121 replies to this topic

[TheGunsmasha]

Κανόνες:

Spoiler:

• Το παιχνίδι παίζεται σε γύρους. Ο κάθε γύρος έχει δύο φάσεις.
• Η πρώτη φάση είναι η Ημέρα. Τότε οι παίκτες αποφασίζουν κ ψηφίζουν ποιος είναι ο δολοφόνος ώστε να εκτελεστεί. Οι ψήφοι να γράφονται με κόκκιν&µn; χρώμα κειμένου. Όποιος έχει τις περισσότερες ψήφους, βγαίνει από το παιχνίδι.
• Η επόμενη φάση είναι η Νύχτα. Τότε οι Δολοφόνοι αποφασίζουν ποιον θα σκοτώσουν και ενημερώνουν τον Αφηγητή. Oι επιθεωρητές ρωτάνε για κάποιο παίκτη, ο γιατρός αποφασίζει ποιον θα προστατέψει και ο Vigilante ποιον θα σκοτώσει.
• Οι δολοφόνοι γνωρίζονται εξ' αρχής μεταξύ τους.
• Όταν γίνουν αυτά, ο Αφηγητής δίνει το έναυσμα για την επόμενη Ημέρα. Και ούτω καθ'εξής...

• Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι
  Α. Όλοι οι Δολοφόνοι πιαστούν/σκοτωθούν
  Β.Οι Δολοφόνοι ελαττώσουν τον αριθμό των μη-Δολοφόνων ίσο με το δικό τους.

• O επιθεωρητής ρωτάει την νύχτα που πρώτου φόνου και όχι την νύχτα που μοιράζονται οι ρόλοι για πρώτοι φορά

• Σε κάθε ποστ θα γράφετε το όνομα του χαρακτήρα σας με ΜΠΛΕ χρώμα πάνω πάνω και από κάτω από το όνομα να έχετε πάντα μια εικόνα του χαρακτήρα σας.

• Κάθε ποστ από τη στιγμή που θα μοιραστούν οι ρόλοι και θα δωθεί το Οκ από τον GM θα έχει ψήφο με ΚΟΚΚΙΝΟ χρώμα

• Όποιος θέλει να ρωτήσει κάτι εκτός παιχνιδιού όσον αφορά προτάσεις παρατηρήσεις κλπ, το κάνει στο topic γενικής συζήτησης τους παιχνιδιού ώστε να μην εμποδίζει τη ροή στο παρόν τόπικ.

• Ο αφηγητής γράφει πότε είναι μέρα και πότε νύχτα. Ο κάθε γύρος δεν είναι ανάγκη να κρατάει μια κανονική μέρα. Θα ξεκινήσουμε με τον κάθε γύρο να κρατάει 2-3 κανονικές μέρες, και μετά ανάλογα με το πως θα πάει το πράμα, κανονίζουμε καταλλήλως. Όποτε ο Αφηγητής λέει πως είναι μέρα ψηφίζετε, όταν λέει πως είναι νύχτα περιμένει ΠΜ από τους αντίστοιχους ρόλους

• Το παιχνίδι θέλει συμμετοχή. Αν δεν είστε σίγουροι πως μπορείτε να ανταπεξέλθετε με τουλάχιστον ~2 post ανά ημέρα, ας μην πάρετε μέρος. Άτομα που δεν παίρνουν μέρος θα κινδυνεύουν να "εκτελεστούν", ακόμα και αν δεν έχουν ψηφιστεί, προκειμένου να συνεχιστεί η ομαλή ροή του παιχνιδιού

  

 

Ο κανόνας των αυτοκτονιών: Εάν ένας παίκτης δέν έχει ποστάρει για δύο, όχι απαραίτητα διαδοχικούς γύρους, τότε ο GM θα τον αυτοκτονεί προκυμένου να διατηρηθεί η ομαλή ροή του παιχνιδιού.

 

Λιστα Παικτών

1. Babba as Santa Claus (Coca Cola productions)

2. Osama as Hendrickson (Seven Deadly Sins)

3. Fallen_Mpougatsa as Saito Hajime (Rurouni Kenshin)

4. Kai as Heracles Karpusi (Hetalia : Axis Powers)

5. LethalMike as Zack Fair (Final Fantasy VII)

6. Kamui as Akira Midosuji (Yowamushi Pedal)

7. Odymonaxos as Nikaido (Dorohedoro)

8.Takayama Yuchi as Accelerator (To Aru no Majusu no Index)

9. Zane as Rachel (Tower of God)

10. Lord Leon as Feitan (hunter x hunter)

 

 

 

-------------------------------------------------------------

 

Πρόλογος

 

Το κελάρι έμοιαζε με υγρό και σκοτεινό μαυσωλείο, απρόσιτο για αιώνες από ανθρώπινη παρουσία. Με σταθερές και μετρημένες κινήσεις ο άντρας τοποθετούσε στο παλιό τραπέζι κάθε κομμάτι της τελετής. Το βάρος του βιβλίου λύγισε τα πόδια του επίπλου δεξιά, χωρίς περαιτέρω κίνηση ωστόσο. Το μετέφερε στο κέντρο το τραπεζιού προτού σηκώσει την κιμωλία.
Τρεις ισομήκεις γραμμές, δώδεκα δευτερεύουσες, και ένα εξάγωνο αστέρι στο κέντρο, όπου όλες κατέληγαν να συγκλίνουν. Η λεπτομέρεια φάνταζε τρομακτική. Έργο ζωής ενός ιδεοληπτικού καλλιτέχνη.
Άφησε την κιμωλία στο πάτωμα και κίνησε προς το παράθυρο. Ριπές παγερού αέρα έγλειψαν το πρόσωπο του μόλις το άνοιξε. Έτρεμε σύγκορμος. Νιφάδες χιονιού άρχισαν να εισέρχονται στο δωμάτιο, φέρνοντας νέα πνοή στην βαριά ατμόσφαιρα του δωματίου. Αρχικά μία και στην συνέχεια και άλλες, δεκάδες άλλες, στάθηκαν στα χέρια του. Τα μάτια του δεν μπορούσαν να την αντιληφθούν, όμως η φαντασία του έφτανε για να δει την μικροσκοπική αρχιτεκτονική τους. Κοίταξε το σύμβολο στο πάτωμα και μετά τις χιονονιφάδες. Ήταν όμοια. Ένα μικρό χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη του.

 

Λόγια αρχαία και καταραμένα ξεστόμιζε το στόμα του διαβάζοντας με στόμφο το βιβλίο. Οδυνηρή στριγγλιά ήταν κάθε στροφή του κειμένου. Απόκοσμοι ψίθυροι και ουρλιαχτά δαιμόνων η ορχήστρα που τον συνόδευε στον σκοπό του. Μορφές αποκρουστικές μαζεύτηκαν γύρω από το σημείο του καλέσματος. Η καθεμιά με ένα τρίγωνο στο χέρι, χτυπούσε με μανία το μέταλλο και έψαλλε συλλαβές ξένες στον κόσμο μας.

 

(εδώ μπορείτε να διαβάσετε την μετάφραση του κειμένου):

Spoiler:

You better watch out
You better not cry
Better not pout
I'm telling you why
Santa Claus is coming to town

He's making a list
And checking it twice
Gonna find out Who's naughty and nice
Santa Claus is coming to town

He sees you when you're sleeping
He knows when you're awake
He knows if you've been bad or good
So be good for goodness sake!

O! You better watch out!
You better not cry
Better not pout
I'm telling you why
Santa Claus is coming to town
Santa Claus is coming to town

 

 

Είχε φτάσει η ώρα για το καθοριστικό βήμα της τελετής. Άρπαξε την κοκκινοάσπρη γούνα που φορούσε και την πέταξε φωνάζοντας στους αιθέρες. Χιονοθύελλα κάλυψε το μέρος, παρασέρνοντας τον άντρα να χάσει την ισορροπία του. Δεν μπορούσε πλέον να νιώσει τα δάκτυλα του και τα χνότα του χρωμάτιζαν λευκό τον αέρα που ανέπνεε. Κοίταξε δειλά το σημείο του καλέσματος. Εκεί όπου τίποτα δεν υπήρχε, τώρα στεκόταν σε όλο του το μεγαλείο ο θρυλικός γέρος των Χριστουγέννων. Ένας ημίθεος ήρωας που η μοίρα τον είχε φέρει για ακόμη μια φορά στο πλευρό του.

 

 

 

Με βλέμμα βλοσυρό τον κοίταξε κατάματα μόλις σώπασε ο άνεμος. Η γούνα του, που πλέον σαν μπέρτα κυμάτιζε πίσω του, έκατσε επάνω στους ώμους του γέροντα. Έσκυψε προς το μέρος του νέου και τον σήκωσε. Σχισμές και παλιές πληγές σημάδευαν το γυμνό θώρακα του. Ήταν μάταιο να προσπαθούσε να τις μετρήσει.
‘’Την πρώτη φορά ήρθες ικέτης να αγωνιστώ για σένα σε εκείνο το ποταπό παιχνίδι. Ποιος ο λόγος να με φέρεις από τους νεκρούς για δεύτερη φορά Babba?’’

‘’O ίδιος.’’ Απάντησε εκείνος με θράσος.
Ο άγιος τον κοίταξε με οίκτο.
‘’Τι θα κερδίσεις που δεν απέκτησες τότε? Σε οδήγησα στην νίκη πανάξια να σου θυμίσω.’’
‘’Το στοίχημα ανέβηκε.’’
‘’Πάμε μια βόλτα να μου εξηγήσεις. Θέλω να δω τον κόσμο πριν πιάσουμε δουλειά.’’ Είπε ο Βασίλειος και κοίταξε τα φώτα της πόλης.
Μία άμαξα που την σέρνανε μεγαλόσωμοι τάρανδοι προσγειώθηκε από τον ουρανό στην οροφή του σπιτιού. Τα ζωντανά εκλιπαρούσαν να ξαναδούν τον κύρη τους. Ο Babba μάζεψε τα λιγοστά υπάρχοντα του και ακολούθησε το ηρωικό πνεύμα.

 

 

-------------------------------------------------------------

 

 

Η γάτα με κοίταζε με τα χρυσαφένια μάτια της. Ή μάλλον το υπερπέραν κοίταζε αλλά εγώ τύχαινε να παρεμβάλλομαι στο οπτικό της πεδίο. Η αφέντρα της σήκωσε τα μάτια της από την φυλλάδα που είχε στα ωχρά της χέρια και την ακούμπησε με έναν αναστεναγμό στο στρογγυλό τραπέζι. Οι υπόλοιποι έντρομοι γράπωσαν τα κρυμμένα περίστροφα που είχαν τοποθετηθεί από κάτω του.
‘’Τηλεθέαση του prime time όσο αφορά το Anime.GR για τον μήνα Νοέμβριο… Μάλιστα… 5,43% ... Φοβάμαι πως έχω δυσάρεστα νέα αγαπητοί μου.’’ Τους κοίταξε ‘’Αφήστε κάτω τα όπλα που να πάρει! Δεν θα αυτοκτονήσουμε επειδή περνάμε παροδικά ένα κακό εξάμηνο. Και ούτε θα σας ταΐσω στην γάτα μου Maya_chan!’’ τοποθέτησε και εκείνη βιαστικά το όπλο στην θέση του.
‘’Είπαμε ότι έγινε με τον Mad_ Hatter είναι οδυνηρό και με λυπεί, αλλά έτσι καταλήγουν οι επαναστάτες της πλάκας στα μέρη μας. Τίποτα δεν έχετε να φοβηθείτε εσείς βέβαια.’’ είπε με βελούδινη χροιά ακριβώς πριν στραφεί σε μένα.
‘’Ο μήνας Δεκέμβριος αποτελεί διαχρονικά τον πιο πετυχημένο μήνα της σεζόν Guns. Έχεις καταλάβει γιατί συμβαίνει αυτό?’’
‘’Λόγω της διεξαγωγής του ετήσιου Παλέρμο.’’ Της απάντησα με έναν κόμπο στον λαιμό.
‘’Ακριβώς! Και ως ο καινούργιος Γενικός Διευθυντής Ψυχαγωγίας του προγράμματος μας αυτή θα είναι η πρώτη και καθοριστική συμβολή σου.’’ Τόνισε το τελευταίο μέρος της πρότασης της.
‘’Και γιατί διαλέξατε εμένα?’’
‘’Τον Οσάμα διαλέξαμε αλλά αρνήθηκε Guns. Μετά θυμηθήκαμε την θέληση σου να διοργανώσεις αποτυχημένα Παλέρμο το προηγούμενο Πάσχα, και όλα έδεσαν υπέρ σου.’’ Ακούστηκε από το βάθος η Ice_Hime.
‘’Κατάλαβα.’’
‘’Είναι όλα στην θέση τους?’’ με ξαναρώτησε η Iristella, αφήνοντας το γατί να τρέξει μακριά από την αγκαλιά της. Αυτό έκανε πέντε μέτρα πριν ξεραθεί κουρασμένο στο έδαφος. Πόσα χιλιόμετρα να αντέξει μία γάτα?
‘’O Kamui και ο LethalMike δεν έχουν επιλέξει ακόμα τους πρωταθλητές τους και ορισμένοι αφέντες δεν έχουν φτάσει από την γενέτειρα τους εδώ. Μέχρι την Δεύτερα το βράδυ θα πρέπει να έχουν μαζευτεί όλοι και την Τρίτη θα ξεκινήσει η διοργάνωση του εικοστού (εάν μέτρησα καλά) Παλέρμο.’’

Σηκώθηκα από την θέση μου και υπέδειξα επάνω στον πίνακα τους συμμετέχοντες με τους συργάτες τους. Ύστερα φανέρωσα την τοποθεσία της αρένας και τις τεχνικές λεπτομέρειες. Τελικά τους ρώτησα ποιο θα ήταν το μεγάλο βραβείο για φέτος και η απάντηση της κεφαλής του τραπεζιού μας άφησε όλους άφωνους:
‘’Θα γίνει ο καινούργιος mod στην θέση του μακαρίτη Hatter φυσικά.’’
Όλα τα βλέμματα έπεσαν πάνω της.
‘’Τι με κοιτάτε? Εσείς δεν λέγατε πως το κενό του επιβάλλεται να αναπληρωθεί? Να η ευκαιρία να το κάνουμε με στιλ και υψηλή ακροαματικότητα!’’ ολοκλήρωσε με την χαρακτηριστική κίνηση του καρπού της.
‘’Ίντριγκες, συμμαχίες και προδοσίες στον βωμό της εξουσίας. Ίσως πιάσουμε λαχείο τελικά.’’ Χαμογέλασε η Maya_ chan.
‘’Νέος moderator? Δηλαδή δεν θα είμαι εγώ ο καινούργιος πλέον? Θα με αποκαλούν και μένα senpai!’’ Πανηγύρισε ο Hajme.
‘’Μην γίνεσαι γελοίος, Saito. Φτιάξε μας τους γνωστούς καφέδες. Ο espresso να είναι πικρός. Τον θέλω για όλο το βράδυ.’’
‘’Εμένα γλυκός!’’ παρήγγειλε και η Hime.
‘’Άντε και εγώ έναν μέτριο κουπάτο θα τον έπινα.’’
‘’50 warning points’’  γύρισε να μου πει βγαίνοντας από την πόρτα.
‘’Δεν έχεις χρόνο για καφέδες αγορίνα.’’ Μπήκε από το πουθενά η Mono ‘’Tα έμαθα όλα! Διαβολικά αριστουργηματική η ιδέα ομορφιές μου. Ανυπομονώ να δικαιολογήσω τους θανάτους των ηρώων και τις μηνύσεις των παικτών στις κάμερες και τα κανάλια. Θα εκτοξευτούν τα νούμερα. Κόλαση, κόλαση!’’ ολοκλήρωσε και σχεδόν με πέταξε με το ζόρι έξω από την αίθουσα τους.

