Μετάβαση στο περιεχόμενο


Καλωσήλθατε στο .aNiMe//GR!


Σύνδεση 

Εγγραφή
Καλωσήλθατε στο .aNiMe//GR, ένα ελληνικό forum για τα anime, τα manga και την ιαπωνική κουλτούρα. Βλέπετε την ιστοσελίδα μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας! Η εγγραφή σας στην διαδικτυακή κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να ψηφίσετε σε δημοσκοπήσεις, να πάρετε μέρος σε διαγωνισμούς μας και πολλές άλλες επιπλέον υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη σας. Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και φυσικά δωρεάν. Ελάτε και εσείς στην κοινότητά μας σήμερα!

Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας ή με την πρόσβαση σας στο forum, παρακαλούμε μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.
 

Φωτογραφία

H Νύχτα Πέφτει στην aNiMe//GR Town: The Literary Nonsense Edition

παλέρμο αθώοι δολοφόνοι PRAISE TEH SUN OR GTFO καλή τύχη θα την χρειαστείτε Ο Guns είναι filthy casual

  • Κλειδωμένο Θέμα Αυτό το θέμα είναι κλειδωμένο
89 replies to this topic

#1 Osama Bin Laden

Osama Bin Laden

    Confused Earl

  • Members
  • 844 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 29 Ιούνιος 2017 - 20:34

Κανόνες

 

Spoiler:

 

Let the legend begin...

 

--------------------------------------------

 

aNiMe//GR presents

 

 

 

an Osama bin Laden studios production

 

 

 

H Νύχτα Πέφτει στην aNiMe//GR Town: The Literary Nonsense Edition

 

--------------------------------------------

Μέρος Πρώτο

 

Ένας Ελβετός από την Αρκαδία

 

 

Πρέπει να ομολογήσω κάτι. Είμαι πολύ κακός στο να αρχίζω ιστορίες. Εννοώ, ξέρω πόσο σημαντική είναι η αρχή μιας ιστορίας, ξέρω ότι η αρχή μπορεί να κάνει ή να σπάσει συνήθως ένα καλό μυθιστόρημα, ένα καλό άρθρο, ένα καλό κομμάτι οργανωμένου λόγου γενικά, όμως η ιστορία που πρόκειται να σας πω είναι τόσο αλλόκοτη, τόσο περίεργη, τόσο χωρίς νόημα και συνέχεια και όμως τόσο πέρα για πέρα αληθινή που, πραγματικά, δεν είχα την παραμικρή ιδέα πως να την αρχίσω.

 

Ας κάνω όμως μια προσπάθεια.

 

Θα αναρωτιέστε καταρχή ποιος είμαι. Θα σας απαντήσω ότι δεν έχει ακόμα σημασία. Σημασία έχει ότι έπειτα από αρκετούς μήνες έρευνας πάνω σε ένα συμβάν που θα εξηγήσω σε λιγάκι, δέχτηκα επιτέλους ένα τηλεφώνημα από τον άνθρωπο που έψαχνα όλον αυτόν τον καιρό: Έναν μεσήλικα ελβετό, δημοσιογράφο στο επάγγελμα, ο οποίος αποφάσισε τελικά να με συναντήσει και να μου μιλήσει για όλη την δουλειά που είχε κάνει αυτός και άλλοι, τα συμπεράσματα της οποίας κατά κάποιον περίεργο τρόπο είχαν καταλήξει στα χέρια μου.

 

Το πρόβλημα στην όλη ιστορία ήταν ότι ο ελβετός φίλος μας κρυβόταν όλον αυτόν τον καιρό σε ένα κωλοχώρι στην ορεινή Αρκαδία, στην Πελλοπόνησο, στην Ελλάδα. Τρέχα γύρευε δηλαδή. Και τώρα εγώ ήμουν μέσα σε ένα παλιό λεωφορείο των ελληνικών ΚΤΕΛ που το οδηγούσε ένας, κατά τα άλλα, αξιοπρεπής κύριος, ο οποίος ακόμα και σήμερα πιστεύω ότι νόμιζε ότι οδηγάει νταλίκα, καθώς δεν εξηγείται αλλιώς η μανία του να πηγαίνει μονίμως με 100 χιλιόμετρα την ώρα σε δρόμους που εμφανώς είχαν να συντηρηθούν από την δεκαετία του εξήντα με στροφές που θα ζήλευαν οι καλύτερες πίστες ράλλι του κόσμου.

 

Αλλά τελοσπάντων, ξεφεύγω.

 

Έπειτα από έναν καταιγισμό παραξενεμένων βλεμμάτων και στραβών ματιών από χωριανούς που ακόμα και σήμερα πιστεύω ότι μου κρατούσαν κακία για κάποιον λόγο, κατέληξα στην αυλή του σπιτιού του. Ο ελβετός, ένας παχουλός αλλά γεροδεμένος τύπος κάποιας ηλικίας με μουστάκι, με περίμενε στην πόρτα και με το που με είδε μου έκανε νόημα να μπω μέσα στο σπίτι του. Εκεί, μας περίμενε ένα παλιό ξύλινο τραπέζι με δυο καρέκλες, δυο μπουκάλια ουίσκι και τρία ποτήρια.

 

Μου έκανε νόημα να καθισω και χωρίς να περιμένει, κάθισε, άνοιξε ένα μπουκάλι και άρχισε να πίνει.

 

"Θέλεις λίγο;"

 

"Όχι, ευχαριστώ. Ποτέ πριν φάω πρωινό.", απάντησα.

 

"Εσύ χάνεις...", μουρμούρησε κάτω από τα δόντια του κατεβάζοντας άλλο ένα ποτήρι.

 

"Λοιπόν, πες μου τι θέλεις".

 

"Ναι κύριε T--"

 

"Σταμάτα να γράφεις σε πλάγια γραμματοσειρά. Δεν σε κάνει να φαίνεσαι πιο έξυπνος."

 

"Τι εννοείται;", ρώτησα γεμάτος απορία.

 

"Θα καταλάβεις σε λίγο καιρό".

 

"Εντάξει, καλώς. Από που θέλετε να αρχίσουμε τότε, κύριε Gottfried;"

 

"Από το γιατί γίνονται όλα αυτά. Καταρχήν, θα σου πω ότι δεν ήθελα ποτέ να μπλεχτώ σε αυτήν την ιστορία, αλλά όταν ο προπάππους σου είναι θρυλικός δημοσιοσιογράφος που πήρε συνεντεύξεις από βασιλιάδες και αυτοκράτορες, που κάλυψε μάχες και γεγονότα του Μεγάλου Πολέμου από πρώτο χέρι ως απεσταλμένος της Ελβετικής Κυβέρνησης και που σου κληροδότησε τόσο το όνομα όσο και το επιθετό του, δεν μπορείς παρά να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου ώστε να επαναφέρεις την οικογένεια στις παλιές της δόξες."

 

"Δεν καταλαβαίνω, κύριε. Που κολλάνε όλα αυτά με την έρευνα σας;"

 

"Θα φτάσουμε και σε αυτό. Καταρχήν, πες μου, τι ξέρεις για την οικογένειά μας;"

 

"Για τον οίκο των Tell; Όχι πολλά πέρα από τα κατορθώματα του προπάππου σας και το φιάσκο με τον πατέρα σας."

 

Ο Ελβετός κατέβασε μονορούφι το ουίσκι του και ξαναγέμισε το ποτήρι.

 

"Βλέπεις, κύριε, εμείς οι Tell ήμασταν πάντα δημοσιογράφοι. Ήταν στο αίμα μας. Από πατέρα σε γιο και από παππού σε εγγονό, η δημοσιογραφία ήταν κάτι που μας έβγαινε φυσικά. Όλα όμως τελείωσαν όταν ο πατέρας μου, ο Willhelm, αποφάσισε  να δημοσιεύσει εκείνη την ιστορία για το πως το χωριό του Άγιου Βασίλη καταστράφηκε από μια τεράστια ακτίνα στον ουρανό και πως ο ίδιος ο Θεός κυκλοφορούσε στην γη με μια καραμπίνα και σκότωνε κόσμο. Όπως καταλαβαίνεις, η φήμη του οίκου μας καταστράφηκε μετά από αυτό."

 

"Οπότε έπεσε πάνω σας το βάρος να αποδείξετε ξανά την αξία του οίκου σας, σωστά;"

 

"Περίπου. Αποφάσισα να αποδείξω ότι ο πατέρας μου έλεγε την αλήθεια. Ότι η όλη ιστορία με το χωριό του Άγιου Βασίλη και τα γεγονότα γύρω από την καταστροφή του ήταν πέρα για πέρα αληθινά."

 

Ο Gottfried μου έκανε νόημα να περιμένω. Έπειτα γύρισε με ένα μεγάλο κόκκινο ντοσιέ το οποίο πέταξε μπροστά μου στο τραπέζι.

 

"Αυτό είναι το κομμάτι της έρευνας που σου έλειπε. Μάλλον, θα ήταν πιο σωστό να λέγαμε ότι αυτό εδώ είναι που έχει σημασία. Το κομμάτι της έρευνας που είχες ήδη ήταν απλώς ασυναρτησίες ώστε να με βρεις και να αποκτήσεις αυτό."

 

"Δεν καταλαβαίνω, κύριε Tell. Τι εννοείται;", ρώτησα ανοίγοντας το ντοσιέ.

 

Ο Tell κάθισε πάλι δίπλα μου, κατέβασε άλλο ένα ποτήρι ουίσκι και πήρε τα περιεχόμενα του ντοσιέ μπροστά του. Τότε ήταν που παρατήρησα για πρώτη φορά ότι ήταν πολύ νευρικός και σχετικά άυπνος.

