Προσωπικα θεωρω οτι ο Shinigami γατος δεν ηταν υπαρκτος. Hταν συμβολικος για οσα η ταινια δεν ηθελε να παρουσιασει τελειως ωμα και πιθανον και για οσα ο ιδιος ο main δεν ηταν ετοιμος να αντιμετωπισει. Προφανως μετα την αυτοκτονια των γονιων η μικρη αδερφη πεθανε και αυτη απο την πεινα και το παιδικο μυαλό ενδεχομενως αδυναμο να συλλαβει το μεγεθος της τραγωδιας κατασκευασε την ψευδαισθηση του απαγωγεα και παραλληλα η ταινια απεφυγε απο τη μια το overkill απο την αλλη περασε τα συναισθηματα που ηθελε να περασει. Η συνεχεια με τους μεταξοσκωληκες θεωρω ότι ηταν τοσο παραβολη για την ταφη και την συνεχεια ως αλλη μορφή υπαρξης και την επιβίωση οσο και ενδεικτικο του ποσο κοντα στην τρελα εφτασε το πιτσιρικι.
Αναλογως στο τελος δεν ειναι αναγκη να δουμε τον Budori να κλεβει τα μεταφορικα μεσα και τον εξοπλισμο, και να πηγαινει να ανατιναζει μονος του το ηφαιστειο από σκοπια τριτου παρατηρητη. Οι τελευταίες σκηνές ηταν ειτε η θεα που εβλεπε καθώς κατευθυνόταν προς το ηφαιστειο για να τρακαρει το σκαφος και να προκαλεσει την έκπληξη (δεν ξερω αν γινεται αυτό tbh) , ειτε απλα σου αφηνε να εννοηθει οτι πηγε εκει, εκανε οτι επρεπε και δεν μπόρεσε να επιβιωσει απο την επερχομενη εκρηξη. Και παλι η παρουσια του υπερφυσικου γατου ειναι σημαδι της ταραγμενης του ψυχολογιας. Αφενος γιατι λογω του παρελθοντος του τον επηρεαζε απίστευτα η επαναληψη του ψυχους οσο και γιατι δεν ηθελε να τα περασει αυτα κανεις άλλος. Η απλοικη επιστημη ειναι μεσα στα ορια του suspension of disbelief, το νόημα της ταινιας ομως για την αυτοθυσια και τον αγωνα για το κοινό συμφερον αλλα και την αλληλεγγυη παραμενει.
Χωρίς να λέω οτι καλυψε τα παντα αριστα η ταινια αν μη τι αλλο μου εκανε εντυπωση για το πόσο προσωπικο εργο ειναι σχετικα με την ζωη του συγγραφεα
Kenji Miyazawa. Eιναι διαποτισμενη με πτυχες της προσωπικης του ζωης (ο θανατος της αδερφης, ο τρελιάρης καθηγητης η μανια του με τον Lotus sutra κοκ).
Απο πραγματα που με ενοχλησαν ηταν
a) η διαχειριση του περασματος του χρονου στην ταινια
Β) Η παντελης απουσία γυναικειων χαρακτηρων. Ειχε δυο τρεις για ξεκαρφωμα και κανενας δεν είχε ενεργο ρολο στην πλοκη.
Γ) Εκεινο το στησιμο λαικου δικαστηριου δεν ξερω τι ρολο επαιζε σε καποια φαση. Ποτε δεν ειδαμε καποια συνεπεια η τιμωρια.
Δ) η Μεταβαση στο τελος της ταινιας ηταν αρκετα αδεξια σε σχεση με το συνολο της. Καλη ιδεα μεν θα μπορουσε να εκτελειστει καλυτερα δε.
Γενικά αν και ανιση σε πολλα σημεια η ταινια ειχε και καποιες παρα πολύ δυνατες στιγμες. Σε εβαζε ευκολα στους ρυθμους της και ειχε πολυ ομορφη παρουσιαση. Οπτικοακουστικα ηταν εξαιρετικη με απιστευτο animation και πανεμορφα μουσικα κομματια.