108 replies to this topic

[Petran79]

καλησπερα παιδια το attack no 1 που μπορω α το καταιβασω δεν το βρεισκω πουθενα,συγνωμη που απευθηνθικα εδω ,απλα διαβασα την συζητηση σας και ακουσα ειναι καλο.. μονο κατι raw βρεικα

 

για οποιον ενδιαφερεται:

 

αν δεν ξερεις Ιαπωνικα, μονο ντουμπλαρισμενο το βρισκεις, εκτος απο τα Αγγλικα. βγηκε και σε Blueray.

ε ναι, εχει και δραμα μεσα. τοσο σε οτι αφορα τις αντιπαλους οσο και την πρωταγωνιστρια, με   τραυματισμους αλλα και θανατους

για sports anime ειναι πολυ βαρυ, αλλα τα 60ς ειχαν περιθωρια για τετοια πραγματα.

 

δες και την live-action σειρα ως εναλλακτικη, αλλα δεν συγκρινεται....

[ice_hime]

Τι ωραίο ξεκίνημα !! Ήμουν στο τσακ να βάλω τα κλάματα μαζί με τον Hinata .

 

Αλσο έχουμε ανακοίνωση ότι θα είναι 25αρα η σειρά

[Keito]

Και εμένα μου άρεσε αρκετά σε γενικές γραμμές, αλλά με χάλασε λίγο το υπερβολικό δράμα, ανάμεσα σε δύο αγνώστους, για έναν αγώνα που δεν παίχτηκε ακόμα (και έπειτα, αφού παίχτηκε). Γενικά μου φάνηκε πως δεν ταίριαζε σε πολλά σημεία και ξέφευγε, περνώντας τα όρια της υπερ-ευαισθησίας πολλές φορές. Ειδικά εκεί που έβαλε τα κλάματα ο Hinata και άρχισε το "θα σ'εκδικηθώ, θα δυναμώσω και θα 'δεις etc" και μετά οι αντίστοιχες φιλοσοφίες από τον άλλον, που υπό πιο φιλικές και ήρεμες συνθήκες θα μου φαινόταν πιο νορμαλ, μου φάνηκε πολύ απότομο και αφύσικο.

 

Πέρα από αυτό, ήταν πολύ γλυκούλι και ενδιαφέρον, και μου άρεσε που δίνανε προσοχή σε λεπτομέρειες π.χ. στον ήχο που κάνανε όταν γλιστράγανε στο γήπεδο και ο τρόπος που παίζανε ήταν αρκετά ρεαλιστικός.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Keito: 07 Απρίλιος 2014 - 20:34

[Vagelio]

Θα μου άρεσε καλύτερα αν έδειχνε περισσότερα πράγματα για το βόλεϊ και έκοβε λίγο το screentime από τα πάθη των χαρακτήρων.

Also what Keito said σε ότι αφορά το αδιάφορο dorama του πρωταγωνιστή, αλλά δεν χάνω τις ελπίδες μου σε ότι αφορά τους χαρακτήρες, πιστεύω πως θα βρω κάποιους από το υπόλοιπο cast που να μου είναι συμπαθείς. Χλιαρό σε γενικές γραμμές, πιθανότατα να το συνεχίσω αν δεν βρω πολλές καλύτερες σειρές από αυτό για την σεζόν.
 

[Jorg]

Σα πρώτο επεισόδιο θεώρησα καλύτερη κίνηση να ασχοληθούν με τους χαρακτήρες παρά με το άθλημα, έχουμε ούτως ή άλλως επεισόδια για αυτό.
To δράμα δε με ενόχλησε, δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά άλλωστε που συμβαίνει σε sports shounen και έχω δει πραγματικά bad ones για να κολλήσω εδώ (βλ. ace of diamond).
Ωραίο πρώτο επεισόδιο στο σύνολο, περιμένω τη συνέχεια μιας και έχει πράμα να δείξει.
Επίσης opening the bestest

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Jorg: 07 Απρίλιος 2014 - 21:21

[Kamen Tantei Zura]

Και εμένα μου άρεσε αρκετά σε γενικές γραμμές, αλλά με χάλασε λίγο το υπερβολικό δράμα, ανάμεσα σε δύο αγνώστους, για έναν αγώνα που δεν παίχτηκε ακόμα (και έπειτα, αφού παίχτηκε). Γενικά μου φάνηκε πως δεν ταίριαζε σε πολλά σημεία και ξέφευγε, περνώντας τα όρια της υπερ-ευαισθησίας πολλές φορές. Ειδικά εκεί που έβαλε τα κλάματα ο Hinata και άρχισε το "θα σ'εκδικηθώ, θα δυναμώσω και θα 'δεις etc" και μετά οι αντίστοιχες φιλοσοφίες από τον άλλον, που υπό πιο φιλικές και ήρεμες συνθήκες θα μου φαινόταν πιο νορμαλ, μου φάνηκε πολύ απότομο και αφύσικο.