 

"Άκου προσεκτικά. Είναι παντού και το ντοσιέ αυτό το αποδεικνύει. Δεν έχω πολύ χρόνο ακόμα, οπότε πρέπει να με ακούσεις χωρίς να λες πολλά, κατάλαβες;"

 

Σε αυτό το σημείο είχα αρχίσει να τρομάζω. Δεν έβγαλα άχνα και απλώς έγνεψα καταφατικά.

 

Ο Tell έβγαλε μερικά χαρτιά και παλιές φωτογραφίες από το ντοσιέ και τις αράδιασε μπροστά μου.

 

"Ας αρχίσουμε με τον προπάππου μου. 1917, ανατολικό μέτωπο του Μεγάλου Πολέμου. Οι Οθωμανοί του σουλτάνου Babbalek και οι Ρώσοι του τσάρου Ivan Crabsov πολεμούν λυσσαλέα για την ανατολική Ευρώπη. Αυτές είναι φωτογραφίες από το οθωμανικό στρατόπεδο. Τι βλέπεις;"

 

Κοίταξα καλά τις φωτογραφίες χωρίς να πιστεύω αυτό που ήταν μπροστά στα μάτια μου. Ο Tell πέταξε μπροστά μου έναν άλλο σωρό φωτογραφίες.

 

"Ημερομηνία άγνωστη, αλλά τραβήχτηκαν από τον πατέρα μου κάποια στιγμή στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα, όπως είναι εμφανές από την καλή, έγχρωμη, ποιότητα των φωτογραφιών. Πίστεψέ το ή όχι, όλες αυτές είναι φωτογραφίες από το θρυλικό χωριό, όχι, πόλη, του Άγιου Βασίλη. Τι βλέπεις;"

 

Δεν έβγαλα άχνα αρχικά, προσπαθώντας να επεξεργαστώ τις απίστευτες πληροφορίες που είχα μπροστά μου.

 

"Κύριε Tell, θέλετε δηλαδή να πείτε ότι τα καρτούν είναι αληθινά και περπατούν ανάμεσά μας;"

 

"Προτιμούν να αποκαλούν τους εαυτούς τους "δισδιάστατους", αλλά ναι, αυτή είναι η ουσία. Όχι μόνο είναι αληθινά και περπατούν ανάμεσά μας, αλλά έχουν επηρεάσει την μοντέρνα ιστορία περισσότερο από ότι νομίζεις. Η Γιασμίν και ο Τζαφάρ βοήθησαν τον σουλτάνο Babbalek να νικήσει το ανατολικό μέτωπο και ας έχασαν οι Κεντρικές Δυνάμεις εν τέλει τον πόλεμο. Μια ομάδα δισδιάστατων με αρχηγό μια δισδιάστατη κότα με νοημοσύνη ήταν υπεύθυνη για την καταστροφή της πόλης του Άγιου Βασίλη και τον θάνατό του.

 

Ο Tell είχε αρχίσει να ιδρώνει και να τρέμει από το άγχος. Παράτησε όλα τα προσχήματα, άρχισε να πίνει ουίσκι μονορούφι κατευθείαν από το μπουκάλι και όταν εκείνο άδειασε, έβαλε την μηχανή vaping στο στόμα και πήρε αναπτήρα προσπαθώντας να την ανάψει σαν τσιγάρο. Καταλαβαίνοντας την χαζομάρα που είχε μόλις κάνει, πέταξε τόσο την μηχανή όσο και τον αναπτήρα στο πάτωμα νευριασμένος.

 

"Περίμενε. Δεν τελειώσαμε ακόμα. Τι θα έλεγες αν σου έλεγα ότι οι δύο τελευταίοι Πάπες της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας απέκτησαν την θέση τους με την βοήθεια δισδιάστατων; Δες εδώ, αυτές οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στο Βατικανό στις 2 Απριλίου του 2005, την μέρα που πέθανε ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Δεύτερος. Όπως βλέπεις, το Βατικανό είναι γεμάτο δισδιάστατους. Και αυτές εδώ που τραβήχτηκαν από 26 Φεβρουαρίου έως 5 Μαρτίου του 2013, το χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ο Πάπας Βενέδικτος ανακοίνωσε την παραίτησή του, δείχνουν το Βατικανό πάλι γεμάτο δισδιάστατους. Τυχαίο; Δεν το νομίζω!"

 

Ο Tell έπιασε με τα χέρια το πίσω μέρος του κεφαλιού του και ακούμπησε τους αγκώνες του στο τραπέζι με δύναμη. Το πρόσωπό του είχε κοκκινίσει από την ένταση.

 

"Είναι παντού! Παντού, σου λέω! Ακόμα και για τον θάνατο του Προέδρου Τσάβεζ της Βενεζουέλας αυτοί ευθύνονται αλλά κανείς ποτέ δεν θα το πίστευέ αυτό! Είναι η τέλεια συνομωσία!"

 

Δεν ήξερα τι να απαντήσω στον μισομεθυσμένο Ελβετό. Τα στοιχεία που είχε παρουσιάσει ήταν αδιαμφησβήτητα, αλλά το μυαλό μου δεν μπορούσε ακόμα να επεξεργαστεί τις πληροφορίες.

 

"Τι θέλετε να κάνω λοιπόν, κύριε Tell", ρώτησα τελικά βρίσκοντας την δύναμη να μιλήσω.

 

Ο Tell δεν απάντησε.

 

"Κύριε Tell;"

 

Ο Tell δεν έβγαλε άχνα.

 

"Κύριε Tell, τι άλλο μπορείτε να μου πείτε;"

 

Ο Tell δεν κουνήθηκε και εκεί κατάλαβα ότι δεν ανέπνεε πλέον. Επιχείρησα να τον σκουντήξω μόνο και μόνο για τον σωριάσω καταλάθος στο πάτωμα. Τότε, με το άψυχο κορμί του να κοιτάζει το ταβάνι, είδα με φρίκη το πρόσωπό του γεμάτο αφρούς και τα μάτια του νεκρά να κοιτάζουν το κενό. Το ουίσκι ήταν δηλητηριασμένο.

 

"Ας αναπαυτεί εν ειρήνη, αλλά η αλήθεια είναι ότι πήγαινε γυρεύοντας", είπε μια άγνωστη φωνή στο δωμάτιο.

 

Γύρισα και αντίκρισα ένα άνθρωπο ψηλό, ξανθό με γαλανά μάτια και... δισδιάστατο ταπεραμέντο, κάτι που με έκανε να ακουμπήσω αμέσως στον τοίχο πίσω μου.

 

"Και εσύ ποιος;"

 

"Είμαι ο Ludwig, κύριε, γνωστός επίσης με το κωδικό όνομα "Γερμανία". Στις υπηρεσίες σας!"

 

"Γιατί σκότωσες τον Tell;"

 

Ο Ludwing πλησίασε το τραπέζι και γέμισε ένα ποτήρι ουίσκι για τον εαυτό του, κοιτώντας με με την άκρη του ματιού του.

 

"Γιατί πιστεύεις ότι εγώ σκότωσα τον φτωχό τον Gottfried από εδώ;", με ρώτησε καχύποπτα πίνωντας δυο γουλιές ουίσκι.

 

"Θα μπορούσα να πω το ίδιο για εσένα, ξέρεις. Δεν άγγιξες το ουίσκι..."

 

"Είναι δέκα το πρωί, διάολε... Περίεργο είναι που αγγίζετε εσείς το ουίσκι...", σκέφτηκα χωρίς να πω τίποτα.

 

Ο Ludwig τελείωσε το ποτήρι του.

 

"Άκου να δεις τι θα γίνει. Μπορεί να σκότωσα, αλλά μπορεί και να μην σκότωσα τον Gottfried από εδώ. Δεν έχει σημασία, πραγματικά. Είχε AIDS και ήταν ήδη τελειωμένος. Σημασία έχει αυτό που θα σου πω, φίλε μου. Τώρα, έλα μαζί μου ήρεμα και θα σου εξηγήσω τα πάντα στην διαδρομή".

 

Ήμουν σίγουρος ότι δεν είχα επιλογή. Αλλά και επιλογή να είχα, δεν υπήρχε περίπτωση να μην πάω μαζί του. Η περιπέτεια είχε ήδη αρχίσει.

 

--------------------------------------------

Μέρος Δεύτερο

 

La Tytania Familia

 

 

O Ariabert Tytania χτυπούσε νευρικά τα δάχτυλα του δεξιού χεριού του πάνω στο πολυτελές μαρμάρινο γραφείο του, κοιτώντας επίμονα και θυμωμένα τα δύο πρόσωπα που καθόντουσαν άβολα σε πολυθρόνες στην άλλη άκρη του γραφείου του, θυμίζοντας μικρά παιδιά που έχουν κάνει ζημιά και κάθονται ήρεμα μπροστά στον γονιό τους ώστε να μην τους τις βρέξουν.

 

Ο Idris αφαιρέθηκε για μια στιγμή και άρχισε να χαζεύει την αρχιτεκτονική του μεγάλου χώρου. Ένα ξερό βήξιμο και ένα συνοφρύωμα από τον Ariabert τον επανέφερε στην άβολη κατάσταση στην οποία βρισκόταν.

 

Για αρκετή ώρα ακόμα, το μόνο που ακουγόταν μέσα στο δωμάτιο ήταν το χτύπημα των δαχτύλων και αυτό έκανε την κατάσταση ακόμα πιο ανυπόφορη. Στο τέλος ο Idris δεν άντεξε. Προσπάθησε να τραβήξει την καρέκλα και να σηκωθεί να φύγει.

