Εχμ... όλοι μας, κάποια στιγμή της ζωής μας ασχοληθήκαμε με κάποια συλλογή, ψηφιακής μορφής ή μη. Και δε θα είναι παράξενο, ούτε και κακό, να μας ξαναπιάσει κάποτε το μεράκι.
Τρέχαμε στα ταχυδρομεία να πάρουμε τα γράμματα για να ξεκολλήσουμε τα γραμματόσημα και να τα μουλιάσουμε μετά στο νερό, πηγαίναμε στα βιβλιοπωλεία και διαλέγαμε το βιβλίο που ταίριαζε στη συλλογή μας, όλο χαρά γυρνώντας σπίτι γρήγορα γρήγορα να το διαβάσουμε και να το τοποθετήσουμε στο ράφι μας, επισκεπτόμασταν τα CDάδικα a.k.a CDπωλεία για να αγοράσουμε μουσικά album των αγαπημένων μας συγκροτημάτων και τραγουδιστών ή όσα είχαν τη σφραγίδα της Deutsche Grammophon...
Κατεβάζαμε τις αγαπημένες μας ταινίες από τα πολυπόθητα torrents, διάφορα τραγούδια από προγράμματα με κατάληξη -wire, παιχνίδια για pc ή κονσόλες...
Ή ακόμη και διακοσμητικά αντικείμενα για το σπίτι, αντίκες για την αποθήκη (για μεγαλύτερες ηλικίες) αυτοκινητάκια και ήρωες του hollywood (για μικρότερες), και ένα σωρό άλλα πράγματα που δε μου έρχονται τώρα στο μυαλό αλλά θα τα πείτε εσείς!
Sa, hajime! Για να δούμε τι συλλογές έχει κάνει ο καθένας
Επίσης, το thread θα είναι πιο ανοιχτό , με την έννοια ότι θα συζητάμε γενικότερα για τη σημασία που έχει μια συλλογή για εμάς, αν αποδείχτηκε ότι μάταια μαζεύαμε ένα σωρό πράγματα στο βωμό της ομοιομορφίας ή αν απλώς δεν αποδεχόμαστε τον προηγούμενο εαυτό μας και θεωρούμε τις συλλογές ξεπερασμένες. Γενικά, ό,τι σας κατέβει και θέλετε να πείτε για τις συλλογές σας, για τις συλλογές γενικότερα, τα μελλοντικά σχέδιά σας και κάθε άλλο περί αυτού του θέματος, just fire away!
Spoiler:
Επειδή όμως υπάρχει περίπτωση να παρουσιαστεί μια μικρή αδράνεια, ξεκινώ από τώρα, για να δώσω και τη φόρμουλα...
Κάθε μία από τις περιόδους διακοπών -χριστούγεννα, πάσχα, καλοκαίρι- πήγαινα και βουτούσα ένα τεύχος Αστερίξ από τα περίπτερα ή από κάποιο εφημεριδοπωλείο γιατί -φυσικά- μου άρεσε πάρα πολύ η συγκεκριμένη σειρά κόμιξ, ώσπου μια μέρα τα μάζεψα όλα κι ησύχασα. Μετά τα διάβαζα και τα ξαναδιάβαζα από την αρχή γιατί ήταν κα-τα-πλη-κτι-κά. Δε δέθηκα με... δεν αγάπησα άλλη σειρά τόσο πολύ
Μετά το θάνατο του Gosciny, πρέπει να έβγαλε ο Uderzo μόνος του μερικά τεύχη, που δεν είχαν βέβαια τους εμπνευσμένους διαλόγους του κατεξοχήν κειμενογράφου, αλλά διαβάζονταν κι αυτά άνετα και περνούσε ευχάριστα κι η ώρα. Μαμουθκομιξ φορ δε γουίν χαχα!
Edited by dennisuke, 27 November 2008 - 20:45.