 

Η δουλειά ήταν κλεισμένη και αυτό μου έφτανε. Επόμενο βήμα οι συνεντεύξεις τους.

 

 

-------------------------------------------------------------

 

 

Ο δαιμονικός ανακριτής περίμενε έξω από το γυράδικο πάνω από μισή ώρα. Εκατοντάδες τρόποι βασανιστηρίου περνούσαν από το μυαλό του για τον νέο που τολμούσε να τον στήνει σαν αναθεματισμένο γαμπρό πριν την επικείμενη κηδεία του. Άλλες εποχές θα είχε ήδη επιστρέψει στους Phantom Trope να συνεχίσει την μακάβρια δουλειά του, μελετώντας πότε με το καλό η μίζερη ζωή θα τον ξαναντάμωνε με αυτό το σκουλήκι. Όμως η τωρινή κατάσταση δεν σήκωνε τέτοιες μαγκιές.
Απολυμένος από τον Chrollo Lucifer λόγω της οικονομικής κρίσης, έβγαζε το ψωμί του σε μοναχικές αποστολές ανάξιων αγοραστών. Έτσι χαρακτήριζε και την επικείμενη δουλειά του να αντιμετωπίσει άλλους εννέα πολεμιστές-ήρωες, ή όπως στο διάολο τους αποκαλούσε εκείνος, και εφόσον νικήσει να του δοθεί η ικανότητα να εκπληρώσει μία οποιαδήποτε ευχή του. Μόνο και μόνο για αυτό άξιζε η προσπάθεια. Όχι που δεν θα το διασκέδαζε βέβαια.

 

 

 

Ξεψυχισμένοι ήχοι από κινητήρα μηχανής έφτασαν στα αφτιά του. Ο νέος, γερμένος μπροστά στο τιμόνι της, μαζεμένος υποχρεωτικά λόγω της μικρής επιφάνειας του οχήματος, σταμάτησε μπροστά του κοιτώντας πότε αυτόν και πότε μια φωτογραφία του από τις Μικρές Αγγελίες.
‘’Ο Feitan, σωστά?’’ τον ρώτησε.
‘’Μάλιστα.’’
‘’Λόρδος Λέοντας!’’ συστήθηκε με ύφος ενώ σηκώθηκε από το μηχάνημα. Το ξεθωριασμένο χαμηλοκάβαλο τζιν του είχε κατεβεί κάτω, με αποτέλεσμα να φαίνεται καθαρά το λογότυπο ΄΄Σούπερμαν΄΄ στο εσώρουχο του ‘’Μιλήσαμε τις προάλλες για να συναντηθούμε και να κλείσουμε την δουλειά.’’
‘’Άργησες.’’ Έδειξε το ρολόι στην πλατεία.
‘’Άκου να σου πω τι παίχτηκε. Δεν θα το πιστέψεις.’’
‘’Όλος αφτιά.’’
‘’Είχα πει στους δικούς μου, ξέρεις, τον γέρο μου, την μάνα μου, αδέρφια, ξαδέρφια, γείτονες, περιπτερά, καφετζή, να κάνουμε ένα μεγάλο τραπέζι και να γιορτάσουμε τους Νικολάδες-’’ ξεκίνησε να του αφηγείται, ρουφώντας κατά διαστήματα τον καφέ του από το πλαστικό ποτήρι. Φραπές βαρύς αχτύπητος. Γιατί έναν θάνατο τον έχουμε.
‘’Έχετε πολλούς τέτοιους?’’ τον διέκοψε.
‘’Για κάθε μαλάκα δύο Νικολάδες! Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Και τους λέω, Ε, τι να φτιάξουμε τώρα, κανένα παϊδάκι με κάτι στην σούβλα να γυρνάει, με μια σκορδαλιά από πάνω και λίγο πιπεράκι με λεμόνι για γεύση. Κάνα πιλαφάκι ή μακαρονάκι να γλιστράει κάτω η μπουκιά. Λίγο ξιδάκι και κρασάκι για το ‘’στην υγειά μας’’. Και εφόσον γουστάρουμε μετά πιάνουμε και κάναν μπακλαβά, προφιτερόλ, μελομακάρονο που είναι και της εποχής, ή κανταϊφάκι να δέσει το στομάχι. Εκείνοι, ωστόσο έφτιαξαν και άλλα-‘’
‘’Σταμάτα. Κατάλαβα, σταμάτα! Μπες στο ψητό.’’ Τον διέκοψε για ακόμη μια φορά συγχυσμένος από την λογοδιάρροια.
‘’Μην μου θυμίζεις τα ψητά. Βαρέθηκα να βλέπω και να τρώω ψητά!’’
Τελείωνε!’’ φώναξε στην μέση του δρόμου φανερά εκνευρισμένος.
‘’Ε, με έπιασε κόψιμο.’’

Και όμως το άκουγε. Δεν του έκανε κάποιος πλάκα. Υπήρχε άνθρωπος που κυριολεκτικά τον είχε χεσμένο. Σαν νότα πορδής στα αφτιά του το μυστήριο της ζωής τού είχε φανερώσει την αλήθεια της. Ο θεός τού είχε εμπιστευτεί το νόημα της ύπαρξης του. Παλιοί γνώριμοι περνούσαν σαν ψευδαισθήσεις μπροστά του και τού έσφιγγαν ή φιλούσαν το χέρι ως επιβράβευση για τον διαφωτισμό που είχε μόλις επιτύχει ο νους του.
Μην μπορώντας να αντέξει τον συναισθηματική φόρτιση της στιγμής, βούτηξε το πρόσωπο του στον υπερυψωμένο γιακά της στολής του, για να κρύψει τουλάχιστον αυτά τα δάκρυα συγκίνησης. Κανείς δεν έπρεπε να τον δει έτσι.
Λίγα δεύτερα αργότερα τράβηξε το δίκοπο σπαθί του από την ομπρέλα στην οποία στηριζόταν όλη αυτή την ώρα.
‘’Δέχομαι την δουλειά Λέων.’’ Είπε φέρνοντας το σπαθί στην ίδια ευθεία με τους ώμους του ‘’Θα πολεμήσω για τον σκοπό του καθενός. Δεν χρειάζεσαι να με πείσεις παραπάνω.’’
‘’Το ήξερα ότι είσαι δικό μας.’’ Τον ακούμπησε θερμά στο μπράτσο πριν γυρίσει στον απόμακρο κάδο και ρίξει σαν βολή το άδειο ποτήρι. Ήταν τυχερός που η προσπάθεια του ήταν επιτυχής.
‘’Ανέβα στο μοτόρι και φύγαμε για το event. Μαθαίνω ο πήχης ανέβηκε φέτος.’’ του είπε και του έδωσε την υπογεγραμμένη από την γραμματεία αίτηση αποδοχής της συμμετοχής του στην διοργάνωση.
‘’Είδες πόσα χιλιόμετρα απέχει η αρένα?’’ τον ρώτησε έκπληκτος ο πρωταθλητής.
‘’Το είδα. Μην φοβάσαι, η μπέμπα από εδώ έχει δαμάσει αποστάσεις που δεν φαντάζ-‘’ πριν τελειώσει τον λόγο του το παπί είχε φύγει σούζα καίγοντας λάστιχο και λάδια στην πρώτη γκαζιά. Μυρωδιά καταλύτη μεθούσε τους συνοδοιπόρους σε κάθε στροφή της διαδρομής.

 

 

 

-------------------------------------------------------------

 

 

 

(‘’Σε είκοσι βγαίνεις. Θα μετρήσω ανάποδα από το δέκα και μετά.’’)

10

9

.

.

6

5

.

3

2

1

(‘’Είσαι στον αέρα.’’)

 

 

‘’Καλησπέρα, καλησπέρα!!! Καλωσορίσατε και φέτος στο μεγάλο γεγονός του έτους. Το Παλέρμο που εσείς αγαπήσατε και εμείς με ευλάβεια σας στο προσφέρουμε. Δείξτε λίγη από την αγάπη σας για αυτό το θαυμαστό γεγονός!!!’’

 

 

(!!!!Χειροκροτήματα από τον κόσμο στις κερκίδες!!!!)

 

 

‘’Πριν ξεκινήσει, ωστόσο, ξέρουμε καλά πως σας αρέσει να γνωρίσετε, να μάθετε, να αγαπήσετε τους φετινούς διαγωνιζομένους. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και γιατί αποφάσισαν να συμμετάσχουν. Είναι η θέληση για εξουσία, το κύρος της θέσης του να είσαι moderator? Μήπως έχουν κάποιον ανώτερο σκοπό?

Όλα τους θα βγουν στην φόρα εδώ, στις συνεντεύξεις τον αφεντών και αργότερα των μονομάχων τους. Ετοιμαστείτε για έναν μαραθώνιο αποκαλύψεων.’’

 

 

(!!!!!Μπράβο!!!!!)

 

‘’Ας καλωσορίσουμε τον πρώτο προσκεκλημένο για απόψε. Κυρίες και κύριοι, Takayama Yuchi!’’

 

σύντομο βιντεάκι με τα κατορθώματα του:

Spoiler:

O Takayama Yuchi έγινε ευρύτερα γνωστός από το θερμό τεμπεραμέντο και τις αψιμαχίες του στο πολύ ανταγωνιστικό επαγγελματικό χώρο της Μαύρης Τρύπας. Ριζοσπάστης και αγωνιστής, χωρίς ποτέ να φοβηθεί να εκφράσει την άποψη του από τα πρώτα του  κιόλας βήματα, ήρθε σε σύγκρουση με το διεφθαρμένο κατεστημένο και τους πουλημένους πράκτορες του, αποτελώντας πάντοτε την ηχηρή φωνή της αλήθειας, ενώ διέπρεψε στα άνιμε που κριτίκαρε στην διάρκεια της θητείaς του. Βάζει 10 στο Fate Franchise θέλετε άλλη απόδειξη??? Εμένα μου φτάνει.

Ταπεινός και έτοιμος για την κάθε αντιξοότητα, βγαίνει  μπροστά  ζητώντας όλη την στήριξη σας στην μεγάλη του απόφαση να κατεβεί για moderator.

 

 

(!!!!!Πανηγυρισμοί, χειροκροτήματα και ουρλιαχτά λατρείας μόλις μπαίνει στην σκηνή!!!!)

 

 

‘’Επιζήσαντας ο πρωταθλητής σου στο πρώτο σου Παλέρμο την περασμένη χρονιά, έρχεσαι για ακόμη μια φορά με σκοπό να είσαι ο μόνος θριαμβευτής.’’

‘’Η πρώτη μου παρουσία ήταν νευρική ομολογώ, αλλά θεωρώ πως ο Takumi έκανε εξαίσια δουλειά, βγάζοντας χαρακτήρα και συνέπεια στο παιχνίδι του. Κατάφερε ακολουθώντας το πλάνο μας όχι μόνο να περάσει σαν βέβαιος αθώος αλλά και να μείνει ζωντανός έως το τέλος. Και βέβαια μην ξεχνάμε τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξαν οι ιατρικές του γνώσεις. Τρομερή συνεργασία από έναν φαινομενικά καλογραμμένο πρωταθλητή.’’
 

‘’Αυτό να λέγεται. Πάντως έχεις την τάση, όπως βλέπουμε και στην φετινή συμμετοχή, να ρισκάρεις και να εμπιστεύεσαι ουτσάιντερς για την νίκη. Πρώτα ένας ψυχικά ασταθής χαρακτήρας, τώρα και ψυχικά αλλά κυρίως κάποιου βαθμού σωματικά ανάπηρος παίχτης.’’

‘’Ξέρεις για μένα κάθε φορά θέλω να ανεβαίνει ο πήχης δυσκολίας. Εάν επιβίωσε ο Takumi και τώρα κάνει το ίδιο και ο Accelerator στην κατάσταση του, θα ξέρω πως είμαι τόσο κάλος συμπαίκτης που και στρουμφάκι να φέρω- τίποτα προσωπικό μαζί τους- θα μπορώ να νικήσω! Πάντως μην υποτιμάται τον αλμπίνο μονομάχο μου. Τα γεγονότα μπορεί να μειώνουν την δυναμική του, εκείνος όμως παραμένει νούμερο ένα στην βαθμολογούμενη κλίμακα.’’

‘’Έξοχα. Πες όμως γιατί θέλεις να κερδίσεις.’’

‘’Ποια κάμερα να κοιτάζω?’’
‘’Στο βάθος δεξιά’’

‘’Θέλω να νικήσω με σκοπό να ξεπαστρέψω το σάπιο σύστημα της διεύθυνσης και την κλίκα με τα ύπουλα τσιράκια της! Να πατάξω την αρχηγό αυτής της αηδιαστικής παράγκας και να ξεριζώσω τις μολυσμένες και μιασμένες ρίζες της Μητριαρ-‘’

 

 

 

 

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΤΕΧΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΣΕ ΛΙΓΟ

 

 

-------------------------------------------------------------

 

 

Μαύρος καπνός τον είχε καταπιεί. Αδυνατούσε να ανοίξει τα μάτια του, όμως το γνώριζε. Μπορούσε να αισθανθεί την παρουσία ανώτερης μαγείας τριγύρω. Τον άγγιζε και σε κάθε επαφή έτρωγε κάτι από την σάρκα του. Έπαιζε με το μυαλό του. Ένιωθε αδύναμος.
Προσπάθησε παραπατώντας και μετά έρποντας να εντοπίσει την μάσκα. Αυτή θα του επέτρεπε να αντέξει το πεδίο πρωτόγονης μαγείας που απλωνόταν γύρω του. Δεν είχε άλλη επιλογή άλλωστε. Εάν την έβρισκε εκείνη πρώτα θα ήταν το τέλος του πριν καν μπει σε αυτό το αναθεματισμένο παιχνίδι.
Σύρθηκε στα συντρίμμια αυτού που ελάχιστα λεπτά πριν ήταν το πατρικό του σπίτι. Το αισθανόταν διαλυμένο. Αίσθηση σκουριασμένου μετάλλου, μπορούσε να το γευτεί επάνω στα χείλη του. Και αυτή η αίσθηση της σκόνης στο δέρμα του! Λες και ήταν θαμμένος  βαθιά στην γη.