 

"Κάτσε κάτω. Τώρα. Αμέσως.", πρόσταξε σοβαρός ο Ariabert δείχνοντας την καρέκλα.

 

"Γιατί, αλλιώς τι θα κάνεις;"

 

"Αλλιώς θα πάω στον άρχοντα Ajman και θα του πω τα πάντα, χαρτί και καλαμάρι."

 

"Α, ναι; Και τι θα του πεις ακριβώς;"

 

Ο Ariabert χτύπησε με δύναμη τα χέρια του στο γραφείο και σηκώθηκε όρθιος.

 

"Τι θα του πω; Τι θα έλεγες ότι χρησιμοποιήσατε την Διακοσμική Πύλη ώστε να πάτε χωρίς άδεια σε άλλους κόσμους; Α, όχι, τι θα έλεγες να του έλεγα ότι πουλούσες όπλα σε φατριές για τις οποίες δεν έχουμε ιδέα αν είναι φιλικές ή όχι. Όχι, όχι, κάτσε περίμενε, τι θα έλεγες να του έλεγα ότι όσο εσείς οι δύο οι άχρηστοι κάνατε διακοπές σε κόσμους με περισσότερες διαστάσεις εγώ ήμουν εδώ κάνοντας δουλειά για ΤΡΙΑ άτομα, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα η αυτοκρατορία μας να βιώσει την πρώτη της ήττα στα χέρια των επαναστατών; Έ, τι θα έλεγες, θα σου άρεσε;"

 

Ο Idris δεν είπε τίποτα αλλά δεν κάθησε κάτω.

 

"ΚΑΤΣΕ ΚΑΤΩ, ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΩΩΩΩΣ!", βρυχήθηκε ο Ariabert κοπανώντας την γροθιά του στο τραπέζι δείχνοντας την πολυθρόνα με το άλλο.

 

Ο Idris κάθισε, σταύρωσε τα χέρια και δεν έβγαλε κουβέντα.

 

"Νομίζω πάντως ότι είσαι λιγάκι υπερβολικός Ariab--", πήγε να πει ο Jouslain αλλά το δολοφονικό βλέμμα του άλλου δούκα τον έκοψε.

 

"Ας μιλήσουμε για εσένα τότε, Jouslain. Πές μου ξανά, πέρα από όλα τα άλλα, γιατί κυνηγούσες ανήλικα κοριτσάκια με καραμέλες στο χέρι πίσω από θάμνους, ε;"

 

Ο Jouslain έγινε κόκκινος από ντροπή.

 

"Δεν ήταν πολλά... ήταν μόνο ένα και... και.. ήταν ειδική περίπτωση και..."

 

"ΕΙΣΑΙ ΔΟΥΚΑΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, JOUSLAIN! ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΣΟΥΝ ΑΚΡΙΒΩΣ;"

 

"ΜΑ ΤΟ URANIBORG, ΣΟΥ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ARIABERT, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΟΦΙΛΟΣ. ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΝΕΥΡΑ ΠΛΕΟΝ;"

 

O Ariabert κάθισε κάτω και βυθίστηκε στην πολυθρόνα του, αναστενάζοντας και καθαρίζοντας τα μάτια του από την κούραση.

 

"Δεν είναι θυμωμένος με εσένα, Jouslain. Απογοητευμένος; Σίγουρα. Θυμωμένος; Θυμωμένος είμαι με τον αεροκέφαλο ξανθόψειρα από εκεί, με εσένα δεν ξέρω, ειλικρινά".

 

"Ε, Ariabert, θα σε παρακαλούσα να-", προσπάθησε να πει ο Idris.

 

"Θα σε παρακαλούσα να βγάλεις τον σκασμό, Idris, αλλιώς ο Ajman θα μάθει τα πάντα".

 

"ΕΛΑ ΤΩΡΑ, ΣΟΒΑΡΕΨΟΥ. ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΠΕΝΤΕ;", φώνταξε ο Idris κοπανώντας τώρα αυτός την γροθιά του στο γραφείο.

 

"Καλά, εσύ το προκάλεσες, να ξέρεις. Εγώ δεν το ήθελα.", απάντησε ο Ariabert αρχίζοντας να πατάει κουμπιά σε ένα υπολογιστή.

 

"Συνδέστε με αμέσως με τον άρχοντα Ajman."

 

O Idris και ο Jouslain έγινα άσπροι από τον φόβο.

 

"Ο Άρχοντας Ajman είναι στο μπάνιο ομορφιάς του αυτήν την στιγμή. Είστε σίγουρος ότι θέλετε να τον ενοχλήσετε, δούκα Ariabert;"

 

"Ναι, ακόμα καλύτερα", απάντησε ο Ariabert και κοίταξε με ένα διαβολικό χαμέγελο τους άλλους δύο δούκες μπροστά του.

 

Τον σύντομο στατικό ήχο διαδέχτηκε η μπάσα φωνη του ίδιου του άρχοντα Ajman.

 

"Χμμ, Ariabert τι συμβαίνει; Είμαι έτοιμος να φορέσω την μάσκα ομορφιάς μου. Ελπίζω να είναι σημαντικό."

 

"Ο Idris και ο Jouslain έχουν κάτι να σου πούνε άρχοντα Ajman."

 

"Ελπίζω να είναι σημαντικό δούκες. Ξέρετε ότι δεν μου αρέσει να με ενοχλούν κατά την διάρκεια του μπάνιου ομορφιάς μου."

 

Ο Idris και ο Jouslain δεν έβγαλαν άχνα.

 

"Idris, Jouslain; Τι κάνετε; Μιλήστε στον άρχοντα τώρα αμέσως!"

 

Ο Idris χαμογέλασε και σήκωσε το μεσαίο του δάχτυλο στον Ariabert, αλλά συνέχισε να μην λέει τίποτα.

 

"Ariabert, δεν ξέρω τι παιχνίδια παίζεις, αλλά να ξέρεις ότι θα τιμωρηθείς για αυτό.", είπε ο άρχοντας Ajman απειλητικά, τερματίζοντας την σύνδεση.

 

"Λοιπόν τώρα δούκα, τι γίνετε;", ρώτησε ο Idris με το ίδιο χαμόγελο αγκριστρωμένο στο πρόσωπό του.

 

"Νομίζω ότι τώρα γίνεσαι αγενής, δούκα Idris.", είπε ο Jouslain σοβαρός, χωρίς να δείχνει ότι ευχαριστιόταν λίγο αυτό που είχε μόλις συμβεί με τον Ajman.

 

Ο Ariabert ήταν κόκκινος από θυμό και ντροπή.

 

"Idris, κατάλαβες καθόλου πόσο μαντάρα πήγατε να τα κάνετε; Υποστήριξες μια από τις δύο παρατάξεις ενός πολέμου που δεν μας αφορούσε για το δικό σου προσωπικό κέρδος, ενώ ταυτόχρονα και οι δύο μπλεχτήκατε χωρίς κανένα απολύτως λόγο στις εσωτερικές υποθέσεις εκείνου του Βατικαnot ή όπως το λένε, το οποίο έχει τρόπους να ταξιδεύει μεταξύ κόσμων και θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει εχθρός μας ως αντίποινα των πράξεών σας. Οι επαναστάτες είναι ήδη αρκετοί, δεν συμφωνείτε;"

 

"Ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω, δούκα Ariabert. Γιατί ασχολείσαι με όλα αυτά; Κανείς δεν μας επιτέθηκε από άλλους κόσμους και δεν φαίνεται ότι θα συμβεί. Τι σε απασχολούν οι περιπέτειες μας;", ρώτησε ο Jouslain.

 

O Ariabert άνοιξε ένα συρτάρι στο γραφείο και έβγαλε από μέσα δύο τρισδιάστατους φακέλους.

 

"Γιατί κάποιος σας κάλεσε ξανά στον τρισδιάστατο κόσμο, προφανώς για ξεκαθάρισμα λογαριασμών."

 

"Που τα βρήκες αυτά;", ρώτησε ο Idris και σηκώθηκε αμέσως όρθιος από την έκπληξη.

 

"Ήρθαν πριν μια εβδομάδα με το ταχυδρομείο και καταλάθος παραδόθηκαν σε εμένα."

 

Ο Jouslain σηκώθηκε ήρεμα από την πολυθρόνα του και κίνησε να φύγει.

 

"Που πας Jouslain;", ρώτησε ο Ariabert.

 

"Να ετοιμάσω τα πράγματα μου φυσικά. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να αρνηθούμε."

 

"Αχαχα, πολύ καλά. Ας ετοιμαστούμε λοιπόν. Τα λέμε Ariabert. Θα σου φέρουμε σουβενίρ από τον τρισδιάστατο κόσμο", είπε ο Idris και σηκώθηκε να φύγει και αυτός.

 

Ο Ariabert έμεινε μόνος του στο γραφείο. Δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσει τους δύο άχρηστους να τα κάνουν πάλι μαντάρα στον τρισδιάστατο κόσμο. Θα πηγαινε μαζί τους ο κόσμος να χαλάσει. Ο δούκας Zarlisch θα μπορούσε να κάνει δουλειά αντάξια τεσσάρων ατόμων όσο οι τρεις τους θα έλειπαν.

 

Έτσι πίστευε τουλάχιστον ο Ariabert ή τουλάχιστον ήλπιζε.

 

Έπειτα σηκώθηκε από την πολυθρόνα του. Είχε και αυρτός πολλές προετοιμασίες να κάνει.

 

--------------------------------------------

Μέρος Τρίτο

 

Η Μεγάλη Μέρα

 

 

Η αλήθεια είναι ότι είχα πολλές απορίες, αλλά δεν είχε σημασία. Τώρα, δουλειά μου ήταν να το βουλώσω και να το παίξω πορτιέρης για τους καλεσμένους οι οποίοι σιγά σιγά θα άρχιζαν να φτάνουν.

