103 replies to this topic

[Arikkado]

Περιοδικό παραπλήσιο των δεκάδων Walt Disney περιοδικών που εκδίδει ο Τερζόπουλος στην χώρα μας, μόνο που αυτό εδώ είναι ξεχωριστό, και γι'αυτό έχει φτιάξει δικιά του κουλτούρα. Δημοσιεύει ιστορίες που περιστρέφονται κυρίως γύρω απο το σύμπαν των παπιών. Μερικές φορές δημοσιεύονται και χαρακτήρες απο το σύμπαν του Mickey Mouse αλλά είτε θα είναι κορυφαίες είτε θα είναι αμερικάνικες.

Ποιό όμως είναι το ξεχωριστό του περιοδικού; Βλέπει τις ιστορίες με έναν πιο ώριμο τρόπο, αναδυκνείει τους καλλιτέχνες πίσω απ'αυτές και πολλές φορές έχουμε και θέματα γύρω απο τους ίδιους και τις ιστορίες του. Μέσα απο το Κόμιξ στην Ελλάδα γνωρίσαμε τον Carl Barks, τον Marco Rota, τον Don Rosa, τον Romano Scarpa και πολλούς άλλους. Ο Carl Barks θεωρείται ο κορυφαίος παραμυθάς του 20ού αιώνα και δημοσίευε τις ιστορίες του τις δεκαετίες του 40, του 50, και του 60. Ο Don Rosa πάλι είναι ένας σχεδιαστής που εμφανίστηκε στα τέλη των 80s και θεωρείται ο πιο άξιος συνεχιστής του Barks. Πήρε τις ιστορίες των Scrooge και Donald πιο σοβαρά απο όλους και τους έδωσε μια συνέχεια και ένα time-line, αν με πιάνετε. Δημιούργησε και το Life and Times of Scrooge McDuck όπου, βασισμένος 100% σε Barkσεια στοιχεία, παρουσίασε 12 επεισόδια της ζωής του Scrooge, απο μικρός και φτωχός στους δρόμους της Γλασκώβης μέχρι ανερχόμενος χρυσοθήρας στο Clondike της Αμερικής. Ο Rota και ο Scarpa είναι άλλοι δύο αξιόλογοι ιταλοί σχεδιαστές, και αυτοί συνεχιστές του Barks [εκτιμώ ιδιαίτερα τις ιστορίες τους]. Αυτά όμως με τους σχεδιαστές.

Το Κόμιξ βρίσκεται στο τεύχος 217 και έχει δημοσιεύει την πλειοψηφία των hardcore ιστοριών του σύμπαντος των παπιών. Απ'ότι ξέρω γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και έχει δημιουργήσει μια μεγάλη βάση θαυμαστών και αναγνωστών. Αγαπημένες μου ιστορίες, "Πιστολίδι στο Πίζεν Μπλαφ", "Το Κέρμα", "Το Παπί που δεν Υπήρξε Ποτέ", "Προσωπική Υπόθεση [με τον Μαύρο Πητ!]".

[TNT]

Ααααχχ!!!!!!! Το ΚΟΜΙΞ μεγάαααααλη λατρεία πριν μερικά χρόνια! Το συνέλλεγα σχεδόν φανατικά και κατέχω και πολλά από τα παλιάτου τεύχη τα οποία πλέον είναι δυσέυρετα!!!!
Τέρμα οι αναπολήσεις τώρα....Επί του θέματος....
Θα συμφωνήσω απόλυτα με όσα ανέφερες περί των ιστοριών κα θα προσθέσω ότι εκτός από τις πολύ προσεγμένες επιλογές (κατεμέ πάντα) όσον αφορά τις ιστορίες, το συγκεκριμένο περιοδικό κάνει κι ένα βήμα παρακάτω με την εξαιρετική αρθρογραφία του. ¶ρθρα τα οποία όχι μόνο εντρειφούν στον κόσμο που χει πλάσει όλο το team της Disney, αλλά και άρθρα που αναφέρονται στην ένατη τέχνη γενικότερα. Ακόμα θυμάμαι πόσο ενδιαφέρον μου χε φανεί το άρθρο περί Ιαπωνικού κόμιξ που χα διαβάσει κάποτε σε ένα από τα τεύχη του....