Οδήγησε το χέρι του στο κενό. Κρύο μέταλλο με καρφιά επενδυμένο και οπές οφθαλμών στην ανατομία του. Την είχε βρει! Βάλθηκε να την σύρει προς το μέρος του, όμως ήταν αργά.
‘’Αυτή η μάσκα είναι δική.’’ Ακούστηκε η κοπέλα και αμέσως πετάχτηκε προς τα πίσω ταραγμένος. Μια γονατιά της έφτανε για να τον σωριάσει σφαδάζοντας στο έδαφος.
Η αβυσσένια αύρα κατεύνασε. Ο νέος έβηξε δυνατά. Οι πνεύμονες του λαίμαργα καταβρόχθιζαν τον καθαρό αέρα της ατμόσφαιρας. Κοίταξε την γυναίκα που στεκόταν στον μεταλλικό θρόνο μπροστά του. Την Nikaido είχε φέρει σπίτι του ή τον Τζόφρεϋ αναρωτήθηκε.
Η ομίχλη που είχε απλωθεί αμέσως μετά την τελετή, τώρα στροβιλιζόταν επάνω στο χέρι με το οποίο κρατούσε την μάσκα σαν ριπή ενέργειας που η ίδια μαεστρικά διεύθυνε.
‘’Χρήστης μαγείας δεν είσαι και όμως κατάφερες να με επικαλεστείς και είχες στην κατοχή σου αυτό το αντικείμενο. Ενδιαφέρεσαι να δικαιολογηθείς?’’ του απηύθυνε τον λόγο.
‘’Την απέκτησα από έναν συλλέκτη μαγικών αντικειμένων. Δεν μου αποκάλυψε ποτέ το όνομα του και ούτε με ένοιαζε από την στιγμή που απέκτησα αυτό που ήθελα.’’ Απάντησε εκείνος και σηκώθηκε στα πόδια του ‘’Το κάλεσμα έγινε χάρης σε αυτήν. Ήταν ο καταλύτης για να φέρω εσένα συγκεκριμένα αντί για κάποιο άλλο ηρωικό πνεύμα του παρελθόντος.’’
Αναστέναξε βαριεστημένα καταπίνοντας μέσα στην γροθιά της την μαγεία.
‘’Και ο λόγος που κάλεσες εμένα?’’
‘’Επειδή είσαι κυνηγός κεφαλών εκείνων που ελέγχουν την μαγεία, και όλοι αυτοί που θέλω να αντιμετωπίσεις είναι κάτοχοι μαγείας.’’ Είπε εκείνος και τα μάτια της άστραψαν.
‘’Η οικεία είναι δική σου, …’ τον κοίταξε κάνοντας την χαρακτηριστική χειρονομία με τον δείκτη του χεριού της  ‘’…όνομα?’’
‘’Odymonaxos madam. Φοβάμαι πως ήταν.’’ Απάντησε εκείνος.
Η μάσκα έκρυψε το φρεσκοφορεμένο χαμόγελο της. Για ελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου η όψη της απέκτησε δαιμονική χροιά, λες και το χλωμό δέρμα της ήταν σταχτιά πούδρα που κάλυπτε την αληθινή μορφή του απρόσιτου.
Ένας χορός με ξέφρενο βηματισμό και ανάποδο ρυθμό απλώθηκε μπροστά του. Τα συντρίμμια σαν άλλοι καβαλιέροι παρέσερναν τις ντάμες τους στην αρμονία που κρύβεται στην αντίθεση κάθε δυαδικότητας, και το ζευγάρι μορίων έγινε τετράδα και αυτή οκτάδα από ινδιάνους που υμνούσαν την παραβίαση των θερμοδυναμικών νόμων. Κάθε θραύσμα έγινε μέλος ενός ψηφιδωτού αρτιότητας και ομορφιάς. Ψηφιδωτού που απομιμούνταν κάθε εικόνα της οικείας πριν αυτή καταστραφεί.
Η ταλαντούχος παραχαράκτρια στεκόταν αμίλητη να επιβλέπει την αναγέννηση.

 

 

 

 

Όταν έβγαλε την μάσκα κάθε ρωγμή στους τοίχους είχε χαθεί, κάθε έπιπλο και αντικείμενο στεκόταν εκεί ακριβώς που είχε τοποθετηθεί πριν το κάλεσμα της. Σαν να μην είχε περάσει στιγμή.

 

 

-------------------------------------------------------------

 

 

 

(!!!Χειροκροτήματα  και επευφημίες από το κοινό!!!!)

 

 

‘’Επιστρέψαμε και δίπλα μου ένας μύθος της Review Team, η Kai!’’

 

 

(!!!!Kai ζεις εσύ μας οδηγείς!!!! Kai και ΠΑΟΚ και πεθαίνω!!!)

 

‘’Κλασική υπερδύναμη του παιχνιδιού. Σε έχουμε δει σε όλες τις θέσεις, εσένα και τους πρωταθλητές σου, με πάμπολλες εκάστοτε διακρίσεις. Σίγουρα φάνηκε η απουσία σου από τις τελευταίες διοργανώσεις.’’

‘’Να σας ευχαριστήσω για την υποδοχή πρωτίστως. Είναι μεγάλη μου χαρά να επιστρέφω σε ένα τόσο αγαπημένο γεγονός. Ποιος δεν θέλει λίγο splatter στην ζωή του μετά από μία κουραστική βδομάδα? Ήταν απαιτητικό το πρόγραμμα του τελευταίου έτους και έχασα πολλά events αλλά θεωρώ πως κάθε άλλο παρά έχω χάσει την φόρμα μου.’’

‘’Και μιας και λέμε για φόρμα. Παπούτσι από τον τόπο σου που λέει ο θυμόσοφος λαός?’’

‘’Πάνω κάτω. Ο Heracles είναι έξοχος επαγγελματίας και αφοσιωμένος φίλος. Δεν θα μπορούσα να επιλέξω άλλον για αυτήν την διοργάνωση.’’

‘’Ακόμα και απέναντι σε όλα αυτά τα θηρία με τις υπερφυσικές δυνάμεις?’’

‘’Τα πλεονεκτήματα του σε άλλους τομείς θα υπερκαλύψουν αυτό το κομμάτι.’’

‘’Όπως η αγάπη του για τις γάτες και η πανηδονιστική ερωτική ζωή?’’

‘’Επόμενη ερώτηση.’’

‘’Έπαιξε ρόλο το βραβείο στο να κατέβεις στο διαγωνισμό.’’

‘’Θα ήταν ψέματα να πω όχι.’’

‘’Ο κόσμος εκτιμά την ειλικρίνεια σου. Αλήθεια, Kai, πως και ενώ είσαι ιστορικό στέλεχος του Anime.GR με τόσο σημαντικό ρόλο στο κριτικό τομέα, δεν απέκτησες ποτέ εξουσία?’’

‘’Επόμενη ερώτηση.’’

(‘’Εντάξει έχουμε έτοιμες τις διαφημίσεις εάν κάνει μαλακία. Κάνε την ερώτηση.’’)

‘’Πες μας με το χέρι στην καρδιά γιατί ο κόσμος να στηρίξει εσένα και όχι κάποιον άλλον.’’

‘’Θα ανεβάσω τις βαθμολογίες και την τηλεθέαση στα ύψη. Όλα τα μέλη της κοινότητας μας θα είναι ικανοποιημένα και αυτό που θα δοξάζεται θα είναι τα άνιμε και όχι η Μαύρη Τρύπα που μας έχει καταπιεί. Θα ενθαρρύνουμε την ενεργή συμμετοχή των μελών μας και την ανταλλαγή απόψεων σε θέματα που αφορούν την ιαπωνική κουλτούρα. Κάθε στιγμή θα είναι online 999 χρήστες και συνολικά την ημέρα όλη η Ελλάδα θα μας έχει επισκεφτεί. Ξένοι χρήστες και οργανισμοί θα θέλουν να γίνουν μέλη επίσης αλλά θα αρνιόμαστε γιατί δεν θα ξέρουμε που να τους χωρέσουμε.’’

‘’Παντρέψουμε.’’
 

 

(Ψιτ, ρομαντικέ, πάνω αριστερά στις σκάλες, τον βλέπεις?)

 

‘’Ένα δυνατό χειροκρότημα για την Kai παρακαλώ! Σου εύχομαι κάθε τύχη και καλή επιτυχία.’’

 

 

(!!!!Χωρίς νερό μπορώ να ζω, χωρίς Kai όχι!!!! Κόσμος προσπαθεί να μπει στην σκηνή να την αγκαλιάσει!!!!)

 

 

‘’Να είστε καλά.’’

 

‘’Κάμερα ακολούθησε με, καθώς ένας από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες μόλις κατέφθασε παρέα με τον πρωταθλητή του.’’

 

Πλάνο από την κάμερα:

Spoiler:

Ένας τύπος με ατημέλητο μαύρο γένος και τατουάζ στον πήχη ‘’Palermu Akbar’’ κατεβαίνει τις σκάλες κατευθυνόμενος στα καμαρίνια. Δίπλα του ένας μορφονιός όλος φέτες προχωράει με χάρη. Σκέτη αμαρτία.

 

 

 

 

‘’Μία δήλωση πριν την συνέντευξη από εσάς ή τον πρωταθλητή σας!’’

 

‘’Λυπάμαι, προτιμώ να μην εκτίθεμαι πριν την ώρα μου. Συναδελφική αλληλεγγύη.’’

 

‘’Ποιος θα γίνει βασιλιάς του Westeros?’’

 

Αποκλειστικό ρεπορτάζ με την απάντηση του:

Spoiler:

!!!!To τεντωμένο μεσαίο δάκτυλο στον αέρα τα λέει όλα!!!!

 

 

 

-------------------------------------------------------------

 

 

Έσφιξαν τα χέρια τους και ο καθένας κίνησε σε αντίθετη κατεύθυνση. Η κοπέλα έτριβε τις παλάμες της από την ικανοποίηση. Μέχρι την μακρινή Ιαπωνία είχε χρειαστεί να φτάσει ώστε να αποκτήσει το τελευταίο κομμάτι της τελετής. Το σπαθί που κουβαλούσε στην πλάτη της θα γινόταν το μέσο για να καλέσει έναν από τους πλέον θρυλικούς ξιφομάχους της Άπω Ανατολής.
Ένας ζωντανός θρύλος του οποίου οι περιπέτειες αναμειγνύονταν με μυθικά κατορθώματα, συχνά όντας δύσκολο να ξεχωρίσεις εάν ήταν αληθινά γεγονότα ή μυθοπλασίες του λαού. Δεν γινόταν να χάσει με αυτόν δίπλα της.
Εισήλθε στο ξενοδοχείο και με μακριές δρασκελιές ανέβηκε γοργά τα σκαλιά. Άφησε την πόρτα να κλείσει με θόρυβο πίσω της και ξεκίνησε να τοποθετεί ένα προς ένα τα αντικείμενα της ιεροτελεστίας στο κρεβάτι του δωματίου. Οι δρόμοι ήταν πήχτρα και αρκετές γειτονικές πολυκατοικίες είχαν κόσμο στα μπαλκόνια που δεν ήταν ανάγκη να παρατηρήσει κάτι που δεν έπρεπε. Σηκώθηκε και έσυρε τις κουρτίνες με το σπαθί στον ώμο της.
Στην συνέχεια με ευλάβεια άρχισε να χαράζει στο έδαφος με ιαπωνικό συμβολισμό το όνομα του ηρωικού πνεύματος.
‘’Hajime Saito’’ είπε με σιγανή φωνή μόλις ολοκλήρωσε το έργο της.

 

Spoiler:

Όχι ο καφετζής παραπάνω. This is the real OG

Λόγια απαγορευμένα ειπώθηκαν και μυσταγωγικού περιεχομένου συνευρέσεις με τα πνεύματα της μεταθανάτιας ζωής πραγματοποιήθηκαν για να πυροδοτηθεί η αλυσίδα του καλέσματος. Πλάσματα βγαλμένα από τις ιστορίες τρόμου της ιαπωνικής παράδοσης αντήχησαν να ψιθυρίζουν στους τοίχους της κάμαρας της, όμως εκείνη δεν πτοήθηκε. Τέλεσε κάθε βήμα με τον χρόνο και την συνέπεια που του άξιζε και με το ξίφος που ξεκίνησε την διαδικασία, με αυτό και την έληξε.
Δεν υπήρχαν λόγια και εκλιπαρήσεις εκ μέρους της αλλά η απαλή τοποθέτηση της λεπίδας πίσω στην θήκη της. Και η τελετή έλαβε τέλος.
‘’Θυμάμαι αυτό το σπαθί.’’ Ήταν τα πρώτα λόγια του πρωταθλητή. Η νεαρά πήγε προς το μέρους του και τον άφησε να το κρατήσει. Το αριστερό του χέρι ταλαντεύτηκε απαλά στον αέρα και τελικά αιωρήθηκε παίρνοντας την θρυλική πολεμική στάση του σαμουράι. Τώρα ήταν ολόκληρος.
 

                                                     

 

‘’Φύγαμε. Θα σου τα πω όλα στον δρόμο.’’ Τον παρακίνησε η κοπέλα. Πλήρωσαν την ρεσεψιόν και έφυγαν βιαστικοί.
‘’Σε σκέφτηκα και σου πήρα καπνό. Στριφτά όμως γιατί αλλιώς δεν βγαίνω.’’ Ο άντρας έγνεψε το κεφάλι του και την ευχαρίστησε.
‘’Που οδεύουμε ακριβώς?’’ της είπε μετά από μερικές τζούρες.
‘’Έχω αράξει το ελικόπτερο σε ένα κτίριο εδώ κοντά. Έχουμε μακρύ ταξίδι.’’

