144 replies to this topic

[Melkor]

original soundtrack

[MoRmEnGiL]

Αχμ. Οπως πάντα καθυστερημένος (τα σχόλια να λείπουν )

Η σειρά μου άρεσε πολύ, τέλεια δεν ήταν αλλά την είδα μονορούφι.*

Μου θύμισε obviously last exile, nge, Kaze no Tani Nausicaa και Full metal Alchemist. Kαι πάω στοίχημα οτι αν είχα δει Eureka Seven θα μου θύμιζε κ αυτό.
Το θέμα είναι οτι το γεγονός οτι θυμίζει τις παραπάνω σειρές λειτουργεί άκρως θετικά για τη σειρά.

Πάντως πέρα από τα προβλήματα του, όπως το totally convoluted τρόπο που δώσανε το σενάριο (μα τι μανία αυτοί οι γιάπωνες, λες και άμα πουνε ΚΑΡΕΚΛΑ όταν εννοούνε καρεκλα θα καεί η ψυχή τους στην κόλαση..) η κάποια στερεότυπα που θα μπορούσε να αποφύγει, σε γενικές γραμμές ήταν απολαυστικότατη. Ειδικά το crew του σκάφους ήταν όλα τα λεφτά.


Επίσης*

Spoiler:

WTF η σκηνή αυτοκτονίας του Furuichi, έμεινα λίγο παγωτό.

Όσο για το τέλος,*

Spoiler:

κ εμένα μου ακούγετε απίθανο να ήταν ο hiruken emperor.

ΕΔΙΤ: Τα * δεν τα βάζω εγώ, μόνα τους μπαίνουν.

[Maya-chan]

Μια και το τέλειωσα (πριν από καιρό αλλά τέλος πάντων) να πω κι εγώ τη γνώμη μου.

Πρώτα από όλα, ατμόσφαιρα μαγευτική. Ούτε σε όνειρο τέτοια ατμόσφαιρα.

Σχέδιο, μουσική, animation, respect. Ειδικά τα opening και ending σκίζανε.

Ιστορία, πάρα πολύ ενδιαφέρουσα, με νοήματα, με ανατροπές, με τα πάντα. Το τέλος με άφησε κάπως έτσι.

Όμως με άφησε με ένα μεγάλο παράπονο η σειρά ρε παιδιά, που είναι το ίδιο που είπα και πριν. Είδα όλα τα παραπάνω και υποκλίθηκα, αλλά όταν προσπάθησα να συνδεθώ περισσότερο με την ιστορία και τους χαρακτήρες δε μπόρεσα. Με τίποτα όμως. Το είδα μια, δυο φορές και τίποτα. Που είναι αυτός ο κόσμος? Άλλος κόσμος, μέλλον, τι? Ποιοι πολεμάνε μεταξύ τους και γιατί? Γιατί όλοι βλέπουν με τέτοια περιφρόνηση τους Tessic? Τι είχε συμβεί σε αυτή τη μάχη για την οποία μιλάνε όλοι? Ποια ήταν η πραγματική ταυτότητα του σκάφους? Τι είχε συμβεί στην αρχηγό στο παρελθόν με αυτό το γκόμενο? Ο Raigyo τι ρόλο βάραγε και ποια η σχέση της μαζί του? Και για τον κόσμο και για τους χαρακτήρες ένιωσα ότι δε μου έδιναν αρκετές πληροφορίες για να νιώσω ότι τους γνωρίζω αρκετά καλά. Και μιας και σε κάθε σειρά φαντασίας θέλω να ξέρω τι, γιατί και πως ισχύει, αυτό με ενόχλησε αφάνταστα.

Φυσικά, αυτό δεν ήταν πρόβλημα του ίδιου του σεναρίου αλλά μάλλον του αριθμού επεισοδίων. Για να αναπτύξουν σωστά υπόθεση και χαρακτήρες και να τα εξηγήσουν όλα και να χωρέσουν και τη δράση, 50 επεισόδια σίγουρα θα τα ήθελαν.

