Title: Hyouka (氷菓)
Type: TV series / OVA
Premiere date: April 22, 2012
Genres: slice of life, mystery, school life
Studio: KyoAni (Kyoto Animation)
Original creator: Honobu Yonezawa
Η ιστορία μας διαδραματίζεται στο λύκειο Kamiyama, το οποίο είναι βασισμένο στο λύκειο το οποίο πήγαινε και ο συγγραφέας μας, το λύκειο Hilda, πράγμα που ισχύει και για την περιοχή στην οποία διαδραματίζονται τα γεγονότα της σειράς που, από ότι μας λέει και ο ίδιος ο συγγραφέας, είναι το μέρος καταγωγής του. Σε γενικές γραμμές έχουμε τον πρωταγωνιστή μας, τον Oreki, όπου κάνοντας χάρη στην αδερφή του την Tomoe, πηγαίνει να γραφτεί στη λέσχη κλασικής λογοτεχνίας, συναντώντας παράλληλα και τους υπόλοιπου χαρακτήρες μας. Εκεί ξεκινά και η βασική ιστορία μας, όπου έχουμε μια σειρά μυστηρίων να περιτριγυρίζουν τους χώρους του σχολείου κατά το μέσο όρο, και τον Oreki με τη "πίεση" της Chitanda να μας δίνει μια ευχάριστη και θεαματική ανάλυση κάθε φορά, λύνοντάς τα. Να σημειώσω και πως ένας απ' τους λόγους ή μάλλον ο βασικός λόγος που του ζήτησε η αδερφή του να μπει σε αυτή τη λέσχη ήταν και πως κινδύνευε να κλείσει και αυτό ήταν και κάτι που δε θα μπορούσε να επιστρέψει ως πρώην μέλος, από ότι μας αναφέρει και η ίδια.
Κάπου στη μέση του anime, είχαμε και ένα OVA, το οποίο κυκλοφόρησε μαζί με το τρίτο volume του manga. Πρόκειται για το επεισόδιο 11.5 πιο συγκεκριμένα, όπου ξέφευγε λίγο από τα συνηθισμένα της σειράς και είχαμε μια πιο χαλαρή φάση. Τα μέλη του Classics Club ξεφεύγοντας από τη καθημερινότητα, πηγαίνουν στις νεροτσουλήθρες. Έχουμε αρκετές χαλαρές σκηνές, με τους χαρακτήρες μας να διασκεδάζουν και να καταπιάνονται με μία ελαφρώς απλοϊκή σε σχέση με τις υπόλοιπες υπόθεση. Χάρη στην περιέργεια και την παρατηρητικότητα της Chitanda, προσπαθούν να βρούνε ένα σκουλαρίκι που έπεσε από μια κοπέλα.
Τι είναι το Hyouka και γενικότερα το Koten-bu:
Το Ηyouka (氷菓) είναι ο πρώτος από τους πέντε τόμους της σειράς "λέσχη κλασικής λογοτεχνίας" ή αλλιώς "Koten-bu" (古典部). Δημοσιεύτηκε από τον Honobi Yonezawa στον εκδοτικό οίκο Kadokawa Sneaker Bunko, τον Οκτώβριο του 2001 και σταδιακά ακολούθησαν και οι άλλοι τέσσερις τόμοι.
Ο δεύτερος τόμος είναι το Gusha no End Roll (愚者のエンドロール), όπου εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2002.
Ο τρίτος τόμος, ονομάζεται Kudryavka no Junban (クドリャフカの順番) και εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2005.
Ο τέταρτος τόμος είναι το Toumawari Suru Hina (遠まわりする雛) και εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2007.
Και φτάνουμε στο τελευταίο τόμο, το Futari no Kyori no Gaisan (ふたりの距離の概算),που εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2010.
Τον Μάρτιο τού 2012, o πρώτος τόμος μεταφέρθηκε σε manga όπου το σχέδιο επιμελήθηκε ο Task Ohna (άλλη δημιουργία του είναι και το Kandachime) - και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Shounen Ace. Τον Απρίλιο του 2012, γίνεται επιτέλους η μεταφορά του σε anime, απο το γνωστό και αγαπημένο μας studio, την Kyo-Ani (Kyoto Animation), αποτελώντας ένα σύνολο εικοσιδύο επεισοδίων που προβλήθηκαν στη τηλεόραση μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου.