Στην επόμενη στροφή το μάτι της έπεσε επάνω σε έναν κάζουαλ τύπο με ελαφρώς παλιομοδίτικο στιλ και φάτσα διανοούμενου. Προσπαθούσε μάταια να κάνει auto stop αλλά δεν έπιανε. Κανένας δεν δεχόταν στο όχημα του έναν κυνικό φιλόσοφο. Ναι, ναι, ξέρω! Είχε δώσει ένα άλλο βαρυσήμαντο όνομα στην στάση ζωής του ο Kamui αλλά βαριέμαι να ψάχνω τώρα. Κυνικός φιλόσοφος.
‘’Kamui, τι κάνεις εδώ ρε μπαγάσα? Σαν τα χιόνια!’’ τον χαιρέτησε μόλις έφτασε κοντά.
‘’Τι λένε τα κέφια Μπουγάτσα? Εδώ προσπαθώ να κερδίσω μια τσάμπα διαδρομή αλλά δεν είχα τύχη.’’ Είπε με το μυαλό στον δρόμο.
‘’Και πως βρέθηκες στην Ιαπωνία?’’
‘’Που βρίσκομαι λέει? Δεν γίνεται να βρίσκομαι Ιαπωνία.’’
‘’Γιατί γίνεται να βρίσκομαι εγώ και να έχω και ελικόπτερο?’’
‘’Υπάρχει άραγε κάποιο παράλληλο σύμπαν στο οποίο να τα λέγαμε εμείς οι δύο στην πραγματική ζωή?’’ συνεχίστηκε ο φαύλος κύκλος των ρητορικών ερωτήσεων.
‘’Αχ, βρε Kamui, πάντοτε τόσο ρεαλιστής. Απόλαυσε το ταξίδι της πλοκής!’’
‘’Εγώ ρεαλιστής? Ο αφηγητής δεν ξέρει πραγματικά πώς να με ενσαρκώσει.’’
‘’Είσαι πολύπλοκος χαρακτήρας.’’ Παραδέχτηκε η Εκπεσών γυναίκα.
‘’Είμαι άνθρωπος!’’
‘’Ό,τι πεις. Να σε μεταφέρω με το εργαλείο?’’ τον προσκάλεσε δείχνοντας το ιπτάμενο όχημα στην οροφή ενός διαφημιστικού πολυώροφου.
‘’Λέω να περιμένω λίγο ακόμα μέχρι να βρω πρωταθλητή τουλάχιστον.’’ Απέρριψε την πρόταση της.
‘’Καλώς. Βιάσου όμως γιατί όλοι η καλοί τελειώνουν. Α, από ‘δω ο πρωταθλητής μου, Hajime Saito, Hajime o Kamui, γνωστός μου από την κοινότητα του Anime.GR’’
‘’Kamui, περιμένοντας τους White Walkers φιλόσοφος.’’ Επανέλαβε ο νέος.
‘’Δεν κατάλαβα?’’ είπε ο ξιφομάχος αλλά η Μπουγάτσα τον σκούντησε και τον τράβηξε από το μπράτσο ‘’Θα σου εξηγήσω αργότερα.’’ Του είπε μέσα από τα δόντια.
‘’Bye!!!’’

Οι επόμενες ώρες κύλησαν βιαστικά και χωρίς ουσία για τον σκεπτόμενο νέο. Τα μεγάλα ερωτήματα που ταλάνιζαν το μυαλό του δεν επέτρεπαν να σκεφτεί απλά πράματα όπως η εντόπιση του πιο overpowered ηρωικού πνεύματος. Ποιος έχει χρόνο τώρα να ασχοληθεί με στατιστικά, min/max-ing, να εγκαταστήσει άψογη συνεργασία, να πάει στην αρένα να διαγωνιστεί.
Όλα τους δευτερεύοντα ζητήματα στον ωκεανό ρητορικής που απλωνόταν στην δική του προσωπική απατηλή κάμαρα.
Το ερυθρό χρώμα του φαναριού του υπενθύμιζε επιδεικτικά την στασιμότητα της ζωής του. Ο οίστρος δημιουργικότητας που έκρυβε μέσα του αδυνατούσε να εκφραστεί σε έναν κόσμο που προσπαθούσε μανιωδώς να ξεχάσει. Το έργα που δεν είχε ακόμα συνθέσει φάνταζαν καταδικασμένα να σβηστούν από την μνήμη ανάξιων ερμηνευτών. Η ζωή ήταν μία κωμική τραγωδία.
‘’Είναι πράσινο το φανάρι στραβέ.’’ Άκουσε έναν τύπο δίπλα του ‘’Κουνήσου μην σε πάρει ο διάολος αποτυχημένε.’’ Σήκωσε το βλέμμα του να δει τον ποδηλάτη στον δρόμο.

 

 

 

‘’Ο δρόμος είναι σχεδόν άδειος.’’ Πίθηκα.
‘’Εγώ από εδώ θέλω να περάσω΄’’ είπε ο Ιάπωνας.
‘’Καλά, νεάντερνταλ. Πέρνα.’’ Κουνήθηκε και του άφησε ελεύθερη την άκρη του δρόμου. Εκείνος μετακινήθηκε επίσης και βρέθηκε εκ νέου μπροστά του.
‘’Τώρα θέλω να περάσω από αυτήν την λωρίδα.’’
‘’Πέρνα.’’ Έκανε δύο ακόμα βήματα δεξιά.
‘’Άλλαξα γνώμη.’’ Τον ακολούθησε.
‘’Ανθρωποειδές.’’ Ανέβηκε στο πεζοδρόμιο. Περιττό να αναφέρω τι έκανε ο ενοχλητικά χαμογελαστός αθλητής.
‘’Αυτό είναι ψυχική παρενόχληση κύριε! Πως το λένε? Bullying!’’ προσπάθησε μάταια να τον ξεφορτωθεί ο Kamui.
Τι θα κάνεις για αυτό βουτυρομπεμπέ? Θα το πεις στην μαμά?’’
‘’Θα το πω στον αστυνόμο απέναντι.’’
‘’Πωω, πάλι αυτός.’’ Ο μορφασμός του ποδηλάτη δήλωνε την μεγάλη ενόχληση προς την παρουσία του οργάνου.
‘’Γνωρίζεστε?’’
‘’Από σήμερα το πρωί δυστυχώς. Οι έτεροι αθλητές του συλλόγου με κατήγγειλαν για εκβιασμό και ψυχική οδύνη και με πέταξαν έξω από το τουρνουά.’’ Είπε εκείνος χωρίς να χάσει στιγμή την γκριμάτσα από το πρόσωπο του.
‘’Δεν είσαι κακός.’’ Είπε αφηρημένα ο φιλόσοφος ‘’Δεν μου λες, αφού άλλη δουλειά δεν έχεις για σήμερα, ψήνεσαι να πεταχτείς να δείρεις κάτι φλώρους στην Ελλάδα και να γίνεις θρύλος?’’
Τα μαύρα σαν ελιές μάτια του αθλητή κρύφτηκαν στα βλέφαρα τους, καθώς τον σκάναρε καχύποπτα από από τα νύχια έως την κορυφή.
‘’ΟΚ. Αν είναι να βλάψω κόσμο.’’ είπε εντέλει.
‘’Μια χαρά. Δεν φαντάζομαι να έχεις καμιά υπερδύναμη. Ξέρεις ξεχωριστές μαγικές κινήσεις και έλεγχος των στοιχείων και άρχοντας του χρόνου και δεν συμμαζεύεσαι.’’
‘’Γιατί καρτούν είμαι? Αυτά είναι για τους καθυστερημένους αποβλακωμένους. Εγώ είμαι αυθεντικός νταής του λυκείου. Akira Midousuji, το αληθινό πράμα.’’ Του έκλεισε το μάτι ‘’Ανέβα οπότε να φτάσουμε μάνι μάνι σε λίγα λεπτά.’’
‘’Κάτσε ρε, ο Leon ήθελε χιλιόμετρα ολόκληρα και η Mpoygatsa ώρες με βενζινοκίνητα, και εμείς με το ΒΜΧ θα φτάσουμε πρώτοι?’’ τον ρώτησε παίρνοντας θέση.

‘’Οι μεγάλες ιδέες συρρικνώνουν τον χωροχρόνο.’’
‘’Είμαι άνθρωπος!’’
‘’Ό,τι πεις.’’ Είπε και έβαλε φόρτσα στο πετάλι.
‘’Πάντως είναι άδικο. Ο Ody είχε σχεδόν σοβαρό πρόλογο, η Fallen και ο Babba σχετικά σοβαρό και ο Leon είχε τουλάχιστον κωμική εισαγωγή. Εμένα ούτε σοβαρή είναι, ούτε αστεία.’’ Παραπονέθηκε με τον κόσμο γύρω του να περνά αστραπιαία σε σχέση με αυτόν. Ήξερε να τρέχει, το μόνο βέβαιο, ο πρωταθλητής του.
‘’Είναι φιλοσοφική εισαγωγή. Και κάτσε καλά γιατί σε βλέπω να σε γράφει σαν tsundere στον τέλος.’’
‘’B-bb-aka… Αυτό δεν πρόκειται να γίνει.’’

 

 

-------------------------------------------------------------

 

 

 

 

 (‘’Ακόμα να εμφανιστεί ο LethalMike. Για την δικιά σου υγεία καλύτερα να το κάνει! Όλες οι διαφημίσεις μας είχαν     δέκα διαγωνιζόμενους, ακούς! Επέκτεινε τον χρόνο του Zane όσο περισσότερο γίνεται μέχρι να έρθει ο άλλος.’’)


‘’Παλιά φυσιογνωμία στα μέρη μας ο αγαπητός Zane, με αμέτρητες συμμετοχές αλλά ατυχή πορεία σε κάθε διοργάνωση συνήθως. Τι φταίει?’’

‘’Πρώτα από όλα οι αθώοι.’’

‘’Οι αθώοι? Πώς και έτσι?’’

‘’Οι αθώοι με ψηφίζουν και με πετάνε έξω ενώ είμαι μαζί τους. Έχω καταλήξει στο ότι με φθονούν. Και φυσικά ο επιθεωρητής. Ποτέ δεν με ελέγχει να αποδείξει την αθωότητα μου και όταν όντως είμαι κλέφτης με προδίδει αμέσως. Επίσης φταίει ο ντουφεκάς της νύχτας. Ποιον πυροβολείς κύριε μέσα στα άγρια μεσάνυχτα? Αλλά ο μεγαλύτερος φταίχτης είναι ο ιατρός.’’
‘’Γιατί?’’

‘’Γιατί δεν με προστατεύει κάθε νύχτα φυσικά.’’

‘’Μα… Never mind. Έκτακτη η είσοδος σου πάντως.’’

‘’Ναι, κυρίως για να κλείσω την εννιάδα μπήκα.’’
‘’Είδες φως και μπήκες ένα πράμα.’’

‘’Πρόσεχε τα λόγια σου πιτσιρίκο.’’

‘’Πες μας λίγα λόγια για την πρωταθλήτρια σου. Μπορεί το support να νικήσει τους bruisers αναρωτιέμαι.’’

‘’Φυσικά μπορεί. Το κόλπο είναι να αποφύγεις τις μάχες στο early game και να κάνεις farm τα creeps, οπότε στον ίδιο χρόνο να έχεις περισσότερο gold από τους αντιπάλους. Και να ντυθείς πρώτος. Αυτό στοχεύει να κάνει η Rachel.’’

 

 

(!!!Ο κόσμος στις κερκίδες ξεκαρδίζεται με το που το ακούει!!!)

 

‘’Τι γελάτε ρε?

‘’Μα αγαπητέ μου, Zane και late game είναι σαν να λες ΑΕΚ και πρωτάθλημα!’’

 

‘’Άι στον διάλο, μαζί σας που έμπλεξα! Φεύγω!’’

 

 

(!!!!Αφαιρεί τα καλώδια του ήχου!!!!)

 

 

‘’Όχι Zane, δεν έχουμε άλλον να βγάλουμε. Πρέπει να μας πεις και άλλα.’’

 

‘’Φεύγω είπα! Μην με πλησιάζεται. Όταν εγώ πήγαινα Platinum I εσείς βριζόσασταν στην Bronze IV να βρείτε τον πρώτο δολοφόνο.’’

 

‘’Δεν ακούγεσαι Zane, γύρνα πίσω.’’ 

 

 

 

-------------------------------------------------------------

 

 

 

Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ  ΤΟΥ ΑΝΙΜΕ.GR.

25 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

♫♫♫ΤΟΥΡΟΥΡΟΥΡΟΥ♫♫♫

 

 

-------------------------------------------------------------

 

 

 

Το τηλέφωνο χτυπάει αμέσως αφού έχω πέσει με τα μούτρα στον καναπέ του δωματίου. Η διαπεραστική φωνή της διαλύει και την παραμικρή υποψία ύπνου για σήμερα. Προσποιούμαι πως ακούω και γνέφω καταφατικά στην κάθε κουβέντα της.
Κάποιες σημειώσεις και συμβουλές από την γραμματεία. Η ανταπόκριση που είχε μέχρι στιγμής το σόου και το ελπιδοφόρο μέλλον του. Οι χορηγίες…. Λεπτομέρειες…. Λεπτομέρειες…. ασήμαντο…ασήμαντο…. Καληνύχ-
Το κουδούνι της πόρτας χτυπάει ασταμάτητα και η φωνή της ακούγεται πλέον σε πρώτο χρόνο. Δάκρυα στενάχωρα λούζουν το ξηρό δέρμα κάτω από τα μάτια μου. Ταλαντευόμενος μεταξύ πνευματικής διαύγειας και ύπνου σηκώνομαι και ανοίγω την πόρτα με μια ώθηση.

‘’Άσε την ψυχή μου δαίμονα. Δεν τελείωσε ακόμα η συμφωνία μας.’’
‘’Κρύβε λόγια Guns.’’ Μου είπε η Iristella σέρνοντας από το αφτί τον LethalMike.
‘’Διάβασε’’ του έδειξε την δήλωση ‘’να εδώ!!! Πρέπει να πάρεις έγκριση από το Τμήμα Ψυχαγωγίας και όχι την Μαύρη Τρύπα! Στραβάδι.’’ Τον κατσάδιασε για κάμποσα λεπτά.

‘’Και που ανήκει η τρύπα?’’ ρώτησε φοβισμένος εκείνος.
‘’Αυτή είναι το Τμήμα Ενημέρωσης έχουμε πει. ΄΄Black Hole΄΄ είναι το παρατσούκλι της.’’ Είπε ξεφυσώντας εκείνη ‘’Επίδοξος moderator να σου πετύχει.’’
‘’Εσείς μου επιτρέπεται να γίνω εφόσον νικήσω. Δεν φταίω εγώ εάν δεν πληρώ τα κριτήρια επιφανειακά’’ Δικαιολογήθηκε εκείνος ‘’επιφανειακά όμως, γιατί έτσι και το πάρω απόφαση γίνομαι πρώτης τάξεως νοικοκύρης.’’
‘’Ολοκλήρωσε αυτό που ήρθες να κάνεις νοικοκύρη.’’ Τσίριξε πίσω από τα σαρκοφάγα δόντια της.
‘’Κύριε! Ήρθα να δεχτείτε την ταπεινή συμμετοχή μου, κύριε!’’ στάθηκε σε στάση προσοχής.
‘’Το ηρωικό πνεύμα που αναγράφεται?’’ ρώτησα μην βλέποντας μπροστά μου.
‘’Εδώ, κάτω από τα μαύρα γράμματα, ΄΄Zack Fair΄΄. Θέλεις να σου αναφέρω ιστορικό?’’
‘’Δεν πάει να είναι ο Ιησούς Χριστός από την Ναζαρέτ. Εγώ τέτοια ώρα θα τον εγκρίνω.’’ Είπα και έβαλα μια μουτζούρα για υπογραφή. Ο Μιχαλάκης πήρε το χαρτί, το δίπλωσε μια φορά, το έβαλε στην κωλότσεπη και την έκανε επί τροχάδην για το γραφείο διαμονής του.
‘’Μπράβο το παιδί!’’ Γαλήνεψαν οι ουρανοί δίπλα μου.

