Ξεκίνησες από τον πατέρα των space operas και ήδη παραπονιέσαι πάντως... Πάντως αν κι εμένα μου είχαν καταστρέψει τον πλανήτη, είχα χάσει το σπίτι μου, αγαπημένα μου πρόσωπα και ζούσα κάτω από την Γη δεν θα τους έβλεπα ως φίλους μου! Πραγματικά ήρθαν δεν διαπραγματεύτηκαν και θέλουν να κατακτήσουν τον πλανήτη για έναν λόγο που θα δεις πιο κάτω στην σειρά αν την συνεχίσεις. Από την δική τους πλευρά καλά κάνουν βέβαια, αλλά να τους περιμένουν με ανοικτές αγκάλες θες; Η αυτοθυσία σε καιρό πολέμου έχει αποδειχθεί πολλές φορές στην ιστορία και να μην ξεχνάς ότι μιλάμε για έναν λαό που αποτελεί μέρος της παράδοσής του το χαρακίρι των σαμουράι και οι καμικάζι αυτοκτονίας του '40!
Δεκτό. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αυτόματα εμείς θα πρέπει να τους συμπαθήσουμε. Δεν είπα να βλέπουμε τους εξωγήινους ως φίλους, αλλά από αυτό μέχρι την πλήρη και ολοκληρωτική δαιμονοποίηση μεσολαβούν μερικά στάδια παραπάνω. Όσο για το πολιτισμικό background, σωστή παρατήρηση. Αλλά επιμένω: γιατί να μας αφορά αυτό στο πλαίσιο της ιστορίας; Ως πολιτισμική σημείωση είναι χρήσιμο. Αλλά γιατί να χρειάζομαι αυτό το δεκανίκι σε μια ιστορία; Γιατί να πρέπει να εξηγώ τα κίνητρα ή εν μέρει τις πράξεις των ηρώων με βάση το πολιτισμικό background των δημιουργών τους; (Γιατί, αν το καλοσκεφτούμε, δεν βγάζει νόημα: πώς είναι δυνατόν Ιάπωνες του 2199 να έχουν
ακριβώς τις ίδιες ιδέες με αυτούς του 1940; Δεν είναι δυνατόν. Οι κοινωνίες εξελίσσονται.)
Σαφώς πιο γοητευτικά; Δε νομίζω... Πιο παιδικά, ίσως! Τα έχεις δει αυτά που αναφέρω ή απλά το λες για να γίνεται κουβέντα; Εγώ αυτό που γράφεις για παράδειγμα δεν το γνωρίζω και δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη, είτε αρνητική, είτε θετική.
Ναι, τα έχω δει. Και είναι υπέροχα. Δεν με ενδιαφέρει πώς ζυγιάζεις την ωριμότητα μιας σειράς ή ενός προϊόντος γενικότερα, αλλά και να είναι παιδικά (που δεν είναι), δεν με ενδιαφέρει.
Ο "υπερενθουσιώδης" Matsumoto θεωρείται από τους μεγαλύτερους δημιουργούς στον χώρο να τονίσω για μια ακόμη φορά... Τα πιεστικά deadlines είναι απόρροια του ότι ήταν τηλεοπτική σειρά φυσικά! Να μην λέμε ότι θέλουμε τώρα... Ο "τυχαίος" σκηνοθέτης του Yamato είναι o Noboru Ishiguro Legend of the Galactic Heroes, SDF Macross, Macross: Do You Remember Love?, Megazone 23, Astro Boy και άλλα πολλά... Τώρα να πω ότι ένας από τους animators ήταν και ο Satoshi Kon; Σε καλύπτω; Αυτοί είναι all star team!
Πρώτον, θα σε παρακαλούσα να μην είσαι τόσο μειωτικός. Ξέρω πώς να κάνω search και να βλέπω ποιος συμμετέχει σε ποιο project.