Χαρακτήρες και Seiyuu:
O Oreki Houtarou θα έλεγε κανείς πως είναι ένας χαρακτήρας ίσως λίγο "διαφορετικών τόνων" απ' το συνηθισμένο, παρόλα αυτά νομίζω ότι είναι αρκετά κοντά σε εμάς. Σε γενικές γραμμές έχουμε να κάνουμε με ένα χαρακτήρα που βαριέται που ζει, αρκετά έξυπνο, αλλά που από την άλλη συνηθίζει να μη πολύ μπαίνει στα πράματα έχοντας και το κλασικό του moto "αν έχω τη δυνατότητα να μη κάνω κάτι, δε θα το κάνω". Σπανίως νευριάζει και γενικώς είναι ο τύπος που προσπαθεί να ζήσει ξοδεύοντας όση λιγότερη ενεργεία θα μπορούσε να ξοδέψει ένα άνθρωπος τη σήμερον ημέρα.
Τον υποδύεται ο Yuichi Nakamura, αρκετά ταιριαστή φωνή για ένα τέτοιο χαρακτήρα θα έλεγα, βγαίνει πιστά αυτό "βαριεστημένο στυλάκι". Δε θα μπορούσα να φανταστώ αυτό το χαρακτήρα σε κάποιο διαφορετικό τόνο, ήτανε ό,τι πρέπει.
Η Chitanda Eru είναι λίγο-πολύ το ακριβώς αντίθετο από τον Οreki, αρκετά απλοϊκή, ενεργητική και έχει την περιέργεια να ανακαλύπτει πράματα. Αν βάλει κάτι στο μυαλό της δε θα μπορέσει να το ξεχάσει όσο και να θέλει και θα χαλάσει τον κόσμο για να το κάνει ή να βρεθεί η λύση του. Επίσης μπορούμε να πούμε πως είναι και η αδυναμία του Oreki. Συναντώντας την, άρχισε, όπως παραδέχεται και ο ίδιος, να "χαλάει" ή ποιο σωστά, να διαφοροποιείται ο επιθυμητός τρόπος ζωής του. Με τη κλασική ατάκα της, "Κininarimasu!" (Είμαι περίεργη, έχω τη περιέργεια να μάθω!) ο Oreki σε γενικές γραμμές αρχίζει και τα χάνει, δε μπορεί να της αντισταθεί, να της πει όχι, όποτε μπαίνει σε "κίνηση". Σε αυτή τη φάση και το animation πολλές φορές, ή τα όμορφα σκηνικά και οι απίστευτες φαντασιώσεις με την Chitanda μας τρελαίνουν, όπως και οι εκπληκτικές του ικανότητες του Oreki στην επίλυση των μυστηρίων.
Την υποδύεται η Satomi Satou, απίστευτη και ταιριαστή φωνή για τη συγκεκριμένη, ειδικά σε φράσεις όπως το "Kininarimasu!" σε τρελαίνει και γενικά στις σκηνές που πέφτει πάνω στον Oreki, ζητώντας του να λύσει κάτι, είναι απίστευτο το αποτέλεσμα. Εδώ βοηθάει και το animation βέβαια..