Πάντως εξακολουθεί να είναι πολύ καλή σειρά και κάθε άλλο παρά μετάνιωσα που την είδα.

[sefiroth]

^Aυτο που λεει ο αποπανω

Οποιος εχει δει το Eureka 7 πρωτα και μετα αυτο, ειμαι 100000% σιγουρος οτι του αφηνει μια γευση ανολοκληρωσης και μια απορια ''Γιατι ρε γμτ δεν το κανατε κι αυτο 50 επεισοδια''.Τοτε θα μιλαγαμε για αριστουργημα-διαμαντι.Κι αυτο γιατι στο Eureka 7 που το εχει κανει ο ιδιος που εκανε κι αυτο, η αναπτυξη των χαρακτηρων ηταν υποδειγματικη και ο,τι συνεβαινε το καταλαβαινες και συμπασχες με τους χαρακτηρες, ΟΛΟΥς ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ.

Αλλα ας πω επιγραμματικα τα θετικα πρωτα : α)ΣΧΕΔΙΟ (δεν περιμενα τιποτα λιγοτερο απο τον creator του Ε7)

β) Παρα μα παρα πολυ καλη μουσικη.Εξαιρετικη δουλεια.

γ)Καλο σεναριο αν και το θεμα του ειναι εξωφρενικα παρομοιο με το Ε7, παρολα αυτα δεν μου ξινισε καθολου.

Αρνητικα: Στην ουσια παιδια δεν υπαρχει κατι φοβερο.Απλα ρε γμτ σου αφηνει τεραστια αισθηση ανεπαρκειας πως να το κανουμε.Μajor για την υποθεση , ανοιγετε με δικη σας ευθυνη :

Spoiler:

Στην αυτοκτονια του Furuichi φερριπειν, ηταν μα το σο μα τοσο βεβιασμενο που ουτε καν που με ανασηκωσε απο την καρακλα.Ειπα '' α πεθανε'' και thats it.Γιατι; Γιατι πολυ απλα ο αριθμος επεισοδιων ηταν πολυ λιγος για να συνδεθεις με τους χαρακτηρες.Αν και βασικα αρκετα βεβιασμενη αντιδραση η αυτοκτονια....δλδ επειδη εφαγε χυλοπιτα τοσο ακραια αντιμετωπιση;;;; Για αυτο λεω πως δεν αναπτυχθηκαν επαρκως.....Το ιδιο σκηνικο με τον θανατο του Raigo....Γενικα ηθελε τουλαχισοτν 36, αν και το ιδανικο 50 για μενα.Μπορουσαν να αναπτυξουν παρα πολλα......τον Πυργο με το Ματι, τον Emperor,Sannova,Ιshu-παρελθον,commander.....Βασικα αυτο που πραγματικα με ξινισε (διοτι η μη επαρκης αναπτυξη χαρακτηρων φταιει ο αριθμος των επεισοδιων, ειδαλλως για τα 26 επεισοδια κανανε σχετικα καλη δουλεια) ειναι οτι μερικα πραγματα γινανε τελειως απο τη μια μερα στη αλλη.....Για ποτε εφυγε η κοπελιά απο το στρατο και τσουπ στο επομενο πιανει στον αερα τον Ακιγιουκι που παει να αυτοκτονησει, για πότε αλλαζανε τοποθεσιες με το αεροπλοιο για πλακα....Γενικα αυτο ηταν λιγο εως πολυ σπαστικο......Για αυτο λεω damn it....50 επεισοδια και θα ηταν τελειο!