[Arikkado]

Πράγματι. Ενδιαφέρουσες είναι και οι συνεντεύξεις του Rosa για την κάθε ιστορία.
Το θέμα με τα manga το θυμάμαι, είχε δημοσιευτεί και η ιστορία "Ελάστικ Μίκυ", που υποτίθεται πως κινείται στα πρότυπα του manga. Αν δεν είναι όμως ασπρόμαυρη, δεν θυμίζει manga...
Ποιές είναι οι αγαπημένες σου ιστορίες;

[Sponis]

δε μπορώ να θυμηθώ το όνομα της ιστορίας που με έχει ρίξει στα πατώματα από τα γέλια... χεεεελπ...

είναι αυτό που μπαίνουν οι Μουργολυκοι στο όνειρο του Σκρουντζ και μετά ο Κύρος βάζει τον Ντόναλντ να τον βοηθήσει ... Και οι βοήθειες που δίνουν τα ανιψάκια με έκαναν και γέλαγα κανα μισάωρο...

[Phantom Duck]

Εεεεεε, αυτό το θέμα υποτίθεται ότι θα το άνοιγα εγώ ( )

Σκεφτόμουν εδώ και πολύ καιρό να ανοίξω ένα τέτοιο θέμα, αλλά δεν ήξερα αν θα ενδιέφερε κανέναν. Τέλος πάντων, το ΚΟΜΙΞ είναι παγκοσμίως ένα από τα καλύτερα περιοδικά Ντίσνευ που υπάρχουν, και μπορώ να δηλώσω ως ένας ευτυχής κάτοχος όλως των τευχών που έχουν βγει μέχρι στιγμής . Ξεκίνησε το 1988 με την ιστορία "Χαμένοι στις ¶νδεις" του Καρλ Μπαρκς. Αρχικός σκοπός του περιοδικού ήταν η δημοσίευση μιας κλασσικής ιστορίας του Καρλ Μπαρκ κάθε μήνα, σε πολυτελές χαρτί. Στην συνέχεια προστέθηκαν περισσότερες σελίδες, αφιερώματα, και ιστορίες άλλων σχεδιαστών πλην του Μπαρκς.

Στην αρχή υπήρχαν διαφωνίες των αναγνωστών με την απόφαση του ΚΟΜΙΞ να δημοσιεύει ιστορίες και άλλων σχεδιαστών, αλλά ευτυχώς για εμάς, στο ΚΟΜΙΞ έχουν δώσει το παρόν πάρα πολλοί σχεδιαστές, άλλοι περισότερο γνωστοί, άλλοι λιγότερο. Μερικοί από τους πιο γνωστούς είναι οι Don Rosa, Carl Barks, Marco Rota, Romano Scarpa, αλλά υπάρχουν και άλλοι λιγότερο γνωστοί, αλλά το ίδιο καλοί (που τους αναφέρω επειδή είδα ότι υπάρχουν άτομα που έχουν τις γνώσεις πάνω στο θέμα ) William Van Horn, Giorgio Cavazzano, αλλά και άλλοι που δεν έχουν εμφανιστεί στις σελίδες του περιοδικού (ή τουλάχιστον δεν έχουν εμφανιστεί πολύ ) Massimo De Vita, Giovan Battista Carpi, Silvia Ziche.
Όλοι αυτοί δεν είναι παρά ένα πάρα πολύ μικρό δείγμα. Δεν αναφέρω άλλους , γιατί δεν θέλω να αδικήσω κανέναν σχεδιαστή, αλλά και επειδή δεν ξέρω αν γίνομαι βαρετός σε μερικούς


Πάμε παρακάτω
Spawn_I Όνειρο μίας ζωής λέγεται η ιστορία
Lyra Όντως το Ελάστικ Μίκυ είναι η ιστορία, και το άρθρο μπορώ να πω ότι ήταν αρκετά πετυχημένο
Arikkado

Δημοσιεύει ιστορίες που περιστρέφονται κυρίως γύρω απο το σύμπαν των παπιών. Μερικές φορές δημοσιεύονται και χαρακτήρες απο το σύμπαν του Mickey Mouse αλλά είτε θα είναι κορυφαίες είτε θα είναι αμερικάνικες.

