This topic is locked
Η Νύχτα Πέφτει στην .aNiMe//GR town: Για μια θέση στη Varia
Created by: DoB (DiamondsofBlood)
KANONEΣ -ΡΟΛΟΙ
~*Starring*~
AS 
AS 
AS 
AS 
AS 
AS 
AS 
AS
AS 
AS 
AS 
AS 
AS 
AS 
AS 
AS 
AS 
KAI O
Παλέρμο – Ιταλία
Ο φλοίσβος των κυμάτων ακουγόταν απαλά και μελωδικά, καθώς έσκαγε στα βράχια, κάτω απ’ το αρχοντικό που στόλιζε την άκρη της ακρογιαλιάς, στη μικρή πόλη Παλέρμο της Σικελίας της Νότιας Ιταλίας. Ήταν ένα ήσυχο απόγευμα. Ο ουρανός είχε αρχίσει να βάφεται ροζ, καθώς τα σύννεφα έπαιρναν την γλυκιά απόχρωση που τους έδινε ο ήλιος, ο οποίος έφτανε στη δύση του. Στη μεγάλη μαρμάρινη βεράντα του αρχοντικού, το αφεντικό της πιο ισχυρής ομάδας δολοφόνων ανάμεσα σε όλες τις φαμίλιες της παγκόσμιας μαφίας, ο Xanxus, έπινε το κόκκινο κρασί του αγναντεύοντας τη θάλασσα της Μεσογείου που απλωνόταν μπροστά στα πόδια του. Θα έλεγε κανείς ότι ο Xanxus τα είχε όλα: Ήταν όμορφος, νέος, είχε δύναμη και εξουσία. Όμως αυτά δεν ήταν αρκετά. Τα μάτια του στένεψαν καθώς θυμόταν με πικρία και μίσος το γεγονός πως ενώ προοριζόταν να γίνει το αφεντικό της πιο ισχυρής φαμίλιας στον πλανήτη, της Vongola, έχασε τη θέση από ένα μούλικο που δεν ήξερε ούτε πώς να δέσει τα κορδόνια του, και εξοστρακίστηκε ως απλός αρχηγός της ομάδας δολοφόνων της ίδιας οικογένειας, της Varia. Η σκέψη και μόνο ήταν αρκετή για να τον κάνει ν’ αρχίσει να πυροβολεί και να καταστρέφει οτιδήποτε βρισκόταν δίπλα του. Όχι όμως σήμερα. Σήμερα το κρασί και πάνω απ’ όλα, η ομορφιά της φύσης γύρω του τον γαλήνευε. Είχε τόση ησυχία, που μπορούσε να ημερέψει ακόμα και την πιο αγριεμένη ψυχή. Πραγματικά, το απαλό αεράκι και ο ρυθμικός ήχος των κυμάτων μπορούσαν να γιατρέψουν ο, τι απασχολούσε τον άνθρωπο. Ήταν αλήθεια πως η ησυχ-
Ο υπαρχηγός της προαναφερθείσας ομάδας, όρμησε στη βεράντα, κοπανώντας διάπλατα την πόρτα και ουρλιάζοντας: «ΚΑΘΑΡΜΑ ΑΦΕΝΤΙΚΟ, ΚΟΥΝΗΣΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!! ΣΗΚΩ!! ΤΩΡΑ ΒΡΗΚΕΣ ΝΑ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ;;; ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗ ΣΑΛΑ ΚΙ ΕΣΥ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥΣ!!! ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΛΕΞΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΛΗ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΚΑΘΕΣΑΙ!! ΚΟΥΝΗΣΟΥΥΥ!!!»
«Α. Ο λοχαγός Squalo θύμωσε πάλι το αφεντικό.» Ένας έφηβος με πράσινα μαλλιά κι ένα μεγάλο καπέλο βατράχου στο κεφάλι σχολίασε μονότονα, καθώς παρακολουθούσε απαθέστατα την είσοδο στη βεράντα να καταστρέφεται από μια μεγάλη έκρηξη που προκάλεσαν απανωτοί πυροβολισμοί. «Αναρωτιέμαι αν με έχει συμπεριλάβει στη διαθήκη του.»
«Σισισισι, ποιος θα συμπεριλάβει εσένα στη διαθήκη του, απαίσιο βατράχι;» Ένας άντρας με ξανθά μαλλιά και τιάρα άρπαξε τον προηγούμενο απ’ τους ώμους, εξακολουθώντας να γελά περίεργα. «Και μην ανησυχείς μικρέ μου Fran, έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να ζήσεις περισσότερο από κανέναν μας. Ο πρίγκιπας Belphegor θα φροντίσει να μη δεις πολλά φεγγάρια ακόμα.» O ξανθός χαμογέλασε σαρδόνια καθώς έβγαζε απ’ την τσέπη του ένα ασημένιο κοφτερό στιλέτο, και το έφερνε δίπλα στο μάγουλο του Fran.