 

Πέρα από αυτό, ήταν πολύ γλυκούλι και ενδιαφέρον, και μου άρεσε που δίνανε προσοχή σε λεπτομέρειες π.χ. στον ήχο που κάνανε όταν γλιστράγανε στο γήπεδο και ο τρόπος που παίζανε ήταν αρκετά ρεαλιστικός.

Θα ήθελα να σχολιάσω το θα σ' εκδικηθώ. Η ανταγωνιστικότητα στα sports είναι κάτι που εμφανίζεται συχνά ακόμη και στην πραγματικότητα. Το κλάμα του Hinata είναι φυσιολογικό για ένα παιδί που είναι 14, δεν μπορούσε να ακολουθήσει το όνειρό του καθώς τρία χρόνια παιδευόταν μόνος του και πήγε με τόση χαρά στο τουρνουά και του έριξαν μια μούτζα, ε και εγώ θα έκλαιγα στην θέση του. Ο Kageyama φαίνεται ότι είναι τελείως ανταγωνιστικό άτομο από την αρχή, άλλωστε φαίνεται και από τον αγώνα στον οποίο ο Kageyama δεν τα παράτησε σε σχέση με τους άλλους και ούτε τους υποτίμησε σαν αντιπάλους, απλά ήθελε την νίκη. (Που στο τέλος έχασε κιόλας από το πείσμα του και από την γκρίνια του μιας και δεν μπορούσε να συνεργαστεί με τους υπόλοιπους - βλέπε το άρθρο που διάβαζε ο Hinata)

Συμφωνώ με τον Jorg, τα περί του βόλει θα τα δείξει στα επόμενα επεισόδια, το πρώτο επεισόδιο ήταν καθαρά introduction των χαρακτήρων και έδειχνε πως αρχίσανε όλα. Μου φαίνεται αφύσικο να πετάξουν όλους τους όρους του βόλει στο πρώτο επεισόδιο. Επίσης μπορείς να τσεκάρεις και τους κανόνες έτσι και αλλιώς μόνη σου, το ίδιο είχα κάνει και εγώ στο Ookiku όταν μου το είχε προτείνει ο Hanzo ακόμα και αν εξηγούσε πολλά πράγματα μέσα στην σειρά (και φυσικά όχι στο πρώτο επεισόδιο). Περισσότερα πράγματα για το βόλει θα μπορούσε να αντικατασταθεί άνετα με το να είναι ήταν μεγαλύτερος ο αγώνας, αλλά και πάλι τουλάχιστον για εμένα θα ήταν κουραστικό να βλέπω έναν αγώνα περισσότερη ώρα και με μια ομάδα που δεν ήξερε να παίζει και βόλει και δημιουργήθηκε τελευταία στιγμή.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Kamen Tantei Zura: 07 Απρίλιος 2014 - 21:36

[Keito]

Θα ήθελα να σχολιάσω το θα σ' εκδικηθώ. Η ανταγωνιστικότητα στα sports είναι κάτι που εμφανίζεται συχνά ακόμη και στην πραγματικότητα. Το κλάμα του Hinata είναι φυσιολογικό για ένα παιδί που είναι 14, δεν μπορούσε να ακολουθήσει το όνειρό του καθώς τρία χρόνια παιδευόταν μόνος του και πήγε με τόση χαρά στο τουρνουά και του έριξαν μια μούτζα, ε και εγώ θα έκλαιγα στην θέση του. Ο Kageyama φαίνεται ότι είναι τελείως ανταγωνιστικό άτομο από την αρχή, άλλωστε φαίνεται και από τον αγώνα στον οποίο ο Kageyama δεν τα παράτησε σε σχέση με τους άλλους και ούτε τους υποτίμησε σαν αντιπάλους, απλά ήθελε την νίκη. (Που στο τέλος έχασε κιόλας από το πείσμα του και από την γκρίνια του μιας και δεν μπορούσε να συνεργαστεί με τους υπόλοιπους - βλέπε το άρθρο που διάβαζε ο Hinata)