Τι εννοείς με αυτό ? Ότι οι αμερικάνικες ιστορίες δεν είναι καλές ? Ο Floyd Gottfredson που πήρε την σκυτάλη στον σχεδιασμό του Μίκυ μερικά χρόνια μετά από τον Walt Disney (και θεωρείται ο άνθρωπος που ανέπτυξε την προσωπικότητα του διάσημου ποντικιού) ήταν αμερικάνος. Και άλλοι κορυφαίοι σχεδιαστές όπως ο Don Rosa και ο Carl Barks αμερικάνοι είναι. Δεν μπορείς να κρίνεις μία ιστορία μόνο από την εθνικότητα του σχεδιαστή

[Arikkado]

Τι εννοείς με αυτό ? Huh Ότι οι αμερικάνικες ιστορίες δεν είναι καλές ? Ο Floyd Gottfredson που πήρε την σκυτάλη στον σχεδιασμό του Μίκυ μερικά χρόνια μετά από τον Walt Disney (και θεωρείται ο άνθρωπος που ανέπτυξε την προσωπικότητα του διάσημου ποντικιού) ήταν αμερικάνος. Και άλλοι κορυφαίοι σχεδιαστές όπως ο Don Rosa και ο Carl Barks αμερικάνοι είναι. Δεν μπορείς να κρίνεις μία ιστορία μόνο από την εθνικότητα του σχεδιαστή Wink

Όχι, όχι. Πολλές φορές, στο περιοδικό "Μίκυ Μάους" και όχι μόνο δημοσιεύονται ιταλικές ιστορίες που είναι για πέταμα. Στο Kόμιξ διαλέγουν τις καλύτερες ιστορίες απο το σύμπαν του Μίκυ. Και επειδή η ιστορίες-σκουπίδια έχουν μικρότερη συχνότητα αν είναι φτιαγμένες απο αμερικάνους, το είπα αυτό. Μην ξεχνάμε πως το μέτριο "Η Δυναστεία των McDuck" απο Ιταλούς φτιάχτηκε [συνεισφέρει και ο Σκάρπα νομίζω], ενώ ο "Βίος και Πολιτεία" απο αμερικάνο. Πάντως, όπως είπα, η αγαπημένη μου ιστορία [του Φάμπιο Τσελόνι] είναι η "Προσωπική Υπόθεση" με τον Μαύρο Πητ, που δημοσιεύτηκε στο ίδιο τεύχος που δημοσιεύτηκε και το "Βούντου Χούντου" του Barks. Τσέκαρέ την, αν δεν την θυμάσαι.

Και κάτι άλλο, που χωράει αμέτρητη συζήτηση. Στο τεύχος 100 του Κόμιξ, όταν δημοσιεύτηκε το Γενεαλογικό Δέντρο του Rosa, ο ίδιος είπε πως το ποιος ειναι ο πατέρας των Χιούη, Λιούη, Ντιούη θα το αποκαλύψει, μια στιγμή την οποία δεν περιμένει κανείς. Εγώ πάντως ανυπομονώ να μάθω αν θα τηρήσει την υπόσχεσή του.

ΥΓ: Μόλις θυμήθηκα τα γέλια που μου πρόσφερε η ιστορία "Ξέχνα Το" του Rosa. =D

[Phantom Duck]

Α, από αυτήν την άποψη, ΟΚ. Τώρα όσον αφορά την "Ιστορία της δυναστείας των Μακ Ντακ" είναι η ιταλική εκδοχή του Βίου και Πολιτεία. (Συνέβαλε εκτός του Σκάρπα που ανέφερες, και ο Τζιοβάν Μπατίστα Κάρπι). Η ιταλική εκδοχή σαφώς και είναι κατώτερη του Rosa, όμως υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Εκτός του ότι η ιταλική εκδοχή δεν στηρίχθηκε σε Μπάρκσεια δεδομένα και δεν έπεσε τόση δουλειά και μελέτη για να φτιαχτεί, δημιουργήθηκε πολλά χρόνια πιο πριν (είχε δημοσιευτεί και σε συνέχειες σε πολύ παλιά μίκυ μάαους).