Κάθισα στον καναπέ και έκανα νεύμα στην αρχηγό να φύγει.

‘’Και ποιος θα τους συντονίζει εκεί μέσα?’’ με ρώτησε φτάνοντας στην πόρτα.
‘’Έχω τον άνθρωπο μου.’’ μουρμούρισα νυσταγμένα.
‘’Θα τα καταφέρει ή θα τον φάνε ζωντανό αυτά τα θηρία?’’
‘’Όλα καλά θα πάνε. Δύο στις τρεις φτάνει μέχρι το τέλος.’’

Απαντάω και το τηλέφωνο που ακόμα κρατούσα πέφτει από το χέρι μου και εγώ βουτάω σε ύπνους πουπουλένιους.

 

 

-------------------------------------------------------------

 

 

 

Το .aNiMe//GR παρουσιάζει

 

μια παραγωγή της

 

Masha of Guns productions

 

 

 Η νύχτα πέφτει στην .aNiMe//GR Town:

The Moderator Games

 

 

-------------------------------------------------------------

 

 

 

Η αμηχανία και ο εκνευρισμός ήταν έκδηλα αισθήματα μεταξύ των ηρωικών πνευμάτων. Καθισμένοι στην στρογγυλή αίθουσα συμβουλίων της γραμματείας, παρατηρούσε ο ένας την φάτσα και τις εκφράσεις του άλλου. Χωρίς να ακούγεται κουβέντα, όλοι τους κατέγραφαν και προσπαθούσαν να μεταφράσουν τις σκέψεις των τριγύρω τους.

Πρώτος και καλύτερος ο Hendrickson. Ο παλιός λύκος είχε συνηθίσει τέτοιες καταστάσεις από το παρελθόν του ενώ η όχι και τόσο ιπποτική φυσιογνωμία του κέντριζε φανερά το ενδιαφέρον. Συχνές και βραχύβιες ήταν οι ματιές που αντάλλαζε με τα περισσότερα μέλη.
 

 

Όχι με όλα τους ωστόσο. Άτομα όπως ο ασπρομάλλης με το νωχελικό βλέμμα και τις εκρήξεις σαρδόνιων γελώτων, δεν ανταποκρίνονταν στις βουβές προσκλήσεις του. Αυτοί ήταν και οι πλέον επικίνδυνοι. Πώς να αντιμετωπίσεις κάποιον με ένα τόσο μοναδικό χάρισμα που δεν ανταποκρίνεται από πάνω στον πνευματικό πόλεμο?

 

 

Στην ίδια κατηγορία ο Έλληνας με το μυθικό όνομα. Προσηλωμένος και ανέκφραστος, περίμενε σιωπηλά να κάνουν οι υπόλοιποι πρώτοι το λάθος. Βέβαια, στην περίπτωση του η απάντηση ήταν πιο προφανής. Η Nikaido απέναντι, είχε κατεβάσει το φερμουάρ από το φούτερ της, εκθέτοντας το πλούσιο μπούστο της. Επίσης προβληματική περίπτωση.

 

 

Άλλος είχε το όνομα και άλλος την χαρά όμως, μιας και ο Zack Fair είχε αποδειχτεί μεγαλύτερος κυνηγός του ωραίου φύλου από τον Karpusi. Όχι ο συνηθισμένος σου χασάπης, ο ξιφομάχος με την γιγάντια λεπίδα δεν αποτελούσε πρόβλημα μόνο για την τέχνη του. Στρατιώτης στην νοοτροπία και υπέρμαχος της τιμής και του έντιμου αγώνα, ενσάρκωνε όλες τις αρετές που ο ίδιος απέφευγε για χρόνια. Αυτό του έλειπε τώρα. Ένας Paladin στο πάρτι.

 

 

Πώς να χαρακτήριζε και το ξανθό κοριτσάκι με το αινιγματικό βλέμμα? Όλη αυτήν την ώρα ο ποδηλάτης της είχε κηρύξει πόλεμο, όμως εκείνη δεν αντιδρούσε. Παρέμενε ήρεμη να κοιτάει το ταβάνι ή έξω από το παράθυρο, ανγοώντας προκλητικά, θα έλεγε κανείς, τους υπόλοιπους, χωρίς αμφιβολία, επικίνδυνους ανθρώπους.

 

 

Την μονοτονία θορύβησε η είσοδος του ιερέα με την μπλε καπαρντίνα και τον δουλεμένο στο χέρι ολόχρυσο σταυρό στο στήθος του. Τους συνόδευσε μέχρι το ασανσέρ και μαζί κατέβηκαν στην είσοδο της μεγάλης αρένα, όπου αύριο θα ξεκινούσε το μεγάλο γεγονός.
Κοντά τους ο ξανθός κούρος με την ασύγκριτη ομορφιά προτιμούσε να στέκεται αγέρωχος με το αυτοκρατορικό του ύφος. Δεν αντάλλαξε βλέμμα ή κουβέντα σε όλη την διαδρομή τους.
‘’Εδώ θα γίνει η μεγάλη μάχη.’’ Είπε με την βαθιά του φωνή ο οικοδεσπότης τους ‘’Με λένε Kirei, και θα είμαι ο μεγάλος διαιτητής του φετινού Παλέρμο.’’

 

 

Your Host and GM- Kirei Kotomine

 

 

 

‘’Παρακαλώ, είστε ελεύθεροι να περιπλανηθείτε και να αφομοιώσετε στην μνήμη σας την μεγάλη πίστα.’’ Ξεκίνησε να αναλύει ‘’Σήμερα δεν επιτρέπεται να βλάψετε κανέναν. Οπότε θα σας παρότρυνα να αποφύγετε τις διαμάχες και να αρκεστείτε σε τυπικές διαδικασίες.’’ Συνέχισε και άνοιξε τον φάκελο με το ιστορικό τους καθενός.
‘’Βέβαια. Δεν υπάρχει τίποτα πιο γλυκό από το να προδίδεις αυτούς που γνωρίζεις.’’ Γραμμές σαρκαστικού χαμόγελου σκαλίστηκαν στα μάγουλα του ‘’Έτσι δεν είναι Rachel?’’

 

 

-------------------------------------------------------------

 

 

 

(Aρχίζει η ημέρα του ελεύθερου RP, η οποία θα τελειώσει αύριο Τρίτη 10 μ.μ.

 

Εσείς παίζεται μόνο τους χαρακτήρες που επιλέξατε. Τα άβαταρ σας στο σάητ μας θα τα χρησιμοποιεί η αυθεντία μου για κωμικούς σκοπούς και για να προχωράω την πλοκή.

 

Κάθε πρόσωπο έχει χρησιμοποιηθεί για σάτυρα και κωμωδία. Δεν έχω τίποτα το προσωπικό με κανέναν που θα χρησιμοποιήσω στο παιχνίδι.)

 

 

 

[Takayama Yuichi]

Accelerator

 

Καθισμένος σε μια γωνία Και ολοφάνερα ενοχλημένος ο Accelerator παραμιλάει.

 

_{-Tch. Level 6 Shift. Αυτό δεν είναι Level  6 shift, Level 6 shit είναι...}

"Δεν χρειάζεται να σκοτώσεις 20000 Μikasa κλώνους Accelerator, υπάρχει μια εναλλακτική. Έχουμε εντοπίσει μια οργάνωση με μια παρακμιακή χώρα της Ευρώπης η οποία έχει μπει στον κόπο να μαζέψει για εμάς οντά αμύθητης δύναμης. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Tree Diagram ο θάνατος 2 τουλάχιστον παρευρισκομένων απο εσένα, χωρίς βοήθεια, θα σε προοθήσει στο Level 6."

_{-Σίγουρα, Academy City, σίγουρα. Τι είναι αυτοί εδώ; Η πρώτη Mikasaa η οποία αντιμετώπισα ήταν πιο δυνατή από τουλάχιστον 3 από αυτούς εδώ... Έπρεπε να το περιμένω,  Oι κλόουν που διευθύνουν}  την Πόλη δεν νοιάζονται για τίποτα εκτός από το προωθήσουν την ατζέντα τους.  Μετά την αποτυχία που ήταν το Sisters Project έγινε ολοφάνερο ότι δεν είναι αυτός ο τρόπος να επιτευχθεί level 6 shift. Ειδικά μετά το σκηνικό με τα Hound  Dogs δεν έπρεπε να εμπιστευτώ ξανά την Πόλη...

 

Ο Accelerator ρίχνει μια ματιά στους παρευρισκομένους χωρίς να υπάρχει κάποιος ο οποίος να του γεμίζει το μάτι.

 

 Tch.

-Υπάρχει κανείς σας εδώ μέσα ο οποίος έστω να μπορεί να με διασκεδάσει πριν τον κάνω χίλια κομμάτια; Εάν υπάρχει κάποιος ο οποίος πιστεύει στις ικανότητες του και πιστεύει ότι αδικείται ας κάνει ένα βήμα μπροστά! Ας κάνουμε την διαμονή μας διασκεδαστική, εάν όχι για εμένα τον ίδιο, για όλους του υπολοίπους που μας βλέπουν!

 

Η πρόκληση δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Εκτός από κάποιες κοφτές ματιές όσοι παρευρίσκονταν δεν είχαν την παραμικρή αντίδραση.

 

Hehe! 

-Φαίνεται δεν καταλαβαίνεται την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Ο πιο σύντομος δρόμος για να τελειώσει αυτή το αστείο διοργάνωσης είναι να πεθάνετε όλοι εκτός από έναν. Εάν νομίζεται ότι μπορείτε απλά να σηκωθείτε και να φύγετε όταν κουραστείτε είστε βαθιά γελασμένοι.

Πρώτον: Είναι η δουλεία μου να ξεπαστρέψω ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 από εσάς τους γελοίους που απλά κάθεστε εδώ και περιμένετε να σας έρθει η έμπνευση να κουνηθείτε.

Δεύτερον: Ο Σκατοχρυσούλης πίθηκας δίπλα στον ιερέα είναι ο μόνος οποίος θα είχε έστω και τη παραμικρή ελπίδα να μου προκαλέσει κάποιου είδους ζημιά. Μπορείτε μήπως να μαντέψετε για πιο λόγο βρίσκεται εδώ;

 

Λίγα μόλις δευτερόλεπτα ήταν αρκετά για να συνειδητοποιήσουν, όσοι δεν το το είχαν συνειδητοποιήσει ήδη, γιατί βρισκόταν εδώ ο συνοδός του ιερέα.

 

-Ακριβώς! Ο Κιτρινούλης είναι εδώ για να σιγουρευτούν οι διοργανωτές ότι κανείς μας δεν θα ξεφύγει από εδώ, ή τουλάχιστον να είναι σίγουροι ότι, στην περίπτωση που κάποιος το επιχειρήσει, θα πεθάνει θεαματικά προσπαθώντας. Μην ξεχνάτε ότι είναι σόου. Για αυτό και εγώ προτίθεμαι να κάνω την ζωή όλων μας πιο εύκολη. Ελάτε! Όλοι μαζί! Μπορεί εάν είστε όλοι μαζί να βρείτε κάποιον δημιουργικό τρόπο να με αγγίζετε. Βασικά όχι, είναι πολύ καλύτερα εάν είστε όλοι μαζί! Σε αυτή την περίπτωση δεν χρειάζεται να μπαίνω στον κόπο να ψάχνω αυτούς που θα έχουν χεστεί από τον φόβο και κρύβονται! 

 

HEHE!

 

-Ελάτε για να σας δείξω τι πάει να πει πραγματικός τρόμος!

[Osama Bin Laden]

Hendrickson

 

 

Accelerator (Takayama Yuichi), πολύ στην τσίτα μας είσαι. Έλα, πιες μια τσικουδιά να στανιάρεις ή αν δεν θες, πες μας τουλάχιστον να σου βρούμε μια βαλεριάνα. Πολλά νεύρα, ρε παιδί μου...

 

Και κόψε τις απειλές γιατί δεν μου φαινόμαστε οι περισσότεροι για τέρατα υπομονής εδώ μέσα. Πάντα έτσι συμβαίνει, κάποιος στο τέλος σπάει και από ήρεμα και πολιτισμένα deathmatches καταλήγουμε να κοπανιόμαστε μεταξύ μας ατάκτα και χωρίς σοβαρό λόγο. Το λέω αυτό μπας και το ADHD σε εμπόδισε να το καταλάβεις μόνος σου.

[Babba]

Santa(Babba)

A... Κουλουράκια! Λατρεύω τα κουλουράκια, χο, χο, χο!

Ελάτε φίλοι μου, πάρτε κι εσείς. Είμαι σίγουρος ότι θα περάσουμε όμορφα αυτές τις λίγες μέρες που η μαγεία των εορτών μάς έφερε μαζί.
Να πούμε κάνα τραγουδάκι; Μου έχουν λείψει τα τραγουδάκια! 

 

Με κάλεσε εδώ, ξανά και ξανά,
για να σας σκοτώσω, μες στη χειμωνιά,
ο Άη Βασίλης είναι πάλι εδώ!

Όσο κι αν κρυφτείτε, εγώ θα σας βρω,
αν δεν είστε στη λίστα, κερνάω κάρβουνο,
ο πιο σπουδαίος τυπάρας είμαι εγώ!

Βολτάρω όταν κοιμάστε,
σας κόβω τον λαιμό,
κι αν είσαστε αθώοι,
συγγνώμη δεν ζητώ! 
Χο, χο, χο!

 

Πάμε όλοι μαζί!

Edited by Babba, 08 December 2015 - 15:39.

[Kai]

 Greece

 

 

Zzzzzzzzzzzzz...........

[Kamui]

Akira Midosuji (Kamui)

 

Τσ, τι αξιολύπητο.Υποτίθεται ότι είμαστε όλοι εδώ ως "πρωταθλητές", ενώ ο μόνος αληθινός πρωταθλητής σε αντίθεση με αυτές τις αμοιβάδες είμαι εγώ, πφφ,χφ,χςςς...

