Κεφάλαιο 2- Ο Χρυσός Φοίνιξ
--------------------------------------------------------
Η μπίλια κάθισε στον άσο κόκκινο. Το τραπέζι είχε μόλις αποφασίσει το πρώτο θύμα της βραδιάς. Όταν λέω τραπέζι εννοώ τέσσερα άτομα. Πότε είναι το σύνολο όμως που αποφασίζει? Δεν είναι εντέλει ένας συγκεκριμένος πληθυσμός, αυτός που οι δημοκρατικοί συνετά αποκαλούν πλειοψηφία, που αποφασίζει την πορεία σε ένα σταυροδρόμι? Έτσι και εδώ, η μοίρα της μονάδας κρίθηκε από τον κανόνα της πλειοψηφίας. Τι άσχημο δημιούργημα.
Η ακροβάτρια δεν είχε μπει στην διαδικασία να προστατεύσει τον εαυτό της. Χαμένη στην παράνοια της κατάστασης που είχε μπλέξει, κατάφερε να εγκλωβιστεί στο πεδίο ρητορικής και ψεμάτων που είχε στηθεί στο στρογγυλό τραπέζι χαρτοπαιγνίων. Εκεί και παρέμεινε.
‘’Ωραία, την ψηφίσαμε ως την πιο ύποπτη ανάμεσα μας.’’ έσπασε την σιωπή η Sharyu ‘’Τώρα πως θα αποδείξουμε πως είναι όντως δολοφόνος?’’
Όλοι αυτήν την ώρα είχα στήσει πασιέντζα με τον εαυτό μου. Πρέπει να βγήκαν κάνα δυο. Στην τελευταία δεν έβλεπα προκοπή, οπότε και την εγκατέλειψα και σηκώθηκα με το ρεβόλβερ στο χέρι.
‘’Δεν χρειαζόμαστε απόδειξη πως είναι δολοφόνος. Καταψηφίστηκε.’’ είπα και κίνησα προς το μέρος της νεαρής Sora. Δεν τολμώ να φανταστώ τι θα γινόταν στο μυαλό της εκείνα τα δευτερόλεπτα.
Στον όχλο των παικτών επικρατούσε αναταραχή. Με μπροστάρηδες το ρομπότ και την μαχήτρια πολεμικών τεχνών, κάποιοι από τους υπόπτους προσπαθούσαν να με πείσουν πως η διαδικασία ήταν διεφθαρμένη και υπήρχε άλλος τρόπος πέρα της δολοφονίας.
‘’Μπορούμε ακόμα να την κατατάξουμε στον Οργανισμό που υπηρετώ.’’ ακούστηκε ο Rubel. Το λεπτό της υπόθεσης είχε αντίτιμο ακόμα και στην μαύρη ψυχή του. Φαινόταν να μετανιώνει την ύστατη στιγμή για την καταδικαστική του ψήφο ‘’Θα είναι χωρίς την θέληση της, αλλά τουλάχιστον θα αποφύγει τον θάνατο.’’
‘’Εμπόριο λευκής σαρκός?!’’ πετάχτηκε ο Isaac ‘’Συγχωρέστε με, ξέρω πως το ανθρώπινο είδος σε αυτό το χρονικό σημείο της ιστορίας απέχει πολύ από ηθικό θαύμα του μέλλοντος, αλλά είμαι σίγουρος πως η σκλαβιά και δουλεία έχουν καταργηθεί στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα!’’
‘’Γιατί, η διαδικασία που μας υποβάλλουν είναι νόμιμη νομίζεις?’’ είπε η Franka, η οποία μόλις είχε κατέβει από τα ιδιαίτερα της ύστερα από απουσία σχεδόν μίας ώρας ‘’Η κοπελίτσα υπερψηφίστηκε εντέλει?’’ την κοίταξε γεμάτη οίκτο.
‘’Σκοτώστε την επιτέλους!’’ ούρλιαξε, ναι, αυτή είναι η κατάλληλη λέξη, ο κίτρινος νάνος, η Popuko.
‘’Μόνο έτσι θα μάθουμε αν είναι όντως δολοφόνος.’’ συμφώνησε μαζί της η μπλε φίλη της.
‘’Και πως θα το κάνετε αυτό, με οστεομαντεία?’’ είπε ο Takao απορροφημένος από το βιβλίο ποιημάτων που διάβαζε. Σα δεν ήταν αυτός που είχε ανάψει το φιτίλι τηςπυρπόλησης της ακροβάτριας? Τώρα ατάραχος βυθιζόταν στην κατάθλιψη του.