Ο Fukube Satoshi νομίζω είναι ο τύπος που ίσως να χαρακτηρίζαμε ως "η ψυχή της παρέας". Τον βλέπουμε να γελά πάντα, να είναι ανοιχτός χαρακτήρας σε όλους, ειδικά στα μέλη του Koten-bu και σπάνια να δείχνει τη θλίψη του μπροστά σε άλλους. Αρκετά κοντινός φίλος του Oreki, αν και δε θα τον χαρακτηρίζαμε ως "κολλητό" του, γνωρίζονται από το γυμνάσιο και ακόμα και τώρα βρίσκεται στην ίδια τάξη με τον Oreki. Αυτό γίνεται προφανές και από το γεγονός του ότι αποκαλεί ο ένας τον άλλο με το μικρό του όνομα, πράγμα που δηλώνει μεγάλη οικειότητα στην Ιαπωνία.Ως μαθητής συμμετέχει αρκετά σε δραστηριότητες του σχολείου και είναι ήδη μέλος του μαθητικού συμβουλίου, όπως και στη λέσχη χειροτεχνίας, πριν καν μπει στη λέσχη της κλασικής λογοτεχνίας. Μερικά από τα moto του είναι το ότι "τα ανέκδοτα πρέπει να αυτοσχεδιάζονται, αλλιώς μπορούν να θεωρηθούν εύκολα ως απλά ψέματα", όπως και το "Ένα αστείο διαρκεί για μια στιγμή, αν δημιουργήσει κάποια παρεξήγηση, αυτομάτως μεταμορφώνεται σε ψέμα". Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτά αναδεικνύουν ακόμα περισσότερο την παιδιάστικη κατά κάποιο τρόπο προσωπικότητά του και τη λατρεία του για τις φάρσες και το χιούμορ, αλλά μας δίνουν να καταλάβουμε και ότι καταλαβαίνει αρκετά τους άλλους και δε το παρακάνει με τις πλάκες του. Από την άλλη κρύβει και μία ζήλια για τον Oreki, λόγω του ταλέντου και των ικανοτήτων του στο να λύνει τα μυστήρια και τις υποθέσεις που τον έχει αναγκάσει η Chitanda να λύσει και αρκετές φορές τον βλέπουμε να εύχεται από μέσα του να δει τον Oreki να αποτυγχάνει. Από ένα επεισόδιο και μετά διακρίνουμε πως έχει αισθήματα (ερωτικά) και για τη Mayaka, αλλά δε το προχωρά λόγω του φόβου του πως μπορεί να χαλάσει η τωρινή σχέση τους.
Τον υποδύεται ο Daisuke Sakaguchi, όχι κάτι τρομερό αλλά τον πετυχαίνει αρκετά καλά και αυτός. Βγάζει αυτό το "cheerful" στυλάκι όπου μας αναδεικνύει περισσότερο τη προσωπικότητά του χαρακτήρα.
H Mayaka Ibara είναι αυστηρή, σκληρή με τους άλλους, αλλά και με τον εαυτό της. Έχει μια λατρεία για τα manga και μπορεί να γίνει αρκετά προστατευτική για κάτι που της αρέσει. Είναι επίσης στη λέσχη "σχεδίου και manga" όπως και εθελόντρια στη γραμματεία της βιβλιοθήκης του σχολείου. Πήγαινε και αυτή στο ίδιο γυμνάσιο με τον Oreki και τον Fukube, όποτε έχει μια άνετη συμπεριφορά μπροστά τους. Βέβαια δείχνει να αντιπαθεί και να δυσανασχετεί με τον Oreki, ειδικά όταν τον βλέπει να λύνει τα μυστήρια, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Από την άλλη βλέπουμε πως έχει αισθήματα για τον Fukube, ο οποίος της άρεσε από το γυμνάσιο και η σχέση τους είναι αρκετά καλή και τον αποκαλεί μάλιστα Fuku-chan. Παρόλα αυτά έχει και αυτή μια φοβία σα τον Satoshi και δεν προχωράει τη σχέση τους, ούτε κάνει κάποια κίνηση ή μάλλον όσες φορές το δοκίμασε ο Fukube την αντιμετώπισε με αστεία και πλάκες και δεν της έδειξε κάποια σημασία, ασχέτως αν την εκτιμάει σα φίλη.
Την υποδύεται η Ai Kayano, αρκετά καλό voice-acting και απ' το μέρος της, πολύ μου άρεσε η φωνή της όταν εκνευριζόταν ή όταν ντρεπότανε και κοκκίνιζε με τις φιλοφρονήσεις του Fukube.
Γενικά δεν έχω κάποιο παράπονο από τις φωνές, ειδικά των πρωταγωνιστών μας ήτανε μια και μια νομίζω. Απολαυστικότατες!
Μουσική επένδυση:
Νομίζω θα μπορούσαμε εύκολα να το αξιολογήσουμε και απ' αυτή τη μεριά ως αρκετά καλό. Υπέροχα κομμάτια παίζουν κατά τη διάρκεια της σειράς, τα οποία είναι και κατάλληλα τις περισσότερες φορές, κάτι που φτιάχνει μια πολύ ωραία αίσθηση και ατμόσφαιρα, ανεβάζοντας τη σειρά ακόμα πιο ψηλά. Επίσης, μπορούμε να διακρίνουμε και αρκετά κομμάτια κλασικής μουσικής. Η χρήση κλασσικών κομματιών είναι κάτι πολύ ευχάριστο, καθώς αυτό το στυλ μουσικής δεν πολυχρησιμοποιείται σε anime και δεν έμειναν μόνο στη χρήση κλασσικής μουσικής, αλλά την ταίριαξαν κιόλας τόσο καλά ώστε να το απολαμβάνεις στο μέγιστο. Πραγματική μαγεία αυτό το κομμάτι!