Τα παραπάνω δεν έχουν κάποια σημασία με αυτά που είπες περί αμερικάνικων στοριών, αλλά τα ανέφερα μιας και υο έφερε η κουβέντα

[TNT]

Και κάτι άλλο, που χωράει αμέτρητη συζήτηση. Στο τεύχος 100 του Κόμιξ, όταν δημοσιεύτηκε το Γενεαλογικό Δέντρο του Rosa, ο ίδιος είπε πως το ποιος ειναι ο πατέρας των Χιούη, Λιούη, Ντιούη θα το αποκαλύψει, μια στιγμή την οποία δεν περιμένει κανείς. Εγώ πάντως ανυπομονώ να μάθω αν θα τηρήσει την υπόσχεσή του.

Πέπλο μυστηρίου καλύπτει όντως αυτήν τη υπόθεση :@
Πάντως κι εγώ θα θελα να μάθω ποιος ήταν ο πατέρας τους, έτσι από απλή περιέργεια ρε παιδί
Όσο για τον "Βίο και Πολιτεία" του Ντον Ρόσα πιστεύω ότι ποιοτικά είναι ασύγκριτη δουλειά και όσον αφορά το σχέδιο και όσον αφορά την έρευνα περί του σεναρίου. Απλά ένα ακόμη διάμαντι!

Η ιστορία που άρεσε περισσότερο σε εμένα είναι αυτή με τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας που αν θυμάμαι καλά φιλοτέχνησε ο προαναφερόμενος Νον Ροσα και ονομάζεται "Οι φύλακες της βιβλιοθήκης". Επίσης από τις πολύ αγαπημένες μου είναι και η ιστορία που η Μάτζικα καταφέρνει να κλέψει την τυχερή δεκάρα του Σκρουτζ! Δυστυχώς δε θυμάμαι πως λέγεται η ιστορία αλλά έχω την αίσθηση ότι ε΄ναι δημιουργία του μεγάλου Παπιάνθρωπου Μπαρκς!!

[YaTa]

+φωνώ και επαυξάνω για την αξία του μεγάλου Ντον Ρόσα, και personal.favorite είναι η συγκινητική ιστορία ''Καρδιές στο Γιούκον''...

Την έχει διαβάσει κανείς? :happy2:

[shinobi-13]

