91 replies to this topic

[eleospleon]

Spoiler:

Όντως το βαθύ κάθισμα παίζει να 'ναι μεγάλο ψέμα, αλλά anime superpowers, τι να κλάσει ο ρεαλισμός. Ότι είχε τακτική και τον έλεγχο όμως καθ' όλη τη διάρκεια της κούρσας, ή τουλάχιστον ως επί το πλείστον, δε μπορούμε να το αρνηθούμε.

 

Περιμένω να του τελειώσει το mana πάντως μετά απ' αυτό.  

 

Spoiler:

Το ότι έχει τακτική δεν μπορώ να του αρνηθώ, όλα υπολογισμένα τα είχε ο σιχαμένος.

[LuluChan92]

Επεισόδιο 37: ΟΚ, σ'αυτό το επεισόδιο ΒΑΡΕΘΗΚΑ. Το τραβάνε απ' τα μαλλιά για ν'αφήσουν cliffhanger και να δούμε το 2ο κύκλο??? Νομίζω ότι μόλις φτάσαμε στο όριο. Enough is enough. Άλλο ένα ρημάδι επεισόδιο έχει μείνει γι' αυτή τη σεζόν, έλεος πια.

 

Δε μπαίνω στη διαδικασία ν'ανοίξω spoiler tag, δεν έχω κάτι άλλο να πω αυτή τη φορά.

[1451]

Σίγουρα θα μπορούσαν να κόψουν κομμάτια και να προχωρήσουν στο ψητό. Παρ' όλα αυτά δεν βαρέθηκα.

Spoiler:

Ψυχολογικό πολύ αυτή τη φορά, το έκαναν υπερβολικά δραματικό εκεί που άφησαν τους δυο sprinters πίσω. Δεν είναι και πόλεμος.

Νομίζω ότι αυτοί που έρχονται δεν είναι οι ποδηλάτες του Χακονε αλλά η τρελοπαρέα του Ονοντα.(το υπονοεί και ο τίτλος του επόμενου άλλωστε).

[Erebos]

Spoiler: 37

Πόσο overdramatic ήταν αυτό... έλεος...

Λογικό δεν είναι εφόσον πλησιάζουν τον τερματισμό να τα δώσουν όλα, ειδικά ο Ace που υποτίθεται φυλάει δυνάμεις μέχρι το τέλος? Στην 1η μέρα το ίδιο δεν έκαναν? Γιατί τώρα κάνουν λες και τους εγκατέλειψαν?

 

Άντε να τελειώνει η σεζόν και το dropάρω. Δεν αντέχω άλλο.

[eleospleon]

Σε όλο το επεισόδιο ένα πράγμα σκεφτόμουν μόνο, σταματήστε να μιλάτε και προχωράτε, τα ίδια και τα ίδια έλεγαν συνεχεία...

 

Αφού έχει μείνει μόνο ένα επεισόδιο για αυτή τη σεζόν σημαίνει οτι την τελευταία μέρα θα την δούμε στην επόμενη σεζόν? δεν το τραβάνε λίγο υπερβολικά? και παίζει και ολόκληρη σεζόν να μας δείχνουν εκείνη την τελευταία μέρα, λίγο απογοητεύτηκα, περίμενα πιο γρήγορους ρυθμούς.

[Snape]

Έχοντας δει το άνιμε Over Drive περίμενα πως θα δω κάτι εξισου καλό αρχίζοντας το Yowamushi Pedal αλλά τελικά δεν συνέβει αυτό.
Το τραβάνε υπερβολικά από τα μαλλιά και οι χαρακτήρες πέρα του main μου φάνηκαν αδιάφοροι εως εκνευριστικοί.
Για την 2η σεζόν δεν ψήνομαι ιδιαίτερα, θα την έβλεπα μόνο σε περίπτωση που δεν θα ξεπερνούσε τα 12 επεισόδια.

[LuluChan92]

Επεισόδιο 38: Ευτυχώς δεν είχε τα μαύρα χάλια του 37... Βασικά αυτό.

