Aku no Hana
惡の華
Eνα απο τα πιο αμφιλεγομενα projects αυτής της ανοιξης ξεκινησε να προβαλεται στις 5 Απριλιου. Πονημα του Studio Ζexcs με τον Nagahama Hiroshi (DMC, Utena ) στην σκηνοθεσια, τον Itami Aki στην συνθεση της σειρας και τον Shimamura Hidekazu στο character design, βασιζεται πανω στο ομωνυμο και εξαιρετικα δημοφιλες manga του Oshimi Shuzou.
Αυτο το " διεφθαρμενο love story" ξετυλιγεται γυρω απο τον Kasuga Takao εναν νεαρο μαθητη γυμνασιου με μεγαλη αγάπη για τα βιβλια και συγκεκριμένα για τον Baudelaire (εργο του οποίου και το Flowers of Evil απο οπου αντλει τον τιτλο του και το συγκεκριμενο anime). Mια μερα μετα το τελος του σχολειου τυχαια ανακαλυπτει τα ρουχα γυμναστικης μιας συμμαθητριας του, με την οποια ειναι ερωτευμενος. Τι πιο λογικο (not) λοιπον απο το να τα κλεψει? Δυστυχως ομως γι αυτον, πιανεται στα πρασσα απο την Sawa Nakamura, μια αλλη συμμαθητρια του την οποια την σιχαινεται. Η Nakamura λοιπόν αρχιζει με αφορμη αυτο το περιστατικο να εκβιαζει τον Kasuga, και η ιστορία μας ξεκινα.
Θα ειμαι ειλικρινης. Διαβασα λιγο από το manga και ξερασα μεσα στο στομα μου. Δεν ξερω αν το παρεξηγησα η αν ημουν σε κακη ωρα η αν εν παση περιπτωση κανει καποιου ειδους τηλεπαθητικη λοβοτομη σε όσους το διαβαζουν και τους υπνωτιζει ωστε να το θεωρουν καλο. Αυτο που εισεπραξα αρχικα ήταν το κλασσικό αυνανιστικο (με καθε πιθανή εννοια της λεξης) story το οποίο εχουμε δει να επαναλαμβανεται χιλιες και δύο φορες σε καθε πιθανο συνδυασμο. Καποιος κανει κατι που δεν πρεπει τον ανακαλυπτουν τον εκβιαζουν και καπως η κατασταση γινεται συναισθηματικα φορτισμενη. Η χωρις λογο και αιτια ostracised νευροσπαστη πρωταγωνιστρια και ο δειλος ντροπαλός πρωταγωνιστης. Σε αυτο βαζουμε και το οτι το studio δεν μας εχει δωσει και τις πιο noteworthy δουλειες.
Καταλαβαίνετε λοιπόν οτι με τοση "αγάπη" που τρεφω για το story αυτο το anime δεν ηταν ακριβως στην κορυφη των οσων θα δοκιμαζα αυτην την season. In fact ημουν σιγουρη οτι αν εβγαζα τα ματια μου με πηρουνι θα ηταν πιο παραγωγικο. Κατι ομως που ακουω ενα σουσουρο για το πως " κατεστρεψαν το manga " κατι που φτανει στα αυτια μου απο εμπιστη πηγη οτι "ξερεις κατι δωστου μια ευκαιρια ειναι πολυ διαφορετικο" και αποφασισα να το αποτολμησω. Ποσο χειροτερο μπορει να γινει αλλωστε?
Η απαντηση που εβγαλα 25 λεπτα αργοτερα ειναι οτι αναφορικα με το πρωτο επεισοδιο τουλαχιστον οχι μονο δεν ειναι χειροτερο αλλα ειναι και απειρως πιο ενδιαφερον. Μου φαινεται οτι ο σκηνοθετης εκανε θαυματα. Αρχικα θα παμε στο πιο προφανες οπτικο κομματι. Χρησιμοποιειται η τεχνική του rotoscoping που σημαίνει οτι ολη η σειρα εχει ξαναγυριστει ως live action και μετα την ζωγραφιζουν απο επανω. Πραγμα που σημαινει οτι έχουμε Ιάπωνες χαρακτήρες οι οποιοι ακουσον ακουσον ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΙΑΠΩΝΕΣ. Οχι ροζ/πρασινα/μωβ μαλλια, οχι υπερβολικες αναλογιες οχι glossy αισθηση και τεραστια χρωματιστα αστραφτερα ματια. Αυτο το οποίο παίρνουμε ειναι κατι το πιο ρεαλιστικό, πιο προσγειωμενο και το οποίο αν και σαφως λιγοτερο ομορφο υπο το sexualising concept ειναι παρόλαυτα απολυτα ταιριαστο με το γενικοτερο υφος της σειρας. Παραλληλα τα backgrounds ειναι εξαιρετικα προσεγμενα, ενω το οπτικο κομματι ακολουθει η εξαιρετικα ταιριαστη μουσικη του Fukasawa Hideyuki.
Eπισης μου αρεσε πολυ περισσοτερο ο τροπος της αφηγησης. Όλο το επεισόδιο έχει έναν αρκετα αργό αλλα παρολαυτα καθόλου βαρετο ρυθμο. Χωρίς περιττα λογια και τρελους μονολογους η επεξηγησεις απο εναν αορατο παντογνωστη παρατηρητη μπαινουμε και στο κλιμα της σειρας και γνωριζουμε τον πρωταγωνιστη μεσα από την καθημερινοτητα του. Δεν υπάρχει κατι υπερβολικα τονισμενο επανω του. Δεν υπαρχει το γνωστο introduction που κανουν οι περισσοτερες σειρες που μιλανε κατευθειαν στον θεατη και του εξηγουν σε ποιο archetype υπαγονται οι χαρακτηρες. Εδω σου παρουσιαζονται με εναν αρκετα διακριτικό τροπο ενω παραλληλα η σειρά παίζει πολυ και με την ατμόσφαιρα. Ολο το πρωτο επεισοδιο εχει δυο βασικα χαρακτηριστικα. Κατα πρωτο λογο μια ατμόσφαιρα παρακμης μεσα στην οποία οι ανθρωποι απορροφήμενοι στον μικρόκοσμο τους φαινονται σχεδον παραλογα ζωντανοι, και κατα δέυτερο λογο μια διαρκως αυξανομενη αισθηση επερχομενης καταστροφης. Kατα καποιο τροπο μπορω να πω οτι ο πρωταγωνιστης μου φανηκε και πιο πολυπλευρος και η Nakamura πιο πειστική απο οτι στο manga. Μου εδωσε την εντύπωση οτι υπηρξε μία αισθητη αλλαγη στο focus αναμεσα σε anime και manga και στις προτεραιότητές τους. Αν μη τι αλλο ομως μου αρεσε το γεγονός οτι το studio πηρε αρκετα θαραλλεες πρωτοβουλιες και εβαλε και την προσωπικη του πινελια μεσα.
Δεν μπορω να ειμαι σε θεση να ξέρω το πως θα συνεχισει αλλα μου εκανε τρομερη εντύπωση το hate που εφαγε η σειρα μόνο και μονο επειδή αποκλίνει απο το οriginal material. Επειδη μου αρεσε το anime προσωπικα θα δωσω αλλη μία ευκαιρία και στο manga και ελπιζω τα 13 επεισοδια της τηλεοπτικης μεταφορας να μπορουν να σταθουν μονα τους.
Αnidb
ANN
Official Page