Περα απο αυτο, θεωρω οτι ειναι μια καλη σειρα, ειδικα για καποιον που δεν εχει δει ποτε το Eureka 7 πρεπει να το ευχαριστηθηκε ακομα πιο πολυ, αλλά αφου ειδατε αυτο ας κανετε τον κοπο να πιασετε το E7 και πιστεψτε με θα δειτε εκει το ταλεντο του creator σε ολο το μεγαλειο του.Η αληθεια ειναι οτι για μενα και για οσους το ειχαμε δει πρν δουμε το Xam'd οι μεγαλες αποκαλυψεις δεν μας συνταραξαν (ανοιξτε μονο οσοι εχετε δει το E7)

Spoiler:

Οπως η Κουτζιρεηκα ειχε φυτεψει τρια Χιρουκο στο σωμα της ετσι και ο κακος στο τελος του E7 ειχε βαλει αυτο το amita driver στο σωμα του....και πολλα αλλα ιδια σεναριακα στοιχεια, οικογενειακο αεροπλοιο κλπ...

Επισης κατι αλλο που παρατηρησα: Ολοι οι χαρακτηρες που κατι παθαιναν και βασικα οι ενεργειες τους (κυριως των κακων της υποθεσης) ειχαν ενα κοινο παραγοντα: Τα βιωματα τους κατα την παιδικη ηλικια με αποτελεσμα να αυθυποβάλονται και να ειναι οι ριγμενοι σε σχεση με τα αδελφια τους ή αλλους....λιγο κλισε αυτο αλλα οταν το βαζεις σχεδον σε καθε χαρακτηρα στο anime εεεεε ειναι λιιιγο υπερβολικο.

Oφειλω να ομολογησω ομως οτι στο τελευταιο επεισοδιο φυγανε αρκετα δακρυα...

Edited by sefiroth, 16 February 2010 - 04:13.

[Radagast]

Αξιόλογη σειρούλα (είδα τα 18 ως τώρα), αξίζει σίγουρα το ένα watch, αν και δεν με ξετρελαίνει σε βαθμό που να θέλω να την ξαναδώ κάποια στιγμή.

Συνολικά, μια ευχάριστη περιπετειούλα που μας ταξιδεύει μακριά, με μερικά ωραία συναισθήματα thrown here and there, ικανοποιητική ανάπτυξη χαρακτήρων και ένα σενάριο με αρκετούτσικα κενάκια που έχει δανειστεί στοιχεία από ένα σωρό τίτλους (nge/rahxephon/eureka seven/laputa/miyazaki movies και πολλά άλλα που δεν μού' ρχονται τώρα) και ώρες ώρες μοιάζει βεβιασμένο. Ευτυχώς δεν γίνεται ποτέ overdramatic που είναι στα + της σειράς για μένα.
O πρωταγωνιστής μάπα imo (όπως συνηθίζεται σε τέτοια anime, αλλά τουλάχιστον είναι πιο υποφερτός από shinji), αλλά ευτυχώς τον σώζουν κάποιοι δευτερεύοντες chars.

Εν τέλει, δεν βρήκα κάτι το ιδιαίτερα πρωτότυπο κι ίσως αυτό είναι που μου αφήνει ένα μέτριο aftertaste. Ο τεχνικός τομέας είναι σίγουρα near perfect όπως έχει ήδη ειπωθεί, και τα op/end πολύ καλά και σαν μουσικά κομμάτια αλλά και σαν animation. Η μουσική (ost) σαν σύνολο αρκετά καλή και ταιριαστή σε κάποια κομβικά σημεία, αλλά έχουμε δει και καλύτερες δουλειές.

All in all, απ'τις καλούτσικες σειρούλες του 2009, αλλά imo όχι και τόσο καλή ή πρωτότυπη όσο παρουσιάζεται σε αυτό το forum. Κοινώς και να μην την δει κανείς, πιστεύω δεν χάνει και τπτ τρελό.
(Ναι το ξέρω πως κάποιοι θα με κράξετε που το λέω αυτό.)
Ευελπιστώ σε ένα καλό ending πάντως.

Αυτά από μένα. Will post again for the ending probably.

Edited by Radagast, 16 February 2010 - 20:40.

