6 replies to this topic

[iristella]

Litchi Hikari Club
ライチ☆光クラブ



Warning: +18 aka manga για μεγάλα παιδάκια

Author & Artist: Furuya Usamaru
Genres: Adult Drama Horror Mystery Psychological Shounen Ai Tragedy
Year: 2006
Status: Completed - 1 Volume(@ country of origin)

Mια σχετικά παλαιότερη δουλειά του Furuya Usamaru ( Garden, Plastic Girl, Palepoli, Ningen Shikkaku, Jisatsu Circle) η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Manga Erotics F της εκδοτικής Ohta Shuppan. Αυτήν την άνοιξη (26 Μαίου) θα έχουμε την χαρά να το πιάσουμε στα χεράκια μας από την εκδοτική Vertical.

Το manga αποτελεί μεταφορά του θεατρικού το οποίο ανέβηκε στο Grand Guignol Theater του Tokyo το 1985. Σε περίπτωση που κάποιοι αναρωτιούνται το πραγματικό Grand Guignol βρισκόταν στο Παρίσι, διαβόητο για τις ιστορίες τρόμου γεμάτες βία και gore τις οποίες φιλοξενούσε η σκηνή του. Έκλεισε το 1962 όταν ο B' Παγκόσμιος Πόλεμος έκανε τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι η βία δεν είναι ο ιδανικότερος τρόπος ψυχαγωγίας. Η ιστορία του Litchi Hikari Club όπως καταλαβαίνετε είναι αντάξια της "προέλευσής" της. Οπότε όσοι δεν αντέχουν τα αίματα και τα extreme themes καλό είναι να μην το πιάσουν στα χέρια τους.

~ Λίγα(?) λόγια για την Υπόθεση~

H υπόθεση περιστρέφεται γύρω από μια μυστική ομάδα με το όνομα Litchi Hikari Club. Γερμανόφιλος, σαδιστής και γενικότερα λαλημένος αρχηγός με το όνομα Zera καθοδηγεί - επιβάλλοντας αυστηρή πειθαρχία - άλλα 8 ψυχανώμαλα (το καθένα με τον δικό του μοναδικό τρόπο) μέλη. Στόχος είναι η δημιουργία της υπέρτατης Τεχνητής Νοημοσύνης, για τον οποίο δεν θα σταματήσουν πουθενά μέχρι να τον πραγματοποιήσουν. Μέσα στα Σόδομα και τα Γόμορρα (που έλεγε και η αείμνηστη Σαπφώ Νοταρά) ο υπαρχηγός και πρώην αρχηγός της ομάδας, Tamiya δεν είναι ικανοποιημένος με τον τρόπο που ο Zera ελέγχει τους πάντες και τα πάντα οπότε προσπαθεί με κάθε τρόπο να τον ανατρέψει. Αnd then the shit hits the fan....



Επί της υπόθεσης δεν μπορώ να πω πάρα πολλά γιατί μεχρι στιγμής στα internets βρίσκονται μεταφρασμένα μόνο τα 4 πρώτα chapters και το φινάλε (το οποίο πέρασα για το 5ο ενώ είναι το 9ο και spoileriasτηκα άσχημα).Που ακριβώς τα βρήκα δεν μπορώ να πω για ευνόητους λόγους, αλλά ο επιμένων νικά.

Eρωτισμός (κάθε είδους), μίση, φόνοι, προδοσίες , αίμα, δάκρυα (λάδια) και ιδρώτας αλλά τo manga είναι ξεχωριστό επειδή δεν μένει μόνο σε αυτά. Έξυπνος σχολιασμός καταστάσεων, ανατροπές, και αναφορά σε μοντέρνα και παλαιότερα ρεύματα φιλοσοφίας συνθέτουν το τοπίο. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου mangaka να μπλέκει την πρόκληση με τις φιλοσοφικές αναζητήσεις κάθε είδους και το χιούμορ.

Το σχέδιο είναι πανέμορφο, καθαρό και προσεγμένο. Μου θυμίζει πολύ MPD Psycho (καλά εδώ που τα λέμε όχι μόνο το σχέδιο) και είναι πολύ ξεκούραστο στο μάτι.