Θες να είμαι τελείως ειλικρινής; Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Matsumoto θεωρείται τόσο... τιτανοτεράστιος, τρισμέγιστος δημιουργός. Ναι, έβαλε τα θεμέλια για ένα είδος που γνώρισε τεράστια άνθιση μετά απ' αυτόν. Προώθησε τα anime έξω από τη χώρα προέλευσής τους. Δημιούργησε ένα multiverse. Όλα αυτά είναι ωραία και καλά. Αλλά αγγίζει κόσμο σήμερα η δουλειά του; Πόσος κόσμος υπάρχει που θα θεωρήσει σημαντική έλλειψη το ότι δεν έχει δει το Yamato και όλες τις ταινίες του; Και δεν μιλάω για rewatches. μιλάω για νεαρούς ειδικά fans που, αφότου δουν μερικές πρόσφατες σειρές, αρχίζουν και ψαχουλεύουν τα παλαιότερα anime και manga. Μήπως ο Matsumoto είναι από εκείνα τα τρανταχτά ονόματα που είναι "κλασσικά" μόνο στο όνομα, που δεν ξαναβλέπονται αλλά μένουν να πιάνουν σκόνη; Εμένα αυτή την εντύπωση μου δίνει, δυστυχώς.
Ο δε Noboru Ishiguro πήρε σβάρνα κάμποσες (τι κάμποσες; Σχεδόν όλες!) space operas και τις σκηνοθέτησε. Αυτό τον κάνει αυτόματα τεράστιο δημιουργό; Ξανά, δεν υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που βλέπει ξανά το Macross ή το Macross: Do You Remember Love?. Αντίθετα, δες πόσοι πολλοί ξαναβλέπουν ή βλέπουν για πρώτη φορά (οι νέοι fans ειδικά) το Gundam. Θα μου πεις, δεν ενδέχεται κάποια στιγμή στο μέλλον να επανεκτιμηθεί και το Macross και να ξαναρχίσουν τα μαζικά rewatches; Σίγουρα, αλλά για την ώρα, δεν βλέπω κανέναν να τρελαίνεται...
Όσο για το ό,τι ο Satoshi Kon συμμετέχει στην παραγωγή του παλιού Yamato... Πού το βρήκες; Σε συνέντευξή του έλεγε πως του άρεσε όταν ήταν μικρότερος, και πως τον επηρέασε. Το μόνο που μπορώ να πω είναι "ε, και;". Πραγματικά! Πού φαίνονται οι επιρροές του Yamato στο έργο του Kon; Πολύ πιο έντονες είναι, ας πούμε, αυτές του Otomo.
Αυτές που αξίζουν, ο κόσμος που ενδιαφέρεται και δεν στέκεται στο πότε γυρίστηκε και αν θεωρείται ξεπερασμένη, θα τις βλέπουν μέχρι να μην υπάρχει ζωή στον πλανήτη! Είναι η προσωπική μου γνώμη και πολλοί θα συμφωνήσουν. Κάθε μορφής τέχνη, είναι διαχρονική!
Εχμ... Όχι.
Πρώτον, δεν είναι κάθε κινούμενο σχέδιο, κάθε ταινία, κάθε βιβλίο, κάθε πίνακας ζωγραφικής τέχνη. Κουλτούρα είναι, φυσικά, αλλά όχι τέχνη.
Δεύτερον, τόσην ώρα λέω γι' αυτές που δεν αξίζουν.
Δεν είναι όλα στην ζωή πολυδιάστατα! Κι εμείς αυτή την στιγμή που μιλάμε τα βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά. Εσύ βλέπεις την μία πλευρά του νομίσματος κι εγώ την άλλη. Οι κακοί εξωγήινοι λοιπόν, ξαναλέω, πως μας έκαναν τον πλανήτη χάλι μαύρο, για δικούς τους λόγους. Με ότι έχει μείνει και με διορία ενός χρόνου, ξεκινάει το ταξίδι του το Yamato. Όσοι πιστοί προσέλθετε! Μην κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος... Πολλές φορές οι απλές ιστορίες είναι και από τις καλύτερες. Άσε τον εαυτό σου να το απολαύσει και ταξίδεψε μαζί με το πλήρωμα του στο Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου και πίσω!
Όχι. Δεν είναι όλα στη ζωή μονοδιάστατα. Σε έναν πραγματικό πόλεμο δεν υπάρχει ούτε νικητής ούτε ηττημένος. Υπάρχουν μπερδεμένα συμφέροντα, αντικρουόμενες πολιτικές και κάμποσες χιλιάδες κατεστραμμένες ζωές σε κάθε πλευρά. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι την κουβέντα, είναι σε λάθος βάση.
Now if you'll excuse me, πάνω να ξαναδώ το Grave of the Fireflies.