Ο τομέας των μαχών και ο ρυθμός εμφάνισης των κακών είναι τα χειρότερα κομμάτια του One Punch Man. Δεν παρωδείται η μεταχείριση αυτών των θεμάτων από shonen σειρές, απλά δίνεται η αίσθηση ότι ο δημιουργός βαριόταν να σχεδιάζει μάχες και τέρατα αλλά παράλληλα ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει και έτσι απέκτησε απλά διεκπεραιωτικό χαρακτήρα η διαδικασία.
Από την άλλη το sol κομμάτι και η κοινωνική κριτική είναι αναπάντεχα ευχάριστα. Ο Saitama αν και θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο, συντηρεί ένα αποδεδειγμένα άδικο σύστημα για να μην γίνει κι αυτός κακός ξεφεύγοντας από τα στεγανά που δημιούργησε η κοινωνία για τους ήρωες. Η ατολμία που συγκρούεται με την επιθυμία να γίνει αποδεκτός και αρεστός τον κάνει ευχάριστο στη παρακολούθηση χαρακτήρα.
Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες μέχρι τώρα, είτε πρόσκεινται στην ολιγομελή ομάδα του Saitama, είτε είναι εχθροί του ή είτε τέλος, απεργάζονται την καταστροφή κάθετι καλού δυστυχώς παραμένουν γραπωμένοι σε ακρότητες για να γίνουν διακριτοί. Κάποιος θα είναι ο γρήγορος, άλλος ο αόρατος και πάει λέγοντας. Είναι χρήσιμοι για τα σκετς στα οποία στηρίζεται το One Punch Man για να βγάλει γέλιο, και βγάζει γέλιο.
Αλλά είναι εντελώς άχρηστοι στο χτίσιμο ενός πιστευτού εναλλακτικού κόσμου που είναι απαραίτητος ως ραχοκοκκαλιά της κοινωνικής κριτικής που διαπνέει το έργο. Χωρίς αυτήν, η σειρά υποβιβάζεται στην απόπειρα του Snek να χτυπήσει τον Saitama. Αστείο για λίγο και τελικά ξεχαστό.
Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από 1451: 09 Νοέμβριος 2015 - 16:06
