139 replies to this topic

[Night Wizard Seal]

Οι Αμερικάνοι το είχαν κάνει "10 μικροί Ινδιάνοι"!!! Πραγματικά άπαιχτοι. NWS τι έγραφε στο ποιήμα αντί για Νέγροι;

Στρατιώτες, στρατιωτάκια, κάτι τέτοιο.

[Itachi Akatsuki]

Ο τρομος του Ντανγουιτς, του H.P.Lovecraft.
Φ-Ο-Β-Ε-Ρ-Η ατμοσφαιρα!!!

[miko-chin]

Διάβασα σε δύο μέρες "To Νήμα" της Hislop.Μες στα χαρτομάντηλα ήμουν.Άι στα διάλα.
Οι χαρακτήρες μου άρεσαν αν και μπορούσε να τους αναπτύξει κι άλλο.Αλλά αν έκανε αυτό,μάλλον δε θα έδινε τόση έκταση στην περιγραφή των ιστορικών γεγονότων οπότε δεν παραπονιέμαι.Φαίνεται σ'όλο το βιβλίο ότι η γυναίκα έκανε ΤΗΝ έρευνα γιατί τη Θεσσαλονίκη αν την πάρεις από τους Βαλκανικούς Πολέμους μέχρι τα πρόσφατα χρόνια και τι δεν έχει περάσει.Μ'άρεσαν οι λεπτομέρειες που έδινε για τον εβραϊκό πληθυσμό (είχα κάνει μια εργασία στην Ιστορία για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης και πριν αρχίσω το βιβλίο αναρωτιόμουν αν θα ξανασυναντούσα αυτά που είχα ανακαλύψει στο γυμνάσιο) και για την ανταλλαγή των πληθυσμών.Το βιβλίο διαβάζεται πολύ εύκολα αλλά και μ'ένα μαχαίρι στην καρδιά γιατί όλοι οι χαρακτήρες είναι άκρως συμπαθητικοί εκτός από τον Κομνηνό και όσο να'ναι όλοι έχουμε ακούσει ιστορίες από τους παππούδες μας για την προσφυγιά,τον πόλεμο,την κατοχή.

[Mr. Brightside]

American Gods - Neil Gaiman

Loved most of it, though there were certain parts that didn't like that much.

[Vagelio]

Πως θα καταφέρω να πιάσω τον Κθούλου την στιγμή που μου παγώνει το αίμα ένα απλό essay περί cats are better than dogs http://www.psy-q.ch/lovecraft/html/catsdogs.htm
T^T

[matassos]

τον τελευταιο καιρο τελειωσα 2 κλασσικα, τον αορατο ανθρωπο και το για ποιον χτυπα η καμπανα, και τα 2 αριστουργηματικα με το δικο τους τροπο

εδω και βδομαδες εχω στην κατοχη μου τον αρχοντα των μυγων στα αγγλικα μαλιστα, αλλα δεν μπορω να παρω την αποφαση να το ξεκινησω (ισως φταιει οτι εχω καιρο να διαβασω λογοτεχνια στα αγγλικα και ξερω οτι δεν θα κυλαει τοσο γρηγορα η αναγνωση)

[Anelis]

Δεν ξέρω αν τον Wells τον διάβασες μεταφρασμένο ή όχι, αλλά το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν από τα πρώτα που με έκανε να εκτιμήσω τόσο έντονα την αγγλική γλώσσα και λογοτεχνία.

Το Lord of the Flies είναι υπέροχο βιβλίο. Δεν είναι το καλύτερο όμως αν δεν είσαι συνηθισμένος να διαβάζεις στα αγγλικά και ίσως σε δυσκολέψει λίγο στην αρχή. Παρόλα αυτά εγώ θα σου πρότεινα να το δοκιμάσεις γιατί εκτός του ότι είναι πολύ καλό είναι και πολύ μικρό οπότε αναγκαστικά θα φύγει γρήγορα.

[Emiya]

το τελευταιο βιβλιο που διαβασα ηταν τα παραμυθια του Αισωπου για το μικρο μου αδελφακι ...το τελευταιο που διαβασα για μενα ηταν το It του Stephen King για πολλοστη φορα ^^

[Namida]

