Το remina είναι γτ θυμάμαι μου είχε κάνει πολύ καλή εντυπώση απο τα short stories του Ito επίσης καλό το black paradox.
.Απ' όσα έχω διαβάσει απ' αυτόν το black par είναι το αγαπημένο μου,ήταν το μοναδικό που οι άνθρωποι συμπεριφερόνταν ως...άνθρωποι.Σε όλα τα άλλα του που έχω δει πάντα διακρίνω στους πρωταγωνιστές και στα άτομα γενικότερα μια τρομερή απάθεια.Κόσμος ψοφάει,παραμορφώνεται και αυτοί ξαφνιάζονται λίγο στην αρχή και μετά συνεχίζουν τις ζωές τους σαν να μην συνέβη τίποτα.Επίσης έλλειψη επιθυμιών ή ανεπαρκής αποτύπωση του τρόμου πάνω τους.
Θεωρώ σημαντικό στα horror να είναι έστω και λίγο ρεαλιστικές οι ανθρώπινες αντιδράσεις.'Αμα δεν μπορώ να ταυτιστώ σε κανένα σημείο με τους πρωταγωνιστές και να νιώσω λίγο chilly ατμόσφαιρα αναγκαστικά το παίρνω στην πλάκα όπως έκανα και με το Uzumaki,που ούτως ή άλλως προσφέρεται για τέτοια φάση.
Από horror mangaka είχα διαβάσει πρώτα Umezu και μετά πήγα σε Ito γιατί συνήθως αυτοί οι δυο προτείνονται πακετάκι στο φόρουμ,αλλά δυστυχώς στην περίπτωσή μου ούτε που πλησίασε ο Ito τα feels από Umezu.