[Anakin Skywalker]

Θα συμφωνήσω ότι αυτή η σειρά είχε πολλά κοινά με NGE και Rah Xephon (βασικά με έχει κουράσει οι εχθροί να είναι copy-paste κάτι χαριτωμένα πολύχρομα "ζαχαρωτά"....) κι ιδιαίτερα η Nakiyami μου θύμησε σε πάρα πολλά σημεία την Nausicaä από την κλασσική ταινία "Nausicaä of the Valley of the Wind". Αλλά την ευχαριστήθηκα αρκετά παρά τα μικροκενά στο σενάριο και το ότι δεν εμβαθύνει τόσο στους χαρακτήρες όσο θα έπρεπε. Πιστεύω ότι αναλλώθηκε τόσο πολύ να μας δείξει λίγο από τον ψυχισμό όλων που τελικά δε ανέπτυξε ούτε τους βασικούς χαρακτήρες Akiyuki και Nakiyami και μας έδειχνε σκηνές από το υπόλοιπο πλήρωμα στο αερόπλοιο ή τους γονείς του Akiyuki (και την γιαγιά που πετάει μανταρίνια....Lol....). Βέβαια έχει και τα θετικά του αυτό γιατί ξεφεύγει από τα τετριμμένα του να δείχνω τι κάνει ο πρωταγωνιστής για 15 λεπτά (τουλάχιστον) σε κάθε επεισόδιο. Ήταν σα να έβλεπες την ζωή κάποιων ανθρώπων που χωρίς να έχεις σχέση μαζί τους δεν μπορείς να τους γνωρίσεις σε όλο τους το είναι. Η μουσική ήταν πάρα πολύ καλή (ίσως ο καλύτερος τομέας του Bounen) όπως και το animation με την εξαίρεση των "χαριτωμένων" ανθρωπόμορφων και Xam'd που θα έπρεπε να δείνουν μια άλλη ταυτότητα στην σειρά κι όχι να ακολουθούν την πεπατημένη.

Spoiler:

Το τέλος αφήνει τον θεατή να φανταστεί το τι έχει συμβεί, πράγμα όχι εντελώς κακό αλλά ίσως απογοητεύσει ή εκνευρίσει κάποιους. Πάντως δε σε αφήνει εντελώς "ξεκρέμαστο" και οι πιθανές ερμηνείες για το τι έχει γίνει ακριβώς (με τον Akiyuki πιο πολύ είναι το μπέρδεμα....) είναι το πολύ 2-3.

Σε γενικές γραμμές θα έλεγα μια καλή σειρά. Σε όποιον άρεσαν σειρές όπως οι 2 που προανέφερα είναι "must". Για τους υπόλοιπους ας του δώσουν μια ευκαιρία για να δουν αν τους αρέσει.

Edited by Anakin Skywalker, 18 February 2010 - 00:46.

[iristella]

Tην τελείωσα και εγώ σήμερα τη σειρά. Toλμώ να πώ ότι πρόκειται για μία από τις πολύ καλές σειρές της χρονιας που πέρασε και σίγουρα αξίζει και rewatch.

Μια αισθητικά και ακουστικά πανέμορφη σειρά η οποία κεντρίζει το ενδιαφέρον με το "καλημέρα".

Τις όποιες ομοιότητες αναφέρονται με άλλες σειρές τις βλέπω να μένουν περισσότερο σε επιφανειακό επίπεδο παρά σε θέματα ουσίας.

Ίσως το πιο δύσκολο κομμάτι να χωνέψει κανείς σε αυτήν την σειρά ήταν ο τρόπος με τον οποίο αποδιδόταν το περιβάλλον. Κάποια πράγματα δηλαδή που συνήθως δίνονται ώς δεδομένο και ως κάτι το πολύ σημαντικό σε άλλες σειρές σε αυτήν ο θεατής τα μαθαίνει με έναν κάπως ξώφαλτσο τρόπο σαν να ακούει για κάτι που ήδη ξέρει. Πολλές φορες επίσης τα κίνητρα των χαρακτήρων και την ανάλυση των πράξεών τους τα μαθαίνουμε αφού έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους και όχι πριν παίξουν τον ρόλο τους στην σειρά.