Kλείνοντας, είναι από τα manga τα οποία πιστεύω ότι αξίζει να αγοράσει κανείς και να τα διαβάσει ολόκληρα. Πραγματικά εύχομαι να έχαιρε ακόμη περισσότερης αναγνώρισης ο mangaka καθώς μπορεί και αφηγείται πραγματικά ενδιαφέρουσες και πυκνές ιστορίες σε συγκριτικά λίγες σελίδες.



Hint 1: Αν αναρωτιέστε τι σας θυμίζει η στολή και γενικότερα το παρουσιαστικό των παιδιών μάλλον ψάχνετε για το opening του Sayonara Zetsubou Sensei. SZS loves Litchi Hikari Club.

Hint2: Για όσους το λάτρεψαν και εύχονται να είχε και άλλο κυκλοφορεί οnline ως web manga το prequel εν ονόματι Βokura no Hikari club το οποίο περιγράφει γεγονότα και καταστάσεις πριν από αυτά της παρούσας σειράς. Όταν ολοκληρωθεί θα κυκλοφορήσει και αυτό σε tankobon.

[Anelis]

Τι όμορφο θρεντ!

Οκ πλακίτσα είχε, δεν ήξερα ότι είχαν βγει νέα κεφάλαια οπότε έκανα και το catch up μου.
Γενικά δεν με ενθουσίασε, μου φάνηκε ότι προσπαθούσε πολύ να μοιάσει στον Suehiro Maruo, από το σχέδιο μέχρι την πλοκή, τις εκφράσεις και το paneling.
To goraki του το σώζει πάντως. Έχω αρκετή περιέργεια να δω πώς θα τελειώσει..

[Anelis]

~Bump~

Αχεμ αχεμ

Επειδή δεν έχει βγει όλο σε scanlations, και επειδή τώρα το είδα, όποιος θέλει μπορεί να το αγοράσει με 9,15 euro από το bookdepository, καθώς η Vertical το μετέφρασε.
*link*

[iristella]

Βγήκε ο.Ο? Nόμιζα ότι θα έβγαινε πιο μετά προς το τέλος του Μάη. Να σαι καλά. Τρέχωωωω

[iristella]

* Bump*

Μετά από πάρα πολύ καιρό αξιώθηκα επιτέλους να το αγοράσω. Πάρα πολύ προσεγμένη η έκδοση της Vertical σε μεγάλες χορταστικές διαστάσεις που δεν σου βγάζουν τα μάτια προσπαθώντας να δεις τις εικόνες. Και πολύ ωραία ποιότητα χαρτιού.

Βασιζόμενη στο παραπάνω σχόλιο της Anelis για τις ομοιότητες με την δουλειά του Suehiro Maruo νομίζω θα είναι πολύ χρήσιμο να παραθέσω το εξής απόσπασμα από το manga.

'' Usamaru Furuya was a highschool Junior in December 1985 when he experienced Tokyo Grand Guignol's Lychee Light Club, a piece of theater that changed him forever and set him on the artistic path. Directed by troupe leader Norimizu Ameya who performed in the role of Jaibo as well, the play's cast also featured Suehiro Maruo TGG's promotional materials designer, whose legendary manga would come to exert an equal influence to the author.

While the graphic novel departs from the original play in many ways, Mr Furuya would like to thank members of Tokyo Grand Guignol for graciously meeting him in preparations for this adaptation. It is dedicated to Messrs Ameya and Maruo.

[...]"

Tόσο το θεατρικό έργο όσο και το manga αυτό καθεαυτό έχουν τεράστια επιρροή από τον Suehiro Maruo και το manga αποτελεί hommage από έναν ανθρώπο προς το ίνδαλμά του. Γενικά ο Furuya έχει το σπάνιο για mangaka θετικό να αλλάζει εντελώς στυλ από δουλειά σε δουλειά. Παρόλαυτά κάθε τίτλος του διατηρεί χαρακτηριστικά τα οποία παραπέμπουν ευθέως σε αυτόν.

