Ταλέντο υπάρχει, απλά μερικές φορές κολλάει, μερικές φορές δεν βγαίνει έξω με τον καλύτερο τρόπο, και μερικές φορές πρέπει να συγκριθεί με φιγούρες που έχουν θεοποιηθεί. Από τους τρεις που ανέφερες, ο ένας έχει κάνει τις πατάτες του, ο άλλος σχεδίασε τόσο πολύ animation στην αρχή της καριέρας του που έπαθε ζημιά, δεν μπορεί εδώ και 2 δεκαετίες να κάνει ευθείες γραμμές και αντ' αυτού έμαθε τις σκοτεινές τέχνες του cg, και ο τρίτος έριξε στα βράχια κάθε παραγωγή που είχε στην τηλεόραση.
Άσε που η Χαρά του Anno έχει αποδειχτεί κι αυτή από τους εξωγήινους που απαγάγουν κόσμο. Απασχολεί εδώ και χρόνια και τις παλιές καραβάνες (Tsurumaki, Mahiro Maeda, Masayuki εκτός από τις φορές που τον βγάζει η Trigger από τη ναφθαλίνη), αλλά και τον Yasuhiro Yoshiura (Time of Eve, Patema κτλ) που τα τελευταία του credits είναι στο Dragon Dentist
Δεν υπάρχει πανάκεια που να καλύπτει τα λάθη του management πουθενά. Σε γενικές γραμμές αυτοί που την έχουν καλύτερα είναι όσοι καταφέρνουν και βρίσκουν μια πλεονεκτική θέση έναντι των παραγωγών (η KyoAni από τότε που απογαλακτίστηκε από την Kadokawa και κάνει τις δικές της νουβέλλες, η Trigger που μπορεί να βγάζει συνεχώς originals από τους βασικούς δημιουργούς της, η Bones και η IG σε μικρότερο βαθμό, ο Yuasa που ό,τι και να έκανε με τo Japan sinks, σκόραρε με το Eizouken (αν και πρέπει να κόψει λίγο γιατί από τότε που ίδρυσε τη Saru πάει nonstop), ο SatoJun που ντάξει... παίζει σε τριπλό ταμπλώ ο άνθρωπος, δεν υπάρχει: βγάζει στην TYO τη σειρούλα του, το Tamayura με το βοηθό του από την Aria. Βγάζουν και το Aria the Avenirre μαζί και μετά πάνε στην JC που σκηνοθετούν το Amanchu, από την ίδια δημιουργό με την Aria, βγάζουν 2 σεζόν από δαύτο και συνεχίζουν με άλλο spin off της Aria που ανακοινώθηκε τις προάλλες. Πάει ο Sato μετά από χρόνια και ζαμάνια στην Toei, τσουπ σεζόν Precure, τσουπ σκηνοθετεί ταινία Doremi που ήταν να έχει βγει αλλά την έφαγε η κορώνα. Πάει και στην Colorido (με τις ευλογίες της Twin engine που έχει απαγάγει τον Nakamura), έχει έναν συμβουλευτικό ρόλο στο Penguin highway που ήταν η πρώτη δουλειά μεγάλου μήκους του studio, και τσουπ σκηνοθέτης στο A whisker away. Και σε όλα αυτά έχει κυρίως ρόλο επίβλεψης και συχνά καθοδήγησης των νέων σκηνοθετικών ταλέντων με τα οποία δουλεύει.
Από την άλλη πάρε πχ τον Koyotaka Oshiyama. Ανιματέρ ολκής που καταφέρνει να βγάλει την πρώτη του σειρά σαν σκηνοθέτης με το Flip Flappers, η σειρά δεν τα πάει καλά, σηκώνει κι αυτός μπαϊράκι και ιδρύει δικό του studio, το Durian, που κυνηγάει να κάνει την νέα του ιδέα από ταινία μικρού σε μεγάλου μήκους (Shishigari). Κι ενώ έχει κολλήσει αυτό βρίσκεται σχεδιαστής σε παραγωγές με φιλοδοξίες (mechanical design στα sequels του FLCL, devil design στο... Devilman, Cyborg design στο Attack on Kaiba Decadance) χωρίς να μπορεί να τρέξει το δικό του έργο.
Ή τον Natsume Shingo, που πάει από τις απίστευτες συνθήκες του Space Dandy και του One punch man στο Acca που είχε κάποια θεματάκια, και μετά στο Boogiepop που σκοτώθηκε το πνιξε η Kadokawa όταν δεν έστειλε για έγκριση και διορθώσεις
Εδώ ακόμη κι ο Shinkai μετά τα απιθανοεκατομμύρια του Your name, στο παρά πέντε έβγαλε το Weathering with you και ξέχασε κι ένα layer με σύννεφα στο theatrical cut.
Από την άλλη το Deca-dence κάνει το κομμάτι του, και μ' άρεσε το πως το έκανε στο δεύτερο επεισόδιο χωρίς να βάλει τρικλοποδιά στον ίδιο του τον εαυτό, κι έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το Great pretender που είναι summer tv season ακόμη κι αν βγήκε στο Netflix ένα μήνα νωρίτερα, η KyoAni επιστρέφει με τη Violet, το Cencoroll 2 υπάρχει και όλη η παλιά φρουρά του κινηματογραφικού animation φέρεται να συγκεντρώνεται στο Deer king που είχε προγραμματιστεί για το φθινόπωρο και βασίζεται σε έργο της συγγραφέα του Moribito και της Erin, και κάποια στιγμή θα βγει και το On-Gaku σε blu ray rip για να το δούμε. Δεν είναι όλα μαύρα κι άραχλα, απλά ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα ρόδινα
