Δεν έχω επαφή με τα βιβλία οπότε οι όποιες συγκρίσεις γίνονται με βάση τα παιχνίδια.
Για αρχή, ο Γκεραλτ στα παιχνίδια είναι πιο στωικός και σκωπτικός ενώ στη σειρά τον έκαναν αρκετά πιο γκρινιάρη.
Η σειρά πετυχαίνει την τέλεια ατμόσφαιρα παρά τον σχετικά χαμηλό προϋπολογισμό της.
Ένα ακόμα θετικό της είναι ότι δεν ξεχνιέται εύκολα. Ακόμα θυμάμαι την ιστορία με τον δράκο, την πριγκίπισσα
, την όλη περιπέτεια της Σιρι και θα μπορούσα να συνεχίσω. Λίγες νέες σειρές είναι τόσο αξιομνημόνευτες αν και μπορεί να έχει να κάνει με το ότι γενικά μου αρέσει το Witcher οπότε το προσέχω περισσότερο.
Από την άλλη, μου άρεσε πολύ περισσότερο η Γιενεφερ στη σειρά ενώ από τα παιχνίδια την είχα αντιπαθήσει. Ίσως επειδή στη σειρά βλέπουμε το παρελθόν της κι έτσι εξηγείται η συμπεριφορά της.
Καλή δουλειά στη δημιουργία των τεράτων και των υπόλοιπων φανταστικών πλασμάτων αν και οι μάχες μεγάλης κλίμακας ήταν κακές.
Θα μπορούσαν να τις είχαν κάνει και με τη σειρά παιχνιδιών Total War και το αποτέλεσμα να μην βγει χειρότερο.
Αν και η άμυνα των μάγων εκεί στο κάστρο ήταν λίγο καλύτερη από τις υπόλοιπες μαζικές μάχες και πάλι υστερεί.
Θα μου ήταν προτιμότερο αν έκαναν τη σειρά έχοντας ένα τέρας ανά κεφάλαιο. Θα μπορούσε να βγει πιο καλή, δεδομένου και του χαμηλού προϋπολογισμού της που δεν επέτρεπε να δοθεί η δέουσα προσοχή στις μάχες που γίνονται έξω αλλά και μέσα στα κάστρα, στο πολιτικό δηλαδή σκηνικό. Τα βρήκα πολύ διεκπαιρεωτικά όλα αυτά και θα μπορούσαν άνετα να λείπουν και να μην πιάνουν χρόνο.