[LethalMike]

Zack Fair (LethalMike)

                 

Εν τω μεταξύ στην γωνία στέκεται ο Zack Fair κοιτώντας απορημένος...
(Ποιοι στο διάτανο είναι αυτοί; Στην Shinra δεν είμαι; )
Ε φίλε εσύ Accelerator (Takayama Yuichi) να σου πω, που είμαστε; (Ωχ αμαν, θα με δειρει αυτος, παμε παρακάτω. Κοιτα φάτσα. Λες και ειναι δολοφονος ενα πραμα.)
- Παιδιά μπορεί να μου πει κάποιος που βρίσκομαι;(Στα παλιά τους τα παπούτσια)
*Χτυπάει το κινητό (παίζει του superman το ringtone) eminem
- Ναι; Μαμά εσύ;
- Έλα Rufus εδώ στραβάδι, ο VP της Shinra, μου είπαν χθες ότι σε πέτυχαν να μπεκροπίνεις στο μπαρ μας. Και λένε ότι παρενοχλούσες κάτι κοπελίτσες που καθόντουσαν.
- Ε δεν παρενοχλούσα ακριβώς Rufus.
- Άσε ξέρω καλά τι έκανες, εκεί που είσαι ήμουν, και εδώ που είμαι θα έρθεις. Το θέμα είναι ότι δήλωσες συμμετοχή σε διαγωνισμό.
- Τι είδους διαγωνισμό;
- Να λέει ότι θα συμμετάσχεις στο φετινό παλέρμο, αληθεύουν αυτά Στρατιώτη;
- Μα εγώ...
- Τι εσύ ρε βλάκα; Το έκανες και δε ζήτησες άδεια. Και όχι μόνο αυτό, το έκανες και λάθος. Εδώ μου λένε ότι πήγες στο μπαρ και πήρες το μπλοκάκι της σερβιτόρας και αφού έπεσες πάνω της πρώτα, το χρησιμοποίησες για να γραφτείς στον διαγωνισμό.
- Και μετά; Και μετά;
- Λένε πως εξαφανίστηκες... Που βρίσκεσαι τώρα;
- Να εδώ σε μια μεγάλη αίθουσα με πολλούς περίεργους ανθρώπους...
- Δώσε λεπτομέριες ρε στραβάδι, ούτε σε εκκλησία να ήσουν.
- Τώρα που το λες υπάρχει ένας ιερέας μπροστά στην έξοδο..
- Ιερέας; (Χμμμμ)

Spoiler:

- Άρα είσαι ήδη στον διαγωνισμό. Βγάλε άκρη μόνος σου στρατιώτη, όπως έστρωσες θα κοιμηθείς.
- Τι σόι ήρωας είμαι άλλωστε. Τους έχω όλους με μια σπαθιά μου.   

- Καλή επιτυχία Wannabe hero...

Πάει και κάθεται όμορφα και ωραία στην καρέκλα του με το όνομα του στην ετικέτα.

- Γεια σας! Με λένε Zack Fair, με έστειλε η Shinra να συμμετάσχω στον διαγωνισμό. Είμαι 1ης ταξ...
- Δεν μας ενδιαφέρει..
-   

- Καλά καλά, όταν ξεκινήσει ο διαγωνισμός θα σας αποδείξω τι ήρωας είμαι.
*Γελάνε και οι πέτρες.

 

Edited by LethalMike, 08 December 2015 - 17:11.

[Takayama Yuichi]

Accelerator

 

Κοιτάζοντας επίμονα τον Hendrickson(Osama Bin Laden) ο Accelerator ακουμπάει το μηχανηματάκι στον λαιμό μου με μια πολύ αργή και ήρεμη κίνηση. *Τσακ*

 

"Σκατογερε Hendrickson(Osama Bin Laden)! Δεν σου έχουν πει ότι δεν είναι σωστό να προσφέρεις αλκοόλ σε παιδιά εεεεεεεεεεεεε!" λέει ο Accelerator καθώς χτυπάει το πόδι του στο πάτωμα δημιουργώντας ένα μικρο σεισμό ο οποίος κατευθυνόταν ακριβώς πάνω στον Hendrickson(Osama Bin Laden). 

Το πάτωμα από κάτω του ράγισε και ο Hendrickson(Osama Bin Laden) έχασε την ισορροπία του προς στιγμή χύνοντας πάνω του το ποτό που κρατούσε.

 

-Χαχαχαχαχα! Δεν περίμενα ακριβώς αυτό αλλά και με αυτό είμαι ικανοποιημένος, σου άξιζε! Άκου εδώ να δεις γεράκο, δεν έχω έρθει εδώ να παίξω, βρίσκομαι σε αποστόλη.

 

O Αccelerator πλησιάζει τον Hendrickson(Osama Bin Laden) κουτσαίνοντας, στηρίζοντας το κορμί του κάθε δεύτερο βήμα με την πατερίτσα του και σταματάει λίγα μόλις βήματα μπροστά από τον ξαφνιασμένο Hendrickson(Osama Bin Laden).

 

-Δεν είσαι ούτε πρώτος ούτε ο τελευταίος ο οποίος είχε την κακή τύχη να αρχίσει να μου λέει μπούρδες για το πως δεν είναι "τέρατα υπομονής". Το πόση υπομονή 

έχεις ή, μάλλον στην περίπτωσή μας, δεν έχεις δεν έχει καμία απολύτως σημασία γιατί στην τελική κάνεις σας εδώ μέσα δεν μπορεί να με ακουμπήσει. Είμαι ο Accelerator, το νούμερο 1, o δυνατότερος Esper της Academy City! Εδώ δεν ήρθα να κάτσω να σας βλέπω να παίζεται τα "ήρεμα και πολιτισμένα Deathmatch" σας. Ο γρηγορότερος τρόπος να τελειώνω με τις βλακείες σας για να πάω ξανά στην Last Order είναι με ένα Free for All. Για αυτό και δεν πρόκειται να σεβαστώ τίποτα, την στιγμή την οποία παρουσιαστεί η ευκαιρία θα την αρπάξω! Όλοι είστε στόχος!

[TheGunsmasha]

Έπεσε η νύχτα. 

Κληρώνονται οι ρόλοι και μοιράζονται τα pms που σας ενημερώνουν.

 

Επανέρχομαι με την αφήγηση αργότερα.

Edited by TheGunsmasha, 08 December 2015 - 22:00.

[TheGunsmasha]

Δύο Καπνισμένες Κάνες

------------------------------------------------------------

 

 

Το περίστροφο κείτονταν σε απόσταση ενός χεριού από τα πόδια του. Σαν άλλος ιππότης της στρογγυλής τραπέζης, έπρεπε να αποφασίσει εάν θα σηκώσει το γάντι αποδεχόμενος την πρόσκληση αίματος. Το πρόσωπο απέναντι περίμενε καρτερικά την απόφαση του. Ποια ύπουλη δύναμη είχε σκηνοθετήσει αυτό το υποχθόνιο σενάριο, άραγε? Αγγελόμορφη δεν ήταν πάντως.
‘’Αποδέξου την πρόσκληση. Είναι ο μόνος τρόπος να βγούμε από εδώ ζωντανοί.’’ Είπε η φιγούρα ατάραχη.
‘’Δεν θέλω να έχω σχέση με αυτή τη διεστραμμένη σκευωρία.’’ Απάντησε ‘’Γύρνα στην θέση σου και όταν σε σκοτώσω αύριο, θα σφραγίσω μέσα μου αυτήν την τόσο ντροπιαστική για σένα πρόταση.’’
‘’Ντροπιαστική γιατί θέλω να ζήσω? Έχεις δει κάποιον πρωταθλητή στον οποίον να πραγματοποιήθηκε έστω και μία ευχή?’’ Είπε με μια δυναμική χειρονομία του χεριού του ‘’Από τους δέκα βγαίνει ένας μοναδικός νικητής, όμως το Δισκοπότηρο απαιτεί άλλον έναν καταλύτη ώστε να εμφανιστεί. Άλλη μια θυσία. Είτε πεθάνεις πρώτος, είτε πέμπτος, είτε είσαι ο τελικός ΄΄πρωταθλητής΄΄, η μοίρα μας είναι σφραγισμένη εάν δεν κάνουμε κάτι να αλλάξει.’’
‘’Ψέματα!’’ Φώναξε ‘’Ήρθες να μου ψιθυρίσεις λόγια τρέλας. Να χάσω τον νου μου και να με σκοτώσουν. Ένας λιγότερος αντίπαλος για εσένα.’’
‘’Το αν θα πεθάνεις ποσώς με ενδιαφέρει.’’ Είπε αγανακτισμένα ‘’Το Angra Mainyu, αργά ή γρήγορα, νεκρούς ή ακόμα ζωντανούς, θα μας καταπιεί όλους, υπενθυμίζοντας μας χλευαστικά το λάθος να κλείσουμε συμφωνία με την αιωνιότητα.’’
‘’Και κάποιος ανόητος θα με ξανακαλέσει από την αιώνια φυλακή μου, για να συμπεράνω προς απογοήτευση μου πως ο κόσμος δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό.’’ Γύρισε την πλάτη και κίνησε να φύγει ‘’Η ζωή δεν έχει ποτέ τίποτα να μου προσφέρει.’’
‘’Τουλάχιστον δεν είναι η φυλακή του Angra Mainyu.’’ Είπε και σήκωσε το όπλο ‘’Ο ξανθός που είναι μαζί με τον ιερέα το πέτυχε πάντως.’’
‘’Τι πέτυχε?’’ Ακούστηκε απομακρυνόμενη η σκυφτή σιλουέτα.
‘’Απέκτησε δεύτερη ευκαιρία στην ζωή.’’
‘’Ψέματα.’’
‘’Το όνομα του είναι Gilgamesh.’’ Είπε και ο άλλος σταμάτησε. Είχε ακούσει αυτόν τον μύθο να αντηχεί ανάμεσα στα ηρωικά πνεύματα. Κάποιος είχε σπάσει τα δεσμά της συμφωνίας. Γύρισε και με τρόμο είδε τον ιερέα έτοιμο να κατασπαράξει τον συναγωνιζόμενο του.
‘’Πίσω σου!’’ Πρόλαβε και φώναξε στο ηρωικό πνεύμα και αυτό με χάρη απέφυγε την μαγικά ενισχυμένη γροθιά του Kirei.
‘’Η ανθρώπινη ψυχή είναι δόλια οντότητα.’’ Είπε ο ιερέας και σήκωσε το ανάστημα του ‘’Πάντοτε ψάχνει τρόπο να προδώσει τον αφέντη της.’’ Τράβηξε πάνω τα μανίκια της καπαρντίνας του ‘’Είτε αυτός είναι η θνητή σάρκα της στην ζωή.’’ Άφησε το σώμα του να πάρει πολεμική στάση ‘’Είτε η αιωνιότητα των ψυχών αφού το κορμί καταρρεύσει.’’
 

 

Η αγκωνιά του άντρα μόλις που αποκρούστηκε από το πνεύμα, με τον άλλον πρωταθλητή να τρέχει προς βοήθεια του. Όσο ισχυρός και αν ήταν ο Μεγάλος Διαιτητής, δεν ήταν παρά ένας θνητός μπροστά τους. Εδώ όμως η τωρινή τους κατάσταση περιέπλεκε τα πράγματα. Η χρήση των μοναδικών τους δυνάμεων, και κάθε τι που θα πρόδιδε την ταυτότητα τους, ήταν έξω από την εξίσωση. Έπρεπε να τον κερδίσουν στο ίδιο του το παιχνίδι.
‘’Μην τον πυροβολήσεις! Θα γίνουμε αντιληπτοί!’’ φώναξε μάταια.
Με μια γονατιά ο οπλοφόρος ήρωας έριξε κάτω τον Kirei και τον σημάδεψε. Πυροβόλησε. Εκείνος έφερε χιαστή τα χέρια του και πρόφερε φράσεις Λατινικές. Η σφαίρα σταμάτησε χιλιοστά μπροστά από το μέτωπο του και το μαγικό πεδίο την εξαΰλωσε. Το ακόλουθο οστικό κύμα τους παρέσυρε μακριά από τον ιερέα. Αυτή η ριπή μαγείας θα ειδοποιούσε τον Gilgamesh. Το παιχνίδι μαζί τους λάμβανε σιγά σιγά τέλος.
Με τιτάνια δρασκελιά ποδοπάτησε το πιστόλι συνθλίβοντας το σε θραύσματα. Μία ακολουθία από γονατιές και κουντεπιέ έριξαν σχεδόν αναίσθητο τον πρώην κάτοχο του όπλου και κίνησε στον άλλον πρωταθλητή που τώρα σηκωνόταν στα πόδια του. Η πάλη μεταξύ τους συνεχίστηκε για λεπτά, με την πολεμική τέχνη του Kirei να βγαίνει όλο και πιο πάω από τις ατσούμπαλες σωματικές κινήσεις του αντιπάλου του. Η γροθιά στο διάφραγμα ήρθε αναπόφευκτα και το κεφαλοκλείδωμα απειλούσε με θάνατο τον διαγωνιζόμενο.