Για να μη τα πολυλογώ, τη μουσική την έχει αναλάβει ο Tanaka Kouhei, γνωστός μουσικοσυνθέτης, τον οποίο λογικά θα γνωρίζετε οι περισσότεροι από το One Piece, που όμως έχει συμμετάσχει και γράψει κομμάτια για αρκετές σειρές. Κάποιες από αυτές είναι τα Busou Renkin, Angelic Layer, Bastard!!, Gundam Evolve, Gundam: the 08th MS Team και άλλα...
Το opening του Hyouka το τραγουδάει η ChouCho, ενώ τα λόγια τα έγραψε η Kodama Saori. Πολύ όμορφο opening και από την πλευρά του τραγουδιού αλλά και από το animation/fx..
Όσον αφορά τα endings, το πρώτο το τραγουδάνε οι voice-actors των Mayaka-Chitanda και το δεύτερο οι voice actors των Oreki και Fukube. Με άλλα λόγια στο πρώτο η Ai kayano και η Satomi Satou, ενώ στο δεύτερο είναι ο Yuichi Nakamura και ο Daisuke Sakaguchi. Όμορφα Ending και τα δύο!
Περί animation και σκηνοθεσίας:
Νομίζω πως σε αυτό το κομμάτι η Kyo-Ani έχει κάνει καταπληκτική δουλειά, από το animation μέχρι τη σκηνοθεσία. Βλέπουμε πραγματικά αρκετά ρεαλιστικό animation, απίστευτες εκφράσεις και κινήσεις στους χαρακτήρες και αρκετά καλή δομή όσον αφορά τη ροή της σειράς, κάτι που λείπει από τα περισσότερα anime το τελευταίο καιρό. Επίσης θα μπορούσαμε να πούμε τα ίδια και για το σχέδιο, το οποίο προσωπικά βρίσκω πολύ ζωντανό, ειδικά στις αντιδράσεις των χαρακτήρων ή σε σκηνές όπως οι φαντασιώσεις του Oreki. Έτσι, καταλήγει να δώσει στο όλο αποτέλεσμα μια απίστευτη αίσθηση. Τα αποδώσανε όλα πραγματικά όμορφα και είναι από τα λίγα anime που με έχουν κάνει να αγαπήσω τους περισσότερους από το cast. Από τις λίγες σειρές που μπορώ να πω πως ναι, καταφέρανε και της δώσανε ζωή!
Σκηνοθετημένο λοιπόν από τον Takemoto Yasuhiro (που είχε σκηνοθετήσει και τα Lucky Star, Disappearance of Haruhi), ενώ παράλληλα είχαμε τη παραγωγή στα χέρια του Hatta Hideaki (επίσης παραγωγός και στα My Ordinary Life, Lucky Star OVA, Nichijou OAV, Nurse Witch OAV και άλλα). Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η Horiguchi Yukiko ως animator director. (άλλη σειρά που να είχε αυτό το ρόλο ήτανε και το Clannad, αλλά έχει συμμετάσχει και σε άλλα ως key animator, όπως το Full Metal Panic, Inuyasha και άλλα)
Επίσης, αν και το manga το σχεδίασε ο Task Ohna, το character design στο anime το ανέλαβε ο Nishiya Futoshi. (Να και ο λόγος που διακρίνουμε αρκετές ομοιότητες με τα K-on, Nichijou, κ.α)
Γενικά σχόλια και εντυπώσεις:
Προσωπικά, το Hyouka το θεωρώ ως ένα από τα καλύτερα anime των τελευταίων χρόνων. Ξεχωρίζει αρκετά από τα άλλα anime της χρονιάς όχι μόνο από άποψη σεναρίου, αλλά και από σκηνοθεσία, μουσική, χαρακτήρες, voice-acting και σχεδίαση. Κατάφεραν και συνδύασαν τα πάντα με έναν απίστευτο τρόπο. Ό,τι θα μπορούσε να περιμένει κάποιος από ένα anime αυτού του είδους. Από μένα το παίρνει το δεκάρι και κέρδισε με την αξία του μια θέση στα αγαπημένα μου! Με είχε κάνει, ειδικά όταν προβαλλότανε ακόμα, να κολλήσω και να περιμένω πώς και πώς κάθε βδομάδα για το νέο επεισόδιο με αγωνία. Είναι από τα λίγα anime που καταφέρνουν κάτι τέτοιο και μου άνοιξε και την περιέργεια να αρχίσω να διαβάζω και τα novels. Μέχρι εκεί που έχω διαβάσει νομίζω πως είναι αρκετά πιστή η μεταφορά του και διαπίστωσα ότι η σειρά, παρόλο που λέγεται Hyouka έχει αρκετά κομμάτια και από τα άλλα novels. Δε νομίζω πως είναι μια σειρά που απλά θα τη δει κάποιος και θα πει το κλασικό "ok, next.." αλλά είναι από αυτές που θα μείνουν και η αλήθεια είναι πως δε το μετάνιωσα και το rewatch που της έδωσα.
