ειλικρινή φόβο του scanlator.

[Kai]

Βγήκε σήμερα το τελευταίο κεφάλαιο. Κάπως άδοξο το τέλος του, νομίζω θα μου άρεζε αν τις τελευταίες εικόνες της θάλασσας τις έδειχνε το προηγούμενο κεφάλαιο και τελείωνε έτσι. Ήταν διασκεδαστικό από την αρχή μέχρι και τα τελευταία κεφάλαια όμως και άφηνε μια αίσθηση φρεσκάδας. Τα ψάρια τα λάτρεψα, η παράλληλη ιστορία του ζευγαριού μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα, αλλά ελπίζω να ολοκληρωθεί η μετάφραση του side story όπως και να έχει. Λίγα κεφάλαια έχει, αξίζει να του δώσει κάποιος μια ευκαιρία. Ελπίζω ο Kanno να επιστρέψει με κάτι ακόμα καλύτερο σύντομα. Bump.

[iristella]

but not really...

To παρόν manga διαπραγματεύεται το δράμα του σολωμού και μέσα από όλες αυτές τις περιπέτειες καταφέρνει να σε κάνει να δεις τα ψάρια με άλλο μάτι. Πλέον δεν μπορώ να φάω μπαρμπούνι χωρίς να σκέφτομαι τα moe blush blush panels με τα ψάρια σε διάφορες romance και μη καταστάσεις. Και πλέον οι επισκέψεις στον ψαρά συνοδεύονται από σκέψεις για την οικογένεια και τους φίλους που άφησε πίσω η συναγρίδα της βιτρίνας.

Πιο σοβαρά το manga ήθελε να δώσει την αίσθηση του ότι το ταξίδι είναι πιο σημαντικό από τον προορισμό και σε πολύ μεγάλο βαθμό το πέτυχε. Γέλιο είχε, συγκίνηση είχε και ηταν και επιμορφωτικό κιόλας καθώς εμαθα πολλές ενδιαφέρουσες και παντελώς άχρηστες πληροφορίες που είμαι σίγουρη ότι για κάποιο περίεργο λόγο δεν θα ξεχάσω. Αλλά αυτό το οποίο ήταν το αγαπημένο μου ήταν η φιλοσοφική ενατένιση του water flea την οποία παρακολουθούσαμε σε κάθε chapter για να συνοδευτεί από τον άδοξο χαμό του ως άλλη ωδή στην ματαιότητα της ζωής. xD Noμίζω ο μονόκερος water flea ήταν ο αγαπημένος μου. Αν είχε και λίγη χρυσόσκονη για να γίνει ακόμη πιο fabulous θα τον είχα λατρέψει ακόμη περισσότερο.

Η ζωή από την πλευρά των ανθρώπων ήταν επίσης χαριτωμένο κομμάτι της σειράς. Όχι τόσο καλό όσο το κομμάτι με τα ψάρια αλλά είχε τις στιγμές του. Για κωμωδία πάντως η σειρά σε αφήνει με ένα εξαιρετικά πικρό aftertaste.