To character development το βρήκα πάρα πολύ καλό σε όλους τους χαρακτήρες. Κύριως λόγος σε αυτό ήταν το ότι δεν ήταν υπερβολικό αναφορικά με τους Main. Προσωπικά δεν αισθάνθηκα ότι έβλεπα την ιστορία της Nakiami, του Akiyuki και της Haru που είναι οι main. Αυτό που εισέπραξα είναι ότι παρακολούθησα το τέλος μιας εποχής και το πώς μια ομάδα ατόμων έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό. Και θεωρώ ότι τα περισσότερα subplots έκλεισαν με ικανοποιητικό βαθμό. (ο μοναδικός ίσως χαρακτήρας που δεν μου άρεσε ήταν αυτός του Commander Kakisu -δεν ξέρω για κάποιο λόγο τον βρήκα πολύ άσχημα αποδοσμένο και ενώ έδειχνε πολλά υποσχόμενος κατέληξε απογοήτευση).

Αυτό δεν σημαίνει ότι η σειρά δεν είχε περιθώρια βελτίωσης και μικροκενά. Χαρακτηριστικά αναφέρω :

Spoiler: ending spoiler

• Τι στο καλό συμβαίνει με τις ηλικίες των χαρακτήρων? Βλέπουμε μια νεαρή Nakiami δίπλα σε μια νέα lady Sannova σε παρελθοντικό χρόνο και όταν η Nakiami την ξανασυναντά η lady Sannova είναι γριά γυναίκα. Ι mean αφενός η Nakiami δεν είναι τόσο μεγάλη αφετέρου η Lady Sannova ήδη δεν είχε μια κάποια ηλικία δεδομένου ότι ξεγέννησε τον αυτοκράτορα? Γέρασε απότομα? Την ίδια ώρα η γριούλα που είχε ως ψύχωση το να πετάει μανταρίνια σε εννέα χρόνια είχε αλλάξει ελάχιστα.
• Κατά δεύτερο λόγο που πήγε το πτώμα του αυτοκράτορα αφού τον σκότωσε ο Akiyuki?
• Δεν ξέρω για εσάς αλλά το ότι ξεπέτρωσε ο Akiyuki (αν όντως είναι αυτός) με ξενέρωσε απίστευτα. Μου φάνηκε ότι ήταν ένα τραβηγμένο από τα μαλλιά κλισέ του στυλ "love conquers all". Θα προτιμούσα είτε η Haru αυτό που έβλεπε να ήταν ένα afterimage όπως στο λεωφορείο που έβλεπε μπροστά της το πώς ήταν παλιά αυτή ο Akiyuki και ο Furuichi είτε να ήταν ο αυτοκράτορας με τo όνομα και την μορφή του Akiyuki (χωρίς τις αναμνήσεις του όμως κάτι που θα εξηγούσε το γιατί έλειπε για 9 χρόνια). Και που παρεπιπτόντως ο Akiyuki μέσα στην πέτρα μεγάλωνε. >_>
• Επίσης θα ήταν ακόμη πιο ωραίο αν η Isshu πέθαινε. Ναι το ξέρω ότι θα γινόταν λίγο μαύρη μαυρίλα πλάκωσε η σειρά αν γινοντουσαν όλα οσα είπα αλλά μου φάνηκε ότι παρατελείωσε ιδανικά σε ορισμένα σημεία.

Ντάξει μικρολεπτομέρειες όλα αυτά τα οποία δεν αναιρούν το ποσο όμορφη είναι η σειρά.

PS1:

Spoiler: ending spoiler

O Υango εξελίχθηκε σε τρελό bishonen!

Ps2:

Spoiler: ending spoiler

O θάνατος του Furuichi παίζει να ήταν το πιο wtf σημείο της σειράς!

PS3:

Spoiler: ending spoiler

O τρόπος με τον οποίο φάγανε τον Raigyo ήταν τουλάχιστον άθλιος.