 

Σίγουρα, δεν διαφωνώ πως μέχρι ενός σημείου ήταν δεκτή και η ανταγωνιστικότητα, και το δράμα, αλλά μου φάνηκε αφύσικος ο βαθμός στον οποίο υπήρχε και από τους δύο. Έστω και το να κλάψει, το δέχομαι, αλλά τα δήθεν σοβαρά πλάνα και το όλο αγκομαχητό με κούρασε λίγο, και μου έβγαλε μια όχι και τόσο θετικά κωμική πλευρά.

My point is, δεν με πείραξε το δράμα, καθαρά ως δραμα, αλλά ο βαθμός, η συχνότητα και οι στιγμές στις οποίες υπήρχε.

 

Επίσης πέρα απ'τους δύο πρωταγωνιστές, όλοι οι υπόλοιποι είχαν ελάχιστο screetime. Φυσικά και δεν λέω πως δεν μπορούν να αναπτυχθούν στα επόμενα επεισόδια, αλλά θα μου άρεσε περισσότερο να υπήρχε μια καλύτερη ισορροπία. 

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Keito: 07 Απρίλιος 2014 - 21:57

[Jorg]

Νομίζω φάνηκε και από το opening ότι εκτός από τους δύο mains οι υπόλοιποι θα φύγουν και θα γίνει με καινούριους η ομάδα.

[Kamen Tantei Zura]

Νομίζω φάνηκε και από το opening ότι εκτός από τους δύο mains οι υπόλοιποι θα φύγουν και θα γίνει με καινούριους η ομάδα.

That. Το δείχνει στο τέλος ότι είναι πλέον λύκειο, στην ομάδα στην οποία ήθελε να μπει από την αρχή ο Hinata.

[ice_hime]

Θα συμφωνήσω και γω με Jorg και Zura οτι δεν με ενόχλησε καθολου στο ότι επικεντρώθηκαν στο δράμα ίσα ίσα μου άρεσε ο τρόπος που μέσα στον αγώνα έδειχνε με εναλλαγές πως ο Hinata έκανε training μόνος του.Στην σκηνή με την υπόσχεση και στο ότι υπήρχε ένταση είναι απόλυτα κατανοητό κατά την γνώμη μου γιατί στην ουσία αυτοί οι δυο έπαιζαν το παιχνίδι .Από την μια η ομάδα του Hinata που δεν έπαιζαν από άποψης skill και από την άλλη η ομάδα του Kageyama που από πριν αρχίσει το παιχνίδι δεν είχαν σκοπό να παίξουν σοβαρά .Γενικά ενθουσιάστηκα πάρα πολύ και θέλω να κρατηθώ μερικά επεισόδια και να μην πιάσω το manga γιατί το απολαμβάνω πολύ περισσότερο animated .Έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά στο να το κάνουν να φαίνεται ρεαλιστικό .

 

ps :το οp είναι κορυφαίο

[Fallen_Mpougatsa]

OK, πήρα την απόφαση να το δω κι εγώ και μετά να διαβάσω όλο το θέμα για να αποφύγω να λέω ολη την ώρα τα ίδια...ασλλά δε γίνεται, θα το πω κι εγώ αυτό: το opening μου άρεσε πάρα πολύ.

 

Και όχι μόνο αυτό φυσικά, αλλά όλο το πρώτο επεισόδιο με ρούφηξε. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω, πραγματικά με ρούφηξε. Δεν ήταν καθόλου αχρείαστο ή υπερβολικό το "δράμα" του πρωταγωνιστή που εγώ καθόλου σαν δράμα δεν το είδα, με τον τρόπο που το αναφέρετε, μάλλον σαν προσωπική κατάθεση: θέλω να παίξω βόλλεϋ με κάποιον που ξέρει τι του γίνεται γ@μώτο. Μάλιστα όλα αυτά τον έκαναν απείρως πιο συμπαθή σε μένα γιατί εξηγούσε την ψύχωσή του. Επίσης, πόσο χάρηκα που δεν κάνανε τον Kageyama έναν απλό ηλίθιο. Την είπε στον Hinata, αλλά την έλεγε και στους άλλους που την είδαν ανώτεροι. Perfectionist κι ανταγωνιστικός όσο δεν πάει και μου άρεσε που φάνηκε τόσο πολύ στον τρόπο που αλληλεπιδρούσε με την ομάδα του και πως οι άλλοι ήταν, "χαλάρωσε φίλε, ηρέμησε". Επίσης, γιατί σας ξένισε τόσο που έκλαψε το καημένο βρε; Εγώ όταν ήμουν στην ηλικία του...!

