Jump to content


Καλωσήλθατε στο .aNiMe//GR!


Sign In 

Create Account
Καλωσήλθατε στο .aNiMe//GR, ένα ελληνικό forum για τα anime, τα manga και την ιαπωνική κουλτούρα. Βλέπετε την ιστοσελίδα μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας! Η εγγραφή σας στην διαδικτυακή κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να ψηφίσετε σε δημοσκοπήσεις, να πάρετε μέρος σε διαγωνισμούς μας και πολλές άλλες επιπλέον υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη σας. Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και φυσικά δωρεάν. Ελάτε και εσείς στην κοινότητά μας σήμερα!

Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας ή με την πρόσβαση σας στο forum, παρακαλούμε μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.
 

Photo
- - - - -

Japanese Anime Classic Collection


  • Please log in to reply
3 replies to this topic

#1 Petran79

Petran79

    YOU GET TO BURNING!

  • Review Team
  • 3,264 posts
  • LocationΘεσσαλονίκη

Posted 07 August 2007 - 20:23

Επειδή πριν προχωρήσω παραπέρα θα βοηθούσε να κατανοήσουν οι αναγνώστες περισσότερο τί σημαίνει ανιμε, θα συνιστούσα να διαβάσουν το παρακάτω άρθρο, όπου αναπτύσσονται κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις, όπως επίσης και το θέμα στο anime.gr με τίτλο "Πώς ήταν τα ανιμε πριν γίνουν ανιμε". Ίσως βοηθήσει στο να καταλάβουμε μήπως βλέπουμε τελικά το ιαπωνικό animation από λάθος οπτική γωνιά.

Midnight Eye book review: The Anime Encyclopedia: Revised & Expanded Edition (authors: Jonathan Clements and Helen McCarthy, publisher: Stone Bridge Press), Mechademia volume 1: Emerging Worlds of Anime and Manga (editor: Frenchy Lunning, publisher:

Το γεγονός πάντως ότι ελάχιστα site ασχολήθηκαν προς το παρόν με τη συγκεκριμένη, αλλά και παρομοίου είδους, συλλογή και όσα ασχολήθηκαν έχουν σχέση και με ευρύτερους τομείς πέραν των ανιμε, λέει πολλά.

Το συγκεκριμένο DVD μου κίνησε την περιέργεια καθώς έψαχνα για πληροφορίες στις σελίδες:
hydrocephalicbunny
AniPages Daily - Archives for: May 2007

Επείσης διαβάστε και αυτό το ενδιαφέρον άρθρο για το πως βλέπουν οι δυτικοί ανιματέρ τα ανιμε:

The Anime Debate

Θυμάμαι παλιά που ζούσαμε στην εποχή του σκοταδισμού σε ότι αφορά την πληροφόρηση, χωρίς internet και χωρίς κινητά. Στα κινούμενα σχέδια όμως μπορώ να πω πως η κατάσταση ήταν τότε πολύ καλύτερη και μπορούσες να δεις ποιοτικές παραγωγές από όλον τον κόσμο, ακόμα και συμπαραγωγές, χωρίς να σε νοιάζει αν κάτι ήταν από τις ΗΠΑ, από την ΕΣΣΔ, από την Ιαπωνία, από την Αυστραλία ή από την Ευρώπη.

Σήμερα παρόλο που υποτίθεται οι ορίζοντες έχουν ανοίξει και μπορείς να μάθεις τα πάντα σε μια στιγμή, σε ότι αφορά το animation και τις παιδικές εκπομπές στην τηλεόραση, η κατάσταση έχει γίνει πολύ χειρότερη, με τα πάντα να έχουν εμπορευματοποιηθεί και η μια εκπομπή να συναγωνίζεται την άλλη στην αθλιότητα.
Έχει μπει και αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ ανιμε και καρτούν ή μανγκα και κόμικς, πράγμα ανήκουστο 15-20 χρόνια πριν. Αυτό δείχνει πως κάποιο πρόβλημα υπάρχει στην κατανόηση του αντικειμένου, αγνοώντας τις πολιτιστικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ Ανατολής-Δύσης και πόσο ευνοήθηκαν και οι δυο πλευρές.
Για αυτό και εγώ τα βρήκα χαμένα με τα ανιμε μετά τα μέσα του 1990 όταν άρχισε να κυριαρχεί η μανία του Dragonball και της Sailormoon.


