16 replies to this topic

[Kai]

Την είδα πριν ένα μήνα περίπου και παρόλο που οπτικά με ικανοποίησε συνολικά δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και πιστεύω ότι σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και η εμμονή με το Night in the Galactic Railroad καθ'όλη τη διάρκεια της ταινίας, ειδικά στις σκηνές που τα παιδιά έπλαθαν σκηνές με το τραίνο στη φαντασία τους. Ενώ σε άλλες σειρές συμπαθώ την ιδέα οι χαρακτήρες να έχουν κάποιο αγαπημένο έργο που τους επηρεάζει και παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή τους στην συγκεκριμένη ταινία μου φάνηκε ότι έγινε κάπως άγαρμπα μόνο και μόνο για να προσθέσει φθηνό συναίσθημα ειδικά στις σκηνές προς το τέλος, μπορώ να καταλάβω ότι λειτουργεί πολύ καλύτερα απέναντι σε μικρότερο κοινό όμως. Βέβαια δεν μου κάνει εντύπωση που δε συγκινήθηκα ιδιαίτερα αν και προτιμώ τον τρόπο που χειρίστηκαν κάποια πράγματα συγκριτικά με το Grave of the Fireflies.

 

ΥΣΤ. Ο θείος είχε το κοκκαλάκι της νυχτερίδας.

[sinkazama82]

Αρχικά να αναφέρω πως το φιλμ, στο μεγαλύτερο μέρος της διάρκειάς του εκτυλίσσεται στο Σικοτάν, ένα νησί που ανήκει στις Κουρίλες Νήσους, ένα σύμπλεγμα νησιών που ανήκε στην Ιαπωνία, αλλά πέρασε στην ρωσική κυριαρχία, μετά τον Β' Παγκόσμιο. Η Ιαπωνία υποστηρίζει πως η προσάρτηση έγινε παράνομα και υπάρχει διένεξη μεταξύ των δύο χωρών για το ζήτημα, το οποίο για τους Ιάπωνες θεωρείται μείζον εθνικό.

 

Υπό αυτό το κλίμα λοιπόν, βλέπουμε τη ζωή δύο αδερφών, του εντεκάχρονου Τζουνπέι και του μικρότερου Κάντα κατά τη διάρκεια τριών περιόδων: Του πολέμου, όπου όλα κυλούν σχετικά ομαλά, μιας και τα νησιά απέχουν αρκετά από το θέρετρα των πολεμικών επιχειρήσεων. Της κατοχής, με τους Ρώσους να εποικίζουν το νησί και να εκτοπίζουν ουσιαστικά τους ντόπιους, αν και η συνύπαρξη συνεχίζεται. Της διαμονής της οικογένειας σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

 

Η δεύτερη περίοδος είναι και η κύρια, με τα δύο παιδιά να γνωρίζουν την κοπέλα που μετακομίζει στο σπίτι τους, την Τάνια και μια ιδιαίτερη σχέση να δημιουργείται ανάμεσα σε αυτήν και τον Τζουνπέι. Θεωρώ πως η καλύτερη σκηνή του φιλμ εκτυλίσσεται όταν Ιάπωνες και Ρώσοι μαθητές, που συστεγάζονται στο ίδιο σχολείο, τραγουδούν όλοι μαζί τραγούδια και των δύο χωρών.

 

Βέβαια έχουμε να κάνουμε με ένα αντιπολεμικό δράμα, οπότε τα περισσότερα που συμβαίνουν είναι δραματικά και ενίοτε ελαφρώς δακρύβρεχτα. Κατά τ' άλλα έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμα τεχνικό αριστούργημα από τα στούντιο I.G., αν και οφείλω να ομολογήσω πως τα σχέδια ξεφεύγουν από τις συνηθισμένες γραμμές της ιαπωνικής τεχνοτροπίας, της οποία όμως η αρτιότητα γίνεται φανερή τόσο στο φόντο όσο κι στην κίνηση. Άλλωστε τεχνικά τουλάχιστον, μιλάμε για την κορυφαία τεχνοτροπία στο χώρο.

 

Να αναφέρω τέλος, πως υπάρχουν πολλές και συχνές αναφορές στο Night on the galactic railroad, ένα από τα σημαντικότερα έργα της κλασικής ιαπωνικής λογοτεχνίας, με τον σκηνοθέτη να ενσωματώνει συχνά, σκηνές από το βιβλίο στη ταινία. Από εκεί δανείζονται τα ονόματά τους οι δυο κεντρικοί χαρακτήρες, οι οποίοι συστήνονται στην Τάνια ως Τζιοβάνι και Καμπανέλα. Προφανώς από εκεί παίρνει και τον τίτλο του το φιλμ.

 

Συνοψίζοντας, έχουμε να κάνουμε με ένα εξαιρετικό δείγμα του ιαπωνικού animation και μια ιδανική αφετηρία να γνωριστούν με το είδος, όσοι δεν έχουν ασχοληθεί ακόμα.

 

Για μια ελαφρώς πιο αναλυτική περιγραφή εδώ:

http://www.kulturosupa.gr/index.php/cinemania/tziovani-ei-gka-kotzathanasis-9080/#.VXV4zM-qpBc