Τώρα, όσον αφορά όλη αυτή τη σεζόν. Θα μπορούσαν οι συντελεστές να μη τραβήξουν τη δεύτερη μέρα του Inter-High (αλλά και κάποιες άλλες φάσεις) από τα μαλλιά. Αυτό είναι το βασικό μου παράπονο. Από κει και πέρα, δε μ' ενόχλησε κάτι τόσο πολύ ώστε να χρειάζεται ειδική μνεία στο summing-up.

Το πιο πιθανό είναι ότι θα παρακολουθήσω και την επόμενη σεζόν. Ελπίζω μόνο σε λιγότερες φάσεις που να τις τραβάνε από δω κι από κει για να φαγωθεί χρόνος.

Edited by LuluChan92, 01 July 2014 - 16:44.

[1451]

Επαναφέρω το νήμα όπως

Spoiler: s01

ο Ονόντα επανέφερε την ομάδα του στο βουνό.

 

Spoiler: s02e02

Η πρώτη φορά που διαφοροποιούμαι από τις ιδέες του Μιντο. Θεωρώ ότι η άμιλλα πράγματι βελτιώνει όλους τους εμπλεκόμενους και ο σεβασμός στον αντίπαλο δεν είναι ένδειξη αδυναμίας.

Νομίζω ότι θα χάσει την κούρσα επειδή η επίσπευση του σχεδίου δείχνει την απελπισία του. Δε νομίζω να έχει να κάνει με την έλλειψη εμπιστοσύνης προς την ομάδα του, γνωρίζει τις δυνατότητες των ποδηλατών του πολύ καλά όντας και ο ίδιος φαινόμενο.

 

Στο σημείο που ο Κιντζου έλεγε πως κουβαλάει τις ευχές και τις ελπίδες της ομάδας ήταν σαν να έβλεπα τον Αρθούρο στο στρογγυλό τραπέζι. Έπρεπε να προσθέσουν πυγολαμπίδες γύρω του.

[Kai]

Spoiler:

Στο δεύτερο επεισόδιο μου φάνηκε αστεία η σκηνή με την κοπελα που σχολίασε πόσο αηδιαστικος ήταν παρόλο που ηταν πρώτος όχι μόνο επειδή ήταν η μονη που αποδόθηκε με χαιρεκακη έκφραση ενώ έκαναν παρόμοια σχόλια και άνδρες αλλά και γιατί ήταν σχεδόν επίπονο να βλέπεις τον δημιουργό να προσπαθεί να τον παρουσιάσει όσο πιο αποκρουστικό γίνεταιγίνεται, με αποκορύφωμα το τελευταίο επεισόδιο, χτίζοντας τον δρόμο γι`αυτη τη σκηνή. Εν τω μεταξύ ο Μιντοσουτζι είναι ο μόνος που παρουσιάζεται έτσι μόνο και μόνο επειδή σκέφτεται αποκλειστικά τη νίκη, αν τον χειριζόταν -θα ηταν λίγο άστοχο να πω με σεβασμό- ας πούμε λίγο καλύτερα και παρουσίαζε τις διαφορετικες φιλοσοφίες χωρίς να είναι τόσο φανερή η προκατάληψη ίσως μου άρεσε λίγο περισσότερο. Η σειρά είναι βουτηγμένη καπως άσχημα μεσά στην υπερβολή οπότε δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Χαρηκα που δώθηκε λίγος χρονος στον Ισιγκακι γιατί τον συμπαθούσαν γενικά και χρειαζόταν να δείξει τα πράγματα κι από την μεριά του.

[1451]

Spoiler: s02e04

Sore loser ο Μιντο δεν είχε το κουράγιο να παρουσιαστεί στη βράβευση. Ίσως τώρα να καταφέρει να καταλάβει πώς ένιωθε ο Ιμαηζουμι. Λογικά αυτός θα είναι και ο άσος της τρίτης ημέρας αν και λαμβάνοντας υπ' όψιν τον διάλογο του Τουντου με το Μαναμι μάλλον θα το πάνε για τελική αναμέτρηση με τον mr cadence Ονοντα. Το Σοχοκου χρειάζεται επειγόντως γιατρό/φυσικοθεραπευτή γιατί μέχρι τώρα οι Ταντοκορο και Κιντζου έβγαλαν πρόβλημα και είναι από τα βασικά στελέχη της ομάδας.