Και επειδή εδώ το θέμα είναι το ιαπωνικό animation, ακόμα είναι απορίας άξιον πως τα παλαιότερα έργα δεν είναι ευρύτερα γνωστά και δεν υπάρχει έστω και μια στοιχειώδης κατάρτιση.

Ψάξτε για το animation οποιασδήποτε χώρας με παράδοση στο χώρο. Υπάρχουν τα πρώτα βήματα που αρχίζουν από τις αρχές του 20ου αιώνα και σιγά σιγά φτάνουμε στο εξελιγμένο σημείο σήμερα. Ακόμα και στις ΗΠΑ υπάρχει μια σχετική γνώση για τα παλιά καρτούν, την UPA, τα διάφορα στούντιο που ανταγωνίζονταν τη Ντίσνεϋ κλπ. Για την Ιαπωνία όμως σε ότι αφορά τις παραγωγές πριν από τη δεκαετία του 60 υπάρχει ένα αγεφύρωτο ιστορικό κενό, πράγμα αδικαιολόγητο για μια χώρα με την μεγαλύτερη παραγωγή animation παγκοσμίως.

Μια παρουσίαση θα προσπαθήσω να κάνω για το συλλεκτικό DVD για να βοηθήσω τους αναγνώστες να αποκτήσουν μια ευρύτερη γνώση της ιστορίας του αντικειμένου που τόσο τους ενδιαφέρει.

Φυσικά η συλλογή δεν είναι πλήρης και λείπουν αρκετά αριστουργήματα, κάποια από τα οποία βραβεύτηκαν στο εξωτερικό. Και πολλά από τα καρτούν της συλλογής υστερούν σημαντικά σε ποιότητα αν τα συγκρίνεις με τα αμερικάνικα ή ευρωπαϊκά καρτούν εκείνης της εποχής. Ωστόσο αυτό δε σημαίνει πως τότε δεν υπήρχαν αρκετά μέτρια καρτούν και από την άλλη πλευρά. Αλλά μπροστά στα έργα των Ub Iwerks, Max Fleischer, Sullivan & Messmer κλπ. φαίνεται η διαφορά ποιότητας όπως και το πόσα χρωστάνε οι Ιάπωνες ανιματέρ σε αυτούς τους θρυλικούς δημιουργούς.

Αλλά όπως και να'χει είναι ενδιαφέρον να βλέπεις έργα από τους πρωτοπόρους του ιαπωνικού animation

Η συλλογή, παραγωγής 2007, περιλαμβάνει έργα από το 1928 εώς το 1950.

Η προσπάθεια από την εταιρεία Digital Meme είναι αξιέπαινη, μεταφράζοντας τις ταινίες σε 4 γλώσσες (και στα Αγγλικά) αλλά δυστυχώς λόγω χαμηλής ποιότητας οι ταινίες δεν πιάνουν όλη την οθόνη, χωρίς αυτό πάντως να εμποδίζει σημαντικά τη θέαση.

Βέβαια τα περισσότερα έχουν σχέση με το ζωϊκό βασίλειο και δεν προσφέρουν τίποτα παραπάνω από απλή ψυχαγωγία όμως υπάρχουν και πολλά αξιοσημείωτα έργα. Οπότε η παρουσίαση είναι επιλεκτική. Συνολικά οι ταινίες είναι 61.

Μια περιγραφή στο επίσημο δικτυότοπο εδώ:
Digital Meme

Posted Image



Ας αρχίσω με το Taro's Steamtrain (Taro No Kisha, 1929). Φανερά επηρεασμένο σε κάποια σημεία από έργα του Ladislav Starevitch, δείχνει μια κανονική βωβή ταινία όπου ένα αγόρι δέχεται για δώρο ένα τραινάκι και επειδή πρέπει να πάει για ύπνο και δεν μπορεί να παίξει, η ταινία από live-action γίνεται καρτούν και το παιδί ονειρεύεται πως είναι ελεγκτής στο τρένο όπου επιβάτες είναι πλέον ζώα και πρέπει να βάλει τάξη στο χάος που ακολουθεί από τις διάφορες συμπλοκές των επιβατών, όπως όταν ένας μεθυσμένος ταύρος πετά ένα μπουκάλι σε έναν επιβάτη έξω από το παράθυρο. Από τις καλύτερες ταινίες της συλλογής.