 

Ήθελα να είχα δει τους senpais περισσότερο ειδικά αφού διάβασα στη συζήτηση ότι είχαν κι άλλες σκηνές στο manga. Damn it, μη με κάνετε να το αρχίσω.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Fallen_Mpougatsa: 08 Απρίλιος 2014 - 00:21

[Erebos]

Το δίδυμο Hinata-Kageyama θυμίζει λίγο Naruko-Imaizumi από το YowaPedal.

Αυτή το μήνυμα έχει επεξεργαστεί από Erebos: 08 Απρίλιος 2014 - 12:05

[Anelis]

Αρχικά μπράβο Kai για το θρεντ.

 

 

Γενικά μου άρεσε. Είχε προβλήματα -λίγο άτσαλοι οι διάλογοι μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών και σε γράψιμο και σε παρουσίαση, λίγο κάποια tropes που έχουμε ξαναδεί γενικά (ακόμα και 'γω που δε βλέπω συνήθως sports anime)- αλλά περιέργως δεν το επηρεάζουν στο σύνολό του -τουλάχιστον για 'μένα. Είναι βέβαια και το πρώτο επεισόδιο οπότε θέλει χρόνο να στήσει τους χαρακτήρες του και να μας εισάγει στον κόσμο τους και την πλοκή, και γι αυτό πιστεύω ότι όλα τα προβλήματά του που μου κακοφάνηκαν θα εξαφανιστούν όσο προχωράει η σεζόν.

 

Και εγώ βρήκα κάποιες αντιδράσεις υπερβολικές -αν και όχι το κλάμα το οποίο και 'μένα με συγκίνησε ειδικά μιας και έχω βρεθεί σε *πολύ* παρόμοια θέση σε αγώνες βόλεϊ- αλλά όχι όλες.

 

[Τρου στόρι τάημ- Σε έναν από τους αγώνες μας είχαμε φτάσει νωρίτερα και βλέπαμε δύο άλλα σχολεία να διαγωνίζονται -και τα δύο ιδιωτικά και τα δύο πολύ καλύτερο επίπεδο από εμάς- και το ένα είχε μια κοπέλα που ήταν ο φόβος και ο τρόμος και δεν παίζει να ήταν πάνω από 1,50. Φανταστείτε ένα μικροκαμωμένο 15χρονο να ξεκινά σερβίς δύο μέτρα πίσω από τη γραμμή ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΦΙΟΥ και να ρίχνει άσσους τόσο δυνατούς που σπάνε δάχτυλο. Εννοείται ότι μας είχε πωρώσει και φοβίσει όλες ομαδικά. Αυτό ακριβώς μου θύμισε ο Shou και ΓΟΥΣΤΑΡΩ που είναι τόσο ρεαλιστικό. ]

 

 

Γλυκό το OP με χαριτωμένο τραγουδάκι, από τις λίγες φορές που με έκανε να γυρίσω να το ξαναδώ μετά το τέλος του επεισοδίου.

 

Χαίρομαι που θα πάρει γεμάτη σεζόν, ελπίζω να καταφέρω να το δω όλο και στη συνέχεια να μας δείξουν ακόμα περισσότερο βόλεϊ.

[Aena]

Δεν έχω διαβάσει το manga, αλλά η περιγραφή μου έχει κινήσει αρκετά το ενδιαφέρον και θα το ξεκινήσω να το βλέπω. Το τελευταίο με σπορ που είχα δει ήταν το Prince of Tennis και είχα πορωθεί.

[Fallen_Mpougatsa]

I'm so hyped! I'm so hypeeeeeed~! Είναι τόσο συμπαθητικό αυτό το anime και οι χαρακτήρες του και περιμένω πώς και πώς να το δω κάθε Κυριακή. Κρίμα που δε γράφουν κι άλλοι.