The last templar (ή "Ο τελευταίος Ναΐτης") του Khoury Raymond σε μετάφραση στα ελληνικά από την Ρένα Καρακατσάνη. Το είχα βρει σε προσφορά, μόλις 4,5 ευρώ και είπα ας του δώσω μια ευκαιρία. Δεν το μετάνιωσα καθόλου. Πολύ καλή πλοκή, γρήγορη, με μικρές ανατροπές εδώ και κει, κάτι για να κρατάει συνέχεια τον αναγνώστη σε εγρήγορση. Αν και κοντά στις 600 σελίδες δεν κάνει πουθενά κοιλία, οι εικόνες είναι ζωντανές και διαδέχονται η μια την άλλη και το ύφος του συγγραφέα δεν σε αφήνει να αφήσεις το βιβλίο πριν το τελείωσεις. Διάφορες τοποθεσίες και σκηνές που το παρελθόν διαδέχεται το μέλλον και αντίστροφα σε ταξιδεύουν στην μακρινή μέση ανατολή και στην Ευρώπη του μεσσαίονα, στα παράλια της Τουρκίας, στην πολύβοη Νέα Υόρκη και στη δική μας Σύμη στην αναζήτηση ενός αρχαίου, τρομερού μυστικού.
Η υπόθεση βασίζεται στο θρύλο των ναϊτών και στο μυστικό που τους έκανε παντοδύναμους και ανάγκασε την εκκλησία να τους κυνηγίσει και να τους αφανήσει στο τέλος. Η υπόθεση μπορεί να μην είναι και τόσο ξεχωριστή, καθώς την έχουμε δει πολλές φορές, όμως ο συγγραφέας καταφέρνει έντεχνα να μπλέξει το μύθο με την πραγματικότητα, και έτσι ο αναγνώστης χάνεται ανάμεσα στις σταυροφορίες και στις εξερευνήσεις σε χαμένα ναυάγια στο Αιγαίο.
Με λίγα λόγια, αν σας αρέσουν αυτού του είδους τα βιβλία σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η δουλειά που έχει γίνει στην απόδωση στα ελληνικά. Το μεταφρασμένο κείμενο δεν φαίνεται να υπολείπεται σε τίποτα του αυθεντικού

[Night Wizard Seal]

Right now i am reading Doyle's "The Hound of Baskerivilles".

Δεν έχω διαβάσει πάρα πολύ Doyle, αλλά η γραφή του σε αυτό είναι απίστευτα εξαίσια. Η γλώσσα του πρωτοτύπου είναι απλά οργασμική και προς έκπληξή μου, απολαμβάνω πάρα πολύ Watson(μ'αρέσει πιο πολύ από τον Holmes, το παραδέχομαι, και έχει μπόλικο "booktime").

Είμαι λίγο πιο πέρα από τη μέση και το μυστήριο είναι επίσης οργασμικό, με την ατμόσφαιρα που μ'αρέσει.

Way to go!

[Anelis]

Sacre Bleu. Είναι απίθανο. Διαβάστε το!

Αρχίζει με τη "δολοφονία" του Βαν Γκογκ από τον μυστηριώδη τύπο που του πουλάει χρώματα -πιο συγκεκριμένα την πολύτιμη ουλτραμαρίνα, το ονομαζόμενο sacre bleu (ιερό μπλε) καθότι αυτό ήταν το χρώμα που είχε ο μανδύας της Παναγίας στους πίνακες.
Μετά από αυτό το συμβάν οι φίλοι του Βίνσεντ, ο Λούσιεν, ένας ζωγράφος φούρναρης και ο Τουλούζ Λοτρέκ (το πιο θεϊκό comic relief), προσπαθούν να ανακαλύψουν τι έγινε και γιατί ο μυστηριώδης άνθρωπος με τα χρώματα συνοδεύεται πάντα από μια κοπέλα, μούσα πολλών καλλιτεχνών (όπως ο Σεζάν, ο Μανέ, ο Γκωγκέν....ακόμα και ο Μιχαήλ Άγγελος!)

Περισσότερα όταν το τελειώσω!

[Maya-chan]

I, Lucifer, του Glen Duncan. Όπου ο θεός αποφασίζει να δώσει στον Εωσφόρο μια ευκαιρία: για ένα μήνα θα ζήσει στη γη σαν άνθρωπος και αν καταφέρει να κάτσει σχετικά ήσυχος, θα του δωθεί η ευκαιρία να γυρίσει στον παράδεισο. Και μετά αυτό γίνεται ευκαιρία για 200 σελίδες με το διάβολο να γυρνάει στο Λονδίνο κάνοντας ότι τρέλα μπορείς να φανταστείς, να διηγείται τα highlights της καριέρας του, να κουτσομπολεύει όλη την αγγελική κοινότητα και γενικά να είναι ένας θεοπάλαβος μπάσταρδος.

Περιττό να πω ότι είναι από τα πιο διασκεδαστικά βιβλία που διάβασα τελευταία, και με bonus τροφή για σκέψη. Είναι και μικρό, οπότε highly recommended.