 

Αλλά όχι, μισό λεπτό, είχα όντως πάρα πολλές απορίες. Γιατί έπρεπε να τους μαζέψουμε όλους στον Αστέρα Βουλιαγμένης από όλα τα μέρη; Ποιος το σκέφτηκε αυτό; Για ποιον λόγο; Δεν είχε λογική. Τίποτα από όλο αυτό το σχέδιο δεν ήταν λογικό. Τι στον π--

 

"Είστε καλά κύριε;"

 

Το βλέμμα μου, που ήταν χαμένο, έπεσε πάνω σε ένα δεκατετράχρονο δισδιάστατο παιδί που με κοίταζε με ενδιαφέρον.

 

250?cb=20160712054631

 

"Εμ, ναι είμαι καλά.", απάντησα. "Είσαι εδώ για την μάζωξη;"

 

"Μάλιστα κύριε! Εδώ είναι η πρόσκλησή μου!", απάντησε το παιδί δίνοντας μου έναν τρισδιάστατο φάκελο.

 

"Το όνομά σου;"

 

"Shigeo Kageyama κύριε, αλλά όλοι με φωνάζουν Mob!"

 

"Χάρηκα Mob. To όνομά σου είναι στην λίστα, οπότε μπορείς να περάσεις.

 

Το παιδί υποκλήθηκε ελαφρώς και έπειτα μπήκε μέσα, αφήνοντάς με να τρίβω το πηγούνι μου απορρημένος.

 

"Nα δεις που στην πραγματικότητα θα είναι κανένας παντοδύναμος μάγος εξακοσίων χρόνων ή θα βγάζει πλοκάμια από κάπου ή κάτι παρόμοιο, ξέρω γω."

 

Έπειτα, ένα τέταρτο πέρασε και εγώ αφέθηκα πάλι να κοιτάζω το κενό. Την νιρβάνα μου έκοψε εν τέλει ο ήχος που κάνουν ντενεκέδες όταν χτυπάει ο ένας με τον άλλο και γύρισα ώστε να δω ένα παλιό, πορτοκαλί, βρώμικο ρομπότ να με πλησιάζει.

 

"Ε, εσύ εκεί, ο εξυπνάκιας. Είσαι ο θυρωρός εδώ;"

 

"Μάλιστα... κύριε; Πως μπορώ να σας βοηθήσω;"

 

"Μου είπαν να ρθω να μπω σε τούτο 'δω το τσαρδί, με πιάνεις;"

 

"Μμμμμάλιστα. Πρόσκληση έχετε;"

 

"Όχι. Αλλά ούτε η μάνα σου μου ζήτησε πρόσκληση."

 

"Τότε δεν μπαίνετε μέσα κύριε, συγγνώμη."

 

Το ρομπότ στράβωσε και άπλωσε το δεξί του χέρι

 

latest?cb=20110806011604

 

"Άκου εξυπνάκια. Μπορώ να σε κομματιάσω αυτήν την στιγμή, οπότε ή μπαίνω μέσα ή μπαίνω μέσα. Δικιά σου επιλογή."

 

"Καλά, ό,τι πείτε κύριε. Μπορείτε να περάσετε".

 

Το ρομπότ μπήκε μέσα και εγώ έμεινα ακόμα πιο απορρημένος από ότι πριν.

 

Οι επόμενοι τρεις που έφτασαν έκαναν αρκετό θόρυβο και τους κατάλαβα σχεδόν αμέσως.

 

"Καλησπέρα σας κύριοι, μπορώ να σας βοηθήσω;"

 

"Είμαι ο Ariabert Tytania και αυτοί είναι οι Jouslain και Idris Tytania, κύριε. Είμαστε καλεσμένοι", απάντησε ένας από αυτούς, προφανώς ο Ariabert, κρατώντας δύο φακέλους.

 

"Κοίτα Idris, αυτό το μέρος δεν είναι καθόλου άσχημο, δεν συμφωνείς;", ρώτησε ο Jouslain κοιτάζοντας τριγύρω.

 

"Καλούτσικο είναι... αλλά σαν την Χαλκιδική δεν έχει.", απάντησε ο Idris σηκώνοντας τα γυαλιά ηλίου ώστε να δει το μέρος καλύτερα.

 

"Εμ, συγγνώμη που ρωτάω, αλλά την Χαλκιδική; Ποια Χαλκιδική;", ρώτησα γεμάτος απορία.

 

"Α, δεν το ξέρεις το μέρος; Είναι πλανήτης στο εικοστό έκτο σύστημα της αυτοκρατορίας. Πολύ καλός για διακοπές."

 

"Α, μα φυσικά. Εκείνη την Χαλκιδική εννοείται. Εκλιπαρώ την συγγνώμη σας.", απάντησα χωρίς να έχω ιδέα για τι μιλούσε.

 

"Λοιπόν, μπορούμε να περάσουμε;", ρώτησε ο Ariabert.

 

"Υπάρχει ένα πρόβλημα κύριε. Είστε τρεις, αλλά εχετε δυο προσκλήσεις. Δεν μπορείτε να μπείτε όλοι σας."

 

"Α, ναι φυσικά. Άκου, υπάρχει ένα πρόβλημα. Αυτοί οι δύο πίσω μου λάβανε προσκλήσεις, αλλά εχμ, είναι ανήλικοι. Πρέπει να τους συνοδεύει ένας ενήλικας σύμφωνα με τους κανόνες της αυτοκρατορίας, ξέρεις."

 

O Idris κάτι πήγε να πει, αλλά ο Jouslain τον σταμάτησε με μια αγκωνιά.

 

"Αυτοί είναι ανήλικοι;"

 

"Μάλιστα κύριε. Στο ένδοξο Uraniborg γεννιόμαστε με το παρουσιαστικό ενήλικα. Είναι μέρος της βιολογίας μας. Κάποιοι μάλιστα συνεχίζουν να έχουν μυαλό πεντάχρονου αρκετά χρόνια μετά την γέννηση τους.

 

Ο Idris πάλι κάτι πήγε να πει αλλά τον σταμάτησε ο Jouslain με μια μπουνιά στο στομάχι που τον έκανε να διπλωθεί από τον πόνο.

 

"Είναι καλά;"

 

"Μάλιστα, κύριε. Απλώς θα έφαγε κάτι και θα τον πείραξε το στομαχάκι του. Ακούστε, μπορούμε να μπούμε μέσα; Πρέπει να του αλλάξω πάνες."

 

"Ναι, υποθέτω... Έχω δει πιο περίεργα πράγματα σήμερα. Μπορείτε να περάσετε και οι τρεις.", είπα τελικά τρίβοντας το πηγούνι μου.

 

Επόμενος κατέφτασε ένας ξανθός τύπος με ένα τσιγάρο στο στόμα

 

1267841283760_f.jpg

 

"Καλησπέρα σας κύριε."

 

"Καλησπέρα, δικέ μου. Λοιπόν, έμαθα έχει κάτι παιδιά εδώ και ξέρεις, εγώ είμαι ο δάσκαλός τους και τέτοια παρόμοια. Πρέπει να μπω για το δικό τους καλό, ξέρεις."

 

"Μμμάλιστα. Έχετε πρόσκληση;"

 

"Εχω αυτό εδώ τον φάκελο."

 

"Αυτό μου κάνει κύριε, καλως ήρθατε."

 

"Α, ναι μα φυσικά δικέ μου, ήξερα ότι μπορώ να μπω μόνο με τον φάκελο. Σίγουρα διάβασα το γράμμα μέσα, χαχα."

 

"Και να σκεφτείς ότι αυτός είναι ο λιγότερο περίεργος που έχω δει σήμερα."

 

Επόμενος κατέφτασε ο Ludwig, ο οποίος φορώντας στρατιωτική στολή για καποιον μυστήριο λόγο απλώς έγνεψε και πέρασε μέσα χωρίς να πει κουβέντα.

 

432b9145c4c7896f9018a35a84f319f7.jpg

 

 

Δίπλα από την πόρτα που στεκόμουν άρχισα να κουράζομαι και να χάνομαι στο κενό μετά από τόση ώρα.

 

"Ε, με συγχωρείτε κύριε, είστε υπεύθυνος για αυτό το μέρος;", ρώτησε τελικά κάποιος που με τράβηξε από το μανίκι.

 

Γύρισα το κεφάλι μου και αντίκρισα την πηγή της φωνής, έναν κοντό μεσήλικα άνθρωπο με γυαλάκια ντυμμένο πιγκουίνο που με κοιτούσε χαμογελώντας εγκάρδια.

 

latest?cb=20151101064631

 

"Ναι, όχι, δεν έχω ιδέα πλέον. Πως μπορώ να σε βοηθήσω, φίλε μου;"

 

"Μου ανέθεσαν χρέη σερβιτόρου σε αυτήν την εκδήλωση κύριε. Είπαν ότι οι ικανότητές μου θα είναι απαραίτητες για την ομαλή διεκπεραίωσή της."

 

"Περίμενε, ποιος σε προσέλαβε και γ--, ω, ποιος χέστηκε; Καλωσήρθες. Πήγαινε και πιάσε δουλεια στο μπαρ. Φαίνονται γερά ποτήρια οι καλεσμένοι μας."

 

"Φυσικά κύριε! Αμέσως!"

 

Η ώρα είχε περάσει και ήμουν έτοιμος να κλείσω τις πόρτες και να μπω μέσα, όταν εμφανίστηκε η τελευταία μυστήρια φιγούρα, ένας ψηλός μελαχροινός τύπος με ένα αστείο καπέλο.