Ακολουθεί το Removing the Lump (Kobutori, 1929), βασισμένο σε παραμύθι, όπου δύο γέροι με κάλους στο μάγουλο, ο ένας τίμιος και ο άλλος ύπουλος,διασκεδάζουν κάτι δαίμονες tengu, με συνέπεια ο καλός να ξεφορτωθεί τον κάλο, ενώ ο ύπουλος να φορτωθεί επιπλέον έναν. Και οι δύο, όπως και οι περισσότερες ταινίες της συλλογής, είναι του Yasuji Murata και διακρίνονται από χιούμορ και λεπτομερή σχεδιασμό, δίνοντας έτσι μια πραγματική ιαπωνική αίσθηση στα καρτούν από το να είναι μια φθηνή αντιγραφή.

Ο Yasuji Murata είναι από τους μεγάλους Ιάπωνες δημιουργούς animation εκείνης της περιόδου.

Ένα άλλο ευχάριστο καρτούν είναι το The Bat (Komori, 1930), που περιγράφει τη γνωστή ιστορία της νυχτερίδας που στον πόλεμο ζώων και πτηνών, εκμεταλλευόμενη την ιδιαίτερη φύση της μπορεί να διαλέγει με πιο μέρος θα πηγαίνει ανάλογα με την περίσταση, ώσπου στο τέλος όταν γίνεται ανακωχή πρέπει επιτέλους να αποφασίσει με ποια μεριά να πάει.

Μετά είναι το The Monkey Sword Masamune (Saru Masamune, 1930) και αυτό βασισμένο σε θρύλο. Ένας αγγελιοφόρος σώζει έναν πίθηκο και σε αντάλλαγμα δέχεται ένα σπαθί και σώζει αργότερα με τη βοήθεια του σπαθιού τον ίδιο κυνηγό από ένα αγριογούρουνο.

Υπάρχουν και οι ιστορίες του Bandanemon the Monster Exterminator (Bakemonotaiji No Maki, 1935), όπου ένας γεροδεμένος μουσάτος πηγαίνει σε ένα στοιχειωμένο κάστρο για να το καθαρίσει από τα tengu.

Δε θα μπορούσαν να λείπουν και οι διάφορες περιπέτειες του θρυλικού Momotaro που καλείται σε διάφορες αποστολές για να σώσει τα ζώα από κινδύνους είτε εκ θαλάσσης είτε εκ αέρος. Το animation είναι αρκετά καλό. Δυστηχώς όμως λείπουν οι προπαγανδιστικές και μεγάλου μήκους ταινίες Momotaro, Eagle of the Sea (Momotaro No Umiwashi, 1942) και Momotaro's Divine Troops of the Ocean (Mitsuyo Seo, 1945) που είναι ίσως οι καλύτερες ταινίες animation της Ιαπωνίας, πριν το 1950.

Ωστόσο στη συλλογή υπάρχουν κάποιες ταινίες του Corporal Norakuro (Norakuro Gochou, 1934), ενός ανθρωπόμορφού σκύλου του Ιαπωνικού Στρατού που μπλέκει σε διάφορες περιπέτειες με τους ανωτέρους του και σε κάποιες επικίνδυνες αποστολές. Οι επιρροές από Felix the Cat είναι έντονες.

Μια άλλη ταινία του 1931 με τίτλο The Unlucky Butterfly (Cho no Sainan), άγνωστου δημιουργού, αφηγείται τη λυπητερή ιστορία μιας πεταλούδας που ένας ποντικός την εξαπατά κλέβοντάς τα φτερά της και αναγκάζοντάς την να τον ταΐζει μέχρι που στο τέλος η πεταλούδα λυτρώνεται. Πρόχειρο animation αλλά έχει κάποια ποιότητα στην αφήγηση.

Posted Image


Δε θα μπορούσαν να λείπουν και ταινίες με αθλητικά θέματα, όπως τα Olympic Games on Dankichi Island (Dankichi-jima no Olympic Taikai, 1932), Sports Day at Animal Village (Dobutsu-mura no Sports Day, 1932), Our Baseball Match (Oira no Yakyu, 1931) όπου συνδυάζουν αρκετά αποτελεσματικά χιούμορ και δράση, αν και δυστυχώς δεν έχουν και ποιοτικό animation (σε σχέση μόνο βέβαια με τα θρυλικά αμερικάνικα καρτούν της ίδιας περιόδου).