Spoiler:

Αν πρέπει να παρομοιάσω το Hikari Club με κάτι αυτό είναι μια άρρωστη εκδοχή του Peter Pan.Ένα σύνολο παιδιών τα οποία υπό την πίεση των κοινωνικών διακρίσεων και της περιθωριοποίησης αρνούνται να μεγαλώσουν, απορρίπτουν τους ενήλικες τους οποίους θεωρούν ως υπεύθυνους για την κατάσταση αλλά και ως σύμβολα της φθοράς και της παρακμής.

Το manga παίζει πολύ με την δυαδικότητα. Το Light club και το Σκοτεινό άστρο, ο Zera και η Kanon, και από την μία παιδιά που έχουν χάσει κάθε ίχνος ανθρωπιάς και κανονικού ανθρώπινου συναισθήματος, παιδιά τα οποία ζουν μέσα στην παράνοια και την διαστροφή. Από την άλλη μια μηχανή η οποία εξανθρωπίζεται ολοένα και περισσότερο.

Δεν ειναι το πιο άνετο manga στην ανάγνωση ούτε έχει τους πιο συμπαθητικούς χαρακτήρες (νομίζω η μοναδική την οποία συμπάθησα ήταν η Kanon). Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι υπήρχε κάποιος χαρακτήρας περιττός. Πχ οι Zera και Jaibo ήταν απίστευτοι στο πως λειτουργούσαν όπως απίστευτος ήταν και ο Tamiya (αν και τον σιχαινομαι σε προσωπικό επίπεδο). Πιστεύω όμως ότι την αγορά την άξιζε και με το παραπάνω.

[GhostPrince]

Kάθισα και το διάβασα σημερα, οκ ωραίο ήταν δε λέω, αλλα πολυ υπερβολικα πράματα και καταθλιπτικό, μου το δωσε το brain damage του >.<

Spoiler: manga

Το ecchi (ή μαλλον hentai σε φάσεις) θαθελα να δω πως θα το δίξουν, όπως και όλη αυτη την υπερβολή που χε με αίμα και ξεκοιλιάσσματα σε άνιμε (TV κιολας?) ... "Im curious" xD

To τελευταίο chapter απ'την άλη καλύτερα να μη το σχολειάσω... ακομα να συνέλθω..WHAT THE F**K DID I JUST READ?...ότι να νε με όλη την ένοια των λέξεων τη τουαλέτα ειδικά να χρησημοποιήται με τέτιο τροπο, δε νομίζω να το χει σκεφτει και κανας άλος..αχαχα και μέτα έλεγα παράξενους του θανάτους του Another xD (και ας μη πιάσω και το σκότωμα/αναδρομή "της πεντάμορφης και του τέρατος").. Στοιχεία comedy είχε απτην άλη αν κιαυτο ίσχυε σε 2-3 σκηνες μόνο με το Leechii-robot(wtf?) xD

Για το σχέδιο πάντος μου άρεσε αρκετά, αν και φέρνει παρα πολυ για Josei στυλάκι, ολοι οι χαρακτήρες γυνναικοφέρνανε "σχεδιαστικά" έδινε μια ωραία αίσθηση... ο συνδιασμός ενος τέτιου στυλ με το gore/massacre ήταν τρέλα

Edited by GhostPrince, 06 August 2012 - 19:11.

[Keito]

Μετά την ανάγνωση του Bokura no Hikari Club, είπα να πιάσω και το Litchi Hikari Club. Έχω μια εντύπωση πως αν δεν τα διάβαζα με αυτή τη σειρά, ίσως να μην τα απολάμβανα τόσο. Αλλιώς έβλεπες τον Zera και τον Tamiya εφόσον ήξερες το τι είχε συμβεί πριν και το πως δημιουργήθηκε το hikari club και αλλιώς άμα τα έβλεπες μόνο μέσω flashback.

Ωραίο ήτανε, ισορροπούσε αρκετά καλά στο gore, στην βία, στο σεξ (ετεροφυλοφιλικό και ομοφυλοφιλικό) και στην ψυχανωμαλία και όλα τους ήτανε αρκετά ικανοποιητικά.

Πολύ όμορφο, πάμε και για τα υπόλοιπα έργα του Furuya Usamaru.