Δυστυχώς όσον αφορά τα novels από την άλλη, ή μόνη πηγή για να τα διαβάσει κανείς είναι από τους baka-tsuki και δεν τα έχουν μεταφράσει όλα ακόμα. :/
Αρχικά, ξεκινώντας τη σειρά είχα κολλήσει με τον Oreki, λογικό από μία άποψη, μιας και μου θυμίζει αρκετά το χαρακτήρα μου, αλλά ως τον πιο αγαπημένο μου χαρακτήρα από το cast θα έβαζα την Chitanda. Απίστευτη η αίσθηση που έβγαζε αυτό το άτομο, ειδικά με αυτά τα Kininarimasu! (I just can't get enough of this...) αλλά και τη γενικότερη συμπεριφορά της. Εντυπωσιακό ήταν και το γεγονός ότι καταφέρανε να βάλουνε τη Chitanda ως το εντελώς αντίθετο του Oreki, στήνοντας παρόλα αυτά μια υπέροχη σχέση μεταξύ τους. Όταν μάλιστα o Oreki φαντασιωνόταν διάφορα με τη Chitanda, πάθαινα κάτι. Μπορώ να πω και πως λάτρεψα τα μάτια της! Είχαμε και αρκετά καλή εξέλιξη με αυτούς τους δύο, ειδικά από τη πλευρά του Oreki, ενώ στην αρχή είναι ένα άτομο χωρίς κάποιο σκοπό στη ζωή με τη βοήθεια της Chitanda τον βλέπουμε να εξελίσσεται σε ένα διαφορετικό άτομο που αρχίζει και κάνει πράματα και βοηθά με αυτό τον τρόπο όχι μόνο τη λέσχη αλλά και τους άλλους μαθητές. Νομίζω πως αυτό που ήθελε να επιτύχει η αδερφή του, το κατάφερε και με το παραπάνω. Από την άλλη είχαμε μια αντίστοιχη αίσθηση και με τους άλλους δύο. Αρκετά διαφορετικοί χαρακτήρες επίσης, που παρόλα αυτά κατάφερναν και αυτοί να δίνουν μια ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα. Παράξενη συμπεριφορά από τη μεριά της Mayaka, αλλά έκανε πολύ όμορφη σύγκρουση με το χαρακτήρα του Satoshi και αυτή.
Εντύπωση μου έκανε και η Irisu Fuyumi, μία αρκετά μυστηριώδης χαρακτήρας που ήταν η μόνη από τους δευτερεύοντες χαρακτήρες που μου κίνησε το ενδιαφέρον. Πολύ μου άρεσε και το πώς ουσιαστικά χειραγώγησε τον Oreki για να καλύψει τα δικά της ενδιαφέροντα.
Αρκετές ατάκες νομίζω θα μου μείνουν για καιρό από αυτό το anime, ειδικά τα μότο του Οreki και του Fukube, αλλά πιο πολύ το Kininarimasu! της Chitanda.