Ο σιγαστήρας εφάρμοζε άψογα. Όποιος και να ήταν ο σκοπός του συλλέκτη που του είχε παραχωρήσει τα όπλα, δεν τον ένοιαζε. Ο εγωισμός του για ζωή ξεπερνούσε την υπερηφάνεια του. Θα έφευγε από εδώ θριαμβευτής ανεξαρτήτως κόστους και θυσιών. Εισήγαγε τα βλήματα στο δεύτερο περίστροφο.
Η σιωπηρή σφαίρα διαπέρασε τους μύες της πλάτης του Διαιτητή αγκυροβολώντας μέσα στον δεξί του πνεύμονα, επάνω σε ένα πορφυρό ρυάκι αίματος. Ο άντρας άφησε τον σβέρκο που παραλίγο να διαλύσει αδυνατώντας να αναπνεύσει. Μακάβριοι ρόγχοι απέλπιδης προσπάθειας έβγαιναν από τα τρεμάμενα χείλη ενός θνητού, που σιγά σιγά Κάλυβε με τον μανδύα του ο απεσταλμένος του Άδη.
Τους έσπρωξε και προσπάθησε να τρέξει. Το στόμα του συλλάβισε το όνομα του Gilgamesh αλλά ο αιματηρός βήχας δεν τον άφηνε να φωνάξει. Γιατί δεν είχε εμφανιστεί ακόμα? Έπρεπε να είχε έρθει. Η δεύτερη βολή διέλυσε τον γόνατο του. Κατρακύλησε μέχρι που το σώμα του συγκρούστηκε με τον κορμό ενός πελώριου δέντρου. Ακούμπησε την πλάτη καθώς οι δυο τους πλησίαζαν.
Τρίτος πυροβολισμός, τέταρτος, άλλοι δύο διαδοχικοί και μετά ξανά με μεγαλύτερη μανία. Ο δολοφόνος σταμάτησε μόνο όταν ο συνεργάτης του, ναι, είχαν γίνει συνεργάτες πλέον, του κατέβασε το χέρι δείχνοντας το άψυχο σώμα του στόχο του. Σιωπή επικράτησε για λεπτά και μετά ώρες μεταξύ τους.
‘’Πως ήρθαν στα χέρια σου τα όπλα?’’ Ρώτησε τελικά ένας από τους δυο τους.
‘’Βρίσκονται για ώρα ανάγκης κάτω από τα τραπέζια των moderators στην αίθουσα που μαζευτήκαμε νωρίτερα.’’ Είπε σκουπίζοντας το μεταλλικό αντικείμενο με μια μεταξένια πετσέτα ο έτερος ομιλητής ‘’Ένα άτομο που μου συστήθηκε ως ΄΄συλλέκτης μαγικών αντικειμένων΄΄ με πληροφόρησε για την ύπαρξη τους και τον τρόπο να τα κλέψω αθόρυβα.’’
‘’Δεν μου αρέσει καθόλου το πως ακούγεται αυτή η ιστορία.’’ Σχολίασε σκεπτόμενος.
‘’Μου είπε πως ο μόνος τρόπος να φύγουμε από δω ζωντανοί είναι να επιβιώνουμε κάπως την ημέρα, όπου θα διεξάγονται οι αγώνες επιβίωσης, και την νύχτα να προσπαθούμε να δραπετεύσουμε ή να ανοίγουμε τον δρόμο για μια πιο εύκολη νίκη την ημέρα, εάν με πιάνεις.’’
‘’Οι αφέντες μας γνωρίζουν τίποτα από όλο αυτό το σκηνικό?’’
‘’Δεν ξέρω! Για αυτό και πρέπει να έρθουμε σε επαφή μαζί τους όσο το δυνατόν νωρίτερα.’’
Τα γεγονότα είχαν πραγματοποιηθεί σε μηδαμινό χρόνο και ο νους δεν μπορούσε να αναλύσει ικανοποιητικά τις δεδομένα. Το ένστικτο επιβίωσης όμως ούρλιαζε για συμμαχία.
‘’Καλώς, οπότε. Αύριο σου υπόσχομαι εκεχειρία εκ μέρους μου και την νύχτα θα επικοινωνήσουμε ξανά.’’ Άπλωσε το χέρι του ως υπογραφή συνεργασίας.
‘’Χαίρομαι που με εμπιστεύεσαι, έστω και τόσο’’ Έσφιξαν τα χέρια τους ‘’Καλύτερα να ξεκουραστούμε. Το επιπλέον μάνα που μας προσέφεραν οι επικαλεστές θα πρέπει να φτάνει για την επούλωση των πληγών μέχρι αύριο.’’

 

 

------------------------------------------------------------

 

 

Το γατάκι νιαούριζε κεφάτο καθώς η αφέντρα του έβαζε τα καλά της για τον εναρκτήριο λόγο της διοργάνωσης. Ένα τζινάκι από D&G για να δείχνει πως είναι με τον λαό, ένα ελαφρύ κασκόλ με απαλό μπεζ χρώμα για να πιάνει και τις καλλιτεχνικές φυσιογνωμίες, γυαλάκι μυωπίας- !!!!Kyaaaaaa!!!!- Ray΄΄Ban΄΄ για την εντύπωση, αμάνικη κάτασπρη ζακέτα με μαύρες λεπτομέρειες να χαράζονται στις άκρες της γιατί φέτος χειμώνα δεν το βλέπω να κάνει, και άρωμα ντόπιας παραγωγής: ΄΄Levi΄΄.
Με το που άνοιξε το καπάκι από το μικρό μπουκαλάκι με το υγρό, το ζωντανό ανατρίχιασε και έβαλε τις πατούσες του πάνω από τα μάτια του.
‘’Τέτοια κάνεις και αναρωτιέσαι γιατί δεν σου δίνω την αγαπημένη σου μπριζόλα, ΄΄Del Hatter΄΄ μαγειρεμένη.’’ Είπε και έσταξε λίγο υγρό στους καρπούς και ύστερα στον λαιμό της.
Επιτακτικοί χτύποι ακούστηκαν στην πόρτα ‘’Οσάμα!’’ Ακούστηκε να λέει ‘’Θέλω να μιλήσουμε προτού μαζευτούμε για το γεγονός.’’
‘’Βγαίνω, βγαίνω.’’ Είπε και πήρε το tablet μαζί της.
Ήταν πολύ νευρικός και έβλεπε ένα βίντεο στο κινητό του. Κίνησε προς το μέρος του να καταλάβει. Ήταν το τρέιλερ/διαφημιστικό που προβαλλόταν αυτόν τον καιρό για το απερχόμενο μεγάλο γεγονός.
‘’Ε, τί?’’ Τον ρώτησε.
‘’Το έχεις δει όλο?’’
‘’Ναι, ποιο είναι το θέμα?’’
‘’Το θέμα είναι πως σε 1:43 λεπτά διαφημιστικό για το Παλέρμο, το Παλέρμο που εγώ αναγέννησα, εγώ καταξίωσα, εγώ θεμελίωσα στο υποσυνείδητο όλων σας, εγώ περιλαμβάνομαι μόλις σε δύο δεύτερα και εκεί λειψός, γιατί λιποθυμάει και η άλλη η υστερική και μου καταλαμβάνει το πλάνο!’’ φώναξε δείχνοντας προς το μέρος του κάθε φορά που έλεγε την λέξη ΄΄εγώ΄΄.
‘’Και τι θες να κάνω? Αυτό το διαφημιστικό ήταν το μοναδικό που γυρίσαμε και σε λίγες ώρες ξεκινάει το θέαμα. Δεν χρειαζόμαστε άλλο.’’ Απάντησε ψυχρά και συνέχισε να κάνει tweets.
Εδώ το τελευταίο της ποστ:

Spoiler:

‘’Διαγωνιζόμενος ξεσπά για την έλλειψη προβολής του. Ίντριγκα!!''

 

 

‘’Δεν νιώθεις το δράμα μου Ιριστέλα.’’ Έκρυψε τα μάτια του από οδύνη, με το ένα μάτι του μισάνοιχτο να κρυφοκοιτά την αντίδραση της.
‘’Έλα, έλα, θα έρθουν καλύτερες αφηγήσεις που θα σε περιλαμβάνουν εκτενώς.’’ Τον παρηγόρησε.
‘’Δεν θα κάτσω με σταυρωμένα τα χέρια!!!’’ Φώναξε με αυτοπεποίθηση ‘’Θα τους δείξω εγώ ποιος είναι το αληθινό αστέρι εδώ μέσα!!’’
‘’Μπράβο, έτσι σε θέλω. Συνέχισε δυνατός!’’ Άσε με τώρα να δώσω την ομιλία μου η γυναίκα.’’
‘’Και αυτό εγώ το εφηύρα Κάποτε ήμουν εγώ που έγραφα τους εναρκτήριους λόγους και έβαζα δικούς μου να τους απαγγέλλουν. Σιγά μην γινόμουν σουπιά του συστήματος και έβαζα εσέν-‘’

Το γατάκι τον λιγουρεύτηκε. Απόκοσμα πλάσματα με γλοιώδη πλοκάμια άρχιζαν να προβάλουν από τους τοίχους και να καλούν το όνομα του. Το έδαφος έγινε υγρό και η υγρασία αποπνικτική. Ένα βρεγμένο κοριτσάκι με απαίσια ωχρά μάγουλα και μώλωπες γύρω από τον λαιμό της εμφανίστηκε μπροστά του και τον κοίταζε με παράπονο.
‘’Γιατί δεν με έσωσες Οσάμα?’’ Είπε με την σιγανή παιδική φωνή της.
Η Ιριστέλα περίμενε να ολοκληρώσει την φράση του πριν προβεί σε κάποια ενέργεια.
‘’….. και έβαζα εσένα άλλον, κάποιον άλλον. Άλλον, άλλον, τελείως άλλον. Δεν θα έβαζα έναν ξένο να πει τον εναρκτήριο λόγο. Έτσι δεν είναι?’’ Το έσωσε στο τέλος. Όλες οι ψευδαισθήσεις υποχώρησαν.
‘’Ωραία, χαίρομαι που με στηρίζεις τρομοκράτη.’’ είπε κοιτώντας τον με τα Κθούλου μάτια της και μετά κίνησε να φύγει.

 

 

------------------------------------------------------------

 

 

Στην αίθουσα αναψυχής των επικαλεστών ένιωθα νταντά νήπιων. Οι αυτόματες περιοδικές ερωτήσεις του Takayama για το πότε ξεκινάει το σόου μου υπενθύμιζαν ευγενικά πως δεν θα έφευγα με πλήρη διαύγεια μυαλού από εκεί μέσα. Ενώ οι λιγότερο συχνές, αλλά πεπερασμένα βέβαιες εκτοξεύσεις των μπιλιών από το τραπέζι του μπιλιάρδου στο πάτωμα, καμτζίκωναν την ακοή μου με τον θόρυβο τους.
Ο LethalMike είχε αποφασίσει να διδάξει μπιλιάρδο στον Kamui και εκείνος να βασανίσει με την σειρά του την πολυτελή τσόχα. Ενίοτε ακουγόταν κάποια επιτυχημένη βολή να εισέρχεται στον μηχανισμό κάτω από τις τρύπες του τραπεζιού και να καταλήγει στην θέση αποθηκεύσεως τους. Ο Ody έτριψε τα μάτια του μετά από μισή ώρα στενάχωρης παρακολούθησης του παιχνιδιού τους, και ακολούθησε τον Leon στους καναπέδες, αράζοντας τα πόδια τους χαλαρά από πάνω, και έστησαν στην μέση του επίπλου ένα ταβλάκι με τσικουδιά για συνοδεία.
‘’Πότε αρχίζει?’’ Ρώτησε ο Yuuchi και έβγαλε την μπλούζα του. Από κάτω στην άσπρη φανέλα είχε προσθέσει φωτογραφία του Mad_Hatter με την φράση ΄΄Hasta Siempre Comandante΄΄.
‘’Μιάμιση ώρα με το ρολόι.’’ Απάντησα πριν μπει μέσα ο Οσάμα. Είχε βάλει όλα τα γιορτινά του χρυσαφικά, μαύρο γυαλί ώστε να δείχνει απροσπέλαστος και κρατούσε συμπληρωμένες υπεύθυνες δηλώσεις, τις οποίες άρχισε να μοιράζει αμέσως ξεκινώντας από την Mpoygatsa.
Εκείνη έδειχνε στον Zane το λεύκωμα με τις φωτογραφίες που είχε τραβήξει μαζί με τον Saito όσο βρίσκονταν στην Ιαπωνία. Τώρα είχαν φτάσει στην κατηγορία των selfies. Τσίριξε χαρούμενη από την συγκίνηση σε ανυποψίαστη στιγμή κάνοντας τον Zane να φρύξει από το ύψος της φωνής της. Άλλο που δεν ήθελε η Kai, με το που πέρασε ο Οσάμα από δίπλα της πήρε τον λόγο:
‘’Πάντως παιδιά, δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα δεν μου άρεσε ο τόσος λίγος χρόνος που αφιερώθηκε στον Οσαμάκο από εδώ στο τρέιλερ.’’
‘’Kai!!!’’
‘’Δηλαδή τόση προσφορά και αυτό ήταν το ευχαριστώ της διεύθυνσης?’’ Έλεγε με θεατρικό τόνο ‘’Έλα πες μας κάποιο από τα κατορθώματα σου να γελάσουμε.’’
‘’Δεν θα υποκύψω σε κατώτερους παίκτες, θνητή κομπάρσα.’’ Απάντησε σκουπίζοντας τον ιδρώτα από το μέτωπο του με το μανίκι της μπλούζας του. Αυτός ο πονοκέφαλος τα τελευταία λεπτά τον είχε γονατίσει.
‘’Μόνο ο Zane με καταλαβαίνει.’’ Και εκείνος σηκώθηκε χτυπώντας τρεις φορές το στήθος του με σεβασμό.
‘’Τι ρόλο βαράει η φυλλάδα Οσάμα?’’ ρώτησε ο Lord Leon.
‘’Είναι συμπληρωμένες υπεύθυνες δηλώσεις που θέλουν μόνο την υπογραφή από τον καθένα σας και με το που δεχτείτε, για κάθε 10 λέξεις που θα πήγαιναν σε δικό σας διάλογο, οι 9 θα πάνε σε εμένα αντίθετα. Εάν το συμπληρώσετε όλοι, για κάθε 100 λέξεις διαλόγων οι 81 θα είναι δικές μου και εσείς θα έχετε ολόκληρες 19 για εννέα άτομα! Τρελάθηκε το αφεντικό!!!’’ εξήγησε μοιράζοντας τις με χάρη μέχρι και την τελευταία.
‘’Άσε μας μωρή ντίβα.’’ Είπε ο Takayama ‘’Πόση ώρα ακόμα?’’
‘’Πρόσεχε πως μιλάς στον μεγάλο εσύ.’’ Πετάχτηκε ο Λέων κατά του Yuuchi.
‘’Όλα καλά Chuck… εεε… Λέων Συγγνώμη’’ Είπε ο Οσάμα και σχεδόν κατέρρευσε σε μια καρέκλα ‘’δεν νιώθω πολύ καλά.’’
‘’Γιατί δεν με έσωσες Οσάμα?’’ Τον ρώτησε η μικρή κοπέλα στα μάτια της φαντασίας του. Ζούλιξε τα χέρια του στους κόγχους των ματιών του με τέτοια πίεση που θαρρείς θα τα συνέθλιβε. Πάλι αυτός ο εφιάλτης τον τυραννούσε. Ακόμα και την ημέρα φάνταζε ζωντανός.
‘’Τι έπαθε ο άνθρωπος?’’ Σηκώθηκαν όλοι να δουν εάν έχει κάτι σοβαρό.
‘’Καμιά ορθοστατική υπόταση θα έπαθε.’’ Απαντάω ατάραχος.
‘’Δεν θα τον βοηθήσεις?’’ ρώτησε η Fallen.
‘’Γιατί φοιτητής ιατρικής είμαι?’’

