Για να σας πω κι εγω τον πονο μου..
Εδω και 3 χρονια ακουω φανατικα j-pop _ j-rock ,ενω εχω αρχισει να ακουω επισης με το ιδιο παθος k-pop.Η γλωσσα τους σε συνδιασμο με τη μουσικη μου δημιουργει κατι το απεριγραπτο ,με κανει να νιωθω γεματη ενεργεια και με βοηθα να ξεχνιεμαι με τα καθημερινα προβληματα.Εχουν τοσο ταλεντο αυτα τα ατομα (οι περισσοτεροι απο αυτους τουλαχιστον) που απορω που δεν εχουν κανει ακομα διεθνη καριερα..Φυσικα στην Αμερικη ακουγοντα χωρις προβλημα και αρεσουν πολυ,καθως και σε (πιο προωθημενες απο την Ελλαδα)χωρες.Αλλα εδω στην ομορφη και ωραια Ελλαδιτσα μας δεν υπαρχει μεγαλη προοδος.Υπαρχουν ευτυχως ατομα στην Ελλαδα που ακουν Kpop -Jpop-Jrock αλλα και αυτα λιγα.
Αυτη ειναι η γνωμη μου και εμενα τουλαχιστον ετσι μου φαινεται,αλλα ο ελληνας δεν ακουει ευκολα το καινουργιο,το διαφορετικο.Δεν το δεχεται ο οργανισμος του ρε παιδι μου.Θελει να παραμενει στα ιδια ,σε αυτα που ακουνε ολοι γυρω του,δεν του αρεσει να διαφερει ,να γινεται ενα ξεχωριστο μελος της κοινωνιας και να ξεφευγει απο το συνηθισμενο.Θα ακουσει το ιδιο τραγουδι -hit που ακουσε στο κλαμπακι το προηγουμενο σαββατοκυριακο και θα το σιγοτραγουδαει μεχρι να ακουσει ενα καινουργιο(λεμε τωρα καινουργιο ολα ιδια ειναι).Απο την playlist φυσικα διαγραφεται χωρις δευτερη σκεψη.Ισως να κανει μια μικρη προσπαθεια να κουσει κατι αλλο,λιγη rock ρε παιδι μου,εστω και οχι τα ιδια beatακια που το μονο που εχουν ειναι ολο κιολο δυο λογια και τον ιδιο επαναλαμβανομενο ρυθμο.Αλλα μεχρι εκει.
Να φανταστητε,υπαρχουν και ατομα που ντρεπονται να πουν τι μουσικη ακουν ,μηπως και τους κοροιδεψουν τα φιλαρακια τους και γινει το νεο γλιφιτσουρι που θα μιλαει ολη η παρεα για τον επομενο μηνα(πχ.''τι γινεται ρε Στελλα ,παλι αυτα τα τσιν τσαν τσον ακους?-μα καλα δε σου φερνουν πονοκεφαλο αυτες οι τσιριχτες φωνουλες πρωινιατικα?-ασε μη βαλεις εσυ μουσικη ,παλι θα κραξουμε..κτλ''Ναι,υπαρχουν χιλιαδες ατομα γυρω μας που συμπεριφερονται ετσι και δεν ντρεπονται καν να το παραδεχτουν.Θελεται και προσωπικη εμπειρια?Θα την εχετε!