[Hana Suzuki]

Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός - Πάολο Κοέλο.
Γενικά δεν έχω διαβάσει πολύ Κοέλο και ώρες-ώρες θεωρώ ότι το παρακάνει...I mean έχει γράψει τόνους βιβλία που έχω ακούσει που ουσιαστικά επικεντρώνονται γύρω από το ίδιο θέμα.
Αυτό όμως μου άρεσε. Μερικά σημεία του σε βάζουν σε σκέψη, με άλλα ταυτοποιήσε και γενικά, είναι όμορφο βιβλίο. Δεν ξέρω αν θα το συνέστηνα σε κάποιον που δεν έχει τόσο κοντινή σχέση με τα θεία και ό,τι ο καθένας αποκαλεί Θεό, αλλά γενικά κατ'εμέ, αξίζει το διάβασμα!

[Petran79]

επειδη ειχε χαλασει το laptop για μια βδομαδα τι να κανω, διαβασα βιβλια.

1. Οι Πειρατες του Αιγαιου, Ι.Βερν
αρκετα καλη περιπετεια με φοντο την Ελλαδα τα τελευταια χρονια της Επαναστασης. Αναλαφρη αναγνωση αλλα με ποιοτητα. Μου αρεσε πολυ περισσοτερο απο τη Νησο των Θησαυρων και οι χαρακτηρες ειναι ιδιαιτεροι. Μου φαινεται ειναι το πρωτο εργο του Βερν που ολοκληρωσα. Παλια μικρος πηγα να διαβασω το ταξιδι στο κεντρο της γης, αλλα το παρατησα...Αν και Γαλλος, ο Βερν πιανει την ελληνικη ψυχη λες και ηταν Ελληνας.

2. Δυσκολες Νυχτες, Μελπω Αξιωτη
με δυσκολεψε αρκετα ο ιδιαιτερος τροπος γραφης (θυμιζει λιγο Οδυσσεα του Τζους). Ενω στην αρχη μου αρεσε μετα ζορισιτικα και ελεγα να το παρατησω. Αλλα μιας και ηταν μονο 230 σελιδες, ειπα να το συνεχισω. Ισως απο τα καλυτερα εργα που εχω διαβασει τελικα. Εκει οντως νιωθεις πως διαβαζεις κατι που δεν γινεται να μεταφερθει στη μεγαλη οθονη ή στην τηλεοραση.

3. Μενεξεδενια Πολιτεια, Α.Τερζακη
αλλο ενα ποιοτικο εργο στην Αθηνα του Μεσοπολεμου. και αυτο μου αρεσε αρκετα, αν και ειναι και αυτο μικρο, 230 σελιδες περιπου. Πολυ καλη αναπτυξη χαρακτηρων και αναπαντεχο τελος.

4. Οι Περιπετειες του Χακ Φιν, Μ. Τουειν
Μου αρεσε περισσοτερο απο το πρωτο βιβλιο, πολυ καλα γραμμενο με αφθονο χιουμορ, σατιρα αλλα και τραγικες καταστασεις. Η ανθρωπινη βλακεια και αφελεια εμεινε απο τοτε ιδια και απαραλλαχτη.

οποτε μου δωθει η ευκαιρια θα διαβασω σε κανα τρενο ή λεωφορειο τη Μαυρη Τουλιπα του Δουμα. αρκετα ενδιαφερον και αυτο.

[plotolp]

Τελείωσα το πρώτο βιβλίο από την σειρά 1Q84 του Χαρούκι Μουρακάμι και μπορώ να πω πως με ενθουσίασε! Διάβασα κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που είχα αρχικά στο μυαλό μου! Μια στα αλήθεια πρωτότυπη ιστορία, με πολύ ωραίο τρόπο γραψίματος και πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες! Προσωπικά δεν με κούρασε σε κανένα σημείο και συνεχώς μου κράταγε το ενδιαφέρων για το τι θα γίνει παρακάτω μιας και δεν μπορούσα να φανταστώ την συνέχεια. Από τα δύο πρώτα κεφάλαια είχα κιόλας κολλήσει.
Φαντάζομαι βέβαια ακόμα είναι νωρίς να πω μια ολοκληρωμένη άποψη (μιας και προς το παρόν έχω διαβάσει μονάχα το πρώτο βιβλίο) αλλά μέχρι τώρα το βρήκα πάρα πολύ καλό. Από τον Μουρακάμι είχα διαβάσει μονάχα το Νορβηγικό δάσος, το οποίο δεν ήταν άσχημο αλλά δεν με είχα ενθουσιάσει και ιδιαίτερα. Έτσι ήμουνα λιγάκι επιφυλακτικός, όμως το 1Q84 με εξέπληξε θετικά!
Συνεχίζω ακάθεκτα με το 2ο βιβλίο της σειράς.