Το Over a Drink (Ohisama no Kantai, 1936) επίσης ξεχωρίζει. Περιγράφει την ιστορία ενός άφραγκου και άνεργου (σαν και μένα δηλαδή το μεγαλύτερο διάστημα του έτους....) που πάει σε ένα καπηλειό και μεθώντας ονειρεύεται πως βρίσκεται σε ένα ναυάγιο στο βυθό της θάλασσας και εκεί υπάρχει ένας θησαυρός όπου τον φυλάνε σκελετοί-ξιφομάχοι. Όμως έρχονται και άλλοι για το θησαυρό με συνέπεια να ακολουθεί άγριο κυνηγητό μέχρι που ο ήρωας θα ξυπνήσει στο καπηλειό μην έχοντας λεφτά να πληρώσει το σάκε.

Μια εξέχουσα μορφή του ιαπωνικού animation είναι ο Kenzo Masaoka. Η συλλογή περιλαμβάνει και μια ταινία του, το The Sparrows Lodge (Suzume no Oyado, 1936).Ένας υπερήλικας φιλοξενείται στο δάσος από ανθρωπόμορφες σπουργιτίνες που χορεύουν παραδοσιακούς χορούς και για ανταμοιβή του δίνουν να διαλέξει δύο κουτιά. Ο άνθρωπος διαλέγει το μικρότερο σε μέγεθος, το πάει σπίτι και όταν η γυναίκα του βλέπει πως είχε το κουτί χρυσάφι παραπονιέται γιατί δεν πήρε το μεγαλύτερο κουτί. Ξεκινά λοιπόν και αυτή για τα σπουργίτια δείχνοντας αγένεια και διαλέγοντας το μεγάλο κουτί να κουβαλήσει σπίτι αλλά το περιεχόμενο δεν είναι το αναμενόμενο. Φαίνεται ειλικρινά η πρωτοπορία του Kenzo Masaoka που χάραζε νέα πορεία στο animation τη στιγμή που συνάδελφοί του αρκούνταν σε ταινίες με ζωάκια.

Παρόλα αυτά κάποιες αντιγραφές των αμερικάνικων καρτούν όντως έχουν κάποια ποιότητα, όπως το Baby Kangaroo's Birthday Surprise (Kangaroo no Tanjobi, 1940) όπου ο κακός λύκος έχει βάλει στο μάτι μια πολύτεκνη οικογένεια καγκουρό και συγκεκριμένα το μικρό που έχει γενέθλια. Το animation είναι αρκετά καλό και είναι μια προσεγμένη ταινία.

Και το Gulliver's Great Activities (Gulliver Fundoki, 1950). Προσωπικά τη βρήκα μέτρια και 1000 φορές καλύτερα να δείτε τη ταινία του Fleischer.

Η συλλογή περιλαμβάνει και 4 επιπλέον ιστορίες Kamishibai, μιας δραστηριότητας που στην εποχή της τηλεόρασης και του internet τείνει πλέον να ξεχαστεί. Ένας αφηγητής με ένα μαραφέτι σαν λατέρνα περιφέρεται από μέρος σε μέρος και διηγιέται και ένα επεισόδιο από μια ιστορία, που κάποιες αισίως ξεπερνούν και τα 500. Κάθε επεισόδιο αποτελείται από 10 εικόνες πάνω κάτω και σε κάθε εικόνα αφηγείται την ιστορία. Σαν να διαβάζεις μάνγκα χωρίς διάλογο αλλά με αφήγηση. Αρκετά ενδιαφέρον.


Ομολογώ ωστόσο πως από την πρώτη θέαση δεν εντυπωσιάστηκα, ίσως γιατί καλόμαθα από τις τωρινές ιαπωνικές παραγωγές με την έμφαση στη λεπτομέρεια ή το πολύπλοκο σενάριο. Και ελάχιστες ιστορίες από τη συλλογή ήταν ποιοτικές και στις περισσότερες το animation ήταν άθλιο. Και λείπουν αρκετά καλές ταινίες όπως αυτή του Noburo Ofuji με τίτλο Whale (Kujira, 1927-1952), που κέρδισε βραβείο στη Βενετία. Ωστόσο στο Youtube μπορείτε να δείτε την ταινία του Kenzo Masaoka, Spider and Tulip (Kumo To Churippi, 1943) αλλά και την ταινία του Ikuo Oshi, The Moving Picture Fight of the Fox and the Possum (Ugokiekorinotatehiki, 1931). Έχει και απόσπασμα ενός λεπτού από την ταινία 73 λεπτών του Momotaro. Πιστεύω όμως πως μια δεύτερη θέαση θα αποδειχτεί πιο καρποφόρα.