Στην ταξη μου ,καθως και σε αλλα τμηματα καποιοι ξερουν τι μουσικη ακουω και το τι τραβαω η αμοιρη δεν λεγεται.Το τι σχολιο πευτει καθημερινα αφηστε το.Και ξερω τι θα μου πειτε.Οτι γυριζω ολη μερα στους διαδρομους με τα ακουστικα μου κανοντας επιδειξη και παρακαλοντας απο μεσα μου να ασχοληθουν μαζι μου.Ε λοιπον οχι δεν το κανω αυτο.Εγω καθομαι στη γωνιτσα μου,με την παρεουλα μου ακουω τη μουσικουλα μου και δεν ασχολουμαι με κανενα.Αυτοι ερχονται και με ρωτανε τι μουσικη ακουω,και εγω απανταω .''Κορεατικη ποπ (δεν λεω κανενα kpop γιατι θα ακολουθησει η γνωστη σε ολους μας''συννενοηση μπουζουκι''.Φυσικα με τα ακολουθει το γνωστο 'αααααααααααα δηλαδη στα κορεατικα?''Εγω απο μεσα μου βριζω φυσικα χριστους και παναγιες,σκεπτομενη ποσο φανερη παιζει να ηταν η προηγουμενη απαντηση μου.''Ναι στα κορεατικα .Φυσικα το''ναι ρε ηλιθια στα κορεατικα,εμ τι στα αφρικανικα? ''ειναι ετοιμο να βγει αξω και να ακουστει σε ολο το προαυλιο ,ααααλλλα οχι ,το κραταω καλα μεσα,τσουπ καλα κλειδωμενο,μην εχουμε κι'αλλα.Η συνεχεια ειναι αναλογη με το ατομο που βρισκεται μπροστα μου.Τωρα το πιο συχνο ειναι το''δηλαδη εσυ μονο αυτα ακους ,τιποτα αλλο?''Η συζητηση φτανει σε επιπεδο ειρωνικο πλεον λογω ελλειψης αποθεματων υπομονης απο εμου,και αφου οι περισσοτερες στο σχολειο εχουν το μυαλο τους τα γκομενικα και αν θα πρεπει να βαψουν το μαλλι ξανθο για τα χριστουγεννα ,η ειρωνια μου δεν γινεται αντιλιπτη και ετσι ακοουθει μια πολυ ξεαρδιστικη συζητηση.για μενα εστω..
Δεν κατηγορω τα αλλα ειδη μουσικης,δεν ειπα ποτε οτι και εγω δεν τα ακουω εστω και λιγο η δεν τα ακουγα ενα φεγγαρι.Ολα ακουγονται με λιγη υπομονη αλλα εως ενα σημειο.Δεν μπορεις να πιεσεις τον αλλο για το τι μουσικη θα ακουσει.Ουτε οι αλλοι μπορουν να με κανουν να ακουσω τη δικη τους μουσικη .ουτε εγω την δικη μου.Απλως νομιζω πως δεν πρεπει να κρινουμε κατι πριν το ακουσουμε,οχι μια,αλλα 3 εστω 5 φορες.
Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω τι το ιδιαίτερο έχει να προσφέρει η ανατολική pop απο τη δυτική, ειδικά επειδή σε εκείνα τα μέρη ακούγεται όπως ακούγεται εδώ η δυτική, αλλά δε θα σχολιάσω περεταίρω γιατί δεν ακούω τέτοιου είδους μουσική και δεν έχω απολύτως καμία γνώση επι του θέματος.
Δεν ξέρω πόσο ταλέντο μπορεί να έχουν, αλλά διαφωνώ στο οτι τους κρίνεις με βάση το ταλέντο, και για μένα αυτή είναι η κατάντια της μουσικής, είτε στη σύγχρονη κοινωνία, είτε γενικά.Όλοι κολλάνε με φινετσάτους τύπους που βγάζουν το ταλέντο τους με εύκολα εμπορικοποιήσημους τρόπους, είτε αυτοί είναι ροκάδες, pop idols, ή παχύσαρκοι τενόροι ξερω γω, οι οποίοι φυσικά "μπορεί να είναι έτσι η εμφάνισή τους, αλλά η φωνή μετράει", λες και δεν παίρνουν πόντους αναγνωρισιμότητας λόγω της εμφάνισης τους.
Ένας απο τους λόγους που λάτρεψα τόσο το συγκρότημα dream theater πχ είναι οτι αντί να βασίζονται σε ταλέντα και τρόπους να πάρουν το κοινό με το μέρος τους, σπούδασαν μουσική και μελετούσαν 6 ώρες την ημέρα αδιάκοπα (σύμφωνα με το ωράριο του μπασίστα) για να φτάσουν στο επίπεδό τους.