[Radagast]

Εγώ πάντως δεν την κάνω rewatch με τίποτα υπάρχουν πολύ καλύτερες σειρές με rewatch material.
Καλούτσική σειρούλα, με καλό animation, ικανοποιητικούς secondary chars, αρκετά δραματικά σημεία, με λίγο μπερδεψούρα τέλος που μας αφήνει πολλά στη φαντασία μας. Δεν ξετρελάθηκα κιόλας θα μπορούσε να ήταν και καλύτερο.

Συμφωνώ με τα σημεία που ξενέρωσες Iri

Spoiler:

Ειδικά η καπετάνιος έπρεπε να πεθάνει πολύ raise dead έπεσε στο τέλος και όλοι χαρούμενοι ωραία και καλά.

αλλά (EDITED)

Spoiler:

Όσο αφορά τον Akiyuki τζάμπα ξενέρωσες γιατί πετρωμένος παρέμεινε. Αυτός που συνάντησε τη Haru στο τέλος αν δεν κάνω λάθος είναι ουσιαστικά ο ίδιος ο Αυτοκράτορας πλέον που είναι η άλλη πλευρά του Akiyuki αλλά ουσιαστικά (δεν ξέρω πως στην ευχή) έχει τις ίδιες αναμνήσεις με τον Akiyuki. Tα συμπεράσματα δικά σου καθώς η σειρά αφήνει πολλά στη φαντασία μας.

Αυτό νομίζω πάντως εγώ, μπορεί να πέφτω και έξω αλλά για μένα πολύ περισσότερη λογική έχει αυτό, παρά να εμφανίζεται ο πραγματικός Akiyuki μετά από τόσα πολλά χρόνια. Άλλωστε στο τέλος βλέπουμε και το πετρωμένο άγαλμα να είναι ακόμα πετρωμένο. Δεν έχει λιώσει ή κάτι. Ουσιαστικά μπορεί να πει κανείς πως ξανάρθε η μετενσάρκωση του Akiyuki μέσα απ'το σώμα του Αυτοκράτορα. (γενικά πολύ μπέρδεμα με αυτούς τους chars, αλλά για μένα συμβόλιζαν τα δυο άκρα αντίθετα του ίδιου χαρακτήρα, τις δυο πλευρές του νομίσματος, πόσο καλός αλλά και κακός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος στην καρδιά, γι'αυτό και είχαν ίδια εμφάνιση, πως έχουμε σκοτεινή αλλά και φωτεινή πλευρά, κάπως έτσι το είδα εγώ, έστω κι αν δεν συμφωνούν όλοι μαζί μου) Για μένα έχει περισσότερο λογική αυτό. ^^

Edited by Radagast, 15 March 2010 - 11:22.

[Dante80]

My take on the Akiyuki ending....

Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα καινούρια OP και ED που έβγαλαν για την σειρά αργότερα.

Spoiler: spoilers, δείτε πρώτα την σειρά

[media]http://www.youtube.com/watch?v=KX51CFEy2mE[/media][media]http://www.youtube.com/watch?v=326Ipm4-Gg4[/media]

θα συμφωνήσω και εγώ με τα παραπάνω, more death is always welcome...

[iristella]

Και εγώ θα πρέπει να συμφωνήσω με τον Dante, Radagast. Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις στην σειρά που να υποδηλώνουν αυτήν την εκδοχή (αν και όπως είπα αλλού θα ήταν η δική μου προτίμηση).

Spoiler: ending spoiler

Το θέμα της πανομοιότυπης εξωτερικής εμφάνισης δεν λέει κάτι imo και δικαιολογείται πολύ εύκολα. Ο Αkiyuki δεν είχε συναντήσει ποτέ τον αυτοκράτορα προσωπικά. Οπότε δεν ήξερε πώς ήταν στην ανθρώπινη μορφή του. Στο μυαλό του λοιπόν, και δεδομένου ότι όπως δήλωσε έβλεπε σε αυτόν την σκοτεινή του πλευρά η μορφή του αυτοκράτορα κατά την διάρκεια της πνευματικής τους επικοινωνίας, ήταν η ίδια με την δική του. Από ότι είδαμε τα Xamdou δεν μπορούν να αλλοιώσουν την ανθρώπινη εμφάνισή τους.