 

Πρόσεξα και στα op/ed κάτι νέους με πράσινες στολές, να τους προορίζουν άραγε για τους νέους κακούς τώρα που ο Μιντο δάγκωσε περισσότερα από όσα μπορούσε να μασήσει;(και του έσπασε το δόντι για αυτό)

Edited by 1451, 28 October 2014 - 10:24.

[Alpasar]

Βλέποντας το S02Ε20 δεν μπορω παρα να σχολιασω

Spoiler:

Πόσο τέρας προσπαθούν να κάνουν τον MIDOUSUJI πια να μοιάζει; Νομίζω πως υπερβάλλουν, σε λιγο θα παψει να μοιαζει και με ανθρωπο  

[Kamui]

Πάει καιρός από τότε που έβλεπα τα περισσότερα επεισόδια αλλά μιας και το τελείωσα τώρα ας σχολιάσω.

Σε γενικές γραμμές συμπάθησα τη σειρά. Παρά τις ατελείωτες αισιόδοξες παπαρολογίες δεν έπαυα να συγκινούμαι και να ανατριχιάζω σε διάφορα στιγμιότυπα. Τα στερεότυπα υπήρχαν και ήταν αισθητά, αλλά δεν ήταν χυδαία. Αυτό μου άρεσε. Υπήρχαν καρικατουρίστικοι χαρακτήρες και συμπεριφορές, αλλά η κατάσταση δεν οδηγούσε σε χυδαιολογία και ξεφτιλισμό ορισμένων σταμπαρισμένων χαρακτήρων, όλοι μπορούσαν να διατηρήσουν κάπως την αξία τους χωρίς να γίνεται ο ένας μονίμως comic relief για την ανάδειξη του coolness των άλλων.

Περισσότερο συμπάθησα Makishima και Μidosuji. Ο πρώτος λόγω της εναλλακτικότητας του και της θέλησης του να κάνει τα πράγματα με το δικό του τρόπο (ο οποίος δυστυχώς έρχεται λίγο σε ρόλο κομπάρσου λόγω του επίσης climber πρωταγωνιστή). Ο δεύτερος παρουσιάστηκε πράγματι πιο τερατώδης απ' ότι χρειαζόταν, πιστεύω πώς η προσωπικότητα του ήταν από τις πιο συνεπείς και κατανοητές εκεί μέσα.

Σε γενικές γραμμές η δράση ήταν έντονη και όχι ιδιαίτερα προβλέψιμη, αλλά νομίζω πώς το τελευταίο κομμάτι άρχισε κάπου να χάνεται στη δεύτερη σεζόν κυρίως. Σταδιακά άρχισα να κουράζομαι και να δυσκολεύομαι να ακολουθήσω τα γεγονότα γιατί άρχισα να χάνω το μέτρο σε σχέση με τις αντοχές καθενός από τους riders και τη σημασία κάθε κόντρας που συνέβαινε. Μου δημιουργήθηκε σταδιακά η αίσθηση ότι οι χαρακτήρες έμοιαζαν κουρασμένοι ή λιγότερο κουρασμένοι απ' ότι θα ΄πρεπε όποτε απλώς το αποφάσιζε ο σεναριογράφος. Πιστεύω πχ ότι δεν αναδείχθηκε αρκετά ο αρχηγός των Χακόνε και ότι ο Imaizumi και ο onoda άντεξαν παραπάνω από το φυσιολογικό στην τελευταία κούρσα. Γενικά το θέμα του καταπόσο η ψυχολογία καθορίζει τα πάντα στον αθλητισμό ξέφυγε αρκετά από το ρεαλισμό. Προφανώς η σειρά δεν προσπαθούσε καν να είναι ρεαλιστική εξαρχής, αλλά σε άφηνε κάπου ανάμεσα στο να αφεθείς βλέποντας Dragonball και στο να προσπαθείς να νιώσεις τις προσπάθειες των χαρακτήρων ως ανθρώπους. Θέλω να πω ότι άρχισα σε στιγμές να χάνω την τελευταία αίσθηση που είναι πολύ σημαντική για ένα sports anime.