Αυτός που δεν έκανε τίποτα από το να αναμένει με μάτια γουρλωμένα την αρχή της διοργάνωσης ήταν ο Babba. Ο άνθρωπος που αν γράψεις στο ξεκάρφωτο ΄΄Παλέ-΄΄ στην Γενική Συζήτηση θα σου γράψει ΄΄-ρμο΄΄. Εκείνος που γράφει:
1. Babba 
δημιουργώντας λίστα συμμετοχής για Παλέρμο χωρίς να υπάρχει αφηγητής. Το παιδί που όταν κάνει quote κάποιον σε άκυρο thread θα βάψει μπλε το όνομα του και θα κοκκινίσει του άλλου. Το παλικάρι που αν μπορούσε να έχεα τον ρόλο του ιατρού και να προστατεύει τον εαυτό του κάθε βράδυ θα το έκανε. Ένας γύρος χειροκροτήματος για τον παίκτη που θα γράψει περισσότερα in-game από ότι εγώ στις αφηγήσεις της νύχτας.

 

 

------------------------------------------------------------

 

 

Επίσημοι, γόνοι αριστοκρατικών οικογενειών, πολιτικοί ηγέτες, άτομα της διανόησης και των επιστημών. Αυτός ήταν ο κόσμος που λάτρευε η αρχοντιά της. Και αυτός ήταν που την επευφημούσε με το ζεστό του χειροκρότημα τώρα. Κάθε βήμα της επάνω στο κόκκινο χαλί στην πορεία τους προς το βάθρο τραβούσε όλο και περισσότερα φλας. Δημοσιογράφοι σπρώχναν ο ένας τον άλλον για μία δήλωση, έστω μονοσύλλαβη.
Στα δεξιά της η Ice_Hime με την υπέροχη τουαλέτα της χαιρετούσε τους θεατές που ζητωκραύγαζαν το όνομα της, ενώ αριστερά της η Maya_chan ντυμένη επίσης βασιλικά απολάμβανε να λέει όχι στις ερωτήσεις των φωτορεπόρτερς. Ο Hajime_ Saito ως τζέντλεμαν της υψηλής τάξεως, άφηνε τις κυρίες μπροστά, χαμογελώντας γεμάτος αισιοδοξία για το επαγγελματικό του μέλλον και στάτους.
Ανέβηκαν στα σκαλιά του βάθρου για την οικογενειακή φωτογραφία. Ο Saito τοποθετήθηκε ένα σκαλί παράπανω από τα προηγούμενα χρόνια, χάρης στην προαγωγή του. Η Ιριστέλα πήρε την θέση στην μέση της παρέας και ετοιμάστηκε για τον φακό όταν έγινε κάτι που δεν έπρεπε να συμβαίνει. Για πρώτη φορά μετά από ότι έμοιαζε αιώνες, το βλέμμα της έπρεπε να υψωθεί για να συναντήσει το δικό του.

''Winter is Coming'' είπε ένας άντρας με μπούκλες ανάμεσα στο κοινό.

Εικόνες από το μυαλό της Ιριστέλα την δεδομένη στιγμή.

Spoiler:

♀>♂ →  Ω≠R → ₫(∆♂⁄∆♀) > 1 → ☻−♂ ≈☻→ Hajime_Saito + قط = [/rip] → ☺☼☺☼☺

 

♫♫♫Da da da da daa

It’s the motherfuckin’ D O double G

(Snoop Dogg) ♫♫♫

 

Κούνησε το κεφάλι της πέρα δώθε και συνήλθε πριν γίνουν ευτράπελα. Νεραιδόσκονη σκέτη η φωτογραφία. Ανέβηκε το υπόλοιπα μικρά σκαλοπατάκια και πήρε βήμα πίσω από το μικρόφωνο:

‘’Σε καιρούς τρομακτικούς για την κοινότητα μας, η εμπιστοσύνη και κατανόηση σας μας έδωσε έμπνευση για ευημερία και πρόοδο. Με γνώμονα την πίστη του λαού χτίσαμε αυτόν τον ναό λατρείας της ελπίδας για το αύριο. Κάθε χρόνο ανανεώνουμε το μυστήριο της θρησκείας μας με την διεξαγωγή του μεγαλοπρεπούς αγώνα επιβίωσης ΄΄Παλέρμο΄΄, όπου δέκα ηρωικοί πρωταθλητές διαγωνίζονται έως την τελευταία αναπνοή, με έπαθλο μυθικά πλούτη και δόξα και φυσικά την ευχή του Ιερού Δισκοπότηρου. Η διεξαγωγή του είναι μία υπενθύμιση της κτηνωδίας στην οποία μπορεί να φτάσει η μονάδα χωρίς σοφή καθοδήγηση, αλλά και εορτασμός της φιλοδοξίας της, που θρέφει με αίμα τον ζωντανό οργανισμό που αποτελεί η κοινότητα μας.
Παρακαλώ, απολαύστε το θέαμα, και είθε οι πιθανότητες να είναι πάντοτε υπέρ σας!’’ Ολοκλήρωσε με μια φινετσάτη χειρονομία των χεριών της.

 

 

------------------------------------------------------------

 

 

Έκτη ταχύτητα στο mountain bike set, τάρανδοι έτοιμοι να καλπάσουν με την διαταγή του κύρη τους, σπαθιά έτοιμα να απελευθερωθούν από τα δεσμά των θηκών τους, μάσκα φορεμένη, δαιμονικές μορφές ενεργοποιημένες, ηλεκτρομαγνητική ισχύς κολάρου πατημένη, δίκαννο του ’45 στα χέρια, λοιπά ξόρκια κασταριμένα, power ups στην αναμονή, αναμονή για το σήμα και -GO-

Όμως ο καπνός στον ορίζοντα ήταν κόκκινος. Αυτό σήμαινε εφήμερη αναβολή.

 

 

------------------------------------------------------------

 

 

Ο κόσμος φοβισμένος άνοιγε δρόμο να περάσει ο υπέροχος νέος. Σαν δώρο εκ ουρανού φάνταζε η μορφή του, γαληνεύοντας το μακάβριο θέαμα του νεκρού άντρα στην αγκαλιά του. Ο Gilgamesh έφτασε στο βάθρο στιγμές από την ολοκλήρωση της ομιλίας να αναγγείλει τα δυσάρεστα νέα.
‘’Δεν πρόλαβα να τον σώσω. Έφτασα πολύ αργά.’’ Είπε με στενάχωρο ύφος ‘’Υπάρχουν σκυλιά ανάμεσα τους που δεν ακολουθούν τους κανόνες.’’
Τα λόγια φάνταζαν αιρετικά μπροστά στην ιεροτελεστία της διαδικασίας. Η ακεραιότητα της διοργάνωσης ήταν στον αέρα εάν δεν έπαιρναν δρακόντεια μέτρα. Με ένα νεύμα η πρόεδρος διέταξε την καθυστέρηση της έναρξης και ξεκίνησαν να συνεδριάζουν μεταξύ τους.
Ξέρετε όπως οι δικαστές που φέρνουν τα βιβλία ή τα χέρια τους μπροστά στα στόματα τους στα δικαστήρια για να μην βλέπεις τα χείλη τους. Όλοι θέλουμε να το κάνουμε αυτό, ακόμα και αν υποδυόμασταν πως κουβεντιάζουμε.

Η ιδέα σπινθηροβολούσε στα μάτια της γραμματείας όταν ενημέρωσαν τον Βασιλιά των Βασιλέων.

 

 

------------------------------------------------------------

 

 

 

Άστραψαν οι ουρανοί με την είσοδο του Gilgamesh στην αρένα. Ίχνη μίσους και αηδίας υπήρχαν διάχυτα στο βλέμμα του καθώς οι πύλες τις Βαβυλώνας άνοιγαν μπροστά στα υπόλοιπα Ηρωικά Πνεύματα. Αλυσίδες αρχαίες και υμνούμενες από την αυγή του πολισμού ξεπρόβαλαν και ελίχθηκαν ζωντανές μέσα στην αρένα. Άλλες συνδυάστηκαν μεταξύ τους και οι πλέον μεγαλύτερες εισήλθαν βαθιά στην γη χτίζοντας γύρω από τους μονομάχους μια χρυσή φυλακή.
‘’Ο Μεγάλος Διαιτητής της συνεδρίας βρέθηκε το πρωί δολοφονημένος από δικά σας χέρια.’’ Είπε ‘’Χέρια που δεν καταλαβαίνουν που αρχίζει και που τελειώνει η εξουσία τους.’’
‘’Έχετε την τιμή να σας απευθύνεται ο νόμιμος ιδιοκτήτης κάθε τι υλικού στον κόσμο μας.’’ Βρόντηξε η φωνή του στους αιθέρες. ‘’Οι ζωές σας είναι δανεικές κόπροι, και μόνο όταν σας δώσω εγώ το ελεύθερο θα έχετε δικαίωμα να θεωρείστε αφέντες του εαυτού σας.’’
‘’Είμαι ο Gilgamesh, Βασιλεύς των Βασιλέων, ο ένας και μοναδικός Αυτοκράτορας αυτού του κόσμου. ‘’

 

 

Your Host and  DM- Gilgamesh

 

 

‘’Οι κανόνες διαφοροποιήθηκαν. Μέχρι να βρεθούν οι δύο δολοφόνοι μεταξύ σας, δεν θα υπάρξουν μάχες και αιματοκύλισμα δίχως σκοπό.’’ Εξήγησε ‘’Αντί να σφαχτείτε σαν ζώα, θα καθίσετε να επιχειρηματολογήσετε σαν άνθρωποι ποιους πιστεύετε για ενόχους, και στο τέλος κάθε ημέρας εκείνος με τις περισσότερες ψήφους θα λιντσάρετε, εκτός βέβαια εάν μπορεί να μας αντιμετώπισει όλους, ή οι πραγματικοί δολοφόνοι μετανοήσουν και αποκαλύψουν ποιοι είναι, ώστε να τους καθαρίσουμε μία ώρα νωρίτερα και αυτή η φαρσοκωμωδία να λάβει τέλος.’’

 

‘’Ποιος θα ξεκινήσει το battle royal, άραγε?’

 

 

------------------------------------------------------------

 

 

(Η ημέρα θα κρατήσει μέχρι το Σάββατο 10 μ.μ., οπότε πέφτει και η νύχτα. Μην ξεχνάτε να χρωματίζεται με μπλε τον εαύτο σας και όσους θεωρείτε αθώους και με κόκκινο τους υπόπτους που ψηφίζεται.

 

Μην βάζετε πολλά χρώματα γιατί αφορμή ψάχνει η Kai να ζωγραφίσει. )

 

 

[Kai]

Greece (Kai)

(Οι ωραίοι έχουν χρέη)

 

 

 

"ΟΧΙ ΠΑΛΙ ΕΚΛΟΓΕΣ!" φώναξε αφού πετάχτηκε ξαφνικά επάνω από τον βαθύ του ύπνο. "Αυτός ο συμφεροντολόγος ο Gunsmasha φταίει για όλα, ποιος ξέρει τι μίζες πήρε και τι θέση του τάξανε για να το οργανώσει όλο αυτό. Όλοι σας μπορεί να είσαστε συνεργοί στο έγκλημα, μόνο ο Hendrickson (Osama)  φαίνεται καλός και ποιοτικός ομιλητής, σαν καθαρή ελληνική φέτα Π.Ο.Π., καθώς προβάλει τα παραδοσιακά προϊόντα του τόπου μας προτείνοντας στους συνευρισκόμενους τη θρυλική, παραδοσιακή, τσικουδιά. (Μοναδική ευκαιρία. Προλάβετε πριν φορολογηθεί διπλά). Όχι σαν τον Santa (Babba) που υπέκυψε στον καπιταλισμό και εξυπηρετεί συμφέροντα άλλων χωρών.

[Osama Bin Laden]

Hendrickson

 

 

(καθαρίζει την τσικουδιά από το μανίκι του και σταματάει να ασχολείται με τον Accelerator (Takayama Yuichi))

 

Όπως έκανες εσύ Ηρακλούκο (Kai), που πουλήσες το σπίτι σου στους δανειστές σου και τώρα εξυπηρετείς ξένα συμφέροντα; Άσε τον Santa (Babba) ήσυχο, γιατί το ίδιο ξεπουλημένος με αυτόν είσαι και εσύ. Ποιος ξέρει, ίσως εσύ σκότωσες τον Kurey, Kirai, όπως τον λένε τελοσπάντων, επειδή στο έθεσαν σαν προϋπόθεση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπας και σου διαγράψουν επιτέλους μέρος του χρέους σου.

 

 

edit: χρώματα

Edited by Osama Bin Laden, 09 December 2015 - 13:25.

[Kai]

Greece (Kai)

(Οι ωραίοι έχουν χρέη)

 

 

 

Συκοφαντίες. Εγώ ψήφισα ΟΧΙ, Hendrickson (Osama)  , άλλοι το πούλησαν πριν προλάβει να το πάρει η τράπεζα. Ο Kirei ήταν παπάς, δεν μπορούσα να τον σκοτώσω, ξες τι χέρι θα μου έβαζε ο Αρχιεπίσκοπος άμα τάραζα πάλι τη σχέση με τους καθολικούς, ήδη έχω τον Άνθιμο να με πρήζει που τελευταία έχει πέσει το κασέ του. Άσε που εντάξει δεν ήταν και πολύ μεγάλος σε ηλικία για να με κατηγορήσεις ότι τον σκότωσα επειδή του έκοψα τη σύνταξη. 

 

Santa (Babba).

[Osama Bin Laden]

Hendrickson

 

Την σύνταξη, όχι, αλλά με το επίδομα ανεργείας ή τις εξώσεις τι γίνεται; Είμαι σίγουρος ότι ο παπαkirei θα έμενε στον δρόμο, και θα του έκοβες την μοναδική πηγή εισοδήματος του, το ταμείο ανεργίας. Άσε που επειδή είναι και κάποιας ηλικίας, θα δυσκολευόταν πολύ να ξαναβρεί δουλειά. Όχι, δεν με πείθεις, Ηρακλή (Kai). Είμαι σίγουρος ότι ανακάλυψες ότι ο παπάς ήταν είτε παλιός πασόκος συνδικαλιστής που σου έκανε χαλάστρα την "αριστερή" κυβέρνηση, είτε μέλος της Συνομωσίας Πυρίνων της Φωτιάς, οπότε έβαλες τους μπάτσους να τον καθαρίσουν.

[Kai]

Greece (Kai)

(Οι ωραίοι έχουν χρέη)

 

 

 

Γιατί να έπαιρνε ΚΑΙ επίδομα ανεργίας. Μια χαρά δουλειά είχε! Δεν φτάνει που έπαιρνε πόσα λεφτά μαύρα από αγιασμούς και δήθεν δωρεές, όχι και επίδομα ανεργίας από πάνω, Hendrickson (Osama)  . Δε βγαίνω, τόσους συγγενείς τρίτου βαθμού υπουργ  τίμιους πολίτες έχω να θρέψω.

 

Jingle bells~