Επιπλέον φαίνεται ξεκάθαρα ότι το άγαλμα σταματάει να υπάρχει. Απλά αυτό που μπερδεύει είναι ότι ακόμη και στο μέλλον ο χρόνος σπάει σε δύο κομμάτια.

Spoiler: πριν

Spoiler: μετά

Ενώ ο ίδιος ο Αkiyuki αναφέρει "I always heard your voice Haru". Που υποδηλώνει ότι η Haru ήταν δίπλα του και άκουγε τη φωνή της επί εννέα χρόνια.

[QueenofHearts]

Μια φορά να μην μας προβληματίσουν με το περίεργο τέλος τους αυτά τα mecha/post-apocalyptic(σορτ οβ) δεν γίνεται ρε παιδιά; εγώ με αυτό έσκασα! Α στο καλό! Θέλω να το δω 1-2 φορές ακόμα και σε σχέση με αυτά που έχετε γράψει εσείς παιδιά και μετά να σχολιάσω το θέμα του Akiyuki.

Κατα τ'άλλα είναι μια όμορφη σειρά, που και όπως διάβασα σε προηγούμενη παρατήρηση μου θύμισε πολύ διάφορες ταινίες του Miyazaki, όχι μόνο την Nausicaa. Για παράδειγμα ο τρόπος που άλλαζαν και πέτρωναν τα humanoids (ή όπως τα λέγαν, δεν το θυμάμαι αυτή τη στιγμή) μου θύμισε το πως άλλαζαν οι μάγοι στο Howl's Moving Castle και το πως αν δεν κατάφερναν να επιβληθούν της "άλλης" τους μορφής οι μεν πέτρωναν, οι δε δεν μπορούσαν να ξαναγίνουν άνθρωποι. Τα ongoro επίσης ήταν σαν εκείνα τα μικρά άσπρα πλασματάκια στο Mononoke Hime, κάναν και παρόμοιο ήχο. Και σχεδιαστικά μου φέρναν πολύ σε Miyazaki.

Ακουστικά δεν με εντυπωσίασε τόσο πολύ, μου άρεσε όμως πολύ η πλοκή και η ροή της. Έκανε βέβαια κάτι περίεργες αναδιπλώσεις και πολλές φορές οι διηγήσεις του παρελθόντος έρχονταν σαν επεξήγηση για τα όσα περίεργα γινόντουσαν και όχι σαν προϊδέαση. Όλοι οι χαρακτήρες εξελίσσονται, όλοι είναι ανθρώπινοι, σε όλους γίνεται εμφανές το τι τους έκανε αυτό που είναι και πως ο χαρακτήρας τους ερμήνευσε τις καταστάσεις για να προχωρήσουν όπως προχώρησαν. Εκτός ίσως από τον γιατρό στην αναπηρική τώρα που το σκέφτομαι που είναι ένας συγχυσμένος και ενοχλητικός επιστήμονας που φέρετε σαν τις γριές που ξημεροβραδιάζονται στην εκκλησία επειδή έτσι κοιτάνε να καθησυχάσουν μέσα τους τον φόβο του θανάτου, χωρίς όμως ο συγκεκριμένος ποτέ να μπορεί να επιβληθεί στην ματαιοδοξία του. Αναμφίβολα ο πιο ενοχλητικός χαρακτήρας για μένα.

Όπως αναφέρει και η Ιρι, και για τον commander θα ήθελα να μάθω περισσότερα.