Επίσης με χάλασε κάπως το τέλος.

Spoiler: end

Ήθελα να πιστεύω ότι θα έβλεπα κάτι λιγότερο αναμενόμενο. Τουλάχιστον το αποτέλεσμα ήταν δίκαιο και όχι από βλακεία του Manami. Τραγικό πάντως πόση διαφορά κάνει για την κάθε ομάδα κάτι που στηρίζεται σε μια τόσο μικρή διαφορά στην πράξη.

Τελός, κάτι που μου αφήνει μια άσχημη γεύση λόγω του τέλους και με ενοχλούσε σε διάφορες στιγμές είναι το pandering στο otaku subculture. Όλη αυτή η αντίληψη της αγνότητας σε αυτό τον μάταιο, ανόητο ενθουσιασμό και το πώς αυτό μπορεί να συνδιαστεί με τον πρωταθλητισμό. Γιατί από τη μια υπήρχε όλη η αυτοειρωνία και η αποδοχή της αντίφασης, αλλά όχι μόνο κριτική και ξεπερασμός δεν υπήρχε, αλλά το συνδίασαν και με τρόπο ώστε να δημιουργείται η εντύπωση ότι τα "ενδιαφέροντα" αυτά ενθαρύνουν και εξυψώνουν την αυτοπεποίθηση του ανθρώπου για να φτάσει στην κορυφή. Είναι κάπως χυδαία αυτή η αποδοχή του εθισμού σε μια κιτς σαχλαμαρίζουσα υποκουλτούρα που καθηλώνει τόσο κόσμο στην πνευματική αδράνεια, και η αντίληψη ότι δεν πρέπει να ξεπεραστεί για να επιτευχθεί ένας σοβαρός στόχος, φτάνει κανείς να απολαμβάνει κάθε τι που κάνει, έτσι απλά.

Γενικά πέρασα καλά αλλά δε ξέρω αν έχω διάθεση για ενδεχόμενη συνέχεια. Έχω την αίσθηση ότι η σειρά έκανε τον κύκλο της.

Edited by Kamui, 04 August 2015 - 19:51.

[1451]

Τα ενδιαφέροντα του Onoda εξελίχθηκαν σε meme με την πάροδο των επεισοδίων. Και όπως συμβαίνει με αυτά, έτσι και με το να ακούω το ίδιο τραγούδι για εικοστή φορά υποτίθεται για να γελάσω απλά μειδιούσα. Το ίδιο γινόταν κάθε φορά που έδειχναν πόσο εκτός πραγματικότητας ήταν η μητέρα του(ανατριχιαστικό που μετά από τόσα επεισόδια δεν έμαθα το όνομά της).

 

Αν και δεν υιοθετεί η σειρά μια επικριτική στάση απέναντι σε αυτήν την ενασχόληση, δεν θα την κατέτασσα χαμηλότερα επειδή για παράδειγμα δεν είναι σαν το Watamote.

Edited by 1451, 07 August 2015 - 17:35.

[don_wei]

Οι δημιουργοι της σειρας γνωριζαν πολυ καλα τα μυστικα της ποδηλασιας δρομου.Σαν αθλητης ποδηλασιας μπορω να το επιβεβαιωσω.

Βεβαια πολλα στοιχεια ηταν τοσο υπερβολικα που απλα γελουσα.

 

Αγαπημενος χαρακτηρας Midousuji με διαφορα!

 

Ξερεις κανεις που μπορω να βρω την ομονυμη ταινια που βγηκε στις 31/8;;

[devnull]

Εγώ θα το διασκέδαζα παραπάνω αν ασχολούνταν με MTB που είναι πιο φιγουρατζίδικο, αλλά δεν με χάλασε το feel good στιλ, ακόμα και μέσα στην υπερβολή του.

Σίγουρα θα δω την τρίτη σεζόν που ανακοινώθηκε.

 

Όσο για την ταινία, περιέργως δεν φαίνεται να έχει κυκλοφορήσει πουθενά εκτός Ιαπωνίας.

 

Ξερεις κανεις που μπορω να βρω την ομονυμη ταινια που βγηκε στις 31/8;;