‘’Θες να δεις πως?’’ τον κοίταξε το κίτρινο γκόμπλιν με έναν Ελβετικό σουγιά στο χέρι του.
‘’Που το βρήκες αυτό?’’ άρπαξα την λεπίδα από την Popuko και γύρισα στην Sora.
‘’Δεν είμαι δολοφόνος. Γιατί δεν με πιστεύετε?’’ λύγισε παρά την προσπάθεια της. Έκρυψε το μέτωπο της στα χλωμά της άκρα και άρχισε να κλαίει με λυγμούς. Προς έκπληξη μου, συντόμως πίεσε το σώμα της να πάψει, καθάρισε τα υγρά της μάτια και ίσιωσε τους ώμους σαν να θέλει να με αντικρίσει ίση προ ίσο.
‘’Η αλήθεια είναι πως δεν έχω τρόπο να αποδείξω την ενοχή σου για τον θάνατο του αφεντικού.’’ είπα και έκλεισα τον σουγιά πίσω στην θήκη του ‘’Εκτός αν έχουν τρόπο να το κάνουν οι παρευρισκόμενοι, από μένα είσαι ελεύθερη.’’
Ήταν λες και μιλούσα άλλη γλώσσα. Όλο το τραπέζι είχε μείνει έκθαμβο. Η ίδια η Sora είχε απομακρύνει το κορμί της, σαν να πίστευε πως ήμουν κάποια οφθαλμαπάτη. Ένας εφιάλτης που αποδείχτηκε όνειρο απατηλό.
‘’Τσαγάκι και ελαφριά κουβεντούλα #3!’’ είπε ο Καπετάν Πλανήτης. Φαινόταν ο μόνος ενοχλημένος με την απόφαση μου.
Άφησα το άδειο ποτήρι μου στην θέση της νεαρής και κίνησα στην κεφαλή του τραπεζιού, στην θέση που μόλις συνήθιζα εκείνη την νύκτα. Η Sora διστακτικά φόρεσε την ζακέτα της, υποκλίθηκε άτσαλα στους υπόλοιπους παίκτες και τους ευχήθηκε καλή δύναμη για την συνέχεια, πρωτού αναχωρήσει.
Το όπλο μου βρυχήθηκε τρεις φορές στην πλάτη της κοπέλας και κηλίδες αιματηρού κρασιού λέρωσαν την σάρκα της. Δύο κρότοι ακούστηκαν. Ένας όταν τα γόνατα της έγδαραν με ορμή το πάτωμα και ο δεύτερος, όταν ο κορμός της τσακίστηκε κάτω άπνοος.
--------------------------------------------------------
‘’Λοιπόν, αθώα ή δολοφόνος?’’ είπε ο γέρος χωρίς να χαθεί στιγμή. Η στάση του σώματος του, με το σταυροπόδι και τα διπλωμένα μεταξύ τους δάκτυλα θύμιζε μάγκες παλαιότερων χρόνων σε μια σπάνια για αυτούς συνέντευξη.
Ο τζογαδόρος εισέπνευσε βαθιά ‘’Φτάσαμε εδώ.’’ είπε μόλις ολοκλήρωσε την τελετουργική ανάσα.
Τι ήταν δεδομένο για τον ίδιο? Σίγουρα οι αθώοι έπρεπε να ήταν περισσότεροι από τους δολοφόνους, αλλιώς γιατί να γίνει το όλο σκηνικό. Αν και πως γινόταν να γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των υπαίτιων? Δεν υπήρχε τρόπος από πριν. Όπως και να έχει, ο νέος το έπαιρνε ως δεδομένο. Από την άλλη, ήταν η συμπεριφορά της. Ποιος δολοφόνος βγαίνει στην μέση του διαπληκτισμού για να κλαυτεί και να τραβήξει τόση προσοχή? Έπρεπε να είναι αθώα. Τι ιστορία ήταν αυτή που ξεκινούσε με αποκάλυψη του κακού στην εισαγωγή της?
‘’Αθώα.''
--------------------------------------------------------
Πανδαιμόνιο είχε ξεσηκώσει η πράξη μου. Σαν τα κακά πνεύματα που ξύπνησαν από τον νυχτερινό βαρδάρη, όλοι τους ανεξαιρέτως κατέκριναν και ύβριζαν το πρόσωπο μου και όχι μόνο.
‘’Την έκανε να δει τα ραδίκια ανάποδα!’’ είπε η Yoko ενθουσιασμένη ‘’Μπαμ, μπαμ, μπαμ, τρεις πιστολιές και την ξέρανε!’’