 

 

Αρχικά, ο Kageyama είναι τόσο antisocial! Ή μάλλον socially awkward. Γι αυτό φαίνεται σαν tsun. Κατά τη γνώμη μου απλώς δεν ξέρει πώς να φερθεί όταν οι άλλοι είναι καλοί μαζί του και τον εμπιστεύονται τόσο, όπως ο Hinata εδώ. Μιλάμε, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν τον είδα να αντιδρά έτσι - ποιος εμπιστεύεται τον άλλον 100% - ήταν "Kageyama's tiny heart grew 2 sizes that day" xD

 

O Tsukishima είναι ο ορισμός του "διαόλου κάλτσα". Προσπάθησα να τον αντιπαθήσω, αλλά δε μπόρεσα. Έχει κάτι στον τρόπο που λέει τα πάντα, που βλέπεις ότι το κάνει επίτηδες, μόνο και μόνο για να αναστατώσει τον άλλον αρκετά για να κάνει αυτός το δικό του. Έτσι που έλεγε όλη την ώρα τον άλλον "ou-sama" και τον Hinata κοντό, εντάξει. Ούτε καν καθυστέρησε στο να τους κουρδίσει. Κι όμως, αυτά που λέει, όπως κι αυτά που έλεγε στο 3 επεισόδιο, το ότι ε παιδιά χαλαρά, ένα volley club του λυκείου είναι μόνο κλπ ήταν πολύ λογικά. Ο Yamaguchi πολύ γλυκούλης αλλά μέχρι τώρα πιο πολύ υποσημείωση αν και χαίρομαι που δείχνει ότι είναι φίλοι κι ότι γνωρίζονται εκτός court και πώς του συμπεριφέρεται.

 

Πιάνοντας τους senpais, εντάξει, όλοι ένας κι ένας. Ο αρχηγός πολύ λογικός φαίνεται μέχρι τώρα, γλυκύτατος ο Sugawara και όλη η ειλικρίνεια πάνω του και εντάξει...ο Tanaka τι να πούμε γι αυτόν; Έργο τέχνης! Τον λατρεύω. Εκεί που στην αρχή του επεισοδίου ήταν όλο αγάπη και μετά αμέσως "χιςςςςς" ήταν πολύ αστείο να το βλέπεις καθώς κι εκεί που στο παιχνίδι μέσα έπρεπε να τον τραβήξουν πίσω όταν τους την έλεγε πάλι ο Tsukishima. Και είναι τόσο φυσικές οι αντιδράσεις του, δε μπορώ να μην τον αγαπάω. Επίσης, το τραγουδάκι του από το 3ο επεισόδιο, ήχος μηνύματος ρε! Τέλειο!

 

Στα μεγάλα θετικά αυτού του anime για μένα δεν είναι μόνο η ρεαλιστική απεικόνιση του βόλεϋ/ρεαλιστικές δυνάμεις των παιχτών, αλλά κυρίως το γεγονός πως χρησιμοποιεί το βόλεϋ για το ταξίδι προς την ενηλικίωση των χαρακτήρων με τόσο ενδεικτικό τρόπο. Ό,τι έχουν πει μέχρι τώρα στον Kageyama ήταν για τον χαρακτήρα του. Εντάξει, και για το πως να πετάει τη μπάλα στον Hinata αλλά και πάλι στην ουσία προσπαθούσαν να του πουν να βλέπει τα καλά των άλλων και να τα εκμεταλλεύεται. Μέχρι τώρα έχει πιάσει πολύ καλά τις ανασφάλειες ενός ατόμου σ'αυτήν την ηλικία θαρρώ, καθώς και τον χαρακτήρα και τις αντιδράσεις τους: από το πώς συμπεριφέρονταν στον Kageyama οι παλιοί του συμπαίχτες μέχρι το πως ο ένας παίρνει το θέμα του βόλεϋ πολύ σοβαρά και ο ένας σε φάση "μια ασχολία είναι, ηρεμήστε". Έχει γκάμα χαρακτήρων, όσοι εμφανίστηκαν μέχρι τώρα είναι διαφορετικοί και ο καθένας είναι αξιομνημόνευτος.

 

Θέλω να δω αν θα ξαναθυμηθούμε τους παλιούς φίλους του Hinata που γι αυτόν δεν έχω τι άλλο να πω, παρά "αχου το μωρέ". Τίποτα άλλο.