Posted Image


Τώρα θα μου πείτε για κάποιον που απλά αρκείται να βλέπει μέσω δικτύου τα τελευταία επεισόδια των σύγχρονων σειρών κάθε είδους, τέτοιες συλλογές πολύ λίγο ενδιαφέρον θα έχουν, μιας και ο κύριος λόγος που βλέπουμε τα ανιμε είναι γιατί είναι καλύτερα από τα καρτούν. Όμως η συλλογή αποκαλύπτει πόσο πραγματικά οφείλουν οι Ιάπωνες δημιουργοί σε αυτά τα υποτίθεται χείριστης ποιότητας καρτούν που είναι για παιδάκια.

Και αν πριν 20 χρόνια που ήμασταν πιτσιρικάδες θα φάνταζε απίστευτο να ξεκινούσε η εισαγωγή μας στα ανιμε από τις προπολεμικές παραγωγές, σήμερα είναι ακόμα πιο απίστευτο που κυριαρχεί η ίδια άγνοια και τέτοια δείγματα ταλέντου παραμένουν άγνωστα, παρόλο που οι σημερινοί Ιάπωνες δημιουργοί οφείλουν πολλά σε αυτά. Ίσως η πιο αδικημένη και δυσανάλογα αντιπροσωπευτική πλευρά των ανιμε. Το ότι τέτοιες συλλογές βγαίνουν στην επιφάνεια θα μας κάνει μάλλον να αναθεωρήσουμε το τί είναι ανιμε και τί σημαίνει να βλέπεις ανιμε.

Ελπίζω με τη παρουσίαση αυτή να βοήθησα γιατί τέτοιες πληροφορίες δυστυχώς σε λίγα site θα βρείτε και σε εξειδικευμένα βιβλία και το google ή η wikipedia δε βοηθάνε και πολύ. Γιατί πολλές φορές δε μετρά πόσο βλέπεις αλλά τί βλέπεις.

Σε ότι αφορά πάντως την πολιτιστική αξία της συλλογής, είναι ανεκτίμητη και απαραίτητη για καθέναν που ασχολείται με το ιαπωνικό animation. Άντε να μου απαντήσουν επιτέλους και από το Animationcenter.gr για το ελληνικό DVD με ελληνικές δημιουργίες animation.

#2 Dante80

Dante80

    (╯°□°)╯︵ ┻━┻

  • Retired Staff
  • 5,515 posts
  • Location今、そこにいる僕

Posted 08 August 2007 - 11:44

Εξαιρετικά ενδιαφέρον...:nod:

Στέλνουν Ελλάδα Πέτρο, και με τι shipping costs?...με ενδιαφέρει πολυ...



Jh0Lmx3.png
.aNiMe//GR IRC Channel ~ Better than sex, batteries included.


#3 EverDesperate

EverDesperate

    Starting... To MovE....

  • Members
  • 12 posts

Posted 08 August 2007 - 19:46

@L
και καλή παρουσίαση και με άποψη που σε προκαλεί να συμφωνήσεις μαζί της.... τελικά ζήτω η ποιότητα και όχι η ποσότητα????... όχι πάντα... αλλά σε αυτή την περίπτωση θα συμφωνήσω....

@Dante
νομίζω.... (επαναλαμβάνω τη λέξη "νομίζω") ότι το πήρε το μάτι μου... θα περάσω αύριο να δω και αν όντως υπάρχει θα σου πω... να μην μπαίνεις και σε έξοδα αποστολής... αλλά ξαναλέω ότι νομίζω...

#4 Petran79

Petran79

    YOU GET TO BURNING!

  • Review Team
  • 3,264 posts
  • LocationΘεσσαλονίκη

Posted 08 August 2007 - 22:56

500 yen με EMS. φτανει σε 2 μερες στο σπιτι σου. Αν τους στειλεις email απαντανε αμεσως.