Spoiler: ending spoiler

Αυτό δεν σημαίνει ότι η σειρά δεν είχε περιθώρια βελτίωσης και μικροκενά. Χαρακτηριστικά αναφέρω :
[LIST]
[*]Τι στο καλό συμβαίνει με τις ηλικίες των χαρακτήρων? Βλέπουμε μια νεαρή Nakiami δίπλα σε μια νέα lady Sannova σε παρελθοντικό χρόνο και όταν η Nakiami την ξανασυναντά η lady Sannova είναι γριά γυναίκα. Ι mean αφενός η Nakiami δεν είναι τόσο μεγάλη αφετέρου η Lady Sannova ήδη δεν είχε μια κάποια ηλικία δεδομένου ότι ξεγέννησε τον αυτοκράτορα? Γέρασε απότομα? Την ίδια ώρα η γριούλα που είχε ως ψύχωση το να πετάει μανταρίνια σε εννέα χρόνια είχε αλλάξει ελάχιστα.

Νομίζω αυτό έχει να κάνει με τις ιδιαιτερότητες της φυλής τους και απλά δεν μας γίνεται ξεκάθαρο στην πλοκή.

Στο θέμα των θανάτων βλέπω, όλοι συμφωνούμε. There can never be enough drama στο τέλος σειρών με τέτοια θεματολογία!

PS1: O Υango εξελίχθηκε σε τρελό bishonen!

Καλέ ναι!! Κι εγώ το είδα και ! Αυτό το πρώην μικρό γκρινιάρικο μυξιάρικο πρέπει να γίνει αφορμή για ΒΝΧ2=η επιστροφή του Yango. 2 δευτερόλεπτα δεν φτάνουν!

Ps2: O θάνατος του Furuichi παίζει να ήταν το πιο wtf σημείο της σειράς!
PS3: O τρόπος με τον οποίο φάγανε τον Raigyo ήταν τουλάχιστον άθλιος.

Συμφωνώ και με τα 2! ΓΚΚΚΡΡΡ σεναριογράφοι. Πρώτα τους κάνεις παντοδύναμους και συμπαθείς και μετά σε μια στιγμή τα γκρεμίζεις όλα λες και είναι τραπουλόχαρτα!!

Επίσης τι σκάνδαλα είναι αυτά καλέ στο πλοίο; Η μαγείρισσα υποτίθεται πως ήταν παντρεμένη, το παιδί γιατί μεγάλωσε και έφερνε στον Raigyo;;; Μαζί με την φωτογραφική παίρνουμε και τη φάτσα του φωτογράφου; Τς τς τς..

[IronSword]

θα συμφωνήσω και εγώ ότι σε κάποια σημεία θύμιζε χαρακτήρες απο ταινίες του miyazaki - το πρώτο που μου έκανε κλίκ ήταν βέβαια η νακιάμι όπου καβάλα στο ανεμόπτερο και φορώντας την μάσκα πτήσης της ήταν ίδια (σχεδόν :Ρ ) η ναυσικά. επίσης, κάποια άλλα που με παραξενέψανε,

Spoiler:

1.και μένα με ξάφνιασε το τέλος του furuitchi γιατί πιστεύω μπορούσε να προσφέρει κανα δυο ακόμα επικές μάχες εναντίον του αντίζηλού του akiouki και ίσως να πέθαινε εκεί, πάνω στη μάχη- καλλίτερα δεν ακούγεται;
2. το τέλος με τον akiouki να ξεπετρώνει ήταν αλά happy end το οποίο κατά τη γνώμη μου το βρήκα κάπως τραβηγμένο (να ξεπετρώσει δηλ έτσι απλά).

[Anakin Skywalker]

θα συμφωνήσω και εγώ ότι σε κάποια σημεία θύμιζε χαρακτήρες απο ταινίες του miyazaki - το πρώτο που μου έκανε κλίκ ήταν βέβαια η νακιάμι όπου καβάλα στο ανεμόπτερο και φορώντας την μάσκα πτήσης της ήταν ίδια (σχεδόν :Ρ ) η ναυσικά.

Πολύ copy & paste όμως έτσι;

[IronSword]

Πολύ copy & paste όμως έτσι;

ομολογώ στην αρχή με ξάφνιασε λιγάκι!!

[QueenofHearts]

Αλήθεια, ξέρουμε αν κανείς συνεργάτης του Miyazaki, ειδικά στο σχέδιο, ευθύνεται γι'αυτό ή είναι απλά αντιγραφή;