‘’Θεωρώ πως η φράση είναι την έκανε να δει τον Χρήστο φαντάρο.’’ σήκωσε τον δείκτη του χεριού του ο Isaac ‘’Όχι?’’
‘’Ποιος Χρήστος?’’ είπε η Yoko.
‘’Ποια ραδίκια?’’ είπε το ρομπότ ‘’Χιουμοράκι.’’ όταν είδε πως κανείς δεν αποκρινόταν στα αστεία του μαζεύτηκε εκ νέου στην θέση του, σαν τενεκεδένια κούκλα στο κουκλόσπιτο της.
‘’Είχα ακούσει πως το ανθρώπινο είδος φημίζεται για το χιούμορ του στις πιο απρόσμενες στιγμές. Φαίνεται αυτή δεν είναι μία από αυτές.’’ είπε εντέλει.
‘’Σκάστε όλοι σας.’’ η φωνή μου οδήγησε σε φυγή τα διαόλια που χόρευαν πάνω από τα κεφάλια μας.
‘’Η τύπισσα δεν είναι αυτή που νομίζετε. Sora ‘’The Golden Phoenix’’' Naegino. Διαβόητη παραχαράκτρια και τσαρλατάνος σε τυχερά παιχνίδια και τζόγο. Μαζί με πολλούς συναδέλφους της στο τσίρκο επισκέπτονται καζίνο και λέσχες με σκοπό την εξαπάτηση του εκάστοτε ομίλου και της υπέρ τους κερδοσκοπία. Το ταλέντο της να ξεφεύγει από τις πιο δύσκολες καταστάσεις, χάρη στα σωματικά της προσόντα, της έδωσε το προσωνύμιο φοίνικας.’’ είπα και το πλήθος κατεύνασε.
‘’Ποιο είναι το τσίρκο της?’’ ρώτησε σκεπτική η Franka.
‘’Ka-le-i-do Star.’’ συλλάβισα το όνομα και έκανα νόημα στον Νικοπολίδη να μου φέρει μια μαργαρίτα. Και την έφερε! Σαν να ήμουν το αφεντικό του από πάντοτε!
‘’Μόντε Κάρλο, Σιγκαπούρη….’’ άρχισε να μονολογεί η γυναίκα.
‘’Κωνσταντινούπολη, Βιέννη. Μιλάνο. Αθήνα σε δικό μας μαγαζί, Όποια πόλη είχε επισκεφτεί το τσίρκο, στο ίδιο χρονικό διάστημα το καζίνο της περιοχής δεχόταν αμείλικτη επίθεση.’’ κοίταξα τους υπόλοιπους παίκτες μόλις παρέλαβα το κοκτέιλ μου ‘’Είχαμε την τύχη να διαρρεύσει πως ο Δέλλας ήταν συνεργός της, οπότε και στήσαμε την παγίδα μας. Θέλετε και άλλα?’’
‘’Δηλαδή είχατε μαζί της ιστορικό. Δεν είχε καμία σχέση με το αφεντικό όμως?’’ είπε ο Sharyu. Οι ολοστρόγγυλοι οφθαλμοί της έμοιαζαν καταβεβλημένοι από την αγέρωχη νύκτα. Ερυθρές γραμμές στιγμάτιζαν το λευκό των ματιών της. Αυτό εξηγούσε γιατί είχε αφήσει κάτω το γυαλιά της.
‘’Μπίνγκο. Η παρουσία της εδώ ήταν μόνο για την ψυχική της οδύνη.’’ υποκλίθηκα στην σοφία της μαχήτριας. Σπιθαμί προς σπιθαμί, φρόντισα η κίνηση μου να είναι παρόμοια με την υπόκλιση της κοπέλας, λίγο πριν την εκτελέσω.
‘’Είσαι δαίμονας. Εύχομαι να υπάρχει κόλαση για σένα και μόνο.’’ αποκρίθηκε η Sharyu και απόστρεψε το βλέμμα της.
Στην άλλη άκρη, η Kagura μελετηρά παρακολουθούσε τους μπράβους που τους είχαν περικυκλώσει από την αρχή της διαδικασίας. Έψαχνε να βρει άνοιγμα να δραπετεύσει από το γυαλιστερό κλουβί της. Το μοναδικό πράγμα που είχε μάθει στην ζωή της. Ήταν η μόνη που δεν είχε πει κουβέντα για τον τρόπο που κατέληξε η Sora. Υπάρχει ανοχή στον θάνατο, τζογαδόρε? Αν υπάρχει, αυτός ο άνθρωπος την είχε.