 

170181_zpslf5aubsi.jpg

 

"Καλησπέρα σας. Έχετε πρόσκληση;", τον ρώτησα.

 

"Εγώ, να έχω πρόσκληση; Όχι καλέ μου άνθρωπε, δεν έχω."

 

"Τότε δεν μπορώ να σας αφήσω να μπείτε κύριε, συγγνώμη."

 

"Πήγαινε και άσε με έξω, αλλά πριν το κάνεις, δεν θα έπρεπε να αναρωτηθείς τί ειναι μια πρόσκληση;"

 

"Τι εννοείται "τι είναι μια πρόσκληση"; Μια πρόσκληση είναι--"

 

"Εννοώ φιλοσοφικά. Ας καθίσουμε να αναλύσουμε φιλοσοφικά την έννοια της πρόσκλησης. Τι είναι μια πρόσκληση;"

 

"Εντάξει, έχεις την προσοχή μου. Που το πας;"

 

"Πες μου λοιπόν, δεν είναι μια πρόσκληση απλώς ένας περίπλοκος τρόπος ώστε να πεις όχι σε κάποιον; Ένας τρόπος εξευγενισμένος αλλά δειλός, αντάξιος της στάσης που κρατάει η μοντέρνα κοινωνία σε όλα τα ζητήματα της ζωή μας;"

 

"Εμ, όχι, δεν ξέρω, ίσως."

 

"Άρα, με το να μου αρνείσαι την είσοδο χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο, παραδέχεσε ότι είσαι δειλός, θύμα αιώνιο αυτής της μοντέρνας κοινωνίας που διακατέχει κάθε κομμάτι του Είναι σου."

 

"Όχι, δεν νομίζω ότι θα περιέγραφα τον εαυτό μου ούτε σαν δειλό, ούτε σαν θύμα της μοντέρνας κοινώνιας που διακατέχει κάθε κομμάτι του Είναι μου."

 

"Άρα, αν όντως αυτά που λες ισχύουν, δεν θέλεις να μπω απλώς γιατί είμαι Ασιάτης και μισείς τους Ασιάτες."

 

"Τι, περίμενε, πως στο διάολο κατέληξ--, ω, ξέχασέ το. Μπορείς να περάσεις..."

 

Περίμενα λίγη ώρα ακόμα, αλλά κανένας άλλος δισδιάστατος δεν εμφανίστηκε. Διστακτικά έκλεισα την πόρτα και πήγα μέσα ώστε να παρακολουθώ χωρίς να φαίνομαι ή να ακούγομαι τι γίνεται.

 

Μέσα οι καλεσμένοι είχα ήδη μαζευτεί στο μπαρ-σαλόνι-καφετέρια του Αστέρα Βουλιαγμένης, έτοιμοι να γνωριστούν μεταξύ τους.

 

--------------------------------------------

 

palermo_zpslui94vat.png

(graphical work by Kai)

 

1. Scarlet D. / Mob (Mob Psycho)

2. The Gunsmasha / Metabee (Metabots)

3. Fallen Mpougatsa / Jouslain Tytania (Tytania)

4. Kamen Tantei Zura / Ariabert Tytania (Tytania)

5. Takayama Yuichi / Onizuka Eikichi (Great Teacher Onizuka)

6. Black Kaiser / Germany-Ludwig (Hetalia)

7. Kai / Idris Tytania (Tytania)

8. Lord Leon / Escanor (Seven Deadly Sins) (PRAISE THA MOTHERFUCKING SUN MOTHERFUCKERS)

9. Kamui / Ariwara no Narihira  (Chouyaku Hyakuninisshu: Uta koi)

 

--------------------------------------------

 

Ξεκινάει η φάση του free RP. Η μέρα θα ξεκινήσει αύριο κατά τις 21.00 όπου θα μοιραστούν οι ρόλοι και θα αρχίσει το παιχνίδι.


Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Osama Bin Laden: 29 Ιούνιος 2017 - 23:21


#2 TheGunsmasha

TheGunsmasha

    Μεθυσμένο τζίνι

  • Members
  • 548 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 30 Ιούνιος 2017 - 00:23

Metabee(TheGunsmasha)

smash___metabee_by_lucarioshirona-d7kzqe

 

Το παλιό KBT μοντέλο κάθισε στο πρώτο ελεύθερο σκαμνί που βρήκε κοντά στην μπάρα.

''Σερβιτόρε(Lord Leon) πιάσε ένα ποτήρι απιονισμένο νερό και ένα μπουκαλάκι λυπαντικό.'' Τον κοίταξαν όλοι.

 

''Με το συμπάθειο. Τι σκεφτήκατε? Αυτά μετά. Όταν αρχίσουν οι ρομπομαχίες.'' Γύρισε ολόκληρος προς τους παρευρισκόμενους.

 

''Το όνομα είναι Metabee. Είμαι τρίτος στην εθνική κατάταξη της Ιαπωνίας όσο αφορά τα meda-fightings, και Παγκόσμιος πρωταθλητής, μαζί με κάτι άλλους κομπάρσους.'' Έδειξε τον εαυτό του με τον μεταλλικό του αντίχειρα.

 

''Τον Onizuka(Taka) τον έχω ακουστά. Την ίδια περίοδο ήμασταν γνωστοί. Εσύ Γερμαναρά(Kaiser) τι θα γίνει, θα στείλετε καμιά ομάδα της προκοπής φέτος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ή πάλι ξύλο θα φάτε?

 

Τους υπόλοιπους, ούτε η μάνα σας δεν σας γνωρίζει.''

 

 

 

 


a9bb424676cde0a810baad4738abdc507ea343bb


''Anime characters are like actors nowadays. Φοράνε νέες περούκες και glitter και παίρνουν ρόλους και σ'άλλες σειρές.''

-Ένας σοφός πρίγκιπας

''Πάντως βλέπω τις υπογραφές και για πρώτη φορά ο Guns φαίνεται να έχει superior taste απο θέμα εμφάνισης μόνο, για χαρακτήρες δεν ξέρω.''

-Kai, 6//11/2018


#3 Scarlet D.

Scarlet D.

    Έχω δει και χειρότερα.

  • Members
  • 244 Δημοσιεύσεις:
  • LocationΑθήνα, Χανιά

Καταχωρήθηκε 30 Ιούνιος 2017 - 00:40

tumblr_oejhhyrGeZ1rnbh24o1_500.gif




MOB


*Μπήκε μέσα στο μαγαζί ελαφρά φοβισμένος και κάθησε στην μέση*
"Γεια σε όλους! Τ... Το ονομά μου είναι Mob, ήρθα με εντολή του αφεντικού μου να εξορκίσω έναν δαίμονα... έχετε δει κανένα εδώ τριγύρω;"
*Κανείς δεν απάντησε*
"Εεε, εντάξει τότε μου φαίνεται οτι πρέπει να καθήσω κάπου μέχρι να νιώσω κάτι, ως συνήθως"
*Κάθετε σε μια καρέκλα ελαφρά αγχωμένος κοιτάζοντας δεξιά κι αριστερά"

 

Spoiler:



#4 Fallen_Mpougatsa

Fallen_Mpougatsa

    Aku soku zan

  • Members
  • 1.889 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 30 Ιούνιος 2017 - 10:54

Jouslain Tytania

 

tytania_jouslain_tytania.jpg

 

*ο Jouslain έχει ήδη βρει τα ποτά, σαν κάθε καλός Tyatania κι αποφάσισε πως σήμερα το κρασάκι πίνεται πιο εύκολα από το τσάι. Εκτός κι αν το τσάι είναι Λιπτίας, ειδικά εκείνο που εισάγει ο Δούκας Ariabert, τότε πάντα προτιμάται*

 

Καλημέρα σας παρευρισκόμενοι, βλέπω ότι αρκετοί από μας κληθήκαμε εδώ τούτη την ημέρα, έστω κι αν όχι τόσοι όσο την προηγούμενη φορά. Βεβαίως, τώρα ήρθε στην παρέα μας κι ο Δούκας Ariabert(Zura), πόσο χαίρομαι αγαπητέ. *χαιρέτησε με το ποτήρι ενώ του προσέφερε ένα και περίμενε πριν πιει την πρώτη γουλιά*

 

Εσείς τι λέτε Δούκα Idris(Kai); *έδωσε και δεύτερο ποτήρι, για τον δεύτερο έταιρο Δούκα* Σας άρεσε που επανήλθατε σ'αυτόν τον κόσμο; Αν και είμαι σίγουρος ότι αυτό σας κρατάει μακριά από τις περιοχές και τους πλανήτες που ελέγχετε, καθώς και τα...σχέδιά σας. Ας ελπίσουμε αυτό να μην τους προακλέσει μεγάλη ζημιά. *του χάρισε ένα μειδίαμα* Αν και είμαι σίγουρος, πως ο,τι κι αν γίνει, δε θα προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην αυτοκρατορία των Tytania, μην αησυχείτε.

 

*Προσέχει το κιτρινωπό ρομπότ(Guns) για πρώτη φορά εξαιτίας των λόγων του* Ω, κοιτάξτε Δούκες, ένα ρομπότ που μιλάει, αλλά δε μοιάζει με άνθρωπο. Πρέπει να είναι πολύ παλιάς τεχνολογίας...χμ, σίγουρα είναι, ναι, αρχαίας μάλιστα. Όχι μόνο βωμολοχεί, αλλά ισχυρίζεται πως μάχεται κιόλας, ενώ οι ρομπομαχίες έχουν θεωρηθεί παράνομες εδώ και 240 χρόνια. Πόσο περίεργο.