Τώρα όσον αφορά το κομμάτι των μυστηρίων, θεωρώ πως έχουμε δει πολλά το τελευταίο καιρό, λογικό από μία άποψη εφόσον οι Ιάπωνες έχουν μεγάλη παράδοση πάνω στο θέμα που ξεκινά μάλιστα από τις αρχές του 20ου αιώνα. Είχα να δω mystery από το Detective Conan και το Lupin και ξαφνικά έχω αρχίσει να παρατηρώ ότι έχω δει πάνω από 10 φέτος. Φαν του είδους δε λέω, αλλά οι ποιο πρόσφατες σειρές (και όχι μόνο) μυστηρίων είναι πολύ υπερβολικές με την έννοια του ότι έχουμε κλασικούς χαρακτήρες, παιδιά λυκείου όπου αν και αρχίζουνε σε νορμάλ καταστάσεις το παρατραβάνε με τη μυστήρια, ξεφτιλίζοντας θα λεγα τους επαγγελματίες. Οκ, το καταλαβαίνουμε ότι θέλουνε να δείξουνε την ευφυΐα των πρωταγωνιστών, αλλά έχω την αίσθηση ότι το παρατραβάνε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα σε αυτό το κομμάτι θα λεγα πως είναι το "Psychic Detective Yakumo".
Το συγκεκριμένο ευτυχώς δε το έχουν παρατραβήξει και κάνει διαφορά. Έχουμε μεν τον πρωταγωνιστή μας, έναν ταλαντούχο νέο, που μπορεί να λύνει με άνεση τις υποθέσεις που του δίνονται, αρκεί να το θελήσει... αλλά μπορούμε να πούμε πως παρουσιάζονται με ρεαλιστικό τρόπο παρόλα αυτά. Δε το ρίξανε όπως συνηθίζεται σε πολλά άλλα (όπως το Yakumo που προανέφερα, ή το Detective Conan παλιότερα) του στυλ "λύνουμε τα πάντα" (βγάζοντας παράλληλα και όλους τους επαγγελματίες άχρηστους), αλλά το κράτησαν στους χώρους του σχολείου κυρίως, σε πράματα που δεν είναι και αδύνατα για ένα μαθητή να φτάσει στη λύση, τους πράγμα που δείχνει και με τον κατάλληλο τρόπο.
Τα αγαπημένα μου από αυτό το κομμάτι ήταν η υπόθεση της ταινίας "mystery", αλλά η καλύτερη νομίζω πως ήταν η υπόθεση με τον Juumonji, όπου έχουμε και μια απίστευτη εξιχνίαση αυτού του "εγκλήματος" από τον Οreki. Ουσιαστικά τις περισσότερες φορές εκεί είναι και το καλύτερο μέρος. Γενικά δε θα λεγα ότι έχουμε να κάνουμε με τρομερά μυστήρια, αλλά το εντυπωσιακό κομμάτι είναι ο τρόπος με τον οποίο τα λύνει ο Οreki ο οποίος είναι πραγματικά απίστευτος.
Το μόνο παράπονο που ίσως να έχω ήτανε το κάπως... απρόβλεπτο τέλος. Περίμενα να γίνει κάτι παραπάνω σχετικά με τις σχέσεις των χαρακτήρων, αν όχι με την Chitanda και τον Oreki, με τον Fukube και τη Mayaka το περίμενα. Μας είχανε δώσει να το καταλάβουμε για αρκετά επεισόδια πως είχανε αισθήματα ο ένας για τον άλλο. Ίσως αν είχαμε μερικά επεισόδια παραπάνω να έκλεινε πιο όμορφα. Τώρα, εμένα τουλάχιστον, μου έδωσε την αίσθηση, όχι μόνο λόγω σχέσεων, αλλά και από σεναριακής πλευράς, με το τρόπο που το κλείσανε ότι περιμένουμε και κάτι ακόμα... πράγμα που ταυτοχρόνως μου ανεβάζει τις ελπίδες για δεύτερη σεζόν. Μου άρεσε και έτσι βέβαια, δε θα έλεγα ότι με απογοήτευσε κιόλας... και για να λέμε και την αλήθεια είναι και απ' τα πιο όμορφα επεισόδια, ειδικά όσον αφορά τον σχεδιασμό των τοπίων.
Αν και δεν έχουμε όλοι τα ίδια γούστα, πιστεύω ότι πρέπει να του δώσετε μια ευκαιρία όλοι του συγκεκριμένου, ακόμα και αυτοί που είναι περισσότερο φανς "των shounen/action", που ίσως να μην έχουν και ιδιαίτερη επαφή με αυτό το είδος. Δώστε του μια ευκαιρία, δε θα το μετανιώσετε!