Δεν έχουν καμία συγκεκριμένη ιδεολογία περι θρησκείας τρόπου ζωής κλπ, και είναι σοβαροί και συνιδητοποιημένοι μουσικοί που κάνουν τη δουλειά τους και έχουν το κοινό που έχουν επειδή το αξίζουν.Δεν πιστεύω πως πρέπει κάθε συγκρότημα να είναι σ' αυτό το επίπεδο (εξάλλου η υπερβολικά σύνθετη μουσική των dream theater μπορεί να γίνει κουραστική) για να αξίζει το κοινό που έχει, αλλά θα το προτιμούσα αν περισσότεροι μουσικοί που πήγαινουν μ' αυτό το σκεπτικό αντί να μας επιβάλουν την προπαγάνδα του καθενός, διακρίνονταν περισσότερο.
Πέρα απο αυτό δεν νομίζω πως το να ξέρει ο κόσμος τι είναι η k-pop τους κάνει ιδιαίτερα πολυκοσμίτες γιατί το μέγιστο που θα καταλάβουν είναι οτι αυτή η φυλή με τα σχιστά μάτια που τρώνε πολύ ρύζι έχουν τη δική τους μουσική.
Ναι, ξέρω γίνομαι υπερβολικός, αλλά όσον αφορά την πολυκοσμικότητα η τάξη μου δε διαφέρει και πολύ.
Anyway, στο σχολείο κι εγώ κυκλοφορώ αδιάκοπα με ακουστικά, αλλά δε νομίζω πως χρειάζεται να πείσω κανέναν να ακούσει -ή να δοκιμάσει έστω- τη μουσική που ακούω γιατί απλά δεν κάνω καμία επείδηξη με βάση τα γούστα μου, που μπορεί να είναι αντισυμβατικά για τα πλαίσια της Κοψαχίλας, αλλά ιδιαίτερα συμβατικά για τα πλαίσια του κόσμου.
Οπότε όταν με ρωτάνε τι μουσική ακούω απλά τους λέω το όνομα του συγκροτήματος που ακούω εκείνη τη στιγμή και αμα με ρωτήσουν κάτι παραπάνω του απαντάω αναλόγως.
Don't worry όμως γιατί όσο μεγαλώνεις θα γίνει αρκετά ευκολότερο οι άνθρωποι που θα σε περιβάλουν να κατανοήσουν τους λόγους που σου αρέσει η μουσική που σου αρέσει. Θέλουν δεν θέλουν ο χρόνος θα τους κάνει πιο έμπειρους ακροατές, και θα τους έχεις διαλέξει αυτούς τους ανθρώπους - δεν θα είναι αυτοί που έτυχαν να είναι στην ίδια τάξη μαζί σου. Βέβαια οι Έλληνες γενικότερα έχουν μια τάση να μπερδεύουν την Ιαπωνία με την Κίνα, και η άποψη τους για οτιδήποτε προέρχεται απο'κει είναι μια θολούρα λόγο ημιμάθειας και αδιαφορίας για το θέμα.
Ελπίζω πραγματικά να είναι όπως τα λες γιατί δεν είμαι σίγουρος για το αν ο άνθρωπος πραγματικά οριμάζει με την ηλικία ή απλά κάθε γενιά είναι και πιο αποβλακωμένη.
Συχνά μου φαίνεται πως λίγο προηγούμενες γενιές απο τη δική μου είχαν πού περισσότερες γενικές γνώσεις και ανοιχτά μυαλά, και πως αμα μπουν 25αρηδες και 30ηδες σε σχολεία τώρα θα πάθουν σοκ.
Το σίγουρο είναι πάντως πως όλη αυτή η κατάντια δεν έχει να κάνει μόνο με τη μουσική...