 

*Γυρίζει στο μαυρομάλλικο παιδί(Scarlet D)

 

Νεαρέ, μίλησες για...δαίμονες; Πραγματικούς δαίμονες; Πόσο περίεργο. Δούκα Ariabert(Zura), το ακούσατε;


setsaito_zpsbkmhagqd.jpg
_____________

Set by Kai


#5 Kai

Kai

    Fluent in sarcasm

  • Review Team
  • 2.722 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 30 Ιούνιος 2017 - 16:46

Idris Tytania (Kai)

 

 

83.jpg

 

Φθηνός κόλακας όπως πάντα Δούκα Jouslain (FAI). Δεν πιστεύω να περιμένετε ότι θα παραστήσω όπως κι εσείς ότι απολαμβάνω ένα κοινό κρασί του εμπορίου, όχι ότι περίμενα τίποτα καλύτερο από αυτό το μέρος, ούτε σωστό κλιματισμό δεν έχει. Περίμενα κάτι καλύτερο όταν μπήκαν στη διαδικασία να προσκαλέσουν εδώ 3 κεφαλές των Tytania. Θα το πιω μόνο και μόνο επειδή με σύγχυσε η παραγωγή που περίμενε ότι θα υποστώ το μπλε χρώμα σε αυτό το πράγμα που αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας και όχι το πράσινο χρώμα του ένδοξου οίκου μου και νιώθω την ανάγκη για ένα ποτό μετά από αυτή την ταλαιπωρία και δεν έχω καμία καλύτερη εναλλακτική.  Ίσως ο Ariabert (Zura) σας κάνει την τιμή να παίξετε "τις κουμπάρες" ευκολότερα όπως λένε κι εδώ να πείτε καμιά φιλοφρόνηση μαζί στον αδέξιο οικοδεσπότη, μετά από την τόση επιμονή του να μας συντροφεύσει πιθανών να σας κάνει τη χάρη, οι συμπάθειες δεν κρύβονται άλλωστε. 

 

Παρακαλώ, να απομακρύνεται αυτό το κονσερβοκούτι (Gunsmasha) από τον χώρο, φαίνεται ότι ήδη έχει πάθει υπερθέρμανση και έχει αρχίσει να  λέει ανοησίες, όχι ότι περίμενα κάτι καλύτερο από τόσο ξεπερασμένη τεχνολογία μου κάνει εντύπωση που καταφέρνει και κουνιέται. Ρίξτε το σε καμιά χωματερή, θα είναι πιο χρήσιμο εκεί πέρα.


ySss0UF.jpg


#6 Scarlet D.

Scarlet D.

    Έχω δει και χειρότερα.

  • Members
  • 244 Δημοσιεύσεις:
  • LocationΑθήνα, Χανιά

Καταχωρήθηκε 30 Ιούνιος 2017 - 17:11

tumblr_oejhhyrGeZ1rnbh24o1_500.gif

 

MOB

 

*Γυρίζει το κεφάλι του τρεμμάμενος και ιδρωμένος προς την πλευρά του Idris Tytania (Kai)  *

"Ν...Ν... Ναι κύριε, διαθέτετε κι εσείς ψυχικές δυνάμεις σαν κι εμένα;; Μπορείτε να τα εντοπίσετε; Μπορείτε να με βοηθησετε, μηπως να τα βρω;"

 

Spoiler:



#7 Kai

Kai

    Fluent in sarcasm

  • Review Team
  • 2.722 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 30 Ιούνιος 2017 - 17:20

Idris Tytania (Kai)

 

 

snapshot200810220118061.jpg

 

 

Νεαρέ (Scarlet D.), βλέπετε και διαισθάνεστε διάφορα αλλά μάλλον δεν ακούτε πολύ καλά γιατί ο μόνος που σας απευθύνθηκε εδώ ήταν ο Δούκας Jouslain (Mpougatsa), που μπορεί να αναλάβει και το το ντάντεμα σας, το έχει κάνει χόμπι να συλλέγει ότι παρατημένο βρίσκει στο σπίτι του και να το παίζει προστάτης όλων, τόσο μεγάλη ψυχή έχει. Μιας και ο δάσκαλός σας σας παράτησε μόνο σας να λύσετε την υπόθεση, ίσως είναι η τυχερή σας μέρα.


ySss0UF.jpg


#8 Kamen Tantei Zura

Kamen Tantei Zura

    Ore-sama

  • Members
  • 836 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 30 Ιούνιος 2017 - 18:16

Ariabert Tytania (Zura)

sRnwzBY.jpg


 

 

Θέλω να ζητήσω ταπεινά συγγνώμη Δούκα Juslain (FAI), Δούκα Idris (Kai) για την συμπεριφορά μου πριν έρθουμε σε αυτό το μέρος. Δεν ήταν καθόλου του χαρακτήρα μου και δεν θα επαναληφθεί. Νιώθω λες και ήμουν υπνοτισμένος, σαν κάτι να με έλεγχε.

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το ποτήρι κρασί που μου προσφέρετε Δούκα Juslain (FAI). Τιμή μου, αλλά θα προτιμήσω να πιω ένα τσάι από την Λίπτια για να νιώσω καλύτερα. Δεν ήταν η επιθυμία να παραφερθώ πριν και να χτυπήσω και το χέρι μου στο γραφείο, νομίζω ότι θα επιλέξω αυτό καλύτερα. Άλλωστε ξέρετε τι θαυματουργό που είναι το τσάι από τη Λίπτια," είπε κοιτώντας γύρω του αν θα μπορούσε κάποιος να τον εξυπηρετήσει και να του προσφέρει το ζεστό ρόφημα.

 

Εμένα με τιμάει ιδιαίτερα που όλοι τιμούνε το χρώμα του οίκου μου, αλλά βρίσκω κατανοητό την ένσταση του Idris (Kai) και θεωρώ ότι θα ήταν επιθυμητό να κάνει και ο Δούκας Juslain. Είναι πολύ ευχάριστο ωστόσο να βλέπω την προτίμηση όλων προς εμένα. Χαίρομαι επίσης που σας έχω συνοδεύσει σε αυτό το ταξίδι που άλλοτε είχατε κάνει και εσείς μόνοι σας. Δεν ξέρω ποιο από τους δύο θα έπρεπε να ευχαριστήσω περισσότερο", συμπλήρωσε ο Ariabert αγνοώντας τα κακεντρεχή λόγια του Idris. Δεν ήθελε να δώσει άλλωστε αφορμή.

 

tlr8b6y.jpg

 

"Τους υπόλοιπους, ούτε η μάνα σας δεν σας γνωρίζει, άκουσε το Metabee (Guns) να λέει. "Τι εννοείτε;" ρώτησε ήρεμα ο Ariabert. Του έκανε εντύπωση που μπορούσε να μιλήσει ένα τόσο παλαιό ρομπότ και μάλιστα ο τρόπος που μιλούσε ακόμη περισσότερο. Κούνησε το κεφάλι του καταφατικά συμφωνώντας με τους άλλους δούκες. "Είναι όντως αξιοπερίεργο," συμπλήρωσε τα λόγια του Juslain (FAI).
 



#9 Black Kaiser

Black Kaiser

    You are part of my plan

  • Members
  • 1.289 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 30 Ιούνιος 2017 - 18:58

Germany (Black Kaiser)

 
 
Περίπου 10 λεπτά νωρίτερα...

 

10h54ev.jpg

 

Το Panzer μπήκε μουγκρίζοντας στο υπαίθριο χώρο πάρκινγκ του ξενοδοχείου. Σταμάτησε απότομα δίπλα σε ενα αυτοκίνητο και έπειτα από λίγα δευτερόλεπτα οι μηχανές του έσβησαν. Έπειτα, ακούστηκαν θυμωμένες φωνές μέσα από το εσωτερικό του  και έπειτα οι μηχανές του άναψαν ξανά. Το τανκ έκανε όπισθεν, και αυτήν την φορά στάθμευσε με προσοχή, φροντίζοντας να βρίσκεται ολόκληρο ανάμεσα στις γραμμές που προσδιόριζαν τις θέσεις στάθμευσης. Φύσικα έπιασε δύο θέσεις αυτοκινήτων αλλά δεν γινόταν αλλιώς.

Η καταπακτή του πύργου άνοιξε και από μέσα βγήκε γρήγορα ο Ludwig. Κατέβηκε από το τανκ, παραπάτησε για λίγα μέτρα και ξεκίνησε να κάνει αέρα στο πρόσωπο του με το καπέλο. Γιατί ήρθαμε με το τανκ;

"Είστε καλααααά, Ludwig-senpai;;;;" ρώτησε μια κοριτσίστικη φωνή πίσω του. Το κορίτσι-χειριστής του όπλου, που δεν έπρεπε να ήταν πάνω από 13-14 ετών, είχε ξεπροβάλλει το κεφάλι της και κοιτούσε τον άντρα με ένα ειλικρινές ύφος ανησυχίας.
"Ελπίζω όχι." ακούστηκε μια ακόμα κοριτσίστικη φωνή από το εσωτερικό του οχήματος, αυτή εμφανώς θυμωμένη.
"Ja, ja", έκανε ο Ludwig. "Μείνετε εδώ και κρατήστε αυτήν την θέση μέχρι να λάβετε περαιτέρω διαταγές."
"Jaaaaaaawoooooooooohl!!!!! <3" έκανε χαρούμενα η κοπελίστα και κρύφτηκε και πάλι μέσα στο τανκ.