«Bel-senpai, πάλι με παρενοχλείς.» Σχολίασε ο Fran, καθώς ο τελευταίος άρχιζε να τον τσιμπάει με την άκρη του στιλέτου. «Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν είσαι ερωτευμένος μαζί μου… Ω, τι σκάνδαλο.» Συνέχισε να λέει με τη μονότονη φωνή του. «Είναι αλήθεια πολύ λυπηρό, Bel-senpai. Πώς είναι να είσαι παγιδευμένος μέσα στο ίδιο σου το σώμα; Να ζεις μια αγάπη που δεν θα εκπληρωθεί ποτέ; Να μην μπορείς να δώσεις απογόνους στο ίδιο σου το βασίλειο; Ξέχασα, είσαι ψεύτικος πρίγκιπας, οπότε ξέχνα αυτό με το βασίλειο…»
«Πρόσεχε τα λόγια σου βάτραχε, πας γυρεύοντας!» Eίπε ο Belphegor φανερά εκνευρισμένος, καθώς εκσφενδόνιζε το στιλέτο με νεύρο στο καπέλο του Fran. «Ποιος είναι ερωτευμένος μαζί σου βλαμμένο; Θα σε θάψω δέκα μέτρα μέσα στη Γη, ηλίθιο μαθητούδι! Ετοιμάσου!»
«Απαγορευμένο ρομάντζο άκουσα αγάπες μου;» Ένας άντρας με χρωματιστά πούπουλα γύρω απ’ το λαιμό του ξεπρόβαλλε από μια διπλανή πόρτα. Ο Belphegor έριξε ένα στιλέτο δίπλα του. «Βέβαια μπορεί να παράκουσα…» Εξομολογήθηκε ο Lussuria. «Αλλά δεν έρχομαι γι’ αυτό. Πρέπει να με βοηθήσετε! Γίνεται χαμός στη σάλα! Όλοι οι καλεσμένοι θέλουν να δουν το αφεντικό, πού είναι;»
«Εγώ σας είπα να τους χρεώναμε είσοδο.» Σχολίασε μια γυναίκα, η Mammon που φορούσε μπέρτα και είχε καλυμμένο σχεδόν όλο της το πρόσωπο. «Δε με ακούγατε. Τώρα έχουν κι απαιτήσεις.»
«Aφεντικό. Αφεντικόοοοοο!!!» Ένας ψηλός τύπος με τρομακτική φάτσα, ο Levi, έτρεξε σαν αλαφιασμένος σε έξαλλη κατάσταση προς τα εκεί που είχαν ακουστεί οι πυροβολισμοί, κρατώντας ένα καθαρό κουστούμι. «Πρέπει να βγεις, αφεντικό...!» Και παραλίγο να πέσει πάνω στον Squalο, ο οποίος γυρνούσε απ’ τη βεράντα, μπαρουτοκαπνισμένος και με το σπαθί στο χέρι.
«ΚΑΘΑΡΜΑ ΑΦΕΝΤΙΚΟ! ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΩΣΤΑ! LUSSURIA!»
«Squalo μου!»
«ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο SQUALO ΣΟΥ! ΤΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ! ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ!» Ο Lussuria του έδωσε κάποια χαρτιά, κι αφού τα άρπαξε τσαλακώνοντάς τα, ο λοχαγός της Varia όρμησε προς τη μεγάλη σάλα, με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας πίσω του.
Ανοίγοντας με βρόντο τις πόρτες, τα μέλη της Varia αντίκρισαν τον κόσμο στη σάλα. Επρόκειτο για ένα μεγάλο, επίσημο χορό, τον οποίο είχαν οι ίδιοι οργανώσει αλλά δεν επέβλεπαν μέχρι τότε, επειδή το αφεντικό τους αποφάσισε να το παίξει δύσκολο. Οι φλέβες στο μέτωπο του Λοχαγού ήταν σαφώς ευδιάκριτες.
«VOOOOI! ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ! ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΕ ΚΑΛΑ!» Φώναξε με το διακριτικό τρόπο του, κι όλοι στην αίθουσα πάγωσαν. «ΞΕΡΕΤΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ! ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ VARIA, ΤΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΣΤΗ ΜΑΦΙΑ!»