Κομιξ, το αγαπημενο μου περιοδικο... οτι και αν πω ειναι λιγο... με αυτο μεγαλωσα... Καρλ Μπαρκς σταθερη αξια αν και δυστυχως το κομιξ δεν εχει(δεν ειναι δυνατον να) δημοσιευσει ουτε το μισο του εργο... κατα τη γνωμη μου το Picsou(το γαλλικο εχει κανει τη μεγαλυτερη δουλεια... ισως μεγαλυτερη και απο το topolino)...Εγω εχω μια μεγαλη συλλογη αλλα εχω την τυχη να ξερω εναν ανθρωπο που εχει τοση μεγαλη μανια με τον Μπαρκς(ενηλικας,"μεγαλος" οχι παιδι) και πηγαινα μικρος και διαβαζα απο τη βιβλιοθξηκη του οτι ειχε...
Πιστευω ο μονος μεγαλος διαδοχος του Μπαρκς ειναι ο Ντον Ροσα(τον οποιο και ειδα και τις δυο φορες που ηταν στην Αθηνα).Τι να πω για αυτον τον ανθρωπο ... ο βιος και πολιτεια του εειναι ενα αριστουργημα(μη ξεχναμε και το Ουιλ Αισνερ ετσι... δεν το κανε και τζαμπε ο ανθρωπος... ανταμηφθηκαν οι κοποι του)κατα τη γνωμη μου ο Ροσα ειναι ο καλυτερος απο ολους κι ας μην εχει σπουδασει σκιτσογραφος (ειναι πολιτικος μηχανικος και αρχισε να σκιτσαρει στα 30 του, και φυσικα τρομερος φαν του Μπαρκς)εχει μακραν καλυτερο σκιτσο απο ολους καθως και μονο οι λεπτομεριες που κανει ειναι αξιοσημειωτες καθως ειναι ο μονος που το κανει αυτο... ακομα και ο Θειος Καρλ ο οποιος θεωρειτε ο τοπ δν συγκρινεται στο σκιτσο με τον Ντον...οσο για τα σεναρια τι να πω εγω προσωπικα δν εχω γελασει πιο πολυ απο το "επιθεση απο ολα τα μετωπα" ποτε στη ζωη μου ... ακομα κ στο Θεο για μια βδομαδα γελασα λιγοτερο... Αλλοι αξιοι για μενα ειναι ο Oυιλιαμ Βαν Χορν,Βικαρ και ο Ροτα(τους Ιταλους σκιτσογραφους δεν τους μπορω καθως σκοτωνουν τον κοσμο του Ντισνευ... ειδικα ο Σκαρπα γκρρρρρρρ) και ο Αλ Ταλιαφερο(ο ανθρωπος που τα αρχισε ,σχεδον, ολα).Αυτα απο μενα
Υ.Γ. ΤΟ καρδιες στο Γιουκον ειναι τρομερη ιστορια και νομιζω πως ειναι και χαμενο επισοδεςιο βιου και πολιτειας(νομιζω εχω καιρο να το διαβασω)
+ Γα..τη ν ατυχια μου ξεχασα να παρω το τελευταιο κομιξ και ειχε Ροσα μπορει να πει κανεις που το πηρε πως ηταν?please...

[Phantom Duck]

εχω την τυχη να ξερω εναν ανθρωπο που εχει τοση μεγαλη μανια με τον Μπαρκς

Μπορείς να λες ότι ξέρεις δύο ανθρώπους πλέον

Τώρα για τον Ντον ρόσα να πω ότι κατά την άποψή μου δεν είναι Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ. Όπως και στα anime,έτσι και στα κόμιξ δεν μπορώ να διακρίνω το καλύτερο και το χειρότερο. Όπως όλα τα anime είναι καλά σε διαφορετικές πτυχές, έτσι και μία ιστορία ενός "άγνωστου" σχεδιαστή, πχ Λουτσιάνο Μποτάρο μπορεί να μου αρέσει περισσότερο από μία ιστορία του Μπαρκς ή του Ρόσα. Και ας μην έχει πάρει και Eisner. Δεν παίρνουν όλα τα Anime βραβεία, όμως πολλά είναι πολύ καλύτερα από τα γνωστά

Αλλοι αξιοι για μενα ειναι ο Oυιλιαμ Βαν Χορν,Βικαρ και ο Ροτα(τους Ιταλους σκιτσογραφους δεν τους μπορω καθως σκοτωνουν τον κοσμο του Ντισνευ... ειδικα ο Σκαρπα γκρρρρρρρ)

Και ο Ρότα Ιταλός είναι Εξ άλλου η ιταλική σχολή είναι εντελώς διαφορετική από όλους τους υπόλοιπους σχεδιαστές. Ο Don Rosa με το γενεαλογικό δέντρο που έχει κάνει, δεν μπορεί να αναπτύξει νέους χαρακτήρες , αφού δεν θέλει να βγει εκτός κάποιων συγκερκριμμένων ορίων. Οι Ιταλοί σχεδιαστές αντιθέτως είναι πολύ πιο απελευθερωμένοι από αυτήν την άποψη και σχεδιάζουν χαρακτήρες-συγγενείς που δεν ταιριάζουν στο γενεαλογικό δέντρο όπως το ξέρουμε. Δεν είναι καλό ή κακό. Ούτε άσχημο ή ωραίο. Το κάθε στυλ είναι ξεχωριστό, το καθένα έχει την δική του ομορφιά.