 

2zxtjit.jpg


Χαιρέτησε στρατιωτικά τη κοπέλα, παρότι αυτή δεν ήταν πια εκεί, φόρεσε το καπέλο του και ξεκίνησε για να μπει στον κτήριο που στέγαζε το ξενοδοχείο. Περίεργη χώρα το Γκρίκχελαντ, σκέφτηκε. Είχε δει πολλά περίεργα πράγματα. Για αρχή, όταν πέρασε με το τανκ τα σύνορα και μπήκε στη χώρα, τον περίμεναν κάποιου είδους γορίλλες με μαύρες μπλούζες και ξυρισμένα κεφάλια, και ήθελαν με το ζόρι να τον φιλήσουν. Όταν μπήκε στην πόλη, είδε τους κάδους γεμάτους σκουπίδια και κάτι άκουσε για "απεργίες" και "κινητοποιήσεις" ό,τι και να σήμαιναν αυτές οι λέξεις. Το μόνο που άρεσε στον Ludwig μέχρι στιγμής ήταν ο ήλιος. Ίσως μπορούμε να τον επιτάξουμε και να τον πάμε στη Γερμανία, σκέφτηκε.

Μπήκε στο κτίριο, και κατευθύνθηκε στην αίθουσα υποδοχής. Είδε τον θυρωρό και αφού του έκανε ένα κοφτό νεύμα, έβγαλε το καπέλο του και πήγε και κάθισε σε ένα άδειο τραπέζι ελπίζοντας ο κατάλογος να ήταν στα γερμανικά.



#10 TheGunsmasha

TheGunsmasha

    Μεθυσμένο τζίνι

  • Members
  • 548 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 30 Ιούνιος 2017 - 19:50

Metabee(TheGunsmasha)

adcb78e3c7eac77bf4e3af7623e38be5781c57d1

 

Παρακαλώ, να απομακρύνεται αυτό το κονσερβοκούτι (Gunsmasha) από τον χώρο, φαίνεται ότι ήδη έχει πάθει υπερθέρμανση και έχει αρχίσει να διαχέει λέει ανοησίες, όχι ότι περίμενα κάτι καλύτερο από τόσο ξεπερασμένη τεχνολογία μου κάνει εντύπωση που καταφέρνει και κουνιέται. Ρίξτε το σε καμιά χωματερή, θα είναι πιο χρήσιμο εκεί πέρα.

 

 

H μεταλλική του φωνή αύξησε τόνο και συχνότητα, και σταχτί καπνοί ξεπιδούσαν με ορμή από τις κάνες των κεραίων του.

 

''Φέρε το τεχνολογικά προηγμένο Medabot σου, ρε πλούσιε φλώρε αν σου βαστά!'' Κορδόθηκε επάνω στον ευγενής καταγωγής άντρα. Με όλα τα 50cm που απάρτιζαν το ύψος του.

 

''Χωματερή να πεις το διαστημόπλοιο που σε έφερε από το κοτέτσι σου, ξανθομπάμπουρα φασιανέ!''


a9bb424676cde0a810baad4738abdc507ea343bb


''Anime characters are like actors nowadays. Φοράνε νέες περούκες και glitter και παίρνουν ρόλους και σ'άλλες σειρές.''

-Ένας σοφός πρίγκιπας

''Πάντως βλέπω τις υπογραφές και για πρώτη φορά ο Guns φαίνεται να έχει superior taste απο θέμα εμφάνισης μόνο, για χαρακτήρες δεν ξέρω.''

-Kai, 6//11/2018


#11 Osama Bin Laden

Osama Bin Laden

    Confused Earl

  • Members
  • 844 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 30 Ιούνιος 2017 - 20:04

H νύχτα πέφτει. Θα υπάρξει ένα κείμενο για όλη την διαδικασία. Μοιράζονται οι ρόλοι.



#12 Osama Bin Laden

Osama Bin Laden

    Confused Earl

  • Members
  • 844 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 30 Ιούνιος 2017 - 23:28

Κεφάλαιο Πρώτο

 

The Overmasterlord™ appears!

 

 

Με τα πολλά και με τα λίγα, η ώρα είχε περάσει. Σίγουρα όχι τόση ώρα όση νόμιζα ή θα ήθελα να έχει περάσει καθώς ήταν ακόμα πρωί, αλλά δεν ξέρω, ίσως λόγω της δουλειάς ή της κούρασης, νόμιζα ότι θα μεσημέριαζε σύντομα.

 

Οι καλεσμένοι προσπαθούσαν αβολα να σπάσουν τον πάγο και η αλήθεια είναι οτι είχα σταματήσει να τους δίνω σημασία. Έχοντας καθίσει σε μια γωνία του μπαρ με τον Escanor παρέα που εκτελούσε χρέη μπάρμαν, κοιτούσα μία την θάλασσα του Βοθροσαρωνικού έξω από την τζαμαρία και μία τον Παπαδάκη στην πρωινή ζώνη του ΑΝΤ1 ο οποίος φώναζε για τις νέες μειώσεις στις συντάξεις μέσα από τα ηχεία μια τεράστιας τηλεόρασης που κρεμόταν σε έναν τοίχο εκεί δίπλα.

 

Ο Escanor, ο οποίος είχε ένα μπυροπότηρο στο χέρι που καθάριζε για τα τελευταία δεκαπέντε λεπτά, κοιτούσε με πρωτοφανή θαυμασμό την τηλεόραση.

 

"Αυτός είναι πολύ μεγάλος μάγος του κόσμου σας κύριε, σωστά;", ρώτησε με τα μάτια γουρλωμένα.

 

"Ποιος, ο Παπαδάκης;", ρώτησα παρακολουθώντας βαριεστημένα το πρωινάδικο.

 

"Λόρδο Παπαδάκη τον λένε; Φυσικα κύριε, σε αυτόν τον μικρούλη μάγο μέσα σε εκείνο το μαραφέτι αναφέρομαι. Πως κάνει το μαγικό του και σας μιλάει μέσα από το μακρόστενο αυτό πράγμα; Σας έχει αποκαλύψει τα αβυσσαλέα μυστικά του;"

 

"Αχα, ναι μας τα έχει αποκαλύψει. Δεν έχετε τηλεόραση στα μέρη σας;"

 

"Συγγνώμη που ρωτάω, αλλά τι είναι η τηλεόραση κύριε;"

 

"Εκείνο εκεί το πράγμα. Επιτρέπει σε κάποιον που έχει ένα εχμ, μαγικό μέρος που το λένε studio να επικοινωνεί με άλλους ανθρώπους και να τους μεταφέρει... "λόγια"."

 

"Α-α-απίστευτο! Είστε όλοι μάγοι δηλαδή σε αυτόν τον κόσμο;"

 

"Είμαι τόσο μάγος όσο ο "λόρδος" Παπαδάκης από εκεί.", απάντησα δείχνοντας την τηλεόραση με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου.

 

Ο Escanor έμεινε εμβρόνητος με το στόμα του να κρέμεται. Εγώ συνέχισα να χαζεύω.

 

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα καταλάβει ότι είχα αρχίσει να νιώθω άβολα. Στην αρχή νόμιζα ότι με είχε πειράξει η ζέστη και ο τεχνιτός κλιματισμός του Αστέρα.

 

"Κύριε, είστε καλά;", ρώτησε ο Escanor με ανησυχία, έχοντας σταματήσει να χαζεύει την τηλεόραση.

 

"Ναι, καλά είμαι. Πρέπει να με πείραξε η ζέστη."

 

"Αιμοραγείται συχνά από τα αυτιά όταν σας πειράζει η ζέστη, κύριε;"

 

Σήκωσα το χέρι, ακούμπησα το τα αυτία μου και παρατήρησα ότι ο Escanor είχε δίκιο. Αίμα, ολοένα και περισσότερο, έβγαινε από τα αυτιά μου.

 

Έπειτα άρχισα να νιώθω ζαλάδα. Τι συνέβαινε ακριβώς;

 

Δεν άντέχω, χάνω την αίσθηση της ισορροπίας, πέφτω κάτω στο πάτωμα με δύναμη. Οι καλεσμένοι το ακούν και μαζεύονται γύρω μου παραξενεμένοι.

 

Τι συμβαίνει; Μιλάνε ανήσυχα ο ένς στο άλλο, αλλά δεν τους ακούω, τα αυτιά μου δεν δουλεύουν πλέον. Πάω να ανασάνω αλλά βγάζω αφρούς από το στόμα.

 

Τι συμβαίνει; Θα πεθάνω; Εδώ; Δεν είναι δυνατόν, δεν γίνεται. Έχω τόσα πολλα να δω, τόσα πολλά να ζήσω και να μάθω. Δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν να πεθάνω εδώ, στον βρομερό Αστέρα Βουλιαγμένης, δεν υπάρχει περίπτωση.

 

Και το πιο σημαντικό, αν εγώ πεθαίνω εδώ ποιος θα αφηγηθεί την ιστορία; Μα δες, αφηγούμε τα πάντα σε πρώτο πρόσωπο, δεν είναι δυνατόν να πεθάνω. Είναι η ιστορία μου διάβολε, δεν γίνεται να πεθάνω, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ. Ποιος θα την αφηγηθεί μετά; Ποιος θα αφηγηθει την ιστορία που έχω ετοιμάσει και τώρα αφηγούμε; Ποιος θα γράψει τα κείμενα; Ποιος θα την τελειώσει;

 

ΠΟΙΟΣ;

 

Ποιος...

 

Ποιος...

 

---------------------------------

 

Οι καλεσμένοι είχαν κάνει κύκλο πάνω από τον σωριασμενο σώμα του θυρωρού τους και τον κοιτουσαν έντρομοι καθως εκείνος τιναζόταν σπασμωδικά ενόσω πνιγόταν στα ίδια του τα δηλητηριασμένα σάλια και τους αφρούς που έβγαιναν από κάθε τρύπα του σώματός του.