«Είμαστε αποτελεσματικοί επειδή είμαστε μυστικοί, καταλάβατε; Δεν είναι ότι οργανώνουμε επώνυμα χορούς βροντοφωνάζοντάς το και μας βλέπουν όλοι ή κάτι τέτοιο…»
«ΣΚΑΣΜΟΣ FRAN! OΠΩΣ ΕΛΕΓΑ…»
Ακούστηκαν πυροβολισμοί. Πίσω απ’ τους αξιωματικούς της Varia, στήθηκε ο Xanxus ο ίδιος, το αφεντικό, με τον Levi καταπόδας να του ξεσκονίζει τα παπούτσια.
«Δεκαοκτώ.» Είπε ο Xanxus και στην αίθουσα έπεσε απόλυτη σιγή. «Δεκαοκτώ από εσάς θέλουν να γίνουν μέλος της ομάδας μας. Νομίζετε ότι είναι εύκολο σκουπίδια, έτσι δεν είναι; Μην έχετε ψευδαισθήσεις άχρηστοι. Ποιοι είστε; Βγείτε να σας δούμε.»
Και οι δεκαοκτώ συγκεντρώθηκαν σ’ ένα κύκλο στη μέση της σάλας. Όλοι οι υπόλοιποι καλεσμένοι γύρω τους τους έδειχναν και κοιτούσαν, σχολιάζοντας ακατάπαυστα.
Ο Lussuria εκστασιάστηκε. «Έχουμε και λέμε… Αχ καλέ, 7 στους 18 είναι υπέροχα bishounen! Αφήστε με να τους επιλέξω εγώ! Αφήστε με!»
«Ο ένας δε φαίνεται καθόλου… να του αλλάξω τη μούρη;» Γέλασε χαιρέκακα ο Belphegor, καρδαίνοντας το στιλέτο του.
«Bel-senpai, αν είναι ν’ αλλάξεις τη μούρη κάποιου, νομίζω ότι επιβάλλεται να ξεκινήσεις απ’ τον Levi-senpai. Ή και της γριάς, να της γλυτώσεις το λίφτινγκ.» Προσέθεσε ο Fran. Πριν προλάβει ο αντίστοιχος να διαμαρτυρηθεί, ο Squalo πήρε πάλι το λόγο:
«ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΛΟΙΠΟΝ, ΤΥΧΕΡΟΙ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΤΕ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ. ΣΚΟΠΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΝΑ ΛΑΒΕΤΕ ΟΝΤΩΣ ΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΖΗΤΗΣΑΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΣΑΣ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΥΡΩ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΨΗΛΟΒΑΘΜΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΑΠΟ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΦΑΜΙΛΙΕΣ. ΓΝΩΡΙΣΤΕΙΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΣΑΣ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΙΤΕ, ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣΤΕ Ν’ ΑΝΑΔΕΙΞΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ. ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΛΑΒΟΥΝ. ΑΠΟΨΕ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΜΑΣ. Ο,ΤΙ ΦΑΤΕ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΕΑΝ…»
«Συγνώμη, αλλά μια κυρία στην είσοδο μας έκοψε εισιτήριο…» Παραπονέθηκε δειλά ο Ayasaki Hayate.
«…ΜΑΜΜΟΟΟΟΟΝ!»
«Μα έχουμε έξοδα λοχαγέ… Δε φυτρώνουν στα δέντρα!»
Ο Squalo κατάφερε και συγκρατήθηκε μετά βίας. «ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ! ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΑΣ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΑΠ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΒΡΑΔΙΑ! ΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΛΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΣΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ, Η ΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ!» Λοξοκοίταξε τον Xanxus, ο οποίος τον αγριοκοίταξε πίσω, αλλά είχε χάσει πια κάθε ενδιαφέρον, κι έγερνε στην καρέκλα του, κλείνοντας τα μάτια.
«…ΓΛΕΝΤΗΣΤΕ!»
«Ναι, σισισισισισι!! Θα το γλεντήσουμε...» Ο Belphegor έγλειψε το στιλέτο του τόσο έντονα που έκοψε ελάχιστα τη γλώσσα του. Το λευκό στιλέτο βάφτηκε με αίμα.
Αρχίζει γύρος free role playing που θα κρατήσει μέχρι την Πέμπτη στις 12 το μεσημέρι. Ι hope you'll all have fun~! Θα έχετε ωραία frames απ' τον επόμενο γύρο, αυτοί ήταν μόνο οι τίτλοι αρχής.
Edited by DoB, 02 March 2013 - 10:51.