‘’Αυτό και κάτι άλλο όμως.‘’ είπα και άφησα τα δόντια μου να χαμογελάσουν για μένα ‘’Ξέρουμε πως υπάρχει και άλλος ένας συνεργός της απόψε. Ένας δήθεν αθώος μεταξύ σας χρωστάει στο καζίνο. Θα σε βρούμε.’’ φρόντισα να κοιτάξω τον καθένα μεμονωμένα στα μάτια. Αν και άνγωστος, αργά ή γρήγορα θα τον βρίσκαμε.
--------------------------------------------------------
Ο μαφιόζος είχε βαλθεί να τελειώσει την κάβα της μπάρας εκείνο το βράδυ. Το γνωστό πλέον χτύπημα του κοκτέιλ έκανε έκδηλη την παρουσία του για ακόμη μια φορά. Υπήρχε μια διαφορά στο κούνημα. Βασικά, ο νέος θα ορκιζόταν πως κάθε ένα ποτό που είχε φτιάξει απόψε ο μπάρμαν ήταν μοναδικό στην σύνθεση. Στο καθένα είχε δοθεί ένα διαφορετικό κομμάτι του ταλέντου του ώριμου άντρα. Ίσως αν τα έπινε να γευόταν μία διαφορετική πτυχή της ψυχής του.
‘’Συγχαρητήρια.’’ είπε ο γέρος πριν ρίξει το μείγμα στο γυαλικό ‘’Ένα βήμα πιο κοντά στην σωτηρία.’’
‘’Στην υγεία μου.’’ είπε ο τζογαδόρος και κατέβασε τις τελευταίες γουλιές από το ποτό του. Το πουκάμισο μπροστά στο στέρνο του είχε κολλήσει σαν δεύτερο δέρμα πάνω του από τον ιδρώτα. Άνοιξε μερικά κουμπιά και στην συνέχεια σήκωσε αργά και λυτρωτικά τα βρεγμένα από τον ίδιο λόγο μαλλιά του.
Με αυτά και με αυτά είχε ξεχάσει που βρισκόταν στο σκάκι. Δεν έπρεπε να απολέσει την συγκέντρωση του. Ήταν στην επίθεση και αυτή όφειλε να συνεχιστεί έως ότου εγκατέλειπε ο αντίπαλος του. Όσο ενδιαφέρον και χαβαλέ και αν είχε η ιστορία του μαφιόζου, εκείνος γνώριζε καλά πως επρόκειτο για μια πλάνη. Ένα παραμύθι που είχε διαστρεβλώσει ο γέρος για να τον αποσυντονίσει. Αν κρινόταν από κάτι η επιβίωση του απόψε, ήταν από την παρτίδα και μόνο.
‘’Μπορείς να μου φτιάξεις ένα ακόμα κοκτέιλ, μπάρμαν?’’ είπε μόλις ο άντρας είχε βαλθεί να επιστρέψει στην θέση του.
Εκείνος έκατσε έκπληκτος για λίγο και ύστερα έγνεψε θετικά. Στην δουλειά του ο νεαρός τσαρλατάνος ήταν πάντοτε επαγγελματίας. Γνώριζε τις συνήθειες και όλες τις αδυναμίες των ανθρώπων που επρόκειτο να εξαπατήσει. Αυτό έπρεπε να κάνει και εδώ. Και τι καλύτερο από το να πάρει μία γεύση από την ψυχή του μπάρμαν.
--------------------------------------------------------
1. Babba- Captain Planet (Captain Planet and the Planeteers)
1.5. Aeron- Sora Naegino (αλκοολικό το χώμα που την σκέπασε) (Kaleido Star) Αθώος
1.8. Mono- Yoko Rittona (Tengen Toppa Gurren Lagann)
4. Osama- Francesca Victoria (Franka)
5. Angel.tze- Popuko (Pop Team Epic)
6. Odymonaxos- Louvre/Rubel (Claymore)
7. Super Sayan Girl- Kagura (Inuyasha)
8. Kamen Tantei Zura- Sharyu (Juuni Taisen)
9. Kai- Isaac (The Orville)
10. GhostPrince- Pipimi (Pop Team Epic)
11. Kamui- Ο μύθος, ο θρύλος, Takao Kasuga (Aku no Hana)
--------------------------------------------------------
Οι ρόλοι τους ρόλους τους.
Edited by TheGunsmasha, 30 March 2018 - 00:51.