Μπορεί ο Σκάρπα από αυτήν την άποψή να χαλάει το σύμπαν των παπιών, όμως μία ιστορία του με την Τζένυ ή την Ντόρις έχει άλλη ομορφιά (Και φυσικά δεν περιορίζεται σε ορισμένα πλαίσια και κανόνες 8D )

Το τελευταίο τεύχος δεν είχε ιστορία του Ρόσα. Μόνο το εξώφυλλο ήταν από αυτόν


Υ.Γ. Ήσουν στις εκδηλώσεις του Ρόσα στην Ελλάδα ? Λες να σε είδα ?

[shinobi-13]

Ξερω οτι ο Ροτα ειναι Ιταλος οπως ειναι εξαλλου και ο Ροσα(απλα μεταναστευσε στο Κεντακυ).Εχεις δικιο δεν επρεπε να συγκρινω δυο τοσο μεγαλους δημιουργους καθως ο καθενας εχει αλλη μαγεια, ο μεν Μπαρκς ως κλασσικος και ο Ροσα ως προτοποριακος στο στιλ του (για χαρακτηρες της Ντισνευ)...
Πιστευω οτι η Ιταλικη σχολη ειναι απο τις πιο κλασσικες ολον ,και τις πιο παλιες, και ακολουθουν εναν διαφορετικο τροπο στο να δημιουργουν κομιξ.Αυτος ειναι ο εξης: οποια ενεργια η οποιο γεγονος διαδραματιζεται σε αλλες ιστοριες αυτο ειναι σαν να μηδενιζεται και ολα να αρχιζουν απο την αρχη π.χ.:Μπορει σε μια ιστορια και καλα ο Σκρουτζ να βρει τον χαμενο του γιο(που δεν ειχε ποτε),απορω πως δεν το εχουν κανει ακομα...Σε μια αλλη ιστορια του ιδιου δημιουργου(μεταγενεστερη)θα ειναι σαν αυτος ο γιος να μην υπηρχε ποτε.Οι περισσοτεοι Ιταλοι δεν ακολουθουν μια γενεαλογια και μια συγκηκριμενη πορια στην ζωη των χαρακτηρων τους και αυτο ειναι που τους κανει να μην ξεχωριζουν...να ειναι καποιοι απο τους πολλους. Ομως ο Μπαρκς εχει μια Legacy ,εχει εναν κοσμο που εχει νοημα και ξεχωριζει.Για αυτο λεω οτι ,σιγουρα οι Ιταλοι δεν χαλανε τον κοσμο του Ντισνευ, αλλα σιγουρα χαλανε τον κοσμο του Μπαρκς.

Υ.Γ.:Btw,στην εκδηλωση στην Ελληνοαμερικανικη ηρθες? (ειδα τα Ημισκουμπρια και μου ειπαν οτι ειναι φαν των κομιξ και ιδιαιτερα του Ροσα και του Μπαρκς,τους εχω δει και σε αλλες εκδηλωσεις κομιξ......ομως δεν ακουω ραπ)Τετοια ουρα δεν εχω ξαναδει ποτε στη ζωη μου.Εκανα 3ΩΡΕµγια να δω τον Ροσα και ολα αυτα για μια υπογραφη γιατι ηταν πολυ κουρασμενος(οπως και να το κανουμε σκιτσαρε πανω απο 600 φορες).Κι οχι τπτ αλλο ,αλλα απο τη συγκινηση μου δεν καταφερα να του πω τπτ περα απο "thank you very much"...συχαινομαι τον εαυτο μου για αυτο.

[Phantom Duck]

Μπορει σε μια ιστορια και καλα ο Σκρουτζ να βρει τον χαμενο του γιο(που δεν ειχε ποτε),απορω πως δεν το εχουν κανει ακομα...Σε μια αλλη ιστορια του ιδιου δημιουργου(μεταγενεστερη)θα ειναι σαν αυτος ο γιος να μην υπηρχε ποτε.Οι περισσοτεοι Ιταλοι δεν ακολουθουν μια γενεαλογια και μια συγκηκριμενη πορια στην ζωη των χαρακτηρων τους και αυτο ειναι που τους κανει να μην ξεχωριζουν...να ειναι καποιοι απο τους πολλους. Ομως ο Μπαρκς εχει μια Legacy ,εχει εναν κοσμο που εχει νοημα και ξεχωριζει.Για αυτο λεω οτι ,σιγουρα οι Ιταλοι δεν χαλανε τον κοσμο του Ντισνευ, αλλα σιγουρα χαλανε τον κοσμο του Μπαρκς.

Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα των Ιταλών. Δηλαδή να μην ακολουθούν ορισμένη γενεαλογία. Αυτή τους κάνει να ξεφεύγουν από το στυλ του Ρόσα που έχει μία πιο ορθολογιστική άποψη για αυτά τα πράγματα. Δλδ Σε όλες τις ιστορίες του Ρόσα το θησαυτοφυλάκιο είναι πάντα στο ίδιο μέρος, έχει το ίδιο σχήμα, τα σπίτια των ηρώων είναι πάντα στα ίδια μέρη κλπ κλπ. Οι Ιταλοί είναι πιο απελευθερωμένοι από αυτήν την άποψη και δεν ασχολούνται τόσο σχολαστικά με αυτά τα πράγματα. Συμφωνώ ότι χαλάνε τον κόσμο του Μπαρκς. αλλά τα παπιά δεν είναι μόνο ο Μπαρκς. Όπως ο Μπαρκς έχει το δικό του σύμπαν, έτσι και η Ιταλική σχολή έχει δημιουργήσει το δικό της σύμπαν. Αυτό τώρα σε άλλους αρέσει, και σε άλλους όχι. Προσωπικά με ενθοουσιάζει να διαβάζω ιστορίες από όλους τους δημιουργούς, και ας μην έχουν κάποια συνοχή μεταξύ τους. (Επειδή δεν μου αρέσει να είμαι "ορθολογιστής" όταν διαβάζω μία ιστορία που φτιάχτηκε μόνο και μόνο για να με διασκεδάσει )

Τώρα για την εκδήλωση, εγώ ήμουν από τους πρώτους. Με έχει και το κόμιξ μέσα σε μία φωτογραφία (από την εκδήλωση). Ήμουν από τους τυχερούς αφού ο σχεδιαστής ήταν ξεκούραστος ακόμα, και ανταλλάξαμε αρκετές κουβέντες (βγήκα και φωτογραφία μαζί του, και μίλησα και με την γυναίκα του. κάποια στιγμή ίσως ανεβάσω τις φωτογραφίες 8D ). Πάντως πάρα πολύς κόσμος βρε παιδάκι μου. Έμαθα ότι τελείωσε με τα αυτόγραφα στις 12:00 - 1:00 την νύχτα (Και άρχισε στις 18:00 ή στις 16:00 από ότι θυμάμαι :@ )

[shinobi-13]

Εχεις δικιο ,ισως ειναι οτι καλως η κακως ειμαει ολιγον ορθολογιστης και για αυτο απο οτι καταλαβες δεν μου αρεσουν αυτου του τυπου οι ιστοριες...
Εισαι απιστευτα τυχερος που καταφερες και του μιλησες εγω δυστυχως εγραφα ωριαιο διαγωνισμα την αλλη μερα και ουτος η αλλος γυρισα στις 7(ειχα κατι μαθηματα αρμονιας,ειναι μουσικη).Στο μονο μερος που καταφερα να τον πλησιασω αρκετα και να του μιλησω ηταν τρεις μερες πριν(νομιζω) στον ελευθερουδακη οπου σχετικα με την αλλη εκδηλωση δεν την ηξεραν πολλοι για αυτο ειχε λιγο κοσμο και ηταν πιο ωραια.

[Phantom Duck]

Καλά, μπάχαλο έγινε και στον Ελευθερουδάκη, αλλά σε σχέση με τον κόσμο που μάζεψε στην 2η εκδήλωση, αυτό δεν ήταν τίποτα . Αυτό που με "πείραξε" είναι ότι περίμενα κάτι σαν συνέντευξη. Να μιλήσει λίγο ξέρω γω. Να πει δυο λόγια.