 

Εκείνη την στιγμή, το πρωινάδικο το Παπαδάκη στην τηλεόραση κόπηκε στην μέση και ο ξερός στατικός ήχος που το διαδέχτηκε αποκάλυψε μια κουκουλοφορεμένη φιγούρα σε μαύρο φόντο.

 

 

The Overmasterlord™

 

Screen-Shot-2013-07-14-at-3.04.06-PM.png

 

Εξαιρετική δουλεια, my minions! Επιτέλους, αυτή η απαράδεκτη, σιχαμένη, βαρετή αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο τελείωσε! Πραγματικά, διάβαζα τα κείμενα και κόντευα να ξεράσω, δεν παλευόντουσαν άλλο.

 

Καλησπέρα σας, δισδιάστατοι "καλεσμένοι" μου. Είμαι ο Overmasterlord™, και είμαι ο εγκέφαλος πίσω από αυτήν την άθλια μάζωξη. Δεν είστε εδώ για να περάσετε καλά, δεν είστε εδώ για να γίνουμε φίλοι. Είστε εδώ για να πεθάνετε ένας ένας, όλοι σας, σαν τους άθλιους δισδιάστατους που είστε!

 

Αλλά δεν πρέπει ούτε στιγμή να ισχυριστείτε ότι ο Overmasterlord™ δεν είναι γεναιόδωρος ή φιλέσπλαχνος! Bρείτε τα minions μου πριν σαν κατακρεουργήσουν όλους και θα αφήσω όσους επιζήσουν να φύγουνε σώοι και αβλαβείς από τούτο εδώ το μέρος, αχαχαχαχα (σατανικό γέλιο)™.

 

Η μορφή του Overmasterlord™ εξαφανίστηκε από την οθόνη και την θέση της πήραν οι παρακάτω οδηγίες:

 

Σημείωση 1η

Όταν πεθαίνει κάποιος καλεσμένος, αν έχει κάποιον ρόλο (αν δεν είναι δηλαδή απλώς αθώος ή δολοφόνος), θα αποκαλύπτεται το όνομα του ρόλου του μόνο και τίποτα άλλο σχετικό με τον ρόλο.

 

Σημείωση 2η

Παρ'όλα αυτά, μην εμπιστεύεστε πάντα όσα αποκαλύπτω εγώ, ο πάνσοφος και τιτανομέγιστος Overmasterlord™.

 

Σημείωση 3η

Ανάμεσά σας, πέρα από τα παντοδύναμα minions μου, υπάρχει και ένας Ψυχοπαθής Δολοφόνος που κερδίζει μόνο αν μείνει μόνος τους ως ο τελευταίος επιζόντας.

 

Έπειtα, οι οδηγίες εξαφανίστηκαν και ένα ρολόι εμφανίστηκε:

 

Η μέρα τελειώνει την Δευτέρα στις 11.00 το πρωί


Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Osama Bin Laden: 01 Ιούλιος 2017 - 14:10


#13 TheGunsmasha

TheGunsmasha

    Μεθυσμένο τζίνι

  • Members
  • 548 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 30 Ιούνιος 2017 - 23:51

Metabee(TheGunsmasha)

metabee_xd_by_artistalone.jpg

 

''Πέθανε ο θυρωρός!'' Αναφώνισε ξαφνιασμένο το ρομπότ ''Και ήταν νέος σαν τον Ikki. Όλη η ζωή απλωνόταν μπροστά του! Πως τον λέγανε είπαμε?'' Κατέληξε να αναρωτιέται για λεπτά.

 

Όταν καταλάβε πως δεν επρόκειτο να θυμηθεί ποτέ, στράφηκε στον Idris(Kai) ''Σου προτείνω να επικαλεστείς το Medabot σου όσο προλαβαίνεις.''


a9bb424676cde0a810baad4738abdc507ea343bb


''Anime characters are like actors nowadays. Φοράνε νέες περούκες και glitter και παίρνουν ρόλους και σ'άλλες σειρές.''

-Ένας σοφός πρίγκιπας

''Πάντως βλέπω τις υπογραφές και για πρώτη φορά ο Guns φαίνεται να έχει superior taste απο θέμα εμφάνισης μόνο, για χαρακτήρες δεν ξέρω.''

-Kai, 6//11/2018


#14 Lord Leon

Lord Leon

    Immortal Esper

  • Members
  • 739 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 01 Ιούλιος 2017 - 00:55

Escanor

 

latest?cb=20160918202127

 

Απαπάααα... πεθανε κλανοντας μπουρμπουλήθρες... Κρίμα τον άνθρωπο! και φαινοταν τόσο αξιόλογος κύριος. Ούτε καν σε μια τόσο ασήμαντη ύπαρξη σαν τη δική μου δεν αξίζει τέτοιος θάνατος! Ελπίζω να τον οδηγήσει σε κάτι καλύτερο.

 

Παρόλα αυτά κύριε Metabee-Gunsmasha ομολογώ πως δεν κατανοώ τον τρόπο σκέψης σας. Ελπίζω στην συγχωρεση σας για αυτό καθως ειναι προφανές ότι προκειται για δική μου αδυναμία αλλά, δεν μπορώ να κατανοήσω πως μετά απο ένα τετοιο γεγονός το μονο πράγμα που μπορείτε να σκεφτείτε ειναι οι ρομπομαχίες σας! Σας αφήνει πραγματικά τόσο αδιάφορο το μαρτύριο της ανθρώπινης ψυχής και της σάρκας; Αυτό που ενέπνευσε τοσους ποιητές και καλλιτέχνες; Λυπάμαι...

 

Επίσης, ειστε σύμφωνος με το να σας απευθύνονται σε αρσενικό γένος; παρακαλώ συγχωρέστε με και κατηγορείστε την απειρία μου στο θέμα αν δεν το  πέτυχα οπω θα επιθυμούσατε!

 

Κύριε Tytania/Kai και λοιποί κύριοι Titania (Zura-Fa_tsa) Ελπίζω να μην με θεωρήσετε υπεύθυνο για την ποιότητα του οίνου. Σας διαβεβαιώ ότι στο δικο μου μπαράκι Θα ήσασταν απόλυτα ικανοποιημένοι. Αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει πια... ούτε αυτό ούτε η κάβα του... Eδώ είμαι ένας απλώς σερβιτόρος...

 

 

Κύριε Ariwara/Kamui με όλο το σεβασμό, μήπως γνωρίζετε τι εννοούσε ο Overmasterlord™? Μοιάζετε να κατέχετε καλύτερα τα τερτίπια της γλώσσης από εμένα!

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων


Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Lord Leon: 01 Ιούλιος 2017 - 00:55

stasou%2520mygdala.jpg


#15 Kai

Kai

    Fluent in sarcasm

  • Review Team
  • 2.722 Δημοσιεύσεις:

Καταχωρήθηκε 01 Ιούλιος 2017 - 10:32

Idris Tytania

 

screenshots_34815.jpg?w=712

 

"Μην ανησυχείς ταπεινέ υπηρέτη (Lord Leon), οι Tytania αναγνωρίζουν ότι ήσουν επιμελής με τα καθήκοντά του ακόμη και κάτω από αυτές τις δυσχερείς συνθήκες εργασίας. Αν το κρασί σε αυτό το μέρος ήταν τόσο απαίσιο, δεν θέλω να ξέρω πώς θα μπορούσε να ήταν ένα ποτήρι μπύρα. Αυτός ο Overmasterlord, θα έπρεπε να μάθει ότι εκτός του ότι το ψευδώνυμο που διάλεξε στερείται φαντασίας και είναι επιεικώς γελοίο, δε θα έπρεπε να τα βάζει ποτέ με τις κεφαλές των οίκων των Tytania. Θα πρέπει να προσπαθήσει λίγο πιο σκληρά να μας τρομάξει. Ποιος ερασιτέχνης κεντράρει τα γράμματα στο κέντρο της οθόνης; Ούτε τα βασικά δεν έχει διδαχθεί στη διοργάνωση δεξιώσεων για να ευχαριστήσει τους καλεσμένους του."

 

Άφησε κάτω το ποτήρι κρασί που έπινε, κοίταξε με την άκρη των ματιών του τους δύο άλλους δούκες και μειδίασε. "Αν και ο Δούκας Ariabert (Zura) δεν έχει να φοβηθεί τίποτα εδώ μέσα, αφού διέκρινε ήδη την προτίμηση που έδειξαν όλοι προς το πρόσωπό του, Μεγάλη τιμή για κάποιον που επέμενε τόσο δυναμικά να μας συντροφεύσει ως εδώ. Από την άλλη... Τουλάχιστον εκείνος μας εξήγησε γιατί επέμενε να έρθει ως εδώ, εσείς Ariwara no Narihira (Kamui) γιατί επιμείνατε τόσο πολύ να εισέλθετε σε αυτό το άθλιο μέρος ενώ δεν είχατε πρόσκληση;"

 

"Τι θα γίνει; Θα διαλέξεις το Metabot σου; Ε; Ε;" ρωτούσε το Metabot εμμονικά από πίσω του.

 

Κλώτσησε το εκνευριστικό ρομπότ μακριά του. "Γιατί τι θα κάνεις αν δεν διαλέξω, άχρηστο κονσερβοκούτι (Gunsmasha); Το πολύ πολύ να αυτοκαταστραφείς από την υπερθέρμανση στην προσπάθεια σου να τραβήξεις την προσοχή."


ySss0UF.jpg




Also tagged with one or more of these keywords: παλέρμο, αθώοι, δολοφόνοι, PRAISE TEH SUN OR GTFO, καλή τύχη θα την χρειαστείτε, Ο Guns είναι filthy casual